ta ich wiara Moskiewska za Coloniami abo osadami z Moskiewskich i z Liwlandskich ludzi/ które ci Hospodarowie zaprowadzili do królestw Astrachańskiego i Kazańskiego. Ale z inszej miary więcej tam jest bałwochwalców. Czwartej części, Księgi pierwsze. Czwartej części, CZEŚCI CZWARTEJ, KSIĘGI WTÓRE. W których się mówi o Bałwochwalcach, o Żydach, o Mahometanach, i o Chrześcijanach Azjatickich, i Indiańskich. O BALWOCHWALCACH.
W Asiej mieszkają ludzie wszelakiej wiary/ Bałwochwalcy/ Żydowie/ Mahometani/ i wierni. Bałwochwalcy idą/ powszechnie mówiąc/ od rzeki Obio/ aż do Oceanu/ i po wszytkich wyspach/ których jest bez liczby na tamtym Arcypelagu niezmiernym/ i od rzeki
tá ich wiárá Moskiewska zá Coloniámi ábo osádámi z Moskiewskich y z Liwlandskich ludźi/ ktore ći Hospodárowie záprowádźili do krolestw Astrácháńskiego y Kázáńskiego. Ale z inszey miáry więcey tám iest báłwochwálcow. Czwartey częśći, Kśięgi pierwsze. Czwartey częśći, CZESCI CZWARTEY, KSIĘGI WTORE. W ktorych się mowi o Báłwochwálcách, o Zydách, o Mahumetánách, y o Chrześćiánách Asiátickich, y Indiáńskich. O BALWOCHWALCACH.
W Asiey mieszkáią ludzie wszelákiey wiáry/ Báłwochwálcy/ Zydowie/ Máhumetani/ y wierni. Báłwochwálcy idą/ powszechnie mowiąc/ od rzeki Obio/ áż do Oceanu/ y po wszytkich wyspách/ ktorych iest bez liczby ná támtym Arcipelagu niezmiernym/ y od rzeki
Skrót tekstu: BotŁęczRel_IV
Strona: 132
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. IV
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Drukarnia:
Mikołaj Lob
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
osadach jest barzo wiele/ i pilnują robot ręcznych: bawią się też kupiectwy i handlami: także i na cłach/ i wybieraniu podatków oniż siedzą: ale nawięcej w Aleksandrii/ i w Kairze/ gdzie ich rachują do 25000. a ci co są grzeczniejszy i obyczajniejszy/ mówią po Kasztiliańsku. Księgi trzecie. O Mahometanach.
NIezbożność Mahumetańska zbytnie się rozszerzyła po Afryce: Weszła ta peszteleńca do Egiptu w roku 637. przez wojnę Omara. Skąd poszedł do Afryki jeden Kapitan Odmanów w roku 650. z 80000. żołnierstwa/ który tam poraził GregóriumPatritium. A wyrzucili zaś na wieczne czasy z Afryki Rzymiany/ i ludzie Abisimachowe i
osádách iest bárzo wiele/ y pilnuią robot ręcznych: báwią się też kupiectwy y hándlámi: tákże y ná cłách/ y wybierániu podátkow oniż śiedzą: ále nawięcey w Alexándriey/ y w Káirze/ gdźie ich ráchuią do 25000. á ći co są grzecznieyszy y obyczáynieyszy/ mowią po Kásztiliáńsku. Kśięgi trzećie. O Máhumetanách.
