króla Godkiem, wnet królem oracza Nędzarza Panem, Nędzarzem Bogacza Słabemu dasz moc, wnet słabość mocnemu W lot dasz zwycięstwo wprzód zwycięzonemu Sprawisz to snadnie kto przed tym Roj wodził Wkrótce on będzie na podsobku chodził Fortuną Ludzką twoja to zabawa Rzucac jak piłkę wszelka nasza sprawa Od Ciebie swoję ma dependencyją Z ciebie upadek z ciebie promocyją Macedonowie Słowianom słuzyli Inszym narodom w poniewierce byli A potym wszystek świat opanowali Cóż więcej? inszym potym Palmam dali Z małych zbyt poszli początków Rzymianie A jakąs im dał potęgę? Mój Panie. Z nowus odebrał kiedy twoja wola. Ta Profesyja ta jest Ludzka dola Wzbudziłes Turków z Morskich rozbójników Z gusnego gminu wielkich wojenników Ta ich potęga
krola Godkiem, wnet krolem oracza Nędzarza Panem, Nędzarzęm Bogacza Słabemu dasz moc, wnet słabość mocnemu W lot dasz zwycięstwo wprzod zwycięzonemu Sprawisz to snadnie kto przed tym Roy wodził Wkrotce on będzie na podsobku chodził Fortuną Ludzką twoia to zabawa Rzucac iak piłkę wszelka nasza sprawa Od Ciebie swoię ma dependencyią Z ciebie upadek z ciebie promocyią Macedonowie Słowianom słuzyli Inszym narodom w poniewierce byli A potym wszystek swiat opanowali Coz więcey? inszym potym Palmam dali Z małych zbyt poszli początkow Rzymianie A iakąs im dał potęgę? Moy Panie. Z nowus odebrał kiedy twoia wola. Ta Profesyia ta iest Ludzka dola Wzbudziłes Turkow z Morskich rozboynikow Z gusnego gminu wielkich woięnnikow Ta ich potęga
Skrót tekstu: PasPam
Strona: 109v
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Jan Chryzostom Pasek
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1656 a 1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1656
Data wydania (nie później niż):
1688
o o o o o o o
Czal.
Tak te litery rozumiej. i Jazda przednie dobrze zbrojna. p Piechota wtąż. o Lekka piechota. a Piechota Cudzoziemska. A iż Cezar ustawicznie w tych Księgach wspomina Zastęp/ tedy trzeba wiedzieć/ że Legio Rzymska/ abo zastęp/ miałw sobie żołnierza koło sześci tysięcy/ Macedonowie zwali Falanks/ ale było w niej więcej/ to jest/ ośm tysięcy/ my Polacy jednym słowem mówimy Wojsko/ które wedle gotowości abo dostatku/ ma liczbę ludu pieszego i konnego. GajuszaA IVLIVSZA CEZARA O WOJNIE FRANcuskiej, Księgi pierwsze. Summa pierwszej Księgi.
PIerwsza Księga naprzód opisuje położenie/ Francuskiego Państwa/ do którego
o o o o o o o
Czal.
Ták te litery rozumiey. y Iezdá przednie dobrze zbroyna. p Piechotá wtąż. o Lekka piechotá. á Piechotá Cudzoźiemska. A iż Cezár vstáwicznie w tych Kśięgách wspomina Zastęp/ tedy trzebá wiedzieć/ że Legio Rzymska/ ábo zastęp/ miałw sobie żołnierzá koło sześći tyśięcy/ Mácedonowie zwáli Phálánx/ ále było w niey więcey/ to iest/ ośm tyśięcy/ my Polacy iednym słowem mowimy Woysko/ ktore wedle gotowośći ábo dostátku/ ma liczbę ludu pieszego y konnego. GAIUSA IVLIVSZA CEZARA O WOYNIE FRANcuskiey, Kśięgi pierwsze. Summá pierwszey Kśięgi.
