nich każdy: Quantum in deliciis fuit, tantum date ei tormentum.
11. Chlubi się tenże Pseudo-Prorok, że mu BÓG na dniu Sądnym odda klucze od Raju; w ten-czas się on ma obrócić w barana, a Mahometani wszyscy w pchły, i w jego wełnę wlizą i tak z Mahometanem do Nieba dostaną się. Ale Apokalipsis cap: imo nie Mahometowi, ale sobie BÓG klucze reserwował: Habeo claves mortis et inferni. Co on, to może się stać baranem dla piekielnego Cerberusa na wieczną pastwę.
12 Powiada w Księdze Sonnat, że Ziemi Okrąg jest położony u woła jego na rogu, i w tenczas
nich każdy: Quantum in deliciis fuit, tantum date ei tormentum.
11. Chlubi się tenże Pseudo-Prorok, że mu BOG na dniu Sądnym odda klucze od Raiu; w ten-czas się on ma obrocić w barana, a Machometani wszyscy w pchły, y w iego wełnę wlizą y tak z Machometanem do Nieba dostaną się. Ale Apocalypsis cap: imo nie Machometowi, ale sobie BOG klucze reserwował: Habeo claves mortis et inferni. Co on, to może się stać baranem dla piekielnego Cerberusa na wieczną pastwę.
12 Powiada w Księdze Sonnat, że Ziemi Okrąg iest położony u woła iego na rogu, y w tenczas
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 1100
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
, palone, na murze i Metalu skrobane. Tak przeskróbawszy Król, pułtora Roku miasto lat 30 żył tylko, a Prorok fałszywy i czarownik Żyd nie żył po Królu i godziny, stracony od Syna Królewskiego Uldydas imieniem, zakazując dalszej Obrazów profanacyj. U tych Saracenów był nie jaki w niewoli Bezer, ten z Chrześcijanina Mahometanem został, potym był przy boku Leona Isauryka Cesarza, tam zabrawszy do Monarchy konfidencję, namawiał go na Obrazów burzenie: Więc Leo sroższym nad Lwy stał się na Obrazy, wydał Edykt, po całym Państwie, na palenie Obrazów, mianując to Bałwochwalstwem. Tandem takiej niezbożności Kościół Z. zapobiegając, Niceńskie II złożył Konsylium za
, palone, na murze y Metallu skrobane. Tak przeskróbawszy Krol, pułtora Roku miasto lat 30 żył tylko, á Prorok fałszywy y czarownik Zyd nie żył po Krolu y godziny, stracony od Syna Krolewskiego Uldydas imieniem, zakazuiąc dalszey Obrazow profanacyi. U tych Saracenow był nie iaki w niewoli Bezer, ten z Chrześcianina Machometanem został, potym był przy boku Leona Isauryka Cesarza, tam zabrawszy do Monarchy konfidencyę, namawiał go na Obrazow burzenie: Więc Leo sroższym nad Lwy stał się na Obrazy, wydał Edykt, po całym Państwie, na palenie Obrazow, mianuiąc to Bałwochwalstwem. Tandem takiey niezbożności Kościoł S. zapobiegaiąc, Niceńskie II złożył Koncilium za
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 1115
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
także pisma rozumie jako Mahomet. A tak pod imieniem Ewangeliej Alkoran Turecki wprowadza. A uczynię to dla słusznych i wielkich przyczyn. M. boi się Anatema Mahometowego . wedle Alkoranu Tureckiego. Czemu Ariańskiej nauki Alkoranu dowodzi.
Naprzód/ abym temu Panu ziął tę maszkarę/ kiedy się niesłusznie zowie Chrześcijaninem/ gdyż jest własnym Mahometanem/ jako to każdy wnetże obaczy.
Druga/ aby się tak barzo nie przebuczał/ jakoby mu coś nowego objawiono: jużci to dawno przed nim Mahomet wiedział/ i wypisał: przetoż nauka i wiara/ P. M. jest dobra/ jako Mahometowa.
Trzecia/ aby się swym pisaniem nazbyt nie mordował
tákże pismá rozumie iáko Mahomet. A tak pod imieniem Ewángeliey Alkoran Turecki wprowadza. A vczynię to dla słusznych y wielkich przyczyn. M. boi się Anáthemá Máhometowego . wedle Alkoranu Tureckiego. Czemu Ariánskiey náuki Alkoranu dowodźi.
