na jednego:) napiszą. Odów tych czyli Izd jest 2. jedna większa BijukOda, druga mniejsza Kujiuk- Oda; w których młodzi bywa po kilka set na Nowicjacie, i zowią się ICZOGHLANY, to jest Pokojowi. Mistrz ich jest Hodzia, ćwiczący ich w milczeniu, cerpliwości, po- słuszeństwie, a primariò w Zakonie Mahometowym, w pisaniu czytaniu, w języku Arabskim, Perskim. Gdy do sił przyidą większych eksercytują się w ciągnieniu łuku, rzucaniu kopij, w siedzeniu na koniu, w rzemieśle jakim, jako to robieniu strzał, Zegarków, kulbak, haftowaniu, w charakterach; przez co by mogli być Rejsefendami, Pisarzami, Imaumami,
ná iednego:) nápiszą. Odow tych czyli Izd iest 2. iedná większá BiiukOda, druga mnieyszá Kuiiuk- Oda; w ktorych młodźi bywá po kilká set ná Nowicyacie, y zowią się ICZOGHLANY, to iest Pokoiowi. Mistrz ich iest Hodźia, ćwiczący ich w milczeniu, cerpliwości, po- słuszeństwie, a primariò w Zákonie Machometowym, w pisaniu czytaniu, w ięzyku Arábskim, Perskim. Gdy do sił przyidą większych exercytuią się w ciągnieniu łuku, rzucániu kopiy, w siedzeniu ná koniu, w rzemieśle iákim, iáko to robieniu strzał, Zegarkow, kulbak, haftowániu, w charákterách; przez co by mogli bydź Reysefendami, Pisarzámi, Imaumami,
Skrót tekstu: ChmielAteny_II
Strona: 483
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 2
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1746
Data wydania (nie wcześniej niż):
1746
Data wydania (nie później niż):
1746
go Tłumaczem nieomylnym wyroków swoich/ dają mu moc odmieniać i znosić najgruntowniejsze Konstytucje/ albo przynamniej dyspensować się w nich/ kiedy dysposicji jego/ albo znacznej jakiej imprezie zawadzają. Rozdział II.
Doktorowie zaś i mędrcy Tureccy głośniej jeszcze o tym mówią/ nie stanowiąc władzy Cesarskiej innych granic/ tylko zachowanie pewnych ustaw nabożnych w Zakonie Mahometowym opisanych/ przyznawając mu w rządach świeckich zupełną moc/ a zatłumacza jej i Sędziego samę tylko wolą jego dając. Konkludują/ ze Cesarz Turecki nie może być z Państwa złożony/ za największe zbrodnie i występki/ iżego niemoże nikt strofować/ choćby tysiącami oraz poddanych swoich gubił/ i niszczył bez wszelkiej przyczyny. Dla tego
go Tłumáczem nieomylnym wyrokow swoich/ dáią mu moc odmieniáć y znośić naygruntownieysze Constitucye/ álbo przynamniey dispensowáć się w nich/ kiedy dispositiey iego/ álbo znáczney iákiey impreźie záwádzáią. Rozdźiał II.
Doktorowie záś y mędrcy Tureccy głośniey ieszcze o tym mowią/ nie stánowiąc władzy Cesárskiey innych gránic/ tylko záchowánie pewnych vstaw nabożnych w Zakonie Máhometowym opisánych/ przyznáwáiąc mu w rządách świeckich zupełną moc/ á zátłumáczá iey y Sędźiego sámę tylko wolą iego dáiąc. Concluduią/ ze Cesarz Turecki nie może bydź z Páństwá złożony/ zá naywiększe zbrodnie y występki/ iżego niemoże nikt strofowáć/ choćby tyśiącámi oraz poddánych swoich gubił/ y niszczył bez wszelkiey przyczyny. Dla tego
Skrót tekstu: RicKłokMon
Strona: 7
Tytuł:
Monarchia turecka
Autor:
Paul Ricot
Tłumacz:
Hieronim Kłokocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Tematyka:
egzotyka, obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1678
Data wydania (nie wcześniej niż):
1678
Data wydania (nie później niż):
1678
zwyczajnego postu Ramazanu/ zachowują inszy w każdy Czwartek/ cale nie nie jedząc aż do zachodu słońca/ chyba że będzie który chory/ albo za inszą jaką słuszną przyczyną.
W każdy wtórej i piątek/ Przełożony Klasztora powiada kazanie/ wykładając wierszyk jaki Alkoranu, albo z pisma ich Zakonodawce/ albo któregokolwiek Doktora znacznego w Zakonie Mahometowym. Po skończeniu kazania/ wszyscy Derwisowie nisko się kłaniają Przełożonemu/ z wielką pokorą/ aż do ziemię się schylając/ i zaraz obracają się w koło ni cyga z taką chybkością/ że drugiemu ledwie twarz rozeznać. Przygrawa im jeden na piszczałce z różowego drzewa zrobionej/ a skoro przestanie/ w jednym mgnieniu oka wszyscy się
zwyczáynego postu Rámázánu/ záchowuią inszy w kożdy Czwartek/ cále nie nie iedząc áż do záchodu słońcá/ chybá że będźie ktory chory/ álbo zá inszą iáką słuszną przyczyną.
