królewskie prawa łamie/ przestępuje/ i drugich złym przykładem swoim psuje. Bo jeśli sługa dobry o niecześć Pana swego winien się wstępować: jako o niecześć Bożą/ i o wzgardę jego/ dobry Chrześcijanin zastawiać się nie ma. Finees syn Eleazarów, widząc iż nad zakaz jeden z synów Izraelskich/ wszedł w dom nierządny białejgłowy Madiańskiej: nie brawszy pozwolenia urzędowego/ wziąwszy miecz/ wszedł do onego domu nierządnego: i zastawszy ich na złym uczynku/ oboje razem mieczem przebił aż do śmierci/ a nikt go o to nie karał/ i owszem pismo mówi/ iż za onym jego uczynkiem: Cessauit plaga á filiis Israel. I potym Pan Bóg rzekł
krolewskie práwá łamie/ przestępuie/ y drugich złym przykłádem swoim psuie. Bo ieśli sługá dobry o niecżeść Páná swego winien się wstępowáć: iáko o niecżeść Bożą/ y o wzgárdę iego/ dobry Chrześćiánin zástáwiáć się nie ma. Phinees syn Eleázárow, widząc iż nád zákaz ieden z synow Izráelskich/ wszedł w dom nierządny biáłeygłowy Mádyańskiey: nie brawszy pozwolenia vrzędowego/ wźiąwszy miecż/ wszedł do onego domu nierządnego: y zástáwszy ich ná złym vcżynku/ oboie rázem miecżem przebił áż do śmierći/ á nikt go o to nie kárał/ y owszem pismo mowi/ iż zá onym iego vcżynkiem: Cessauit plaga á filiis Israel. Y potym Pan Bog rzekł
Skrót tekstu: CzyżAlf
Strona: 31
Tytuł:
Alfurkan tatarski
Autor:
Piotr Czyżewski
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
egzotyka, historia, obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1617
Data wydania (nie wcześniej niż):
1617
Data wydania (nie później niż):
1617
Ale mu odpowiedział: Któż cię postanowił książęciem i śędzią nad nami? albo mię ty myślisz zabić/ jakoś zabił Egipczanina? i zląkł się Mojżesz i rzekł: 15 Pewnie się ta rzecz wyjawiła: Usłyszał tedy Farao tę rzecz/ i szukał zabić Mojżesza: Lecz uciekł Mojżesz od twarzy Faraonowej/ i mieszkał w ziemie Madiańskiej: a przyszedłszy tam siedział u studni. 16 A kapłan Madiański miał siedm corek/ które wyszedłszy czerpały wodę/ i nalewały do koryt/ aby napoiły trzodę Ojca swego: 17 A przyszedłszy Pasterze odganiali je. Tedy wstawszy Mojżesz obronił ich/ i napoił bydło ich. 18A gdy się wróciły do Raguela/ Ojca
Ale mu odpowiedźiáł: Ktoż ćię postánowił kśiążęćiem y śędźią nád námi? álbo mię ty myślisz zábić/ jákoś zábił Egipczániná? y zlękł śię Mojzesz y rzekł: 15 Pewnie śię tá rzecz wyjáwiłá: Usłyszáł tedy Fáráo tę rzecz/ y szukáł zábić Mojzeszá: Lecz ućiekł Mojzesz od twárzy Fáráonowey/ y mieszkáł w źiemie Mádiáńskiey: á przyszedłszy tám śiedźiáł u studni. 16 A kápłán Mádiáński miał śiedm corek/ ktore wyszedłszy czerpáły wodę/ y nálewáły do koryt/ áby nápoiły trzodę Ojcá swego: 17 A przyszedłszy Pásterze odgániáli je. Tedy wstáwszy Mojzesz obronił ich/ y nápojił bydło ich. 18A gdy śię wroćiły do Ráguelá/ Ojcá
Skrót tekstu: BG_Wj
Strona: 57
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Wyjścia
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
. 18 ODszedł tedy Mojżesz/ i wrócił się do Jetra/ świekra swego/ i mówił do niego: pójdę teraz/ a wrócę się do braci mojej/ którzy są w Egipcie/ a obaczę sąli jeszcze żywi. A Jetro rzekł do Mojżesza: Idź w pokoju. 19 I rzekł PAN do Mojżesza w ziemie Madiańskiej: Idź/ wróć się do Egiptu: pomarli bowiem wszyscy mężowie/ którzy szukali duszy twojej. 20 Wziąwszy tedy Mojżesz żonę swą/ i Syny swe wsadził je na osła/ i wrócił się do ziemie Egipskiej: wziął też Mojżesz laskę Bożą w rękę swą. 21 I rzekł PAN do Mojżesza: Gdy pójdziesz i wrócisz
. 18 ODszedł tedy Mojzesz/ y wroćił śię do Ietrá/ świekrá swego/ y mowił do niego: pojdę teraz/ á wrocę śię do bráći mojey/ ktorzy są w Egipćie/ á obáczę sąli jeszcze żywi. A Ietro rzekł do Mojzeszá: Idź w pokoju. 19 Y rzekł PAN do Mojzeszá w źiemie Mádiáńskiey: Idź/ wroć śię do Egiptu: pomárli bowiem wszyscy mężowie/ ktorzy szukáli duszy twojey. 20 Wźiąwszy tedy Mojzesz żonę swą/ y Syny swe wsádźił je ná osłá/ y wroćił śię do źiemie Egipskiey: wźiął też Mojzesz laskę Bożą w rękę swą. 21 Y rzekł PAN do Mojzeszá: Gdy pojdźiesz y wroćisz
Skrót tekstu: BG_Wj
Strona: 59
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Wyjścia
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
