czartowska, jarzmo potępienia wiecznego, na które zarabiacie, gdy dla sztuczki chleba, dla szkapiny trochę, Chrystusa pana dobrodzieja waszego odstępujecie. Ale i wy którzy szablą pogańską ustraszeni, i przenosinami za morze zatrwożeni, sprośnego Mahometa za wodza dusz waszych przyjmujecie, nieuchodzicie hańby wiecznej, a to przez niewieście serce wasze, śmierci męczeńskiej lękliwe, żywota bezecnego, plugawego, i smrodliwego chciwe ... wy nikczemni i bojaźliwi, takeście zniewieścieli, że i słowa przykrego od was poganin nieusłyszał, gdyście w ręce jego pośli, zaprzeliście się Boga, a miasto niego wybraliście sobie za zbawiciela zbojcę niecnotliwego, Mahometa potępionego. Wróćcie
czartowska, jarzmo potępienia wiecznego, na które zarabiacie, gdy dla sztuczki chleba, dla szkapiny trochę, Chrystusa pana dobrodzieja waszego odstępujecie. Ale i wy którzy szablą pogańską ustraszeni, i przenosinami za morze zatrwożeni, sprośnego Machometa za wodza dusz waszych przymujecie, nieuchodzicie hańby wiecznej, a to przez niewieście serce wasze, śmierci męczeńskiej lękliwe, żywota bezecnego, plugawego, i smrodliwego chciwe ... wy nikczemni i bojaźliwi, takeście zniewieścieli, że i słowa przykrego od was poganin nieusłyszał, gdyście w ręce jego pośli, zaprzeliście się Boga, a miasto niego wybraliście sobie za zbawiciela zbojcę niecnotliwego, Machometa potępionego. Wróćcie
Skrót tekstu: BirkBaszaKoniec
Strona: 263
Tytuł:
Kantymir Basza Porażony albo o zwycięstwie z Tatar, przez Jego M. Pana/ P. Stanisława Koniecpolskiego, Hetmana Polnego Koronnego.
Autor:
Fabian Birkowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
historia, wojskowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1624
Data wydania (nie wcześniej niż):
1624
Data wydania (nie później niż):
1624
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pamiętniki o Koniecpolskich. Przyczynek do dziejów polskich XVII wieku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Stanisław Przyłęcki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Leon Rzewuski
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1842
tajemnych/ wnętrznych i pozwierzchownych nieprzyjaciół cale nie naruszoną/ i tymeś mię zdawna a wiecznie Przywilejem obdarzyć raczył/ abym się krzewiła w prześladowaniu/ pomnażała w uciskach/ wywższała w ubóstwie/ i wzgardzie świata tego/ zwyciężała/ cierpiąc/ triumfowała krzywdy i urągania odnosząc/ rosła i bujno kwitnęła/ za pokropieniem krwie Męczeńskiej/ i w ten czas najbarziej się twoją pomocą zmacniała/ gdy najpewniejszym/ synowie świata tego z pozwierzchnych coniectur upadkiem mi grozić zwykli. Ty sam i teraz wejrzy miłosiernym okiem na niewysłowiony żal/ ucisk/ i utrapienie moje/ i racz ulżyć jeśli wola twoja krzyża włożonego na mię/ utul płacz/ uśmirz serdeczną boleść moję
táiemnych/ wnętrznych y pozwierzchownych nieprzyiaćioł cále nie náruszoną/ y tymeś mię zdawná á wiecżnie Przywileiem obdárzyć racżył/ ábym się krzewiłá w prześládowániu/ pomnażáłá w vćiskach/ wywższáłá w vbostwie/ y wzgárdźie świátá tego/ zwyćiężáłá/ ćierpiąc/ triumphowáłá krzywdy y vrągánia odnosząc/ rosłá y buyno kwitnęłá/ zá pokropieniem krwie Męcżeńskiey/ y w ten cżas náybárźiey się twoią pomocą zmacniáłá/ gdy naypewnieyszym/ synowie świátá tego z pozwierzchnych coniectur vpadkiem mi groźić zwykli. Ty sam y teraz weyrzy miłośiernym okiem ná niewysłowiony żal/ vćisk/ y vtrapienie moie/ y rácż vlżyć ieśli wolá twoiá krzyżá włożone^o^ ná mię/ vtul płácż/ vśmirz serdecżną boleść moię
Skrót tekstu: SmotLam
Strona: 20v
Tytuł:
Threnos, to iest lament [...] wschodniej Cerkwi
