ale i zatwardzenie tego przedsięwzięcia swego odkryć; jakoż i tak się stało. A zatym mnie już o tym przedsięwzięciu wątpliwość żadna nie została, bo i małej kondycji człowiek ledwieby mógł z takimi rzeczami jednę przespać noc i sam KiM. mniejszych daleko rzeczy tak panu hetmanowi z strony królewicza IMci koronacji, jako i Panu lwowskiemu z strony Rakuszanek na przeszłym sejmie wytrwać nie mógł, ale ostremi słowy to oboje znosił. Więc pretekst obrazy swej do mnie owym domem mieszkania na zamku mego KiMci pokrywać raczył; tedy taki list do KiM. napisałem:
Najaśniejszy Miłościwy Królu, Panie, Panie nasz Miłościwy!
Acz i z wielu przedtym inszych,
ale i zatwardzenie tego przedsięwzięcia swego odkryć; jakoż i tak się stało. A zatym mnie już o tym przedsięwzięciu wątpliwość żadna nie została, bo i małej kondycyej człowiek ledwieby mógł z takimi rzeczami jednę przespać noc i sam KJM. mniejszych daleko rzeczy tak panu hetmanowi z strony królewica JMci koronacyej, jako i Panu lwowskiemu z strony Rakuszanek na przeszłym sejmie wytrwać nie mógł, ale ostremi słowy to oboje znosił. Więc pretekst obrazy swej do mnie owym domem mieszkania na zamku mego KJMci pokrywać raczył; tedy taki list do KJM. napisałem:
Najaśniejszy Miłościwy Królu, Panie, Panie nasz Miłościwy!
Acz i z wielu przedtym inszych,
Skrót tekstu: SkryptWojCz_II
Strona: 282
Tytuł:
Mikołaj Zebrzydowski, Skrypt p. Wojewody krakowskiego, na zjeździe stężyckim niektórym pp. senatorom dany, 1606
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1606
Data wydania (nie wcześniej niż):
1606
Data wydania (nie później niż):
1606
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pisma polityczne z czasów rokoszu Zebrzydowskiego 1606-1608
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Czubek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1918
Z. łaskę i teraz w duszy swej sprawującą mieć mogąc/ która serce jego zdawna do tej zbawiennej sprawy zapaliła. Świadek tego jest pewny/ list jego w ojczyźnie naszej/ w Roku 1601. Ianuarij 24. die, własną ręką jego we Lwowie pisany/ i God. Pam. X. Demetriuszowi Solikowskiemu Arcybiskupowi Lwowskiemu do rąk podany. w którym dawszy wiedzieć/ że od dwu Patriarchów/ Mateusza i Meletiusza Aleksandryjskiego/ Eksarchą/ abo Legatem zesłany był do tego prześwietneo Królestwa Polskiego/ w sprawach i potrzebach Cerkwie Ruskiej: i o Ewanielikach/ których on Heretykami nazywa/ owo przełożywszy/ że oni znienawiści do Rzymskiego Kościoła/ i Piotrowej
S. łáskę y teraz w duszy swey spráwuiącą mieć mogąc/ ktora serce iego zdawná do tey zbáwienney spráwy zápaliłá. Swiádek tego iest pewny/ list iego w oyczyznie nászey/ w Roku 1601. Ianuarij 24. die, własną ręką iego we Lwowie pisány/ y God. Pám. X. Demetriuszowi Solikowskiemu Arcybiskupowi Lwowskiemu do rąk podány. w ktorym dawszy wiedźieć/ że od dwu Pátryárchow/ Mattheuszá y Meletiuszá Alexándriyskiego/ Exárchą/ ábo Legatem zesłány był do tego prześwietneo Krolestwá Polskiego/ w spráwách y potrzebách Cerkwie Ruskiey: y o Ewányelikách/ ktorych on Hęretykámi názywa/ owo przełożywszy/ że oni znienawiśći do Rzymskiego Kośćiołá/ y Piotrowey
Skrót tekstu: SmotApol
Strona: 186
Tytuł:
Apologia peregrinacjej do Krajów Wschodnich
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Dermań
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1628
Data wydania (nie wcześniej niż):
1628
Data wydania (nie później niż):
1628
