z lada przyczynki z błotem cię po- miesza. Fantazją pomiesza i dnem wzgórę w domu wszytko wywróci. Babo wściekła, idź do piekła!
Mariti habitantes cum odiosa uxore Herculis labores se sustinere arbitrantur. Owen napisał.
Coniugis ingentes animos, linguamque domare, Herculis est decimus tertius iste labor.
Napiszę tu jednego poety piękną sprzeczkę młodzika z babą, dla dawnej babożeniów kompanijej.
Niechaj się stara, jako chce, ubierze, Naprzystojniejszy jej ubiór, pacierze.
To takie każdy dzień, młodziku, masz u baby przysmaki: żadnej rzeczy bez diabła nie zrobi, nie pocznie; bez trzasku, gniewu i klątew zgoła nic nie umie. Od matki to ma
z leda przyczynki z błotem cię po- miesza. Fantazyą pomiesza i dnem wzgórę w domu wszytko wywróci. Babo wściekła, idź do piekła!
Mariti habitantes cum odiosa uxore Herculis labores se sustinere arbitrantur. Owen napisał.
Coniugis ingentes animos, linguamque domare, Herculis est decimus tertius iste labor.
Napiszę tu jednego poety piękną sprzeczkę młodzika z babą, dla dawnej babożeniów kompanijej.
Niechaj się stara, jako chce, ubierze, Naprzystojniejszy jej ubiór, pacierze.
To takie każdy dzień, młodziku, masz u baby przysmaki: żadnej rzeczy bez diabła nie zrobi, nie pocznie; bez trzasku, gniewu i klątew zgoła nic nie umie. Od matki to ma
Skrót tekstu: MatłBabBad
Strona: 182
Tytuł:
Baba abo stary inwentarz
Autor:
Prokop Matłaszewski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
satyry
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
tak
Data wydania:
1690
Data wydania (nie wcześniej niż):
1690
Data wydania (nie później niż):
1690
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Polska satyra mieszczańska. Nowiny sowiźrzalskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Karol Badecki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Polska Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1950
wieczną opatrzyła duszą. A jeźli możesz; ozwi się ogromnie, I powstań, jako zechcesz przeciwko mnie, Wszakże nas obu nikt w tym nie zaślepił, Ze BÓG z jednegoż błota nas ulepił, Przecięż mieć tego żadnym niechciej dziwem, Coć młodszy sercem objawi prawdziwem, I mowa moja, chociaż od młodzika Niedojrżałego, niechaj cię nie tyka. Rzekłeś to; com ja słyszał na swe uszy, I słów twych głos mię poniekąd obuszy: Czystym jest sercem, niezmazany ciałem, Ani grzechowym ubłocony kałem, Niemasz przywary, niemasz we mnie urazy, Któraby takie zasłużyła razy. Lecz, że nie usta
wieczną opátrzyła duszą. A ieźli możesz; ozwi się ogromnie, I powstań, iáko zechcesz przećiwko mnie, Wszákże nas obu nikt w tym nie zaslepił, Ze BOG z iednegoż błotá nas ulepił, Przećięż mieć tego żadnym niechćiey dźiwem, Coć młodszy sercem obiáwi práwdźiwem, I mowa moiá, chociaż od młodźika Niedoyrżałego, niechay ćię nie tyka. Rzekłeś to; com ia słyszał ná swe uszy, I słow twych głos mię poniekąd obuszy: Czystym iest sercem, niezmazány ciáłem, Ani grzechowym ubłocony kałem, Niemász przywary, niemász we mnie urazy, Ktoraby tákie zasłużyła rázy. Lecz, że nie usta
Skrót tekstu: ChrośJob
Strona: 122
Tytuł:
Job cierpiący
Autor:
Wojciech Stanisław Chrościński
Drukarnia:
Drukarnia Ojców Scholarum Piarum
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1705
Data wydania (nie wcześniej niż):
1705
Data wydania (nie później niż):
1705
kozackich dadzą pryncypałów. „Niech nie na stronie, ale w mych oczach ci sprawce Giną; bo żeście głowę ucięli Brodawce, Wszytko mnie wbrew i większe otworzenie żalu: Na haku trzeba było zbójcy być i palu!” Na końcu miał Sobieski odpowiedź języka: „Gdybym to nie od ciebie, ale od młodzika Raduł insty[...] uje na Kozaków Sobieski replikuje WOJNA CHOCIMSKA
Słyszał, mniej bym się temu podobno dziwował. Tak-żeś na świecie długo, Radule, wiekował, A tego jeszcze nie wiesz, że za obesłaną Wojną wszytkie do razu przyjaźni ustaną? Że Urynów Kozacy, że Sorokę znieśli, Pytaj się o Soczawę albo Jassy, jeśli