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1610
Data wydania (nie wcześniej niż):
1610
Data wydania (nie później niż):
1610
Syn umierał Bóg i cierpiał: bo acz śmierć Bóstwa nie tykała/ które ucierpieć nie może; ale krzywda tykała Boga/ który ex communione idiomatum Bóg cierpiał/ i dla tegoż Bogarodzica cierpiała nad ludzie wszytkie więcej. 4. Daj to/ iż Panna naświętsza na ciele swym nic nie ucierpiałna/ miała jednak zasługę korony męczeńskiej/ jakoby też ucierpiała. Przebiła się przez ufiec żołnierzów Rzymskich/ do Syna przystąpiła/ przy konającym stanęła/ śmierć nie raz połknęła/ nie raz na śmierć się jaka była przystąpiła. Wisiał na krzyżu Syn/ a Matka narażała się między przenaśladowce/ zdrowia nie szanując. A ponieważ zwykł Pan Bóg dobrą wolą płacić/
Syn vmierał Bog y ćierpiał: bo ácz śmierć Bostwá nie tykáłá/ które vćierpieć nie może; ále krzywdá tykáłá Bogá/ ktory ex communione idiomatum Bog ćierpiał/ y dla tegoż Bogárodźicá ćierpiáłá nád ludźie wszytkie więcey. 4. Day to/ iż Pánná naświętsza ná ćiele swym nic nie vćierpiáłná/ miáłá iednák zasługę korony męczeńskiey/ iákoby też vćierpiáłá. Przebiłá się przez vfiec żołnierzow Rzymskich/ do Syná przystąpiłá/ przy konáiącym stánęłá/ śmierć nie raz połknęłá/ nie raz ná śmierć się iáka byłá przystąpiłá. Wiśiał ná krzyżu Syn/ á Mátká nárażáłá się między przenáśládowce/ zdrowia nie szánuiąc. A ponieważ zwykł Pan Bog dobrą wolą płáćić/
Skrót tekstu: BirkOboz
Strona: 28
Tytuł:
Kazania obozowe o Bogarodzicy
Autor:
Fabian Birkowski
Drukarnia:
Andrzej Piotrowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1623
Data wydania (nie wcześniej niż):
1623
Data wydania (nie później niż):
1623
Przebiła się przez ufiec żołnierzów Rzymskich/ do Syna przystąpiła/ przy konającym stanęła/ śmierć nie raz połknęła/ nie raz na śmierć się jaka była przystąpiła. Wisiał na krzyżu Syn/ a Matka narażała się między przenaśladowce/ zdrowia nie szanując. A ponieważ zwykł Pan Bóg dobrą wolą płacić/ miała Panna naświętsza zasługę korony męczeńskiej/ która tak prędko wolą męczeństwu oddała. Domyślą się więcej o tych boleściach Bonawentura ś. mówić/ gdy pisze/ iż ta Panna więtszą boleść miała/ aniż Zbawiciel/ który tak wiele ucierpiał. Wysoko mówi Bonawentura ś. abyś zrozumiał słowa jego/ słuchaj. Pasja i boleść nie tak dręczyła animusz Zbawiciela naszego/
Przebiłá się przez vfiec żołnierzow Rzymskich/ do Syná przystąpiłá/ przy konáiącym stánęłá/ śmierć nie raz połknęłá/ nie raz ná śmierć się iáka byłá przystąpiłá. Wiśiał ná krzyżu Syn/ á Mátká nárażáłá się między przenáśládowce/ zdrowia nie szánuiąc. A ponieważ zwykł Pan Bog dobrą wolą płáćić/ miáłá Pánná naświętsza zasługę korony męczeńskiey/ która ták prędko wolą męczeństwu oddáłá. Domyślą się więcey o tych boleśćiách Bonáwenturá ś. mówić/ gdy pisze/ iż tá Pánná więtszą boleść miáłá/ ániż Zbáwićiel/ ktory ták wiele vćierpiał. Wysoko mowi Bonáwenturá ś. ábyś zrozumiał słowá iego/ słuchay. Pássya y boleść nie ták dręczyłá ánimusz Zbáwićielá nászego/
Skrót tekstu: BirkOboz
Strona: 28
Tytuł:
Kazania obozowe o Bogarodzicy
Autor:
Fabian Birkowski
Drukarnia:
Andrzej Piotrowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1623
Data wydania (nie wcześniej niż):
1623
Data wydania (nie później niż):
1623
świat cały rozesłanych, których tu dla krótkości nie kładę. Promowowali tenże Zbawienny interes Monarchowie, osobliwie Kalor Wielki, Hiszpańscy Królowie, którzy in Occidente na 70 tysięcy wystawili Kościołów. Jakub Król ku czci Matki Boskiej, 2. tysiące wystawił Kościołów, teste Scribanio.
