/ abo i wszytkich od Jedności Cerkiewnej odstraszać/ obchodzony już po Synodzie Florenckim Synod Trideński. Ale i to był by nam strach tam/ gdzie go niemasz. i owszem Cerkiew nasza Wschodnia Cerkwi Zachodnej wielce za to ma być powinna/ i nieśmiertelne jej za to podziękowanie czynić/ że ona swego czystego wiary wyznania od Luterskich i Kalwińskich świeżo wynikłych bluźnierstw przez ten Synod broniąc/ i Wschodniej Cerkwie Prawosławne wiary wyznanie obroniła: w owych mianowicie wiary Dogmatach. De libero Arbitrio, de peccato Originali, et Actuali, de Originali Iustitia, de Prouidentia, de praesientia,de praedestinatione, de Gratia, de Fide, de Iustificatione, de Ecclesia,
/ ábo y wszytkich od Iednośći Cerkiewney odstrászáć/ obchodzony iuż po Synodźie Florentskim Synod Tridenski. Ale y to był by nam strách tám/ gdźie go nimász. y owszem Cerkiew nászá Wschodna Cerkwi Zachodney wielce zá to ma bydź powinna/ y nieśmiertelne iey zá to podźiękowánie cżynić/ że oná swego cżystego wiáry wyznánia od Luterskich y Kálwińskich świeżo wynikłych bluźnierstw przez ten Synod broniąc/ y Wschodney Cerkwie Práwosławne wiáry wyznánie obroniłá: w owych miánowićie wiáry Dogmatách. De libero Arbitrio, de peccato Originali, et Actuali, de Originali Iustitia, de Prouidentia, de praesientia,de praedestinatione, de Gratia, de Fide, de Iustificatione, de Ecclesia,
Skrót tekstu: SmotApol
Strona: 200
Tytuł:
Apologia peregrinacjej do Krajów Wschodnich
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Dermań
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1628
Data wydania (nie wcześniej niż):
1628
Data wydania (nie później niż):
1628
kilkoro dział zatoczonych. Kościołów katolickich nie masz, bo w tym mieście wszystko lutrowie. Kościoły katolickie, co były barzo bogate sztuczne (bo z kamienia rzniętego murowane) wszystko u lutrów in possesione i nabożeństwo się w nich luterskie odprawuje. Mianowicie w wielkim, przedtym katedralnym kościele (który jest w samym rynku) jest księży luterskich ustawnych 100, gdzie co dzień kazanie bywa. NB
Jeden tylko kościołek katolicki św. Wawrzyńca i to prywatny, w pałacu jednego grafa, gdzie dnia 28 Octobris mszy św. słuchaliśmy.
Skąd publice jechało Księstwo IM z kalwakatą przez miasto, ducentibus superioribus ex magistratu, do cekauzu, gdzieśmy takowy porządek et multitudinem
kilkoro dział zatoczonych. Kościołów katolickich nie masz, bo w tym mieście wszystko lutrowie. Kościoły katolickie, co były barzo bogate sztuczne (bo z kamienia rzniętego murowane) wszystko u lutrów in possesione i nabożeństwo się w nich luterskie odprawuje. Mianowicie w wielkim, przedtym katedralnym kościele (który jest w samym rynku) jest księży luterskich ustawnych 100, gdzie co dzień kazanie bywa. NB
Jeden tylko kościołek katolicki św. Wawrzyńca i to prywatny, w pałacu jednego grafa, gdzie dnia 28 Octobris mszy św. słuchaliśmy.
Skąd publice jechało Księstwo IM z kalwakatą przez miasto, ducentibus superioribus ex magistratu, do cekauzu, gdzieśmy takowy porządek et multitudinem
Skrót tekstu: BillTDiar
Strona: 126
Tytuł:
Diariusz peregrynacji po Europie
Autor:
Teodor Billewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy podróży, pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1677 a 1678
Data wydania (nie wcześniej niż):
1677
Data wydania (nie później niż):
1678
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Marek Kunicki-Goldfinger
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Biblioteka Narodowa
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
2004
i wielce porządne, we wszytkie merkancje zamorskie barzo bogate. Okrętów różnych wielka moc, o których powiedają mnogości, iż co dzień na kilkadziesiąt, to jest na 80, przychodzi, i tyleż odchodzi, tak iż jako las jakowy drzew apparet od mnogości masztów, tam kędy ordinarie okręty stawają.