kozackich dadzą pryncypałów. „Niech nie na stronie, ale w mych oczach ci sprawce Giną; bo żeście głowę ucięli Brodawce, Wszytko mnie wbrew i większe otworzenie żalu: Na haku trzeba było zbójcy być i palu!” Na końcu miał Sobieski odpowiedź języka: „Gdybym to nie od ciebie, ale od młodzika Raduł insty[...] uje na Kozaków Sobieski replikuje WOJNA CHOCIMSKA
Słyszał, mniej bym się temu podobno dziwował. Tak-żeś na świecie długo, Radule, wiekował, A tego jeszcze nie wiesz, że za obesłaną Wojną wszytkie do razu przyjaźni ustaną? Że Urynów Kozacy, że Sorokę znieśli, Pytaj się o Soczawę albo Jassy, jeśli
Skrót tekstu: PotWoj1924
Strona: 307
Tytuł:
Transakcja Wojny Chocimskiej
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
wojskowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1670
Data wydania (nie wcześniej niż):
1670
Data wydania (nie później niż):
1670
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Aleksander Brückner
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1924
żołdem, i imieniem wsparty Do Rzymu prosto swe kieruje drogi Co dzień mu Gwardyj przybywa i warty Ze bezpieczniejszy z takowej załogi. A przez te same liczne halabarty I podejrzany, i straszny, i srogi Miasta niektóre widząc popędliwe Jego zamysły, nie były zyczliwe. XLIII. Weterani zaś co łany pobrali Szli po Cezarze do Młodzika z płaczem Wskrzesic by go chcąc do życia; możnali: A pewnieby im nie zeszło ni naczem Antoniusza zdrajcą jego zwali Ze się nad żadnym nie mści zabijaczem Sami niechaj im tylko on potuszy Pomścić się pragną tak niewinnej duszy XLIV. Chwali ich Cesarz z pobożności taki I na czas dalszy ochotnych rozpuszcza Toż w Teracyńskie
zołdem, y imieniem wsparty Do Rzymu prosto swe kieruie drogi Co dzień mu Gwardyi przybywa y warty Ze bespiecżnieyszy z takowey załogi. A przez te same liczne halabarty I podeyrzany, y straszny, y srogi Miasta niektore widząc popędliwe Iego zamysły, nie były zyczliwe. XLIII. Weterani zas co łany pobrali Sżli po Caezarze do Młodzika z płaczem Wskrześic by go chcąc do zycia; możnali: A pewnieby im nie zeszło ni naczem Antoniusza zdraycą iego zwali Ze się nad źadnym nie mśći zabijaczem Sami niechay im tylko on potuszy Pomśćić się pragną tak niewinney duszy XLIV. Chwali ich Caesarz z poboznośći taki I na czas dalszy ochotnych rozpuszcza Tosz w Teracynskie
Skrót tekstu: ChrośKon
Strona: 66
Tytuł:
Pharsaliej... kontynuacja
Autor:
Wojciech Stanisław Chrościński
Drukarnia:
Klasztor Oliwski
Miejsce wydania:
Oliwa
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1693
Data wydania (nie wcześniej niż):
1693
Data wydania (nie później niż):
1693
zgromadził A do ciebie je po śmierci zabrano Tak będę z ludźmi o obronie radził Bylemi trzykroc sto tysięcy dano Czerwonych złotych; anibym w tym zdradził Gdyby ze Skarbu pożyczyć mi chciano Ostatka, za twą rękojmią jeśli ty Nie wygodzisz mi przez twe depozyty. LXXI. Zdziwi się Anton tak bezpiecznej mowie I niespodzianej, zwłaszcza od Młodzika Kiedy tyr słyszy w każdym prawie słowie Którym go sźczypie, gani, i dotyka Mniej dba że go w swej nie wazy przemowie Lecz że o złoto tyle ma języka Zaczym na jego głos gdy go nie lubi, Gniewny opiekun odpowieda grubi. LXXII. Jeżelic Cezar miły Synu, władzą Państwa, pospołu z dziedzictwem zostawił Słuszna
zgromádził A do ciebie ie po smierci zabrano Tak będę z ludzmi o obronie rádził Bylemi trzykroc sto tysięcy dano Czerwonych złotych; anibym w tym zdrádził Gdyby ze Skarbu pożyczyc mi chciáno Ostatka, za twą rękoymią ieśli ty Nie wygodzisz mi przez twe depozyty. LXXI. Zdźiwi się Anton tak bespieczney mowie I niespodzianey, zwłasżcza od Młodzika Kiedy tyr słyszy w kazdym práwie słowie Ktorym go sźczypie, gani, y dotyka Mniey dba że go w swey nie wazy przemowie Lecż że ó złoto tyle ma ięzyka Zaczym na iego głos gdy go nie lubi, Gniewny opiekun odpowieda grubi. LXXII. Jeżelic Caezar miły Synu, władzą Páństwa, pospołu z dziedzictwem zostawił Słuszna
Skrót tekstu: ChrośKon
Strona: 73
Tytuł:
Pharsaliej... kontynuacja
Autor:
Wojciech Stanisław Chrościński
Drukarnia:
Klasztor Oliwski
Miejsce wydania:
Oliwa
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1693
Data wydania (nie wcześniej niż):
1693
Data wydania (nie później niż):
1693