Potwierdzili tę Wiarę Świętą SS. Męczennicy, skropili Krwie Męczeńskiej powodzią jako złotym deszczem, aby się pomnażała. Scribanius Author, znaki Kościoła Świętego opisujący, mówi: Plures in nova lege caesi Martyres, quàm pecudes in veteri. Sam Z. Krzysztof Pogaństwa BOGU pozyskał podczas Męczeństwa swego 48 tysięcy, jako świadczy Z. Ambroży w życiu jego
Jedenaście Persekucyj wycierpiał Kościół Chrystusów; zawsze odnosząc
swiat cały rozesłanych, ktorych tu dla krotkości nie kładę. Promowowali tenże Zbawienny interes Monarchowie, osobliwie Kalor Wielki, Hiszpańscy Krolowie, ktorzy in Occidente na 70 tysięcy wystawili Kościołow. Iakub Krol ku czci Mátki Boskiey, 2. tysiące wystawił Kościołów, teste Scribanio.
Potwierdzili tę Wiarę Swiętą SS. Męczennicy, skropili Krwie Męczeńskiey powodzią iako złotym deszczem, aby się pomnażáła. Scribanius Author, znaki Kościoła Swiętego opisuiący, mowi: Plures in nova lege caesi Martyres, quàm pecudes in veteri. Sam S. Krzysztof Pogaństwa BOGU pozyskał podczas Męczeństwa swego 48 tysięcy, iako swiadczy S. Ambroży w życiu iego
Iedenaście Persekucyi wycierpiał Kościoł Chrystusow; zawsze odnosząc
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 1010
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
Cóż jest Żołnierzów Chrystusowych nie regestrowanych w Martyrologium, po cz: sach Z Hieronima pomordowanych? Namera stelas si potes Z. Grzegorz Wielki woła: Totum mundum Fratres aspicite: Martyribus plenus est. Z zie- O Wierze Katolickiej
mi w Rzymie nie wilgoć, ale krewbyś wycisnął? Tyber mógłby być od kiwi Męczeńskiej Rubikonem, albo Morzem czerwonym,
TUZ KŁADĘ INSTRUMENTA MĘCZEŃSTWA Różne
Prudentius je wylicza następującemi słowy; Huic abscinde caput, Crux illum tollat in auras, etc. Hos rape praecipites et vinctos coniice in ignem Sit Pyra, quae multos deuoret una reos etc. (Pyra, tojest stos ognisty.) Intereasque feris dilaniatus equis etc
Coż iest Zołnierzow Chrystusowych nie regestrowanych w Martyrologium, po cz: sach S Hieronyma pomordowanych? Namera stellas si potes S. Grzegorz Wielki woła: Totum mundum Fratres aspicite: Martyribus plenus est. Z zie- O Wierze Katolickiey
mi w Rzymie nie wilgoć, ale krewbyś wycisnął? Tyber mogłby bydź od kiwi Męczeńskiey Rubikonem, albo Morzem czerwonym,
TUZ KŁADĘ INSTRUMENTA MĘCZENSTWA Rożne
Prudentius ie wylicza następuiącemi słowy; Huic abscinde caput, Crux illum tollat in auras, etc. Hos rape praecipites et vinctos coniice in ignem Sit Pyra, quae multos deuoret una reos etc. (Pyra, toiest stos ognisty.) Intereasque feris dilaniatus equis etc
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 1012
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
; ale przy ich całości i obronie przesladowanie ponoszą i śmierć. Ani też są męczennikami Gladiatores. albo szermierzedla próżnej chwały się na teatrach pasujący, mieczami wzajemnie bodzący, których za Trajana Cesarza wykłuło się na publicznych widokach 10 tysięcy, według Lipsiusza in Saturnalibus libr: 1. cap. 1. Ani żołnierze do Laureoli należą męczeńskiej, choć za wiarę ginący, bo się biją wzajemnie, bronią, nacierają, mszczą się, zabijają. Ani owych wpisują w Martyrologium, chyba piekielne, którzy na ofiarę Bogów giną, jako to w Meksyku mieście nowego świata po 20 tysięcy serc co rok z małych chłopiąt, i dziewcząt wy- o SS. Relikwiach.