Kościołów wielka moc, jeno luterskich i kalwińskich, barzo wspaniałych. Miedzy innemi kilka jeden, który jest ad latus ratusza, z wysoką barzo wieżą, drugi zaś luterski, z kopuła miedzią krytą, jako wielki, tak też w ozdobach godzien widzenia. Katolickich zaś wielkich żadnego nie masz, jeno prywatne, maleńkie, bez wieży i bez dzwonów. Religia
i wielce porządne, we wszytkie merkancje zamorskie barzo bogate. Okrętów różnych wielka moc, o których powiedają mnogości, iż co dzień na kilkadziesiąt, to jest na 80, przychodzi, i tyleż odchodzi, tak iż jako las jakowy drzew apparet od mnogości masztów, tam kędy ordinarie okręty stawają.
Kościołów wielka moc, jeno luterskich i kalwińskich, barzo wspaniałych. Miedzy innemi kilka jeden, który jest ad latus ratusza, z wysoką barzo wieżą, drugi zaś luterski, z kopuła miedzią krytą, jako wielki, tak też w ozdobach godzien widzenia. Katolickich zaś wielkich żadnego nie masz, jeno prywatne, maleńkie, bez wieży i bez dzwonów. Religia
Skrót tekstu: BillTDiar
Strona: 310
Tytuł:
Diariusz peregrynacji po Europie
Autor:
Teodor Billewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy podróży, pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1677 a 1678
Data wydania (nie wcześniej niż):
1677
Data wydania (nie później niż):
1678
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Marek Kunicki-Goldfinger
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Biblioteka Narodowa
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
2004
się trudno.
MONTPESSULAŃSKA fundowana Roku 1196.
AURELIANEŃSKA fundacja Filipa Pięknego Króla Francuskiego R: 1302.
ANDEGAWEŃSKA od Ludwika II tamecznego Książęcia Roku 1361 albo 1396. AWENIONEŃSKA Roku 1390. BITURYCEŃSKA około Roku 1300. BURDyGALEŃSKA Roku. 1441 PINTAŃSKA Roku 1431.
W NIEMCZECH całych, wszystkich liczono nie dawno AKADEMII 25 potym rachowano 29 zktórych Luterskich 15 Reformackich alias Kalwińskich 4 Katolickich 10 Tandem teraz recentissimè AKADEMII i Universitates w Niemczech liczą 47 Inpárticulari o Niemieckich mówiący te są.
WIDEŃSKA w Austryj fundowana od Fryderyka II. Cesarza Roku 1236 o Rzeczypospolitej którą zdobią Akademie
czyli 1239 Renowowana od Albrachta III. Arcy Książęcia Roku 1363; drudzy piszą że od Rudolfa IV.
się trudno.
MONTPESSULANSKA fundowana Roku 1196.
AURELIANENSKA fundacya Filippa Pięknego Krola Francuskiego R: 1302.
ANDEGAWENSKA od Ludwika II tamecznego Xiążęcia Roku 1361 albo 1396. AWENIONENSKA Roku 1390. BITURICENSKA około Roku 1300. BURDIGALENSKA Roku. 1441 PINTANSKA Roku 1431.
W NIEMCZECH całych, wszystkich liczono nie dawno AKADEMII 25 potym rachowano 29 zktorych Luterskich 15 Reformackich alias Kalwińskich 4 Katolickich 10 Tandem teraz recentissimè AKADEMII y Universitates w Niemczech liczą 47 Inpárticulari o Niemieckich mowiący te są.
