/ zgodna miłość/ i nierozerwane pomyślenie się znajduje: slusznie tedy Akt ten wizerunkiem szczęściaj pociech Wmć mego M. P. nazwany być może: bo żeś Wmć moja Mciwa Panna wszkole cnot wszelakich wyćwiczona/ to nietylko za klejnot i pomnożenie dalszych szczęśliwości/ ale i za znak wielkiej miłości zacnych Rodziców swoich/ Małżonkowi swemu oddana/ będąc stan ten życia dobrześ Wmć moi M P. w sercu swoim utwierdzieła/ który jest znakie my siwatkiem dziwnej Boskiej opatrzności: Iż tedy/ wyroki Boskie czasku niniejszego szczęśliwie padły: Iż tedy wyroki Boskie czasiu niniejszego szczęśliwie padły: Jego Mć. Pan N. mając z dawna zawzięte z Przodkami W
/ zgodna miłość/ y nierozerwáne pomyślenie sie znayduie: slusznie tedy Akt ten wizerunkiem szcżęśćiáy poćiech Wmć mego M. P. názwány być może: bo żeś Wmć moiá Mćiwa Pánná wszkole cnot wszelákich wyćwicżona/ to nietylko zá kleynot y pomnożenie dálszych szcżęśliwośći/ ále y zá znák wielkiey miłośći zacnych Rodźicow swoich/ Máłżonkowi swemu oddána/ będąc stan ten żyćia dobrześ Wmć moi M P. w sercu swoim vtwierdziełá/ ktory iest znákie my śiwátkiem dźiwney Boskiey opátrznośći: Iż tedy/ wyroki Boskie cżasku ninieyszego szcżęśliwie pádły: Iż tedy wyroki Boskie czasiu ninieyszego szcżęśliwie pádły: Iego Mć. Pan N. máiąc z dawná záwzięte z Przodkami W
Skrót tekstu: SpiżAkt
Strona: C3v
Tytuł:
Spiżarnia aktów rozmaitych przy zalotach, weselach, bankietach, pogrzebach
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
mowy okolicznościowe
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1638
Data wydania (nie wcześniej niż):
1638
Data wydania (nie później niż):
1638
. Hieronima Czernickiego Soc. Jezu, prezesa congregationis studiorum minscensium kolegium mińskiego, tudzież IMP. Michała Bielińskiego, skarbnikowicza drohickiego, prefekta tejże kongregacji w roku tysiąc siedemsetnym pięćdziesiątym siódmym, februarii trzeciego dnia wydanym;
item zapisem wieczystym od IPani Joanny Jamontowiczówny Podbereskiej, podkomorzycówny orszańskiej, WYMPanu Andrzejowi z Dowmonta Matuszewicowi, skarbnikowi mozyrskiemu, małżonkowi swemu, w roku tysiąc sześćset dziewięćdziesiątym pierwszym, marca trzeciego dnia małżonkowi swemu danym, iż pro deportatis przez WYMP. Andrzeja Matuszewica, skarbnika mozyrskiego, ojca swego oneribus ex capitibus Jana Hektora, podkomorzego orszańskiego, dziada, Stanisława Karola, podkomorzyca tegoż powiatu, Jamontowiczów Podbereskich promanatis temuż IMci in recompensam exonerationisza zlikwidowanie
. Hieronima Czernickiego Soc. Jesu, prezesa congregationis studiorum minscensium kolegium mińskiego, tudzież JMP. Michała Bielińskiego, skarbnikowicza drohickiego, prefekta tejże kongregacji w roku tysiąc siedemsetnym pięćdziesiątym siódmym, februarii trzeciego dnia wydanym;
item zapisem wieczystym od JPani Joanny Jamontowiczówny Podbereskiej, podkomorzycówny orszańskiej, WJMPanu Andrzejowi z Dowmonta Matuszewicowi, skarbnikowi mozyrskiemu, małżonkowi swemu, w roku tysiąc sześćset dziewięćdziesiątym pierwszym, marca trzeciego dnia małżonkowi swemu danym, iż pro deportatis przez WJMP. Andrzeja Matuszewica, skarbnika mozyrskiego, ojca swego oneribus ex capitibus Jana Hektora, podkomorzego orszańskiego, dziada, Stanisława Karola, podkomorzyca tegoż powiatu, Jamontowiczów Podbereskich promanatis temuż JMci in recompensam exonerationisza zlikwidowanie
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 777
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
, tudzież IMP. Michała Bielińskiego, skarbnikowicza drohickiego, prefekta tejże kongregacji w roku tysiąc siedemsetnym pięćdziesiątym siódmym, februarii trzeciego dnia wydanym;
