Ex. Caesario libro 10. ca: 13. Eskil. Eskil. Z. Eskil Duński Arcybiskup/ potym Mnich: jako się nawrócił/ tego Naświętsza Panna surowie strofowała/ iż nie mówił Aue Maria. 269.
MAż zacny i wielki czci godny/ niegdy Duński Arcybiskup a potym pokorny Mnich Cistercieński. Gdy jeszcze był młodzieniaszkiem we dwunaście lat/ posłany byłód rodziców na naukę do Saskiej ziemie/ gdzie ciężko zachorzał/ i długo leżąc prawie wszytkie zmysły utracił: i byłw duchu prowadzon do jakiegoś mieszkania wewnątrz pałającego jako piec ognisty/ do którego gdy się nieostrożnie przybliżył chcąc widzieć co jest/ wypadszy płomień porwał go w on piec/ który gdy począłgorzeć
Ex. Caesario libro 10. ca: 13. Eskil. Eskil. S. Eskil Duński Arcybiskup/ potym Mnich: iáko sie náwrocił/ tego Naświętsza Panná surowie strofowáłá/ iż nie mowił Aue Maria. 269.
MAż zacny y wielki czći godny/ niegdy Duński Arcybiskup á potym pokorny Mnich Cistercieński. Gdy iescze był młodźieniaszkiem we dwunaśćie lat/ posłány byłod rodźicow ná náukę do Saskiey źiemie/ gdźie ćiężko záchorzał/ y długo leżąc práwie wszytkie smysły vtráćił: y byłw duchu prowádzon do iákiegoś mieszkánia wewnątrz pałaiącego iáko piec ognisty/ do ktorego gdy sie nieostrożnie przybliżył chcąc widźieć co iest/ wypadszy płomień porwał go w on piec/ ktory gdy począłgorzeć
Skrót tekstu: ZwierPrzykład
Strona: 297
Tytuł:
Wielkie zwierciadło przykładów
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Szymon Wysocki
Drukarnia:
Jan Szarffenberger
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
przypowieści, specula (zwierciadła)
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
od swej Paniej/ o której się przed tym mówiło/ wspomożenie.
Ale i te dwie rzeczy które się tamże w Juli przytrafiły/ po wielkiej części pokazują Boską sprawiedliwość i miłosierdzie. Jeden młodzieniec zacny w tym narodzie wnuk Katychi/ gdy za żywota Wuja swego u nas się spowiadał/ dawał znać o sobie/ że był młodzieniaszkiem dobrych obyczajów/ cnot i pobożności. Gdy umarł pan Wujaszek/ nastąpił na jego majętność/ do czego mu też naszy ojcowie pomogli/ zalecając go Namiestnikowi Królewskiemu. dostawszy jednego urzędu bacząc się wolnym/ i paniątkiem/ rozpuścił się na wszelaką niezbożność/ obciążając barzo poddane i podatkami dręcząc: a żeby go Gubernatorowie Prowincji swych czasów
od swey Pániey/ o ktorey się przed tym mowiło/ wspomożenie.
Ale y te dwie rzeczy ktore sie támże w Iuli przytráfiły/ po wielkiey częśći pokázuią Boską spráwiedliwość y miłośierdźie. Ieden młodźieniec zacny w tym narodźie wnuk Cátychi/ gdy zá żywotá Wuiá swego u nas się spowiádał/ dawał znáć o sobie/ że był młodźieniaszkiem dobrych obyczáiów/ cnot y pobożnośći. Gdy umárł pan Wuiaszek/ nástąpił ná iego máiętność/ do czego mu też nászy oycowie pomogli/ zálecáiąc go Namiestnikowi Krolewskiemu. dostawszy iednego urzędu bacząc się wolnym/ y paniątkiem/ rospuśćił się ná wszeláką niezbożność/ obćiążáiąc bárzo poddáne y podatkámi dręcząc: á żeby go Gubernatorowie Prowincyey swych czásow
Skrót tekstu: TorRoz
Strona: 34.
Tytuł:
O rozszerzeniu wiary świętej chrześcijańskiej katolickiej w Ameryce na Nowym Świecie
Autor:
Diego de Torres
Tłumacz:
Anonim
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Tematyka:
egzotyka, geografia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1603
Data wydania (nie wcześniej niż):
1603
Data wydania (nie później niż):
1603
/ Kondycje pokoju jakie chcieli stanowili. A cóż to sprawiło? Karzeł szósty/ który jeszcze jakie chcieli stanowili. A cóż to sprawiło? Karzeł szósty/ który w opiece i pod Pedagogiem będąc/ mądrości takiej jakiej gubernatia Królestwa jego potrzebowała nie miał. Duńskie państwo jako wiele złego ucierpiało za czasu Frotona trzeciego/ który jeszcze młodzieniaszkiem będąc Państwo objął/ świadek jest Olaus Magnus. Dawno a prawdziwie powiedziano. Vae tibi terra cuius Rex nie tak w leciech/ jako w mądrości i dzielności puer est acz i mądrość za laty idzie bo nie każdy młodzik ante annos animumque gerit curamque virilem. Dzielności tedy i mądrości trzeba temu/ który w opiekę bierze osierociałą
/ Konditie pokoiu iákie chćieli stánowili. A coż to spráwiło? Kárzeł szosty/ ktory ieszcze iákie chćieli stánowili. A coż to spráwiło? Kárzeł szosty/ ktory w opiece y pod Pedágogiem będąc/ mądrośći tákiey iákiey gubernátia Krolestwá iego potrzebowáłá nie miał. Duńskie páństwo iáko wiele złego vćierpiáło zá czásu Frothoná trzećiego/ ktory ieszcze młodźieniaszkiem będąc Páństwo obiął/ świádek iest Olaus Magnus. Dawno á prawdźiwie powiedźiano. Vae tibi terra cuius Rex nie ták w lećiech/ iáko w mądrośći y dźielnośći puer est ácz y mądrość zá láty idźie bo nie káżdy młodźik ante annos animumque gerit curamque virilem. Dźielnośći tedy y mądrośći trzebá temu/ ktory w opiekę bierze ośierociáłą
Skrót tekstu: MijInter
Strona: 9
Tytuł:
Interregnum albo sieroctwo apostolskie
Autor:
Jacynt Mijakowski
Drukarnia:
Paweł Konrad
Miejsce wydania:
Lublin
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