Naprzod/ ábym temu Pánu ziął tę mászkárę/ kiedy się niesłusznie zowie Chrześćiáninem/ gdyż iest własnym Máhometanem/ iáko to káżdy wnetże obaczy.
Druga/ áby się ták bárzo nie przebuczał/ iákoby mu coś nowego obiáwiono: iużći to dawno przed nim Máhomet wiedźiał/ y wypisał: przetoż náuká y wiárá/ P. M. iest dobra/ iáko Máhometowá.
Trzećia/ áby się swym pisániem názbyt nie mordował
Skrót tekstu: SkarMes
Strona: 3
Tytuł:
Mesjasz nowych Arianów wedle Alkoranu Tureckiego
Autor:
Piotr Skarga
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
ciebie Boga mego i swego wzywali i chwalili. A widzisz Czytelniku miły/ że Mahomet tak często toż pismo przywodzi/ które P. M. po sobie przywiódł/ takież Konsekwentię abo zawarcia z pisma czyni/ takiegoż Chrystusa wyznawa/ jakiego P. M. zna. A nie jestże P. M. Mahometanem? a on tak mówi o Chrystusie/ jakoby się w pośrzód Turek urodził. A przedsię śmie mówić/ iż żaden Turczyn nieśmiał tego wyznać co Ariani wyznawają/ gdyż nie tylko toż/ ale temiż słowy Ewangeliej ś. dowodzą/ jakoby się obadwa na to zmawiali/ aboć ich jeden duch natchnął? Otoż
ćiebie Boga mego y swego wzywáli y chwalili. A widźisz Czytelniku miły/ że Máhomet ták często toż pismo przywodźi/ ktore P. M. po sobie przywiodł/ tákież Consequentię ábo záwárćia z pismá czyni/ tákiegoż Chrystusá wyznawa/ iákiego P. M. zna. A nie iestże P. M. Máhometanem? á on ták mowi o Chrystuśie/ iákoby się w pośrzod Turek vrodźił. A przedśię śmie mowić/ iż żaden Turczyn nieśmiał tego wyznáć co Aryani wyznawáią/ gdyż nie tylko toż/ ále temiż słowy Ewángeliey ś. dowodzą/ iákoby się obádwá ná to zmawiáli/ áboć ich ieden duch nátchnął? Otoż
Skrót tekstu: SkarMes
Strona: 5
Tytuł:
Mesjasz nowych Arianów wedle Alkoranu Tureckiego
Autor:
Piotr Skarga
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
/ żemci mu takie Chrystiany pokazał/ jakich na długo szukał/ a nie mógł się ich dopytać/ chocia był zaszedł do samych Apostołów: ale znaleźlić się bliżej/ oto je ma miedzy Turki/ nie trzeba po nie do Apostołów chodzić: jest taki Chrystianin Mahomet/ jaki P. M. P. M. Mahometanem. Mesjasz nowych Arianów M. chybił brodu.
Chybili przedsię obadwa brodu/ jako Mahomet tak i P. M. dla tego też w jednej niewierności utonęli: bo tego w tym piśmie które przywodzą/ nie dojźrzeli/ żeć Pan Chrystus/ zowiąc Boga Ojca Bogiem i Ojcem swoim/ a Bogiem też i Ojcem uczniów
/ żemći mu takie Christiány pokazał/ iákich na długo szukał/ á nie mogł się ich dopytáć/ choćia był zászedł do samych Apostołow: ále ználeźlić się bliżey/ oto ie ma miedzy Turki/ nie trzeba po nie do Apostołow chodźić: iest táki Christiánin Máhomet/ iáki P. M. P. M. Máhometanem. Messyasz nowych Aryanow M. chybił brodu.
Chybili przedsię obádwa brodu/ iáko Mahomet ták y P. M. dla tego też w iedney niewiernośći vtonęli: bo tego w tym pismie ktore przywodzą/ nie doyźrzeli/ żeć Pan Chrystus/ zowiąc Bogá Oycá Bogiem y Oycem swoim/ á Bogiem też y Oycem vczniow
Skrót tekstu: SkarMes
Strona: 6
Tytuł:
Mesjasz nowych Arianów wedle Alkoranu Tureckiego
Autor:
Piotr Skarga
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
/ ale abo teraz/ aboście przedtym matali/ abo raczej jako przedtym tak i teraz. Bo kto się raz przeniewierzy/ nie jest godzien wiary/ a cóż kiedy dwa abo trzy razy? Przeniewierzył się P. M. naprzód kiedy został Luteranem/ potym Kalwinistą/ aż Arianem/ aż to czwarty raz imo prawo Mahometanem: a jakoż mu wierzyć? Przepowiedzenie Chrześcijańskie ziściło się[...] Arianach. M. przeniewierzył się.