WIDENSKA w Austryi fundowana od Frideryka II. Cesarza Roku 1236 o Rzeczypospolitey ktorą zdobią Akademie
czyli 1239 Renowowana od Albrachta III. Arcy Xiążęcia Roku 1363; drudzy piszą że od Rudolfa IV.
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 391
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
tylko Rewerende, ale i imię swe Chauvinus porzuciwszy, ńazwał się Alkwinem. Zabiegł do Awaryku Miasta Biturygów, albo Bituryks vulgo Bourges, w Aureliańskiej (w Francyj) Prowincyj. Tam od Melchiora Wolmara Niemca Greckiego języka i Pisma Profesora, Luteranisty ukrytego, trochę się po Grecku, a wiele po Lutersku przyuczywszy, i nowych Luterskich sentymentów zakosztowawszy, owe obie Beneficia sobie dane jako Simoniacus przedawszy, brzybył do Paryża, chcąc nowinkami Luterskiemi głowę Francyj Paryż zapróżniać i zapruszać. Lecz w wielkie wpadł niebezpieczństwo, bo na ogień szukany; więc sobie poradził ucieczką. Hieronim Bolsecus z Katolika Ap stata, i Kalwina Adherent, ale znowu nawrócony Katolik, to o
tylko Rewerende, ale y imie swe Chauvinus porzuciwszy, ńazwał się Alkwinem. Zabiegł do Awariku Miasta Biturigow, albo Biturix vulgo Bourges, w Aureliańskiey (w Francyi) Prowincyi. Tam od Melchiora Wolmara Niemca Greckiego ięzyka y Pisma Professora, Luteranisty ukrytego, troche się po Grecku, á wiele po Lutersku przyuczywszy, y nowych Luterskich sentymentow zákosztowawszy, owe obie Beneficia sobie dane iako Simoniacus przedawszy, brzybył do Paryża, chcąc nowinkami Luterskiemi głowę Francyi Paryż zaprożniać y zapruszać. Lecz w wielkie wpadł niebespieczństwo, bo na ogień szukany; więc sobie poradził ucieczką. Hieronim Bolsecus z Katolika Ap stata, y Kalwina Adherent, ale znowu nawrocony Katolik, to o
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 614
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
ma się konserwowoać. Kalwin uchodząc z Paryża; powrozami, czyli chustami długiemi wiązanemi z Kolegium Forteti zwanym o knem się spuścił i do Engęlizmy Miasta vulgo Angoloume w Aureliańskiej Prowincyj się retyrował, tam Greckiego nauczał języka, zato salariatus, gdzie od niektórych posiłkowany, cztery księgi Institutionum z Fiłipa Melanchtona i Ekolampadiusza i innych Luterskich Sektarzów, skoncypował, i żeby uczynił też Instytucje swoje powabniejszemi u Czytelników, piękną adornował Łaciną. Z Tyliuszem przyjacielem nawiedzał Niemcy i Sekty Luterskiej Adherentów Marcina Bucera, i Desideriusza Erasma miał za szczęście widzieć, z niemi mówić, i nadzieją dobrą nasycony, znowu się powrócił do Francyj do Pictavum Miasta, w ogrodach tamecznych częste
ma się konserwowoać. Kalwin uchodząc z Paryża; powrozami, czyli chustami długiemi wiązanemi z Kollegium Forteti zwanym o knem się spuścił y do Engęlizmy Miasta vulgo Angoloume w Aureliańskiey Prowincyi się retyrował, tam Greckiego nauczał ięzyka, zato salariatus, gdzie od niektorych posiłkowany, cztery księgi Institutionum z Fiłippa Melanchthona y Ekolampadiusza y innych Luterskich Sektarzow, skoncypował, y żeby uczynił teź Instytucye swoie powabnieyszemi u Czytelnikow, piękną adornował Łaciną. Z Tyliuszem przyiacielem nawiedzał Niemcy y Sekty Luterskiey Adherentow Marcina Bucera, y Desideriusza Erasma miał za szczęście widzieć, z niemi mowić, y nadzieią dobrą nasycony, znowu się powrocił do Francyi do Pictavum Miasta, w ogrodach tamecznych częste
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 614
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
Listem Królewskim trzej Biskupi poswięcenie dawali według dawnych obrządków, alias z namaszczeniem; na miejscu którego Edowardus VI modlitewki Kalwińskie postawowił; a Elżbieta rąk włożenie tylko pozwalała od 3. Biskupów, za pozwoleniem Arcybiskupa. Nie możono uprosic Katolickich Biskupów, na poswięcenie tych nowych Nominatów Elżbiety a swojej Sekty żadnego nie mieli Arcybiskupa, ani też Luterskich lub Kalwińskich mieć mogli; o pożyczenie swej sekty Biskupów do Państw innych udać się nie śmieli, bo ich podobno niebyło, aż na sejmie Laicy im moc dali, i zwali ich Biskupami Parlamentańskiemi. Ci się stali tyranami na Ludzi Pierwszą wizytę Królowa, drugą Arcybiskup, trzecią Biskupi po całym uczynili Królestwie. 1.
