w Facjacie
Galeria. — Idąc dalej, Galeria pod Facjatą na kolumnach z kamienia ciosanego, z postumentami, czternastu ankrami żelaznemi wiązanemi, ze dwu stron. Posadzka pod całą Galerią z kamienia ciosanego. Na tej Galerii głów jelenich, z drzewa rzniętych, No 15, z których na sześciu jelenich rogów par 6, na dziewięciu danielich rogów par 9. Latarni wielkich na tejże Galerii, No 3.
Sklepiki dwa. — W tejże Galerii, pod schodami dwa Sklepiki murowane, do których odrzwi z kamienia ciosanego. Drzwi żelazne na zawiasach i hakach żelaznych, z zamkami i wrzeciądzami żelaznemi. W tych Sklepikach po dwie okien, w ołów
w Facjacie
Galeria. — Idąc dalej, Galeria pod Facjatą na kolumnach z kamienia ciosanego, z postumentami, czternastu ankrami żelaznemi wiązanemi, ze dwu stron. Posadzka pod całą Galerią z kamienia ciosanego. Na tej Galerii głów jelenich, z drzewa rzniętych, No 15, z których na sześciu jelenich rogów par 6, na dziewięciu danielich rogów par 9. Latarni wielkich na tejże Galerii, No 3.
Sklepiki dwa. — W tejże Galerii, pod schodami dwa Sklepiki murowane, do których odrzwi z kamienia ciosanego. Drzwi żelazne na zawiasach i hakach żelaznych, z zamkami i wrzeciądzami żelaznemi. W tych Sklepikach po dwie okien, w ołów
Skrót tekstu: ZamLaszGęb
Strona: 40
Tytuł:
Opis zamku w Laszkach Murowanych
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Laszki Murowane
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1748
Data wydania (nie wcześniej niż):
1748
Data wydania (nie później niż):
1748
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Materiały źródłowe do dziejów kultury i sztuki XVI-XVIII w.
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Gębarowicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1973
wójt wohyński tę księgę komportował i wygrał komportacją sub nexu iuramenti, który dość ściśle był opisany. Komportował tedy, ale tylko kopią fałszywą, i przysiągł, że sprawiedliwą rewizją Dymitra Sapiehy sam oryginał komportuje i jako o żadnej innej rewizji Dmitrowskiej, gdzie by się miała znajdować, nie wie i nie słyszał.
Na resztę po dziewięciu tygodniach poszliśmy do decyzji na ustęp, na której pięć dni siedzieliśmy. Horain sam jeden w swoim uporze został. Płakał ze złości, ze mną się wadził ustawnie i miał też co ode mnie słuchać. Po promulgowanym dekrecie strona miejska apelowała na sądy relacyjne od całego dekretu, a Kuczyński, podstoli drohicki, w
wójt wohyński tę księgę komportował i wygrał komportacją sub nexu iuramenti, który dość ściśle był opisany. Komportował tedy, ale tylko kopią fałszywą, i przysiągł, że sprawiedliwą rewizją Dymitra Sapiehy sam oryginał komportuje i jako o żadnej innej rewizji Dmitrowskiej, gdzie by się miała znajdować, nie wie i nie słyszał.
Na resztę po dziewięciu tygodniach poszliśmy do decyzji na ustęp, na której pięć dni siedzieliśmy. Horain sam jeden w swoim uporze został. Płakał ze złości, ze mną się wadził ustawnie i miał też co ode mnie słuchać. Po promulgowanym dekrecie strona miejska apelowała na sądy relacyjne od całego dekretu, a Kuczyński, podstoli drohicki, w
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 371
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
którzy wzięli sobie tytuł partyj Roży czerwonej, aci byli naturalni, do Angielskiej Korony Sukcesorowie. Z niemi walczyli z wiele krwi rozlaniem Co to byli za ludzie: Albe et Rubre Rose?
o tę Koronę Książęta Eboraceńscy, alias Yorscy, tytuł białej Roży biorący za hasło. Ta ścissia tak była zawzięta; iż na dziewięciu bataliach, więcej niżeli 80 Książąt Domu Lankastrów, alias Rozi czerwonej Partyzantów położyła trupem, i trzech Królów. Ale jak z trzystu Fabiuszów niegdy na wojnie pobitych, tak z tych Lańkastrów Domu, jak Feniks z popiołów powstawszy, i zostawszy Henryk VII, zwyciężył i zabił w batalii Rycharda III Króla z Domu Eboraceńskiego, albo
ktorzy wzieli sobie tytuł partyi Roży cżerwoney, aci byli naturalni, do Angielskiey Korony sukcessorowie. Z niemi walcżyli z wiele krwi rozlaniem Co to byli za ludzie: Albae et Rubrae Rosae?