Ale już przysłuchajmy się/ słusznali to wymówka/ aby dla niej Ariani raczej z Mahometem/ niżli z Chrześcijany przestawać mieli? A kto to rozkazał żebyśmy nic nie wierzyli jedno co w piśmie ś. wyraźnie napisano? Kto
/ ále ábo teraz/ ábośćie przedtym matáli/ ábo ráczey iáko przedtym ták y teraz. Bo kto się raz przeniewierzy/ nie iest godźien wiáry/ á coż kiedy dwá ábo trzy rázy? Przeniewierzył się P. M. naprzod kiedy został Luteranem/ potym Kálwinistą/ áż Aryanem/ áż to czwarty raz imo práwo Máhometanem: á iákoż mu wierzyć? Przepowiedzenie Chrześćiáńskie ziśćiło się[...] Arianách. M. przeniewierzył się.
Ale iuż przysłuchaymy się/ słusznali to wymowká/ áby dla niey Aryani ráczey z Máhometem/ niżli z Chrześćiány przestáwáć mieli? A kto to roskazał żebysmy nic nie wierzyli iedno co w pismie ś. wyráźnie nápisano? Kto
Skrót tekstu: SkarMes
Strona: 8
Tytuł:
Mesjasz nowych Arianów wedle Alkoranu Tureckiego
Autor:
Piotr Skarga
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
/ a słusznąsz to? Spytaćby też drugich co o takich wykładach rozumieją: pewniejsza to co Apostoł ś. napisał: A źli ludzie i zwodziciele postąpią w gorsze, błądząc i w błędy zawodząc. Takieć są wasze wykłady: złe były kiedy P. M. był Luteranem/ gorsze kiedy Kalwinistą: a teraz zostawszy Mahometanem/ wszytkim się złym godzą. wedle Alkoranu Tureckiego. Chwyta się wykładu Mahometowego. Fol: 409 P. M. co raz gorszy. 1. Tim: 3. 13. Fol. 30. Głowa P. M. słabiuchna. Fol: 529.
Jeszcze P. M. styskuje na głowę/ powiadając;
/ á słusznąsz to? Spytáćby też drugich co o tákich wykłádách rozumieią: pewnieysza to co Apostoł ś. nápisał: A źli ludźie y zwodźićiele postąpią w gorsze, błądząc y w błędy záwodząc. Tákieć są wásze wykłády: złe były kiedy P. M. był Luteranem/ gorsze kiedy Kálwinistą: á teraz zostawszy Máhometanem/ wszytkim się złym godzą. wedle Alkoranu Tureckiego. Chwyta się wykłádu Máhometowego. Fol: 409 P. M. co raz gorszy. 1. Tim: 3. 13. Fol. 30. Głowá P. M. słábiuchna. Fol: 529.
Ieszcze P. M. styskuie ná głowę/ powiádáiąc;
Skrót tekstu: SkarMes
Strona: 15
Tytuł:
Mesjasz nowych Arianów wedle Alkoranu Tureckiego
Autor:
Piotr Skarga
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
jedem z nich napisać: że za wielkim obłądzeniem wszytkiego Chrześcijaństwa stało się/ że odstąpiwszy nauki Apostołskiej/ Chrystusa za Syna Bożego z istności Bożej urodzonego mają. A cóż inszego Mahomet mówi? takież właśnie słowa Mahometowe masz wyższej w Artykule pierwszym: przetoż mówić z którym z tych Arianów/ włąsnie jakobyś z Mahometanem mówił/ toż bluźnią/ toż niewierzą co i Mahomet: a ciż to mają nas wiary uczyć? Fol: 118. Fol: 119.[...] nota: in Voanum. M. naukę Mahometowę umie, a Chrześcijańskiej nie pojmuje.
