Świeckich być powinni a na Duchowny Regestr 6. Duchownych. Regestra Spraw Województw Wielkopolskich w Piotrkowie każdy swego Województwa Deputat trzymać powinien i wszelkie inne Regestra przypadające podczas tego Województwa we Srody i Czwartki lub takowe, a jeżeliby zaś nie był z tego Województwa De- putat, tedy z bliższego trzymac powinien. Toż samo i Małopolska Prowincja w Lublinie obserwuje. Insze zaś Regestra pierwszy z Województwa Deputat Prowincyj Wielkopolskiej trzymać powinien w Piotrkowie, a Prowincyj Małopolskiej w Lublinie, jako to: Remissowe, Militarium, Suspensionum, Paritatis Votorum, Cassandarum, Officii, Fisci, etc. Duchowne zaś Regestra zwykł trzymać naznaczony od Prezydenta Deputat Duchowny. Tych Regestrów Ziemstwo powinno
Swieckich byc powinni á na Duchowny Regestr 6. Duchownych. Regestra Spraw Wojewodztw Wielkopolskich w Piotrkowie każdy swego Województwa Deputat trzymać powinien i wszelkie inne Regestra przypadające podczas tego Województwa we Srody i Czwartki lub takowe, á jeżeliby zaś nie był z tego Województwa De- putat, tedy z bliższego trzymac powinien. Toż samo i Małopolska Prowincya w Lublinie obserwuje. Insze zaś Regestra pierwszy z Województwa Deputat Prowincyi Wielkopolskiey trzymać powinien w Piotrkowie, á Prowincyi Małopolskiey w Lublinie, jako to: Remissowe, Militarium, Suspensionum, Paritatis Votorum, Cassandarum, Officii, Fisci, etc. Duchowne zaś Regestra zwykł trzymać naznaczony od Prezydenta Deputat Duchowny. Tych Regestrów Ziemstwo powinno
Skrót tekstu: ŁubHist
Strona: 252
Tytuł:
Historia polska z opisaniem rządu i urzędów polskich
Autor:
Władysław Łubieński
Drukarnia:
Drukarnia Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
historia, prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1763
Data wydania (nie wcześniej niż):
1763
Data wydania (nie później niż):
1763
od tej pracy; non sequitur inde, żeby miał supremam Królów i Rzeczypospolitej authoritatem, zwłaszcza, gdy Izba ministerialna kanclerska sub praesidentia Króla, będzie miała dość czasu ekspedyować sprawy, przez apelacją do Jej sądów przypadające.
Przydaję w tej materyj, żebym zicził instituere trzeci Trybunał, jako są trzy Prowincje w królestwie. Wielkopolska Małopolska, i Litewska.
Kończę ten artykuł nie wchodząc in correctionem formalitatum w sądach, przyznając vitio gentis, żem się Jurysprudencyj nie ucził, zostawuję ucżeńszym nademnie jako abbreviare processus, aby nie trzymać na długiej ekspektatywie tych, którzy sitiunt justitiam, i aby nie potrzebnym pieniactwom drogę zagrodzić; ale jeżeli we wszystkich częściach zechcemy
od tey pracy; non sequitur inde, źeby miał supremam Krolow y Rzeczypospolitey authoritatem, zwłaszcza, gdy Izba ministeryalna kanclerska sub praesidentia Krola, będźie miáła dość czasu expedyowáć spráwy, przez appellácyą do Iey sądow przypadáiące.
Przydáię w tey materyi, źebym źycźył instituere trzeći Trybunał, iako są trzy Prowincye w krolestwie. Wielkopolska Małopolska, y Litewska.