Listem Krolewskim trzey Biskupi poswięcenie dawali według dawnych obrządkow, alias z namaszczeniem; na mieyscu ktorego Edowardus VI modlitewki Kalwinskie postawowił; a Elżbieta rąk włożenie tylko pozwálała od 3. Biskupow, za pozwoleniem Arcybiskupa. Nie możono uprosic Katolickich Biskupow, na poswięcenie tych nowych Nominatow Elżbiety a swoiey Sekty żadnego nie mieli Arcybiskupa, ani też Luterskich lub Kalwinskich miec mogli; o pożyczenie swey sekty Biskupow do Państw innych udać się nie śmieli, bo ich podobno niebyło, aż na seymie Laicy im moc dali, y zwali ich Biskupami Parlamentańskiemi. Ci się stali tyránnami na Ludzi Pierwszą wizytę Krolowa, drugą Arcybiskup, trzecią Biskupi po całym uczynili Krolestwie. 1.
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 111
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
przeciesz uszedłszy, swój Kanton Schwic zbuntował i skonfederował z Ury i Underwaldem Kantonami; w krótce z innemi się zniósłszy, Austriaków wypędzili Wojska, ich 20 tysięcy znieśli, Alberta Książęcia trupem położywszy. Wkrótce 13 Kantonów się zebrało, i 13. Respublicas ufundowali od siebie independentes, ale wraz Confederatas, z których Kantonów 6 jest Luterskich, to Kalwińskich; a 7 Katolickich. Wszystkie też Respublicae różne mają formas Rządów. O ingruen- całego Świata, praecipue o Niemczech
cyj Nieprzyjaciela dają sobie znać, przez kagańce zapalone po górach. Szlachcić, Mieszczanin, Chłop zawsze są gotowi. Konfederację swoję byli poprzysięgli na lat 10, a potym skosztowawszy quám iucundum habitare fratres
przeciesż uszedłszy, swoy Kanton Schwitz zbuntował y skonfederował z Ury y Underwaldem Kantonami; w krotce z innemi się zniosłszy, Austryakow wypędzili Woyska, ich 20 tysięcy znieśli, Alberta Xiążęcia trupem położywszy. Wkrotce 13 Kantonow się zebrało, y 13. Respublicas ufundowali od siebie independentes, ale wraz Confederatas, z ktorych Kantonow 6 iest Luterskich, to Kalwinskich; á 7 Kátolickich. Wszystkie też Respublicae rożne maią formas Rządow. O ingruen- całego Swiata, praecipuè o Niemczech
cyi Nieprzyiaciela daią sobie znać, przez kagańce zapalone po gorach. Szlachcić, Mieszczanin, Chłop zawsze są gotowi. Konfederácyę swoię byli poprzysięgli na lat 10, á potym skosztowawszy quám iucundum habitare fratres
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 249
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
, i armat rezonancją witany, mało ognistą bomką nie zabity, ale Wiszniowiecki armier nie chybiony. Awantura nie pomyślna Z. Religii za niego trafiła się; że Akademicy, pobici od Dworzanów Karnalistów pewnego Pana, nie mogąc się doczekać sprawiedliwości, w same południe intonowawszy słowa Ewangeliczne owe: Ite tn Orbe terrarum, poszli do Luterskich stron, tam erroribus infecti, do Polski reduces, wiele Luteranizmu krewnym w gościńcu przynieśli, teste Hartknoch, et Orzechowski. Umarł Roku 1512. w Knyszynie, ostatni JAGIELLONCZYK, to memoriale zostawując Polakom, że Dziedzicem Litewskim niezwał się, też Prawo na Sukcesorów Królów transmittendo. 2. Quartã Partem Prowentów z Dóbr Królewskich
