mędrszem być w domu/ aniś mógł/ niś sprostał.
O Świętokrajcy. Świętokraicę tracić miano/ Gdy go na płacz wprowadzono/ Rzecze kludziom żalem zdjęty. Za Kościół umieram święty.
Do Bijona jed. teraziejszego CHwalą tam przeto Mędrca/ że oprócz przygody Swoje Spezy bogate powrzucał do wody. I ty rówien Mędrcowi chcąc być w takim czynie/ Sweś dostatki/ Dom/ imię povtapiał w winie.
Na Maura lisego. POdź do Lasa/ a schyl głowę/ Będziesz miał nazwisko nowe/ Bo kto na twój łeb nadybie/ Rzecze: siedź tu sprosny grzybie. O Makrobie szóstą żonę pojm. PIątą Zonę pogrzebałeś/ a
mędrszem bydź w domu/ ániś mogł/ niś sprostał.
O Swiętokraycy. Swiętokraicę tráćić miano/ Gdy go ná plácz wprowádzono/ Rzecze kludźiom żalem zdięty. Zá Kośćioł vmieram święty.
Do Biiona ied. terazieyszego CHwalą tam przeto Mędrcá/ że oprocz przygody Swoie Spezy bogate powrzucáł do wody. I ty rowien Mędrcowi chcąc bydź w tákim czynie/ Sweś dostátki/ Dom/ imię povtapiał w winie.
Na Maurá lysego. POdź do Lásá/ á schyl głowę/ Będźiesz miał názwisko nowe/ Bo kto ná twoy łeb nádybie/ Rzecze: śiedź tu sprosny grzybie. O Makrobie szostą żonę poym. PIątą Zonę pogrzebałeś/ á
Skrót tekstu: GawDworz
Strona: 101
Tytuł:
Dworzanki albo epigramata polskie
Autor:
Jan Gawiński
Drukarnia:
Balcer Smieszkowicz
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1664
Data wydania (nie wcześniej niż):
1664
Data wydania (nie później niż):
1664