item zapisem wieczystym od IPani Joanny Jamontowiczówny Podbereskiej, podkomorzycówny orszańskiej, WYMPanu Andrzejowi z Dowmonta Matuszewicowi, skarbnikowi mozyrskiemu, małżonkowi swemu, w roku tysiąc sześćset dziewięćdziesiątym pierwszym, marca trzeciego dnia małżonkowi swemu danym, iż pro deportatis przez WYMP. Andrzeja Matuszewica, skarbnika mozyrskiego, ojca swego oneribus ex capitibus Jana Hektora, podkomorzego orszańskiego, dziada, Stanisława Karola, podkomorzyca tegoż powiatu, Jamontowiczów Podbereskich promanatis temuż IMci in recompensam exonerationisza zlikwidowanie... długów jej ojca spowodowanych przez Jana Hektora...
, tudzież JMP. Michała Bielińskiego, skarbnikowicza drohickiego, prefekta tejże kongregacji w roku tysiąc siedemsetnym pięćdziesiątym siódmym, februarii trzeciego dnia wydanym;
item zapisem wieczystym od JPani Joanny Jamontowiczówny Podbereskiej, podkomorzycówny orszańskiej, WJMPanu Andrzejowi z Dowmonta Matuszewicowi, skarbnikowi mozyrskiemu, małżonkowi swemu, w roku tysiąc sześćset dziewięćdziesiątym pierwszym, marca trzeciego dnia małżonkowi swemu danym, iż pro deportatis przez WJMP. Andrzeja Matuszewica, skarbnika mozyrskiego, ojca swego oneribus ex capitibus Jana Hektora, podkomorzego orszańskiego, dziada, Stanisława Karola, podkomorzyca tegoż powiatu, Jamontowiczów Podbereskich promanatis temuż JMci in recompensam exonerationisza zlikwidowanie... długów jej ojca spowodowanych przez Jana Hektora...
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 777
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
gwoli: tak odpowiedziała: Gdym była panną/ nauczyłam się tego była/ abym nic nie czyniła bez wiadomości rodziców moich: teraz zaś za mężem będąc/ jestem pod posłuszeństwem męża/ i nic bez dozwolenia jego czynić niechcę. Przeto jeśli mię Pan do rzeczy przystojnej używa/ niech otym pierwej powie małżonkowi memu. Najdroższy klejnot białejpłci jest wstyd a czystość/ który gdy utraci/ wszystko z nim straci. CHIMERA Syrakuzanka stara białagłowa/ gdy wszyscy Syrakuzanie/ dla okrucieństwa przeklinali Pana swego/ życząc żeby corychlej zdechł:ona tylko sama/ na każdy poranek prosiła Boga za zdrowie jego. O czym się on dowiedziawszy/ pytał jej
gwoli: ták odpowiedźiáłá: Gdym byłá pánną/ náucżyłám się tego była/ ábym nic nie cżyniłá bez wiádomośći rodźicow moich: teraz záś zá mężem będąc/ iestem pod posłuszeństwem mężá/ y nic bez dozwolenia iego cżynić niechcę. Przeto ieśli mię Pan do rzecży przystoyney vżywa/ niech otym pierwey powie małżonkowi memu. Naydroższy kleynot białeypłći iest wstyd á cżystość/ ktory gdy vtráći/ wszystko z nim stráći. CHIMERA Syrákuzanká stára białagłowá/ gdy wszyscy Syrákuzánie/ dla okrućieństwá przeklináli Pána swego/ życżąc żeby corychley zdechł:oná tylko samá/ ná káżdy poránek prośiłá Bogá zá zdrowie iego. O cżym się on dowiedźiawszy/ pytał iey
Skrót tekstu: BudnyBPow
Strona: 151
Tytuł:
Krotkich a wezłowatych powieści [...] księgi IIII
Autor:
Bieniasz Budny
Drukarnia:
Piotr Blastus Kmita
Miejsce wydania:
Lubcz
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Tematyka:
filozofia, historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1614
Data wydania (nie wcześniej niż):
1614
Data wydania (nie później niż):
1614
powinni. Jego Mość Pan Chorąży Koron. przyszłej Jej Mci Paniej Małżonce swej na dobrach wszytkich Uścia i Mikuliniec, i wsi do nich należących, sobie przez J. M. Pana Ojca rezygnowanych, i na rzeczach ruchomych ad praesens habitis, a Jej Mść Panna Canclerzanka także przyszłemu da Bóg J. M. Panu Małżonkowi swemu na Sumach pieniężnych na Uściu i Mikulińcach sobie zapisanych, także na dziedzictwach swoich, które za wzwyż mianowane Czterykroć Stotysięcy złotych kupione będą, a in defectu tak prędkiego kupna na Sumach tychże posażnych, także na rzeczach ruchomych iuxta stylum Cancellariae cum tuitione et evictione ab utrinque generali nadalej w tydzień po weselu u Akt Koronnych