Czemuż to P. M. rozumie/ co mu Mahomet w Alkoranie przeciw
iedem z nich nápisáć: że zá wielkim obłądzeniem wszytkiego Chrześćiaństwá sstáło się/ że odstąpiwszy náuki Apostolskiey/ Chrystusá zá Syná Bożego z istnośći Bożey vrodzonego máią. A coż inszego Máhomet mowi? tákież własnie słowá Máhometowe masz wyzszey w Artykule pierwszym: przetoż mowić z ktorym z tych Aryanow/ włąsnie iákobyś z Máhometanem mowił/ toż bluźnią/ toż niewierzą co y Máhomet: á ćiż to máią nas wiáry vczyć? Fol: 118. Fol: 119.[...] nota: in Voanum. M. náukę Máhometowę umie, á Chrześćiánskiey nie poymuie.
Czemuż to P. M. rozumie/ co mu Máhomet w Alkoranie przećiw
Skrót tekstu: SkarMes
Strona: 28
Tytuł:
Mesjasz nowych Arianów wedle Alkoranu Tureckiego
Autor:
Piotr Skarga
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
równym Bogu/ któryby nie miał natury Boskiej? Abo żeby stworzenie w czymkolwiek miało być równe stworzycielowi/ nie mając jego natury? Takież to rozumy obłudne Ariańskie? Szczerzej w tym idzie Mahomet/ bo słów tych nie używa/ ale rzecz samę jasnemi słowy wyznawa. A P. M. będzie wiarą i sercem Mahometanem/ chciałby się udać słowy za Chrześcijanina. Nielada rozum/ taki też miał Judasz/ i inszy którzy się za ucznie udawali/ chocia byli główni nieprzyjaciele syna Bożego. Mesjasz nowych Arianów[...] kofancja Ariańska. Równy Bogu nie jest jedno kto ma naturę Boską. P. M. Judasza naśladuje. Fol: 493.4
rownym Bogu/ ktoryby nie miał nátury Boskiey? Abo żeby stworzenie w czymkolwiek miáło być rowne stworzyćielowi/ nie máiąc iego nátury? Tákież to rozumy obłudne Aryáńskie? Szczerzey w tym idźie Máhomet/ bo słow tych nie używa/ ále rzecz sámę iásnemi słowy wyznawa. A P. M. będźie wiárą y sercem Máhometanem/ chćiałby się vdáć słowy zá Chrześćiániná. Nieládá rozum/ táki też miał Iudasz/ y inszy ktorzy się zá vcznie vdawáli/ choćia byli głowni nieprzyiaćiele syná Bożego. Messyasz nowych Aryanow[...] kopháncya Aryáńska. Rowny Bogu nie iest iedno kto ma náturę Boską. P. M. Iudaszá náśláduie. Fol: 493.4
Skrót tekstu: SkarMes
Strona: 32
Tytuł:
Mesjasz nowych Arianów wedle Alkoranu Tureckiego
Autor:
Piotr Skarga
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
jednym duchem/ jednymże pismem wyznawają. Cóż za koniec tego będzie? nie darmo się to przekłada/ ma być tego słuszny koniec: jako każde Kredo ma swoje Amen; tak i ta niewierność ma też swoje Amen/ a toć nie insze jest jedno takie. Ktokolwiek tak Chrystusa wyznawa jako Mahomet nauczył/ ten jest Mahometanem. Ale P. M. z swoimi Ariany/ tak Chrystusa wyznawa/ jako Mahomet nauczył; toć tedy P. M. jest Mahometanem. któżby się był takiego Amen spodziewał? pewnie i sambym był nie rzekł/ kiedybym nie doznał. Na cóż ono wykrzykanie P. M. przyszło/
iednym duchem/ iednymże pismem wyznawáią. Coż zá koniec tego będźie? nie dármo się to przekłáda/ ma być tego słuszny koniec: iáko káżde Kredo ma swoie Amen; ták y tá niewierność ma też swoie Amen/ á toć nie insze iest iedno tákie. Ktokolwiek ták Chrystusá wyznawa iáko Máhomet náuczył/ ten iest Máhometanem. Ale P. M. z swoimi Aryany/ ták Chrystusá wyznawa/ iáko Máhomet náuczył; toć tedy P. M. iest Máhometanem. ktożby się był tákiego Amen spodźiewał? pewnie y sambym był nie rzekł/ kiedybym nie doznał. Ná coż ono wykrzykánie P. M. przyszło/
Skrót tekstu: SkarMes
Strona: 64
Tytuł:
Mesjasz nowych Arianów wedle Alkoranu Tureckiego
Autor:
Piotr Skarga
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