PIerwsza Kśięgá naprzod opisuie położenie/ Fráncuskiego Páństwá/ do ktorego
Skrót tekstu: CezWargFranc
Strona: 52
Tytuł:
O wojnie francuskiej ksiąg siedmioro
Autor:
Gajusz Juliusz Cezar
Tłumacz:
Andrzej Wargocki
Drukarnia:
Drukarnia wdowy Jakuba Sibeneychera
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1608
Data wydania (nie wcześniej niż):
1608
Data wydania (nie później niż):
1608
karano zbytnie: samym nawet rozumom, umysłom, i myślom nawet panować zdawna chcieli tyrani, ale nie potrafili.
U Persów za zwyczaj mieli Królowie, udawać się poddanym za Bogów, i tak sobie, jako im, czynić uszanowanie kazali: ów Aleksander Wielki, tymże był zarażony na ostatek szaleństwem, lubo grubi Macedonowie, tak znacznego bronili mu błędu, że go na koniec otruli.
Augustus Cesarz, między drugiemi wsławiony mądrością i dobrocią, tegoż wyciągał honoru, którego wprawdzie dopiął, ale przez pochlebstwo Wirgiliusza Poety, który napisał: Nocte pluit tota, redunt spectacula manè Divisum Imperium cum Jove Caesar habet. Noc całą deszcz się leje
karano zbytnie: samym nawet rozumom, umysłom, i myślom nawet panować zdawna chcieli tyrani, ale nie potrafili.
U Persow za zwyczay mieli Królowie, udawać się poddanym za Bogow, i tak sobie, iako im, czynić uszanowanie kazali: ow Alexander Wielki, tymże był zarażony na ostatek szaleństwem, lubo grubi Macedonowie, tak znacznego bronili mu błędu, że go na koniec otruli.
Augustus Cesarz, między drugiemi wsławiony mądrością i dobrocią, tegoż wyciągał honoru, którego wprawdzie dopiął, ale przez pochlebstwo Wirgiliusza Pòéty, który napisał: Nocte pluit tota, redunt spectacula manè Divisum Imperium cum Jove Caesar habet. Noc całą deszcz się leie
Skrót tekstu: KryszStat
Strona: 239
Tytuł:
Stateczność umysłu
Autor:
Andrzej Kazimierz Kryszpin Kirszensztein
Drukarnia:
Drukarnia J.K.M. i Rzeczypospolitej w Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
dialogi
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1769
Data wydania (nie wcześniej niż):
1769
Data wydania (nie później niż):
1769
sposób zatrzymania swego. Przetoż/ choćby go też nie poraził nieprzyjaciel/ zniszczy go jednak głód/ za którym jedzie powietrze. Takeśmy baczyli/ iż ony wojska niezmierne Atile/ Tamberlana/ i podobnych/ nie długo trwały: a przeciwnym sposobem/ iż więcej sprawowali małymi wojskami raczej/ a niż wielkimi/ Grekowie/ Macedonowie/ Kartagineńczykowie/ Rzymianie/ Hiszpani: bo rzeczy pomierne/ na kształt rzek/ trwają: a tego czego nie sprawują jednego roku/ dokończywają drugiego/ abo i dalszych: lecz rzeczy niepomierne/ na kształt potoków/ szum raczej czynią/ a niż co statecznego: upadają i giną samy przez się: i przetoż na
sposob zátrzymánia swego. Przetoż/ choćby go też nie poráźił nieprzyiaćiel/ znisczy go iednák głod/ zá ktorym iedźie powietrze. Tákesmy baczyli/ iż ony woyská niezmierne Attile/ Támberláná/ y podobnych/ nie długo trwáły: á przećiwnym sposobem/ iż więcey spráwowáli máłymi woyskámi ráczey/ á niż wielkimi/ Grekowie/ Mácedonowie/ Cárthágineńczykowie/ Rzymiánie/ Hiszpani: bo rzeczy pomierne/ ná kształt rzek/ trwáią: á tego czego nie spráwuią iednego roku/ dokończywáią drugiego/ ábo y dálszych: lecz rzeczy niepomierne/ ná kształt potokow/ szum ráczey czynią/ á niż co státecznego: vpadáią y giną sámy przez się: y przetoż ná
Skrót tekstu: BotŁęczRel_III
Strona: 125
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. III
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Drukarnia:
Mikołaj Lob
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