V. Papieża wyrobił na Ruś Metropolią, którą pierwej w Haliczu lokował, ale Władysław Jagiełło przeniósł ją do Lwowa, o czym obszerniej Skrobiszewski. Arcybiskup Lwowski ma swoich Sufraganów Biskupów Przemyślskiego, Chełmskiego, Kijowskiego, i Kamienieckiego, od których Apelacje do niego idą, ale od niego do Prymasa, abo do Nuncjatury. Arcybiskupowi Lwowskiemu, jako i Biskupom Ruskim Łacińskim wolno trzymać Opactwa i Beneficja dla szczupłej ich intraty. Arcybiskup Lwowski, i Biskupi Ruscy Łacińscy obligowani są zjeżdżać na Synody Prowincjalne Gnieźnieńskie, abo Posłów wysłać, i miejsce mają w Senacie jako wyżej. KAPITUŁA LWOWSKA ma Herb Najś: Pannę na Księżycu rogatym stojącą a pod Księżycem Lew leży
V. Papieża wyrobił na Ruś Metropolią, którą pierwey w Haliczu lokował, ale Władysław Jagiełło przeniósł ją do Lwowa, o czym obszerniey Skrobiszewski. Arcybiskup Lwowski ma swoich Suffraganów Biskupów Przemyślskiego, Chełmskiego, Kijowskiego, i Kamienieckiego, od których Apellacye do niego idą, ale od niego do Prymasa, abo do Nuncyatury. Arcybiskupowi Lwowskiemu, jako i Biskupom Ruskim Łaćińskim wolno trzymać Opactwa i Beneficya dla szczupłey ich intraty. Arcybiskup Lwowski, i Biskupi Ruscy Łaćińscy obligowani są zjeżdżać na Synody Prowincyalne Gnieznieńskie, abo Posłów wysłać, i mieysce mają w Senaćie jako wyżey. KAPITUŁA LWOWSKA ma Herb Nayś: Pannę na Xiężycu rogatym stojącą á pod Xiężycem Lew leży
Skrót tekstu: ŁubHist
Strona: 170
Tytuł:
Historia polska z opisaniem rządu i urzędów polskich
Autor:
Władysław Łubieński
Drukarnia:
Drukarnia Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
historia, prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1763
Data wydania (nie wcześniej niż):
1763
Data wydania (nie później niż):
1763
z Górki nie upominał się u króla żony, jako u najpierwszego i najwyższego opiekuna, aż w roku 1559, gdy księżna we Lwowie w klasztorze, jakom wyższej wspomniał, mieszkała. Król chcąc dogodzić Łukaszowi z Górki, który na dworze stał wielkim kosztem, a potrzeby żadnej nie omieszkiwał, rozkazał Piotrowi Barżemu, staroście lwowskiemu (który był potym kasztelanem przemysłskim, a posłem od króla w Hiszpaniej umarł), iżby dał księżnę małżonkowi poślubionemu. Tamże też jachał hrabia z Górki z bracią i z inszemi przyjacioły. Co gdy Barży uczynić chciał, opowiedziawszy pierwej wolą królewską, i szerokimi słowy rozwiódszy księżnie, jako za zacniejszego, rodowitszego bogatszego, urodziwszego
z Górki nie upominał się u króla żony, jako u najpierwszego i najwyższego opiekuna, aż w roku 1559, gdy księżna we Lwowie w klasztorze, jakom wyższej wspomniał, mieszkała. Król chcąc dogodzić Łukaszowi z Górki, który na dworze stał wielkim kosztem, a potrzeby żadnej nie omieszkiwał, rozkazał Piotrowi Barżemu, staroście lwowskiemu (który był potym kasztelanem przemysłskim, a posłem od króla w Hiszpaniej umarł), iżby dał księżnę małżonkowi poślubionemu. Tamże téż jachał hrabia z Górki z bracią i z inszemi przyjacioły. Co gdy Barży uczynić chciał, opowiedziawszy pierwej wolą królewską, i szerokimi słowy rozwiódszy księżnie, jako za zacniejszego, rodowitszego bogatszego, urodziwszego
Skrót tekstu: GórnDzieje
Strona: 219
Tytuł:
Dzieje w Koronie Polskiej
Autor:
Łukasz Górnicki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
traktaty
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1637
Data wydania (nie wcześniej niż):
1637
Data wydania (nie później niż):
1637
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła wszystkie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Piotr Chmielowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Salomon Lewental
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1886
mieć nie może. 26.O Karolusie, iż to jest sługa cesarza IMci.