NIezbożność Máhumetáńska zbytnie się rozszerzyłá po Afryce: Weszłá tá peszteleńcá do AEgyptu w roku 637. przez woynę Omárá. Zkąd poszedł do Afryki ieden Cápitan Odmanow w roku 650. z 80000. żołnierstwá/ ktory tám poráźił GregoriumPatritium. A wyrzućili záś ná wieczne czásy z Afryki Rzymiany/ y ludźie Abisimáchowe y
Skrót tekstu: BotŁęczRel_IV
Strona: 209
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. IV
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Drukarnia:
Mikołaj Lob
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
Alkoranowi Mahometowemu napisane/ mogli mahometanom pytającym odpowiedzieć o wierze chrześcijańskiej i onych prawdy nauczyć/ bo i Chrystus doktorom żydowskim w Cerkwi Jerozolimskiej siedząc miedzy nimi na ich pytania odpowiadał/ według Ewangelisty Łukasza mówiącego: zdumiewalisie wszyscy którzy go słuchali/ nad rozumem i nad odpowiedziami jego/ pobudzili mnie do pisania tego Alkoranu historycy/ którzy o Mahometanach dziwne rzeczy napisali: bo pisze Niceforus Gregóras w historyjej Bazantiskiej/ że Turcy Mahometani gdy wschodnie państwa mieczem pustoszyli/ za Panowania Cesarza Greckiego Andronika/ który mieszkał w Konstantynopolu/ i miał w pałacu swoim na ścienie namalowanego Z. Jerzego męczenika nakoniu siedzącego/ tego czasu koń malowany o północy zarzał/ i nietylko Cesarz
Alkoranowi Máchometowemu nápisane/ mogli máchometánom pytáiącym odpowiedźieć o wierze chrześćiáńskiey y onych práwdy nauczyć/ bo y Chrystus doktorom żydowskim w Cerkwi Ierozolimskiey śiedząc miedzy nimi na ich pytánia odpowiádał/ według Ewangelisty Lukásza mowiącego: zdumiewáliśie wszyscy ktorzy go słucháli/ nad rozumem y nad odpowiedźiámi iego/ pobudźili mnie do pisánia tego Alkoránu hystorycy/ ktorzy o Máchometanach dziwne rzeczy napisali: bo pisze Nicephorus Gregorás w historiey Bazantiskiey/ że Turcy Máchometani gdy wschodnie páństwa mieczem pustoszyli/ za Panowánia Cesárza Greckiego Andronika/ ktory mieszkał w Konstantynopolu/ y miáł w pałácu swoim na śćienie namálowanego S. Ierzego męczenika nakoniu śiedzącego/ tego czásu koń malowány o połnocy zárzáł/ y nietylko Cesarz
Skrót tekstu: GalAlk
Strona: 6
Tytuł:
Alkoran Machometów
Autor:
Joannicjusz Galatowski
Drukarnia:
Łazarz Baranowicz
Miejsce wydania:
Czernihów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1683
Data wydania (nie wcześniej niż):
1683
Data wydania (nie później niż):
1683
/ ale wednie i w nocy nieprzestając byście do Boga wołali/ ponieważ wy Mahometani jesteście Ateistami bezbożnemi/ niemacie Boga prawdziwego/ gdy niemacie Boga w Trójcy jedynego/ i jemu się niemodlicie/ ale się modlicie jakiemuś inszemu Bogu fałszywemu zmyszlonemu/ który się na świecie nieznajduje/ o waszych to mahometanach do Boga prorok Dawid mówi: Wylej gniew twój na poganów/ którzy ciebie nieznają. i na Królewstwa/ które Imienia twego nie wzywają. Do tego twój zakon fałszywy/ gdy mówi: że wszystkie rzeczy naświecie trefunkiemi się dzieją bez rządzenia Boskiego/ i bez woli i bez opatrzności Boskiej. bo w Księgach Ester
/ ále wednie y w nocy nieprzestáiąc byśćie do Boga wołáli/ ponieważ wy Máchometáni iestesćie Atheistami bezbożnemi/ niemáćie Bogá prawdziwego/ gdy niemácie Boga w Troycy iedynego/ y iemu śię niemodlićie/ ále śię modlicie iakiemuś inszemu Bogu falszywemu zmyszlonemu/ ktory śię na świećie nieznayduie/ o waszych to machometanách do Boga prorok Dáwid mowi: Wyley gniew twoy na poganow/ ktorzy ćiebie nieznaią. y na Krolewstwa/ ktore Imieniá twego nie wzywaią. Do tego twoy zakon falsziwy/ gdy mowi: że wszystkie rzeczy náświećie trefunkiemi śię dżieią bez rządzenia Boskiego/ y bez woli y bez opatrznośći Boskiey. bo w Xięgach Esther
Skrót tekstu: GalAlk
Strona: 8
Tytuł:
Alkoran Machometów
Autor:
Joannicjusz Galatowski
Drukarnia:
Łazarz Baranowicz
Miejsce wydania:
Czernihów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1683
Data wydania (nie wcześniej niż):
1683
Data wydania (nie później niż):
1683
