smutek ma/ iz przyszła jej godzina/ potęga ciemności. Są Ojcowie święci/ którzy boleści Bogarodzice przenoszą nad boleści Męczenników wielkich/ nad które a co było okrutniejszego? Anzelma ś. słowa są: Cokolwiek okrucieństwa zadano kiedy ciałom Męczenników/ lżejsze były/ abo raczej nic/ względem twojej męki: to jest/ niechaj wszystkie męczeńskie męki na kupę zebrane będą/ nie porówna kupa ona z twoją jedną pasją Panno. Czemu? Pierwsza przyczyna: Iż Męczennicy gdy cierpieli/ ciała ich bole cierpiały/ dusze ochłody swoje na ten czas miały; ale Bogarodzice Pasja wszytka/ nie ciało ale duszę przechodziła. Obiecał jej to był Symeon: Twoję własną duszę przeniknie
smutek ma/ iz przyszłá iey godźiná/ potęgá ćiemnośći. Są Oycowie święci/ ktorzy boleśći Bogárodźice przenoszą nád boleśći Męczennikow wielkich/ nád które á co było okrutnieyszego? Anzelmá ś. słowá są: Cokolwiek okrućieństwá zádano kiedy ćiáłom Męczennikow/ lżeysze były/ ábo ráczey nic/ względem twoiey męki: to iest/ niechay wszystkie męczeńskie męki ná kupę zebráne będą/ nie porowna kupá oná z twoią iedną pássyą Pánno. Czemu? Pierwsza przyczyná: Iż Męczennicy gdy ćierpieli/ ćiáłá ich bole ćierpiáły/ dusze ochłody swoie ná ten czás miáły; ále Bogárodźice Pássya wszytká/ nie ćiáło ále duszę przechodźiłá. Obiecał iey to był Symeon: Twoię własną duszę przeniknie
Skrót tekstu: BirkOboz
Strona: 27
Tytuł:
Kazania obozowe o Bogarodzicy
Autor:
Fabian Birkowski
Drukarnia:
Andrzej Piotrowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1623
Data wydania (nie wcześniej niż):
1623
Data wydania (nie później niż):
1623
uszu śmiertelnych słuch nie dojdzie tępy, Święty, święty, święty, Pan nad wsze zastępy! Pełne są chwały Twojej i ziemia, i morze, I niebo od zachodniej aż do wschodniej zorze. Ciebie posłańców na świat wyprawionych sławne I chwalebnych proroków poczty starodawne,
I hufiec bohatyrów sławi krwią skropiony, Którym cne czoła toczą męczeńskie korony. Ciebie Kościół zebrany po świecie przestronym Wyznawa w majestacie Ojca niezmierzonym I Pana nieprzystępnej chwały, Syna Twego Własnego, prawdziwego, jednorodzonego I Ducha, świątobliwej szafarza nadzieje, Który serca Twych wiernych świętym ogniem grzeje. Ty chwalebną, o Królu, i niebo, i ziemię Władzą rządzisz, wiecznego Ojca wieczne plemię. Tobie
uszu śmiertelnych słuch nie dojdzie tępy, Święty, święty, święty, Pan nad wsze zastępy! Pełne są chwały Twojej i ziemia, i morze, I niebo od zachodniej aż do wschodniej zorze. Ciebie posłańców na świat wyprawionych sławne I chwalebnych proroków poczty starodawne,
I hufiec bohatyrów sławi krwią skropiony, Którym cne czoła toczą męczeńskie korony. Ciebie Kościół zebrany po świecie przestronym Wyznawa w majestacie Ojca niezmierzonym I Pana nieprzystępnej chwały, Syna Twego Własnego, prawdziwego, jednorodzonego I Ducha, świątobliwej szafarza nadzieje, Który serca Twych wiernych świętym ogniem grzeje. Ty chwalebną, o Królu, i niebo, i ziemię Władzą rządzisz, wiecznego Ojca wieczne plemię. Tobie
Skrót tekstu: PrzypPieśńBar_I
Strona: 428
Tytuł:
Pieśń Ś. Ś. Ambrożego i Augustyna ...
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Samuel Przypkowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
pieśni
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1634
Data wydania (nie wcześniej niż):
1634
Data wydania (nie później niż):
1634
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Poeci polskiego baroku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jadwiga Sokołowska, Kazimiera Żukowska
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1965