27.Jako do hetmana pieniądze i taką informacją cesarzowi IMci posłał. 28.Rozumiejąc, że WKM. pospołu z Szwecją i Estonią i Inflanty od Karolusa mieć chcesz. 29.Panu hetmanowi z strony koronacji królewicza IMci i Panu lwowskiemu z strony Rakuszanek na przeszłym sejmie wytrwać nie mógł. 30.Sposobem, wolnościom naszym przeciwnym, miał wziąć ten dom. 31.Że zaś o ratunek KiM. instancjej żadnej nie czyni, stąd znać, że bez niego jechać ma wrolą przez owe praktyki. 32.A Kraków pustkami, a rzeczy wszytkie,
mieć nie może. 26.O Karolusie, iż to jest sługa cesarza JMci.
27.Jako do hetmana pieniądze i taką informacyą cesarzowi JMci posłał. 28.Rozumiejąc, że WKM. pospołu z Szwecyą i Estonią i Inflanty od Karolusa mieć chcesz. 29.Panu hetmanowi z strony koronacyej królewica JMci i Panu lwowskiemu z strony Rakuszanek na przeszłym sejmie wytrwać nie mógł. 30.Sposobem, wolnościom naszym przeciwnym, miał wziąć ten dom. 31.Że zaś o ratunek KJM. instancyej żadnej nie czyni, stąd znać, że bez niego jechać ma wrolą przez owe praktyki. 32.A Kraków pustkami, a rzeczy wszytkie,
Skrót tekstu: DeklPisCz_II
Strona: 316
Tytuł:
Deklaracya pisma pana Wojewody krakowskiego, w Stężycy miedzy ludzie podanego
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1606
Data wydania (nie wcześniej niż):
1606
Data wydania (nie później niż):
1606
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pisma polityczne z czasów rokoszu Zebrzydowskiego 1606-1608
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Czubek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1918
to, że szlachtę chudą od inszych równych sobie i mniejszych więcej potyka na rok tyrannidis, niż jej KiM. za te 18 lat uczynił. Wspomnieć jedno same granice, jako wiele, niestotyż. tam krwie niewinnych ludzi wylewają, a król
jednego naparstka krwie pro libito suo niczyjej nie rozlał i owszem jedno raz rzekł Panu lwowskiemu kilka słów i tego pan Wojewoda nie zamilczał, a zaprawdę, że i Pan lwowski mało potrzebnie, na propozycją wotując, o białych głowach Rakuszankach dyskurował, których w ich cnotach białogłowskich żadną miarą ruszać nie miał. A zaś pankowie miedzy nami jakie najazdy pogańskie, jakie łupiestwa, jakie mordy czynią, że się ich więcej
to, że ślachtę chudą od inszych równych sobie i mniejszych więcej potyka na rok tyrannidis, niż jej KJM. za te 18 lat uczynił. Wspomnieć jedno same granice, jako wiele, niestotyż. tam krwie niewinnych ludzi wylewają, a król
jednego naparstka krwie pro libito suo niczyjej nie rozlał i owszem jedno raz rzekł Panu lwowskiemu kilka słów i tego pan Wojewoda nie zamilczał, a zaprawdę, że i Pan lwowski mało potrzebnie, na propozycyą wotując, o białych głowach Rakuszankach dyskurował, których w ich cnotach białogłowskich żadną miarą ruszać nie miał. A zaś pankowie miedzy nami jakie najazdy pogańskie, jakie łupiestwa, jakie mordy czynią, że się ich więcej
Skrót tekstu: DeklPisCz_II
Strona: 323
Tytuł:
Deklaracya pisma pana Wojewody krakowskiego, w Stężycy miedzy ludzie podanego
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1606
Data wydania (nie wcześniej niż):
1606
Data wydania (nie później niż):
1606
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pisma polityczne z czasów rokoszu Zebrzydowskiego 1606-1608
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Czubek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1918