o tę Koronę Xiążęta Eboraceńscy, alias Yorscy, tytuł białey Ròży biorący za hasło. Ta scissia tak była zawzięta; iż na dziewięciu bataliach, więcey niżeli 80 Xiążąt Domu Lankastrow, alias Roźy czerwoney Partyzantow położyła trupem, y trzech Kròlow. Ale iak z trzystu Fabiuszow niegdy na woynie pobitych, tak z tych Lańkastrow Domu, iak Fenix z popiołow powstawszy, y zostawszy Henryk VII, zwyciężył y zabił w batalii Rycharda III Krola z Domu Eboraceńskiego, albo
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 55
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
: Tertium inter omnes Romani Orbis Urbes locum obtinebat, post Romam et Alexandriam. Były tu Koncylia nomine Antiocheńskie w Rokach 272. 341. Tu był Patriarcha całym Wschodem rządzący, p szący się Patriarchą Wielkiego Miasta Boskiego, Antiochii, i całego Wschodu. Saraceni te Miasto opanowali byli, którym odebrali Krucjatowie Roku 1098. po dziewięciu Miesięcznym oblężeniu, Księstwem go uczyniwszy. Ale go znowu wydarł Krucjatom Bendogdar Sołtan Egipski z Familii Mammelusów Roku 1268. et hunc oculum Orientis zrujnował, tak, jak dziś leży in ruinis, wielkości i piękności swojej pokazując niejakie ślady, 17. tysięcy wtedy wyciąwszy Chrześcijan, sto tysięcy wziąwszy w niewolę. Tu Z. Simeon
: Tertium inter omnes Romani Orbis Urbes locum obtinebat, post Romam et Alexandriam. Były tu Koncilia nomine Antiocheńskie w Rokach 272. 341. Tu był Patryarcha całym Wschodem rządzący, p szący się Patryarchą Wielkiego Miasta Boskiego, Antiochii, y całego Wschodu. Sáraceni te Miasto opanowali byli, ktorym odebrali Krucyatowie Roku 1098. po dziewięciu Miesięcznym oblężeniu, Xięstwem go uczyniwszy. Ale go znowu wydarł Krucyatom Bendogdar Sołtan Egypski z Familii Mámmelusów Roku 1268. et hunc oculum Orientis zruynował, tak, iak dziś leży in ruinis, wielkości y piękności swoiey pokazuiąc nieiakie ślady, 17. tysięcy wtedy wyciąwszy Chrześcian, sto tysięcy wziąwszy w niewolę. Tu S. Simeon
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 467
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
się lampę, przed okny mieć powinien. Posłowie i Książęta koło pałacu wartę miewają, ponieważ sede vacante rozboje i kradzież nadzwyczaj panują, lubo święte kolegium pod ten czas jako najpilniej sprawiedlwość czyni. Kardynałowie gromadzą się przez dziewięć dni do zakrystii ś. Piotra dla rozporządzenia wszystkiego, co należy do porządku w Konklawe. W tych dziewięciu dniach odprawują ceremonie pogrzebu Ojca ś., a dziesiątego dnia największe bywają aparencje, bywa kazanie pogrzebowe. Kardynał Biskup w asystencji czterech Kardynałów, ubrany mszo ś. śpiewa i na końcu wszyscy pięć kondukt przy kadzeniu i kropieniu odprawują.
Dnia 7go grudnia, Panna Anna Ludwika Rzewuska, Ksieni Benedyktynek Lwowskich, umarła.
W tym
się lampę, przed okny mieć powinien. Posłowie i Xiążęta koło pałacu wartę miewają, ponieważ sede vacante rozboje i kradzież nadzwyczaj panują, lubo święte kollegium pod ten czas jako najpilniej sprawiedlwosć czyni. Kardynałowie gromadzą się przez dziewięć dni do zakrystyi ś. Piotra dla rozporządzenia wszystkiego, co należy do porządku w Konklawe. W tych dziewięciu dniach odprawują ceremonie pogrzebu Ojca ś., a dziesiątego dnia największe bywają apparencye, bywa kazanie pogrzebowe. Kardynał Biskup w assystencyi czterech Kardynałów, ubrany mszo ś. śpiewa i na końcu wszyscy pięć kondukt przy kadzeniu i kropieniu odprawują.
Dnia 7go grudnia, Panna Anna Ludwika Rzewuska, Ksieni Benedyktynek Lwowskich, umarła.
W tym
Skrót tekstu: KronZakBarącz
Strona: 191
Tytuł:
Kronika zakonnic ormiańskich reguły ś. Benedykta we Lwowie
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1703 a 1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1703
Data wydania (nie później niż):
1756
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pamiętnik dziejów polskich: z aktów urzędowych lwowskich i z rękopisów
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Wojciech Maniecki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1855
mnie zostały, dać na dobre uczynki, tj. na murowanie oo. bonifratellów; także i drugie tysiąc, które mi Węgrowie owi, więźniowie, co tak długo w Łańcucie siedzieli, obiecali, na dokończenie murów panien karmelitanek naszych bosych. Teraz się nabożeństwo takie tu we Lwowie na Wć moją dobrodziejkę odprawować będzie: w dziewięciu kościołach po dziewięć mszy przez dziewięć niedziel. Ja też sam dziewięć sobót pościć o chlebie a wodzie P. Bogu przyobiecałem. To cudowna rzecz, że kiedym już desperować począł i najbardziej się frasował (ale to jeszcze było przed nowiną i przed tą chorobą moją), pisał raz do mnie M. l'Ambassadeur,
mnie zostały, dać na dobre uczynki, tj. na murowanie oo. bonifratellów; także i drugie tysiąc, które mi Węgrowie owi, więźniowie, co tak długo w Łańcucie siedzieli, obiecali, na dokończenie murów panien karmelitanek naszych bosych. Teraz się nabożeństwo takie tu we Lwowie na Wć moją dobrodziejkę odprawować będzie: w dziewięciu kościołach po dziewięć mszy przez dziewięć niedziel. Ja też sam dziewięć sobót pościć o chlebie a wodzie P. Bogu przyobiecałem. To cudowna rzecz, że kiedym już desperować począł i najbardziej się frasował (ale to jeszcze było przed nowiną i przed tą chorobą moją), pisał raz do mnie M. l'Ambassadeur,
Skrót tekstu: SobJListy
Strona: 208
Tytuł:
Listy do Marysieńki
Autor:
Jan Sobieski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
listy
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1665 a 1683
Data wydania (nie wcześniej niż):
1665
Data wydania (nie później niż):
1683
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
"Czytelnik"
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1962
