Faeniciej/ tam się niezliczona liczba Żydów do niego nabiegła/ płacząc i prosząc/ aby tego nie czynił/ a obrazu tego w kościele ich nie stawiał. Na sześć części lud on Żydowski był rozdzielony/ w jednej byli starzy/ w drugiej młodzi/ w trzeciej dzieci z matkami/ w czwartej stare niewiasty/ w piątej mężate/ w szóstej panny/ a wszytkich bez liczby wszyscy wołali/ płakali/ włosy na sobie rwali/ na ziemię upadali/ prosząc aby onej zelżywości/ w kościele i nabożeństwie swym nie cierpieli. Patrz jako się żydzi opierali/ zastawiali/ aby tylko jednego obrazu do kościołaich nie stawiono/ chociaj już był stary zakon ustał/
Phaeniciey/ tám się niezlicżona licżbá Zydow do niego nábiegła/ płácżąc y prosząc/ áby tego nie cżynił/ á obrázu tego w kośćiele ich nie stáwiał. Ná sześć cżęśći lud on Zydowski był rozdźielony/ w iedney byli stárzy/ w drugiey młodźi/ w trzećiey dźieći z mátkámi/ w cżwartey stáre niewiásty/ w piątey mężáte/ w szostey pánny/ á wszytkich bez licżby wszyscy wołáli/ płákáli/ włosy ná sobie rwáli/ ná źiemię vpádáli/ prosząc áby oney zelżywośći/ w kośćiele y nabożeństwie swym nie ćierpieli. Pátrz iáko się żydźi opieráli/ zástáwiáli/ áby tylko iednego obrázu do kośćiołáich nie stáwiono/ choćiay iuż był stáry zakon vstał/
Skrót tekstu: CzyżAlf
Strona: 20
Tytuł:
Alfurkan tatarski
Autor:
Piotr Czyżewski
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
egzotyka, historia, obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1617
Data wydania (nie wcześniej niż):
1617
Data wydania (nie później niż):
1617
przez częste dyscypliny/ i inne surowości. Niektórzy z nich mają dar modlitwy/ i przez nią nabywają wielkiej światłości Bożej/ i siebie samych znajomości/ i skarbów cnot Chrześcijańskich/ których po sobie znaki dobre pokazują. Nie schodzi na panienkach w swej czystości panieńskiej tak statecznych/ że na jej obronę zdrowie swoje niebezpieczeństwom podały. Mężate zaś tak sobie ważą czystość/ i wstrzymięźliwość małżeńską/ że gdy na spowiedzi trafi się ich spytać/ jeśliżeby się w czym czuły/ obraziwszy się/ mówią: azam wam niepowiedziała żem mężata: W Kuszku osobliwie wiele Indianów i Indianek/ wszytkie swoje majetności wydawają na podejmowanie pielgrzymów i przychodniów/ którzy idą tam
przez częste dyscypliny/ y inne surowośći. Niektorzy z nich máią dar modlitwy/ y przez nię nábywáią wielkiey świátłośći Bożey/ y śiebie sámych znáiomośći/ y skárbow cnot Chrześćiáńskich/ ktorych po sobie znáki dobre pokázuią. Nie schodźi ná pánienkách w swey czystośći pánieńskiey ták státecznych/ że ná iey obronę zdrowie swoie niebespieczeństwom podáły. Mężáte záś ták sobie ważą czystość/ y wstrzymięźliwość małżeńską/ że gdy ná spowiedźi tráfi się ich spytáć/ iesliżeby się w czym czuły/ obráźiwszy się/ mowią: ázam wam niepowiedźiáłá żem mężáta: W Kuszku osobliwie wiele Indyanow y Indyánek/ wszytkie swoie máietnośći wydawáią ná podeymowánie pielgrzymow y przychodniow/ ktorzy idą tám
Skrót tekstu: TorRoz
Strona: 25.
Tytuł:
O rozszerzeniu wiary świętej chrześcijańskiej katolickiej w Ameryce na Nowym Świecie
Autor:
Diego de Torres
Tłumacz:
Anonim
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Tematyka:
egzotyka, geografia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1603
Data wydania (nie wcześniej niż):
1603
Data wydania (nie później niż):
1603