Królowa Polska, te Miasto założyła, i tymże nazwała imieniem. Rohatyn od Rohatynki rzeki. FIRLEIÓW bardzo mały Partykularz w Starostwie Rohatyńskim, w Ziemi Lwowskiej quondam Miasto, teraz zrujnowane w lasach między górami leżące, gaudens Fure Civitatis, nazwane od Firleja Wojewody Krakowskiego Starosty Rohatyńskiego, który pod imieniem swoim Mikołajowi Narajowskiemu Sędziemu Ziemskiemu Lwowskiemu, Wojtowi Firlejowskiemu, te miasteczko założyć i Kościół fundować dał konsens. Gdzie Ja z dyspozycyj Boskiej, a łaski Najjaśniejszego AUGUSTA II. siedzę in Pastoratu, ustawiczną bawię się lukubracją, budowaniem, ogrodu Włoskiego szczepieniem, budowaniem Eremitoriów, malowaniem i inskrypcyj nad rzeczą każdą dawaniem, quà soluto, qua ligato stylo, BOGU na
Krolowá Polska, te Miasto záłożyła, y tymże názwáła imieniem. Rohatyn od Rohatynki rzeki. FIRLEIOW bardzo mały Partykularz w Starostwie Rohatyńskim, w Ziemi Lwowskiey quondam Miasto, teraz zruynowáne w lasách między gorámi leżące, gaudens Fure Civitatis, názwane od Firleia Woiewody Krákowskiego Starosty Rohatyńskiego, ktory pod imieniem swoim Mikołaiowi Náráiowskiemu Sędźiemu Ziemskiemu Lwowskiemu, Woytowi Firleiowskiemu, te miasteczko założyć y Kościoł fundowáć dał konsens. Gdźie Ia z dyspozycyi Boskiey, á łaski Nayiaśnieyszego AUGUSTA II. siedzę in Pastoratu, ustawiczną bawię się lukubrácyą, budowániem, ogrodu Włoskiego szczepieniem, budowániem Eremitoriow, malowániem y inskrypcyi nád rzeczą każdą dawániem, quà soluto, qua ligato stylo, BOGU ná
Skrót tekstu: ChmielAteny_II
Strona: 321
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 2
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1746
Data wydania (nie wcześniej niż):
1746
Data wydania (nie później niż):
1746
więcej nad 4347.
WOŁOSKI też BISKUP tu ma locum, o którym ab Annô 1403. słychać w Autorach. Bywa nim alternis vicibus raz Dominikan, drugi raz Franciszkan. Antiquitus Katedra jego bywała w Serecie na Wołoszczyźnie, teraz w Bakowie, skąd nihil, praeter titulum reportat, proprio sumptu paradujący. Jest według jednych Autorów Lwowskiemu Arcybiskupowi, według drugich Krakowskiemu Biskupowi subiectus.
ORMIAŃSKI ARCYBISKUP ma swoję we Lwowie Archikatedrę z racyj licznej Nacyj Ormiańskiej, tu i po innych na Rusi, Podolu i Pokuciu w Miastach wielkich, dla Orientalnych komercjów mieszkającej. Ten z Owieczkami swemi od Roku 1630. w Osobie Mikołaja Torosowicza Arcybiskupa z Rzymskim Kościołem przyjąwszy Unią, constante
więcey nád 4347.
WOŁOSKI też BISKUP tu ma locum, o ktorym ab Annô 1403. słychać w Autorách. Bywá nim alternis vicibus ráz Dominikan, drugi ráz Fránciszkan. Antiquitus Katedrá iego bywáła w Serecie ná Wołoszczyźnie, teráz w Bakowie, zkąd nihil, praeter titulum reportat, proprio sumptu paráduiący. Iest według iednych Autorow Lwowskiemu Arcybiskupowi, według drugich Krákowskiemu Biskupowi subiectus.
ORMIANSKI ARCYBISKUP má swoię we Lwowie Archikátedrę z rácyi liczney Nácyi Ormiańskiey, tu y po innych ná Rusi, Podolu y Pokuciu w Miastách wielkich, dla Orientalnych kommercyow mieszkáiącey. Ten z Owieczkámi swemi od Roku 1630. w Osobie Mikołaiá Torosowicza Arcybiskupa z Rzymskim Kościołem przyiąwszy Unią, constante
Skrót tekstu: ChmielAteny_II
Strona: 392
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 2
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1746
Data wydania (nie wcześniej niż):
1746
Data wydania (nie później niż):
1746
, gdyby był katolikiem; boby mu nie trzeba posagu dawać i owszem, bym ja zawsze miewał od niego w posagu tysiąc jaki szabel”.