powinni. Jego Mość Pan Chorąży Coron. przyszłey Jey Mći Paniey Małżonce swey na dobrach wszytkich Uścia i Mikuliniec, y wsi do nich należących, sobie przez J. M. Pana Oyca resignowanych, y na rzeczach ruchomych ad praesens habitis, a Jey Mść Panna Canclerzanka także przyszłemu da Bog J. M. Panu Małżonkowi swemu na Summach pieniężnych na Uściu y Mikulińcach sobie zapisanych, także na dziedzictwach swoich, które za wzwysz mianowane Czterykroć Stotysięcy złotych kupione będą, a in defectu tak prętkiego kupna na Summach tychże posażnych, także na rzeczach ruchomych iuxta stylum Cancellariae cum tuitione et evictione ab utrinque generali nadaley w tydzień po weselu u Act Coronnych
Skrót tekstu: InterZamKoniec
Strona: 361
Tytuł:
Intercyza ślubna
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
intercyzy
Tematyka:
gospodarstwo, obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1642
Data wydania (nie wcześniej niż):
1642
Data wydania (nie później niż):
1642
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pamiętniki o Koniecpolskich. Przyczynek do dziejów polskich XVII wieku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Stanisław Przyłęcki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Leon Rzewuski
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1842
M. wszytko obróciła, wziął tę radę przed się, oddać zaraz księżnę Jej M. mężowi, aby miasto mowy wesele zaraz było i wnet kazał kapłana przyzwać. Który gdy za wolą spólną, za spólną zgodą, która się ze słów księżny Jej M. nieprzymuszonych znaczyła, ślub dał, oddał dopiero Jego M. małżonkowi żonę, stryj oddał synowicę jako ociec córkę poślubionemu towarzyszowi i opiekunowi; gwałtu stryj synowicy uczynić nie mógł, jakoż nie był tam gwałt żaden, nie było przymuszanie, nie było targanie; księżna tylko starsza łajała, przeklinała. A nie dziw bo komu co z ręki pożytku odchodzi, miło więc nie bywa: gdyby
M. wszytko obróciła, wziął tę radę przed się, oddać zaraz księżnę Jej M. mężowi, aby miasto mowy wesele zaraz było i wnet kazał kapłana przyzwać. Który gdy za wolą spólną, za spólną zgodą, która się ze słów księżny Jej M. nieprzymuszonych znaczyła, ślub dał, oddał dopiero Jego M. małżonkowi żonę, stryj oddał synowicę jako ociec córkę poślubionemu towarzyszowi i opiekunowi; gwałtu stryj synowicy uczynić nie mógł, jakoż nie był tam gwałt żaden, nie było przymuszanie, nie było targanie; księżna tylko starsza łajała, przeklinała. A nie dziw bo komu co z ręki pożytku odchodzi, miło więc nie bywa: gdyby
Skrót tekstu: GórnDzieje
Strona: 196
Tytuł:
Dzieje w Koronie Polskiej
Autor:
Łukasz Górnicki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
traktaty
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1637
Data wydania (nie wcześniej niż):
1637
Data wydania (nie później niż):
1637
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła wszystkie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Piotr Chmielowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Salomon Lewental
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1886
, gdy księżna we Lwowie w klasztorze, jakom wyższej wspomniał, mieszkała. Król chcąc dogodzić Łukaszowi z Górki, który na dworze stał wielkim kosztem, a potrzeby żadnej nie omieszkiwał, rozkazał Piotrowi Barżemu, staroście lwowskiemu (który był potym kasztelanem przemysłskim, a posłem od króla w Hiszpaniej umarł), iżby dał księżnę małżonkowi poślubionemu. Tamże też jachał hrabia z Górki z bracią i z inszemi przyjacioły. Co gdy Barży uczynić chciał, opowiedziawszy pierwej wolą królewską, i szerokimi słowy rozwiódszy księżnie, jako za zacniejszego, rodowitszego bogatszego, urodziwszego i z lepszemi obyczajmi człowieka córki swej nigdy dać nie mogła, aby wolej bożej i wolej królewskiej nie była