; ale przy ich całości y obronie przesladowanie ponoszą y smierć. Ani też są męcżennikami Gladiatores. albo szermierzedla prożney chwały sie na teatrach pasuiący, miecżami wzaiemnie bodzący, ktorych za Traiana Cesarza wykłuło sie na publicżnych widokach 10 tysiecy, według Lipsiusza in Saturnalibus libr: 1. cap. 1. Ani żołnierze do Laureoli należą męcżeńskiey, choć za wiarę ginący, bo się biią wzaiemnie, bronią, nacieraią, msczą sie, zabiiaią. Ani owych wpisuią w Martyrologium, chyba piekielne, ktorzy na ofiarę Bogow giną, iako to w Mexyku mieście nowego swiata po 20 tysięcy serc co rok z małych chłopiąt, y dziewcząt wy- o SS. Relikwiach.
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 89
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
Schizmy tamecznej, najbardziej o Męczennikach Angielskich.
Jak się otworzyło za Henryka VIII Króla Angielskiego tam theatrum Schizmy, tak wystawione drugie na okrucieństwo Katolików. Bladą zdała się Purpura tamecznej Monarchii, aż ją krwią niewinną trzeba było ufarbować: nie tylko Brytańskim, Północym, Niemieckim Zachodnim Morzem Anglia jest oblana, ale też i czerwonym krwie Męczeńskiej circumfusa Mari Nie tylko światu wielkich wydaje Brytanów, ale też sama na prawowiernych Chrystufowych, stała się okrutnym brytanem. Jeno się Głową swego uczyniła Kosioła, tak bez liczby pod topór, na pal, głów skazała Katolickich. Wiełe się wspomniało in tractu dopiero napisanej Historyj, którym jednym iusta DEI vindicta wydarła życie, drugim innocentissime
Schizmy tameczney, naybardziey o Męczennikach Angielskich.