, y armát rezonáncyą witány, mało ognistą bomką nie zábity, ale Wiszniowiecki armier nie chybiony. Awántura nie pomyślná S. Religii zá niego tráfiła się; że Akademicy, pobici od Dworzanow Karnálistow pewnego Paná, nie mogąc się doczekać spráwiedliwości, w same południe intonowáwszy słowá Ewángeliczne owe: Ite tn Orbe terrarum, poszli do Luterskich stron, tam erroribus infecti, do Polski reduces, wiele Luteránizmu krewnym w gościncu przynieśli, teste Hartknoch, et Orzechowski. Umarł Roku 1512. w Knyszynie, ostatni IAGIELLONCZYK, to memoriale zostáwuiąc Polakom, że Dźiedźicem Litewskim niezwáł się, też Práwo ná Sukcesorow Krolow transmittendo. 2. Quartã Partem Prowentow z Dobr Krolewskich
Skrót tekstu: ChmielAteny_II
Strona: 353
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 2
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1746
Data wydania (nie wcześniej niż):
1746
Data wydania (nie później niż):
1746
/ aby się na takie koniury przeciwko wolności mieli podpisować. Słuchajcie Ewangelicy. O Egzorbitancjach 9. Egzorbitancja. Kazanie na Konwokacji War. Tytuły Lutrowe. 10. Egzorbitancja. Notujcie to Dysydenci. O Egzorbitancjach 11. Egzorbitancja. 2. Petr: 2. v. 10. Kazanie na Konwokacji War. Kwita z bankietów Luterskich. 12. Egzorbitancja. Ioan: 8 O Egzorbitancjach
Ale mię okrzykną Dysydenci i z Nalewajkami; co po tych dyskursach na Egzorbitancje nasze; już to nie Egzorbitancje/ ale rectitudines, kiedy ich Stan Duchowny/ i prześwietny Senat/ Koło Rycerskie pozwoliło/ ono podpisy wszytkich/ którzy się zjechali do Warszawy na pokoj z
/ áby się ná tákie koniury przećiwko wolnośći mieli podpisowáć. Słuchaycie Ewángelicy. O Exorbitáncyách 9. Exorbitáncya. Kázánie ná Konwokácyey Wár. Tytuły Lutrowe. 10. Exorbitáncya. Notuyćie to Dyssydenći. O Exorbitáncyách 11. Exorbitáncya. 2. Petr: 2. v. 10. Kazánie ná Konwokácyey Wár. Kwitá z bánkietow Luterskich. 12. Exorbitáncya. Ioan: 8 O Exorbitáncyách
Ale mię okrzykną Dyssydenći y z Nalewáykámi; co po tych dyskursách ná Exorbitáncye násze; iuż to nie Exorbitáncye/ ále rectitudines, kiedy ich Stan Duchowny/ y prześwietny Senat/ Koło Rycerskie pozwoliło/ ono podpisy wszytkich/ ktorzy się ziácháli do Wárszáwy ná pokoy z
Skrót tekstu: BirkEgz
Strona: 16
Tytuł:
O Egzorbitancjach kazania dwoje
Autor:
Fabian Birkowski
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania, pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