, gdy księżna we Lwowie w klasztorze, jakom wyższej wspomniał, mieszkała. Król chcąc dogodzić Łukaszowi z Górki, który na dworze stał wielkim kosztem, a potrzeby żadnej nie omieszkiwał, rozkazał Piotrowi Barżemu, staroście lwowskiemu (który był potym kasztelanem przemysłskim, a posłem od króla w Hiszpaniej umarł), iżby dał księżnę małżonkowi poślubionemu. Tamże téż jachał hrabia z Górki z bracią i z inszemi przyjacioły. Co gdy Barży uczynić chciał, opowiedziawszy pierwej wolą królewską, i szerokimi słowy rozwiódszy księżnie, jako za zacniejszego, rodowitszego bogatszego, urodziwszego i z lepszemi obyczajmi człowieka córki swej nigdy dać nie mogła, aby wolej bożej i wolej królewskiej nie była
Skrót tekstu: GórnDzieje
Strona: 219
Tytuł:
Dzieje w Koronie Polskiej
Autor:
Łukasz Górnicki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
traktaty
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1637
Data wydania (nie wcześniej niż):
1637
Data wydania (nie później niż):
1637
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła wszystkie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Piotr Chmielowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Salomon Lewental
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1886
młodej na zamku była, lecz księżna Halszka, jako smutno przyjachała na zamek, tak ustawicznie na łóżku swym siedziała, twarzą ku ścienie, a nic inszego jeść nie chciała, jedno to, co jej matka posyłała. Wtóry dzień po wzięciu w sekwestr księżny, chciał hrabia z Górki i przyjaciele jego, żeby księżna oddana małżonkowi była podług rozkazania królewskiego; lecz i to był poczciwym słowem obiecał starosta księżnie nie oddać córki jej hrabi z Górki, ażby król o wszytkim miał pierwej dostateczną wiadomość; przeto być to nie mogło, o co tak usilnie proszono. Księżnę starą, iż dała córkę w sekwestr, nie jedno niedostatek, gwałt, ale
młodej na zamku była, lecz księżna Halszka, jako smutno przyjachała na zamek, tak ustawicznie na łóżku swym siedziała, twarzą ku ścienie, a nic inszego jeść nie chciała, jedno to, co jej matka posyłała. Wtóry dzień po wzięciu w sekwestr księżny, chciał hrabia z Górki i przyjaciele jego, żeby księżna oddana małżonkowi była podług rozkazania królewskiego; lecz i to był poczciwym słowem obiecał starosta księżnie nie oddać córki jej hrabi z Górki, ażby król o wszytkim miał pierwej dostateczną wiadomość; przeto być to nie mogło, o co tak usilnie proszono. Księżnę starą, iż dała córkę w sekwestr, nie jedno niedostatek, gwałt, ale
Skrót tekstu: GórnDzieje
Strona: 221
Tytuł:
Dzieje w Koronie Polskiej
Autor:
Łukasz Górnicki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
traktaty
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1637
Data wydania (nie wcześniej niż):
1637
Data wydania (nie później niż):
1637
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła wszystkie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Piotr Chmielowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Salomon Lewental
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1886
nie ustała, aż ją J. K. M. z siebie zjąwszy, na waszę książęcą mość włoży; czyni to Jego K. M. za powinnością swoją i za tym spowinowaceniem, które wziął z waszą książęcią mością, iż tej zwierzchności już odstąpić, a królewnę Jej M. Katarzynę waszej książęcej mości, jako małżonkowi i urzędnemu już opiekunowi przywłaszczyć chce, aby wszytko to było, co ku zupełnemu dobrodziejstwu w tej mierze od J. K. M. waszej książęcej mości należy. I rozumie temu J. K. M., iż w nieodmówieniu siostry swej waszej książęcej mości, wasza książęca mość znasz osobliwą łaskę J. K.