Kończę ten artykuł nie wchodząc in correctionem formalitatum w sądach, przyznáiąc vitio gentis, źem się Jurysprudencyi nie ucźył, zostáwuię ucźeńszym nademnie iako abbreviare processus, aby nie trzymáć na długiey expektátywie tych, ktorzy sitiunt justitiam, y aby nie potrzebnym pieniáctwom drogę zágrodźić; ale ieźeli we wszystkich częśćiach zechcemy
Skrót tekstu: LeszczStGłos
Strona: 145
Tytuł:
Głos wolny wolność ubezpieczający
Autor:
Stanisław Leszczyński
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1733
Data wydania (nie wcześniej niż):
1733
Data wydania (nie później niż):
1733
nie miał i że praesidium z. Krakowa exnunc wyprowadzi, bez naruszenia depozytów, i że wszystkiego sacrosancte dotrzyma. A tak evasit Baudycz i z wojskiem, a gdyby były nie fakcje i łakomstwo zdrajcy marszałka, żeby było naówczas Sasów wycięto albo dyzarmowano (jakoż już sani chcieli broń kłaść), jużby była prowincja małopolska wolna od Sasów została; bo już natenczas tak ich było wypleniono, że tylko w samym Jarosławiu i Krakowie skoncentrowane ich siły zostawały, a tych łacnoby było dokończono, alboby byli sami uciekli. Postrzeżono zdradę marszałka, ale po czasie, kiedy już Baudycz był w kilkunastu milach. Zaczem poczęto fremere bardzo na
nie miał i że praesidium z. Krakowa exnunc wyprowadzi, bez naruszenia depozytow, i że wszystkiego sacrosancte dotrzyma. A tak evasit Baudycz i z wojskiem, a gdyby były nie fakcye i łakomstwo zdrajcy marszałka, żeby było naówczas Sasów wycięto albo dyzarmowano (jakoż już sani chcieli broń kłaść), jużby była prowincya małopolska wolna od Sasów została; bo już natenczas tak ich było wypleniono, że tylko w samym Jarosławiu i Krakowie zkoncentrowane ich siły zostawały, a tych łacnoby było dokończono, alboby byli sami uciekli. Postrzeżono zdradę marszałka, ale po czasie, kiedy już Baudycz był w kilkunastu milach. Zaczém poczęto fremere bardzo na
Skrót tekstu: OtwEDziejeCzech
Strona: 237
Tytuł:
Dzieje Polski pod panowaniem Augusta II od roku 1696 – 1728
Autor:
Erazm Otwinowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1696 a 1728
Data wydania (nie wcześniej niż):
1696
Data wydania (nie później niż):
1728
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Józef Czech
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Józef Czech
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1849
był życzliwy rzeczypospolitej. Generał Fleming nie śmiał gonić Górskiego, obawiając się zasadzki związkowych, rozumiejąc, że po nich przyszli. Lekce ważył jednak Fleming owe motus małopolanów, a to będąc ugruntowany w nadziei, że Wielkopolska nie porwie się dla stojącej u nich Moskwy, a że Litwę Pociej hetman utrzyma; tu zaś choć się Małopolska porwała, ufał w hetmanie wielkim Sieniawskim, że ten mając około siebie we Lwowie nie mało ludzi ognistych i część wojska w Ukrainie, w której więcej było chorągwi niż w związku, a marszałek Gorzyński nie miał jeszcze dotąd ludzi 4 tysięcy z pełna, i spodziewał się, że to hetman utrzyma i ten związek uskromni.
był życzliwy rzeczypospolitéj. Generał Fleming nie śmiał gonić Górskiego, obawiając się zasadzki związkowych, rozumiejąc, że po nich przyszli. Lekce ważył jednak Fleming owe motus małopolanów, a to będąc ugruntowany w nadziei, że Wielkopolska nie porwie się dla stojącéj u nich Moskwy, a że Litwę Pociéj hetman utrzyma; tu zaś choć się Małopolska porwała, ufał w hetmanie wielkim Sieniawskim, że ten mając około siebie we Lwowie nie mało ludzi ognistych i część wojska w Ukrainie, w któréj więcéj było chorągwi niż w związku, a marszałek Gorzyński nie miał jeszcze dotąd ludzi 4 tysięcy z pełna, i spodziewał się, że to hetman utrzyma i ten związek uskromni.
Skrót tekstu: OtwEDziejeCzech
Strona: 240
Tytuł:
Dzieje Polski pod panowaniem Augusta II od roku 1696 – 1728
Autor:
Erazm Otwinowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1696 a 1728
Data wydania (nie wcześniej niż):
1696
Data wydania (nie później niż):
1728
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Józef Czech
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Józef Czech
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1849
, albo się królowi akomodując, który przez swoje panowanie za radą Fleminga wszystko na zgubę rzeczypospolitej czynił. Tyle tylko pochwały ma ten hetman, że był wniósł r. p. 1710 modeliusz wojsku cudzoziemskiego autoramentu, że ludzi polskim językiem eksercytowano. ROK 1716. ROK 1716. ROK 1716.