Starostwo czerkaskie po imp. Prusinowskim kasztelanie lubaczowskim dał król im. imp. Stefanowi Potockiemu i chorągiew pancerną po imp. Łosiu wojewodzie malborskim. Podkomorstwo lwowskie imp. stolnikowi lwowskiemu król im. deklarował. W wieczór król im. różnymi zabawiał się dyskursami, królowa im. karty grała. Die 3 ejusdem
Dzień był wietrzny, dżdżysty. Nigdzie król im. nie wyjeżdżał, markotny był cały dzień, jadł przecie obiad z dobrym apetytem, wieczorem samym wesołym począł być.
Przyszły listy od imp.
, gdyby był katolikiem; boby mu nie trzeba posagu dawać i owszem, bym ja zawsze miewał od niego w posagu tysiąc jaki szabel”.
Starostwo czerkaskie po jmp. Prusinowskim kasztelanie lubaczowskim dał król jm. jmp. Stefanowi Potockiemu i chorągiew pancerną po jmp. Łosiu wojewodzie malborskim. Podkomorstwo lwowskie jmp. stolnikowi lwowskiemu król jm. deklarował. W wieczór król jm. różnymi zabawiał się dyskursami, królowa jm. karty grała. Die 3 eiusdem
Dzień był wietrzny, dżdżysty. Nigdzie król jm. nie wyjeżdżał, markotny był cały dzień, jadł przecie obiad z dobrym apetytem, wieczorem samym wesołym począł być.
Przyszły listy od jmp.
Skrót tekstu: SarPam
Strona: 107
Tytuł:
Pamiętnik z czasów Jana Sobieskiego
Autor:
Kazimierz Sarnecki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1690 a 1696
Data wydania (nie wcześniej niż):
1690
Data wydania (nie później niż):
1696
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Janusz Woliński
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1958
, Mniszech Marszałek Nadworny Koronny wraz z Jejmcią Małżonką swoją. Prócz tych znajdują się już tu także Ichmć X. Szembek Nominat Koadiutor, Biskup Chełmiński, Wielhorski Kuchmistrz W. X. Litt: i wiele innych. Dnia wczorajszego Król Immć P. N. M. dawał u siebie prywatną audiencją Immci X. Szeptyckiemu Biskupowi Lwowskiemu Koadiutorowi Metropolii całej Rusi, i innym Ichmciom: Podobneż codziennie prawie dawane bywają audiencje różnym Panom świeżo na to miejsce zgromadzonym. Immć Pan Moszczeński Wojewoda Inowrocławski po skończonych około Wisły i Negatu czynnościach od Komisyj Rzpltej Skarbu Koronnego sobie zleconych, przybył tu dnia wczorajszego. Dnia 17. Maja przybył tu Immć P. Radoszoski Starosta
, Mniszech Marszałek Nadworny Koronny wraz z Ieymcią Małżonką swoią. Prócz tych znayduią się iuz tu także Ichmć X. Szembek Nominat Koadiutor, Biskup Chełmiński, Wielhorski Kuchmistrz W. X. Litt: i wiele innych. Dnia wczorayszego Król Im̃ć P. N. M. dawał u siebie prywatną audyencyą Im̃ci X. Szeptyckiemu Biskupowi Lwowskiemu Koadiutorowi Metropolii całey Rusi, i innym Ichmciom: Podobneż codziennie prawie dawane bywaią audyencye rożnym Panom świeżo na to mieysce zgromadzonym. Im̃ć Pan Moszczeński Woiewoda Inowrocławski po skończonych około Wisły i Negatu czynnościach od Kommissyi Rzpltey Skarbu Koronnego sobie zleconych, przybył tu dnia wczorayszego. Dnia 17. Maia przybył tu Im̃ć P. Radoszoski Starosta
Skrót tekstu: GazWil_1767_21
Strona: 3
Tytuł:
Gazety Wileńskie
Autor:
Anonim
Drukarnia:
Drukarnia Akademicka
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
wiadomości prasowe i druki ulotne
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1767
Data wydania (nie wcześniej niż):
1767
Data wydania (nie później niż):
1767