Iak się otworzyło za Henryká VIII Krolá Angielskiego tam theatrum Schizmy, tak wystawione drugie na okrucieństwo Katolikow. Bladą zdała się Purpura tameczney Monárchii, aż ią krwią niewinną trzeba było ufarbowáć: nie tylko Brytańskim, Pułnocnym, Niemieckim Záchodnim Morzem Anglia iest oblaná, ále też y czerwonym krwie Męczeńskiey circumfusa Mari Nie tylko swiatu wielkich wydáie Brytánow, ale też sama na prawowiernych Chrystufowych, stałá się okrutnym brytanem. Ieno się Głową swego uczyniłá Kośiołá, tak bez liczby pod topor, na pal, głow skazała Katolickich. Wiełe się wspomniało in tractu dopiero napisáney Historyi, ktorym iednym iusta DEI vindicta wydarła życie, drugim innocentissime
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 116
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
Strafunku/ czy umyślnie/ gdy sobie podchmielił. Czem podkała nieszczesna ta śmierć/ nieboraka? Ze bez spowiedzi schodzi/ zabity spułhaka. Niewiem ja/ onli srogim był zabójcą siebie? Na Zonę to/ co żywo kładło po pogrzebie. Panie bądź mu miłościw/ a jeśli od Zony Poległ/ niebroń mu prosim Męczeńskiej korony. Księgi Pierwsze. O Macchiawelu Flor: Scri:
ARpin uczy wymowy/ a zasie Stagiery/ Pełne Filozoficzny mądrości Papiery. Justynian spożytkiem/ wprawie biegłych czwiczy/ Galen/ złoto od chorych za recepty liczy/ Prostakiem jednak/ kto z tych Dyscipułów wiela/ Wszkole choć zraz niebendzie/ u Macchiauela. Kamień do
Ztráfunku/ czy vmyslnie/ gdy sobie podchmielił. Czem podkáłá nieszczesná tá śmierć/ nieboraká? Ze bez spowiedźi zchodźi/ zábity zpułhaká. Niewiem ia/ onli srogim był zaboycą śiebie? Ná Zonę to/ co żywo kłádło po pogrzebie. Pánie bądź mu miłośćiw/ á ieśli od Zony Poległ/ niebroń mu prośim Męczenskiey korony. Kśięgi Pierwsze. O Mácchiáwelu Flor: Scri:
ARpin vczy wymowy/ á zásie Stágiery/ Pełne Philosophiczny mądrośći Pápiery. Iustyniąn zpożytkiem/ wpráwie biegłych czwiczy/ Gálen/ złoto od chorych zá recepty liczy/ Prostakiem iednák/ kto z tych Discipułow wielá/ Wszkole choć zraz niebęndźie/ v Mácchiáuelá. Kámień do
Skrót tekstu: KochProżnEp
Strona: 54
Tytuł:
Epigramata polskie
Autor:
Wespazjan Kochowski
Drukarnia:
Wojciech Górecki
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1674
Data wydania (nie wcześniej niż):
1674
Data wydania (nie później niż):
1674
twą dla dawnej mej ku tobie miłości Znoszę, i niekarzę twej bezpiecznej śmiałości: Przeto wstawszy podź sobie choć na szubienicę, A nięch cię więcej moje niewidzą zrzenice. O BARLAAMIE I JOZAFACIE ŚŚ.
Wyszedszy tedy on Mąż Święty powlokł nogi Na pustynią, a żal go szczypał w serce srogi Dla tego, że męczeńskiej nie odniósł korony. Co się zaś tknie sumnienia, zawsze był trudżony, Wojnę przeciw Książętom, i przeciw zwierzchności, Przeciw dzierżawcom świata, i rządcom ciemności Wieku tego prowadząc, jak błogosławiony Rzekł Paweł. Po odeściu jego Król wzruszony Większą cholerą, barziej Zakon prześladować Począł, a bałwochwalców w znaczniejszej czci chować. Ephes.
twą dla dawney mey ku tobie miłośći Znoszę, y niekarzę twey bespieczney śmiáłośći: Przeto wstawszy podź sobie choć ńá szubienicę, A nięch cię więcey moie niewidzą zrzenice. O BARLAAMIE Y IOZAPHACIE ŚŚ.
Wyszedszy tedy on Mąz Swięty powlokł nogi Ná pustynią, á żál go szczypáł w serce srogi Dla tego, że męczeńskiey nie odniosł korony. Co się záś tknie sumnienia, záwsze był trudźony, Woynę przećiw Xiążętom, y przećiw zwierzchnośći, Przećiw dźierzáwcom świátá, y rządcom ćiemnośći Wieku tego prowádząc, iák błogosłáwiony Rzekł Páweł. Po odeśćiu iego Krol wzruszony Większą cholerą, barziey Zakon prześládowáć Począł, á báłwochwálcow w znácznieyszey cżći chowáć. Ephes.
Skrót tekstu: DamKuligKról
Strona: 13
Tytuł:
Królewic indyjski
Autor:
Jan Damasceński
Tłumacz:
Mateusz Ignacy Kuligowski
Drukarnia:
Mikołaj Aleksander Schedel
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
żywoty świętych
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1688
Data wydania (nie później niż):
1688