§ 12. Wysłała też konfederacja małopolska do cesarza chrześcijańskiego i do porty ottomańskiej. Morsztyn, starosta duninowski, ordynowany był do Wiednia: przdano mu sekretarza Szpilewskiego, który niegdy u książęcia prymasa Radziejowskiego był primae admissionis, człowiek bardzo godny. Ludzko był poseł przyjęty u cesarza chrześcijańskiego i pisał cesarz intymując królowi, aby się obchodził zgodnie z Polakami, a najbardziej eo
, albo się królowi akomodując, który przez swoje panowanie za radą Fleminga wszystko na zgubę rzeczypospolitéj czynił. Tyle tylko pochwały ma ten hetman, że był wniósł r. p. 1710 modeliusz wojsku cudzoziemskiego autoramentu, że ludzi polskim językiém exercytowano. ROK 1716. ROK 1716. ROK 1716.
§ 12. Wysłała téż konfederacya małopolska do cesarza chrześciańskiego i do porty ottomańskiej. Morsztyn, starosta duninowski, ordynowany był do Wiednia: przdano mu sekretarza Szpilewskiego, który niegdy u książęcia prymasa Radziejowskiego był primae admissionis, człowiek bardzo godny. Ludzko był poseł przyjęty u cesarza chrześciańskiego i pisał cesarz intymując królowi, aby się obchodził zgodnie z Polakami, a najbardziéj eo
Skrót tekstu: OtwEDziejeCzech
Strona: 266
Tytuł:
Dzieje Polski pod panowaniem Augusta II od roku 1696 – 1728
Autor:
Erazm Otwinowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1696 a 1728
Data wydania (nie wcześniej niż):
1696
Data wydania (nie później niż):
1728
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Józef Czech
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Józef Czech
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1849
, musiał iść nazad. ROK 1716.
§. 15. Król August nie dufając żadnemu miejscu do mieszkania w Polsce, wybrał się z Poznania do Gdańska w poście, gdy Gniazdowski począł sobie forum czynić w Wielkiejpolsce. Zastał król August cara w Gdańsku: tam mu wszelkiemi siłami imprymował to, w głowę, że konfederacja małopolska duchem szwedzkim jest nadęta, czemu car uwierzył, ale wątpliwiej a z tej racji podjął się mediacji między królem Augustem a rzecząpospolitą tą kondycją, że któraby strona sprzeczna była i nie akceptowała pokoju, miał car przeciwko niej dać 18 tysięcy wojska moskiewskiego. Na tę kondycją sarknęli trochę posłowie; jakoż było na co,
, musiał iść nazad. ROK 1716.
§. 15. Król August nie dufając żadnemu miejscu do mieszkania w Polsce, wybrał się z Poznania do Gdańska w poście, gdy Gniazdowski począł sobie forum czynić w Wielkiéjpolsce. Zastał król August cara w Gdańsku: tam mu wszelkiemi siłami imprymował to, w głowę, że konfederacya małopolska duchem szwedzkim jest nadęta, czemu car uwierzył, ale wątpliwiéj a z téj racyi podjął się medyacyi między królem Augustem a rzecząpospolitą tą kondycyą, że któraby strona sprzeczna była i nie akceptowała pokoju, miał car przeciwko niéj dać 18 tysięcy wojska moskiewskiego. Na tę kondycyą sarknęli trochę posłowie; jakoż było na co,
Skrót tekstu: OtwEDziejeCzech
Strona: 269
Tytuł:
Dzieje Polski pod panowaniem Augusta II od roku 1696 – 1728
Autor:
Erazm Otwinowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1696 a 1728
Data wydania (nie wcześniej niż):
1696
Data wydania (nie później niż):
1728
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Józef Czech
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Józef Czech
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1849
owych posłów od konfederacji: Romanowskiego i Frezera, którzy ani asystować królowi, ani u niego być nie chcieli, ledwie to na perswazją cara uczynili, że się pokłonili królowi. ROK 1716.