nie ustała, aż ją J. K. M. z siebie zjąwszy, na waszę książęcą mość włoży; czyni to Jego K. M. za powinnością swoją i za tym spowinowaceniem, które wziął z waszą książecią mością, iż tej zwierzchności już odstąpić, a królewnę Jej M. Katarzynę waszej książęcej mości, jako małżonkowi i urzędnemu już opiekunowi przywłaszczyć chce, aby wszytko to było, co ku zupełnemu dobrodziejstwu w tej mierze od J. K. M. waszej książęcej mości należy. I rozumie temu J. K. M., iż w nieodmówieniu siostry swej waszej książęcej mości, wasza książęca mość znasz osobliwą łaskę J. K.
Skrót tekstu: GórnDzieje
Strona: 228
Tytuł:
Dzieje w Koronie Polskiej
Autor:
Łukasz Górnicki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
traktaty
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1637
Data wydania (nie wcześniej niż):
1637
Data wydania (nie później niż):
1637
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła wszystkie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Piotr Chmielowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Salomon Lewental
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1886
nikogo nieprzypuszczającą między sobą mieli. 3. Zezwolenie którym jeden drugiemu ciało daje/ jawniej przy wszystkich wyznawa/ 4. Kapłan Małżonków błogosławi. 5. Naostatek/ wzajem się częstują/ z dawnego zwyczaju i wziętego z Pisma ś. Laban vocatis amicorum turbis, ad conuiuium, fecit nuptias. V. Gdyż Małżonka obiecuje Małżonkowi/ Wiarę/ Miłość/ i Posłuszeństwo. A Małżonek pierwsze dwoje tylko: Pytam/ jakaż ma być Małżeńska miłość? M. Doskonała według Boga/ to jest/ niema nic czynić Małżeństwo dla siebie/ coby było z obrazą Boską/ w ostatku/ wszytko co drugiemu jest miło/ starać się zobopolnie o
nikogo nieprzypuszczáiącą między sobą mieli. 3. Zezwolenie ktorym ieden drugiemu ćiało dáie/ iáwniey przy wszystkich wyznawa/ 4. Kápłan Małżonkow błogosłáwi. 5. Náostátek/ wzaiem się częstuią/ z dawnego zwyczáiu y wźiętego z Pismá ś. Laban vocatis amicorum turbis, ad conuiuium, fecit nuptias. V. Gdyż Małżonká obiecuie Małżonkowi/ Wiárę/ Miłość/ y Posłuszeństwo. A Małżonek pierwsze dwoie tylko: Pytam/ iákaż ma bydź Małżeńska miłość? M. Doskonáła według Bogá/ to iest/ niema nic czynić Małżeństwo dla śiebie/ coby było z obrázą Boską/ w ostátku/ wszytko co drugiemu iest miło/ stáráć się zobopolnie o
Skrót tekstu: AnzObjWaś
Strona: 50
Tytuł:
Objaśnienie trudności teologicznych zebrane z doktorów św. od Anzelma świętego
Autor:
Wojciech Waśniowski
Drukarnia:
Łukasz Kupisz
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
dialogi
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1651
Data wydania (nie wcześniej niż):
1651
Data wydania (nie później niż):
1651