§. 16. Litwa zjechawszy się do Wilna w marcu weszli w konfederacją, na tymże fundamencie et eadem circumscriptione jako i Małopolska, którą podpisali dnia 23 marca. A nie dufając już więcej Pociejowi obrali sobie szlachta inszego marszałka generalnego konfederackiego, Sulistrowskiego chorążego oszmiańskiego, człowieka eximiae virtutis. Hetman też litewski i wojsko w tęż konfederacją weszli, i było to coś na wzór konfederacji tyszowieckiej, tylko że Pociej hetman nie dotrzymał: jako niżej o tem.
owych posłów od konfederacyi: Romanowskiego i Frezera, którzy ani asystować królowi, ani u niego być nie chcieli, ledwie to na perswazyą cara uczynili, że się pokłonili królowi. ROK 1716.
§. 16. Litwa zjechawszy się do Wilna w marcu weszli w konfederacyą, na tymże fundamencie et eadem circumscriptione jako i Małopolska, którą podpisali dnia 23 marca. A nie dufając już więcéj Pociejowi obrali sobie szlachta inszego marszałka generalnego konfederackiego, Sulistrowskiego chorążego oszmiańskiego, człowieka eximiae virtutis. Hetman téż litewski i wojsko w tęż konfederacyą weszli, i było to coś na wzór konfederacyi tyszowieckiej, tylko że Pociéj hetman nie dotrzymał: jako niżéj o tém.
Skrót tekstu: OtwEDziejeCzech
Strona: 271
Tytuł:
Dzieje Polski pod panowaniem Augusta II od roku 1696 – 1728
Autor:
Erazm Otwinowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1696 a 1728
Data wydania (nie wcześniej niż):
1696
Data wydania (nie później niż):
1728
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Józef Czech
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Józef Czech
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1849
tej chwalebnej akcji, niż Wielkapolska i Litwa, Małopolanie odnoszą, bo ci najpierwej poczęli stawać przy prawach i wolnościach ojczystych, i dla tego ich marszałek aż do końca prym trzymał; między Małopolanami zaś podgórskie powiaty województwa krakowskiego wiekopomną otrzymują sławę, bo ci najpierwej omni periculo exposuerunt siebie i fortuny ich; dopiero za tych powodem Małopolska stanęła in armis. Przed wszystkimi zaś niech dziękuje ojczyzna Stefanowi Wielogłoskiemu, który pierwszy animavit bracią do chwalebnej rezolucji, że na koń wsiedli.
§. 14. Dostało mi się czytać judicium wielkiego człowieka o konfederacji tarnogrodzkiej i zakończeniu jej his formalibus. Pamiętny przykład podaje się potomnym wiekom, aby nigdy do podobnej nie brać się
téj chwalebnéj akcji, niż Wielkapolska i Litwa, Małopolanie odnoszą, bo ci najpierwéj poczęli stawać przy prawach i wolnościach ojczystych, i dla tego ich marszałek aż do końca prym trzymał; między Małopolanami zaś podgórskie powiaty województwa krakowskiego wiekopomną otrzymują sławę, bo ci najpierwéj omni periculo exposuerunt siebie i fortuny ich; dopiéro za tych powodem Małopolska stanęła in armis. Przed wszystkimi zaś niech dziękuje ojczyzna Stefanowi Wielogłoskiemu, który piérwszy animavit bracią do chwalebnéj rezolucyi, że na koń wsiedli.
§. 14. Dostało mi się czytać judicium wielkiego człowieka o konfederacyi tarnogrodzkiéj i zakończeniu jéj his formalibus. Pamiętny przykład podaje się potomnym wiekom, aby nigdy do podobnéj nie brać się
Skrót tekstu: OtwEDziejeCzech
Strona: 315
Tytuł:
Dzieje Polski pod panowaniem Augusta II od roku 1696 – 1728
Autor:
Erazm Otwinowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1696 a 1728
Data wydania (nie wcześniej niż):
1696
Data wydania (nie później niż):
1728
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Józef Czech
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Józef Czech
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1849