W kożdy wtorey y piątek/ Przełożony Klasztorá powiáda kazánie/ wykładáiąc wierszyk iáki Alkoranu, álbo z pismá ich Zakonodawce/ álbo ktoregokolwiek Doktorá znáczneg^o^ w Zákonie Máhometowym. Po skończeniu kazánia/ wszyscy Derwisowie nisko się kłániáią Przełożonemu/ z wielką pokorą/ áż do źiemię się schyláiąc/ y záraz obracáią się w koło ni cygá z táką chybkośćią/ że drugiemu ledwie twarz rozeznáć. Przygrawa im ieden ná piszczałce z rożowego drzewá zrobioney/ á skoro przestánie/ w iednym mgnieniu oká wszyscy się
Skrót tekstu: RicKłokMon
Strona: 170
Tytuł:
Monarchia turecka
Autor:
Paul Ricot
Tłumacz:
Hieronim Kłokocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Tematyka:
egzotyka, obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1678
Data wydania (nie wcześniej niż):
1678
Data wydania (nie później niż):
1678
, od którego też poszedł Zakon Mewelewów albo Deruisów. Ale że niemogę dać Czytelnikowi doskonalszej informaciej o początku/ obyczajach/ i sposobie życia tych ludzi/ jako z tego com powziął od pewnego Hadyego albo Pielgrzyma/ którego Turcy za mądrego człowieka mieli/ przepisałem tu od słowa do słowa.
Sołtan Bajazet w Roku Mahometowym Dziewięćset jedenastym/ dał zbudować Meczet i Klasztor w Konstantynopolu/ i poświęcić go świętemu Emir Ebrubuharowi, nad którym jest miłosierdzie stworzyciela. Ten człowiek tak przez swoje uczynki powierzchowne/ które wszyscy widzieli/ jako też przez wnętrzne nabożeństwo dusze swojej/ był w wielkiej barzo reputacji dla cudów/ które czynił. Sołtan Selim dał potym temu
, od ktorego też poszedł Zakon Mewelewow álbo Deruisow. Ale że niemogę dáć Czytelnikowi doskonalszey informáciey o początku/ obyczáiách/ y sposobie żyćia tych ludźi/ iáko z tego com powźiął od pewnego Hadyego álbo Pielgrzymá/ ktorego Turcy zá mądrego człowieká mieli/ przepisáłem tu od słowá do słowá.
Sołtan Báiázet w Roku Máhometowym Dźiewięćset iedenastym/ dał zbudowáć Meczet y Klasztor w Konstántynopolu/ y poświęćić go świętemu Emir Ebrubuharowi, nád ktorym iest miłośierdźie stworzyćielá. Ten człowiek ták przez swoie vczynki powierzchowne/ ktore wszyscy widźieli/ iáko też przez wnętrzne nabożeństwo dusze swoiey/ był w wielkiey bárzo reputáciey dla cudow/ ktore czynił. Sołtan Selim dał potym temu
Skrót tekstu: RicKłokMon
Strona: 173
Tytuł:
Monarchia turecka
Autor:
Paul Ricot
Tłumacz:
Hieronim Kłokocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Tematyka:
egzotyka, obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1678
Data wydania (nie wcześniej niż):
1678
Data wydania (nie później niż):
1678
420. stryków: tamże libr: 10 inprefa: Księg: 1. rozdz: 21. list 118 reg: 17. psal: 36. CZYTELNIKV ZACNY.
MIedzy kąkolem tu pszenicę/ miedzy cierniami rożę/ miedzy Mahometańskiemi baśniami fałszywemi znajdziesz chrześcijańską wiarę prawdziwą/ czytając Koheleta Chrystusowego Alkoranowi Mahometowemu odpowiadającego. REGESTR
Tu w Alkoranie Mahometowym Rozdżyałów napisanych. Rozdział 1. O proroctwie/ Apostołstwie/ i poselstwie Mahometowym. Rozdział 2. O zakonie Mahometowym w Alkoranie napisanym. Rozdział 3. O mieczu pospołu z Alkoranem z nieba Mahometowi od Boga danym. Rozdział 4. O cudach Mahometowych w Alkoranie napisanych. Rozdział 5. O zmyszlonym do nieba wzięciu Mahometowym i
420. strykow: támże libr: 10 inprefa: Xięg: 1. rozdz: 21. list 118 reg: 17. psal: 36. CZYTELNIKV ZACNY.
MIedzy kąkolem tu pszenicę/ miedzy ćierniami rożę/ miedzy Máchometańskiemi baśniámi falszywemi znáydźiesz chrześćiáńską wiarę práwdziwą/ czytáiąc Koheletha Chrystusowego Alkoránowi Máchometowemu odpowiadaiącego. REGESTR
Tu w Alkoranie Máchometowym Rozdżiałow napisanych. ROZDZIAL 1. O proroctwie/ Apostolstwie/ y poselstwie Máchometowym. ROZDZIAL 2. O zakonie Máchometowym w Alkoránie napisánym. ROZDZIAL 3. O mieczu pospołu z Alkoranem z nieba Máchometowi od Boga dánym. ROZDZIAL 4. O cudach Máchometowych w Alkoránie napisánych. ROZDZIAL 5. O zmyszlonym do nieba wzięciu Máchometowym y
Skrót tekstu: GalAlk
Strona: 15
Tytuł:
Alkoran Machometów
Autor:
Joannicjusz Galatowski
Drukarnia:
Łazarz Baranowicz
Miejsce wydania:
Czernihów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1683
Data wydania (nie wcześniej niż):
1683
Data wydania (nie później niż):
1683
: 17. psal: 36. CZYTELNIKV ZACNY.
MIedzy kąkolem tu pszenicę/ miedzy cierniami rożę/ miedzy Mahometańskiemi baśniami fałszywemi znajdziesz chrześcijańską wiarę prawdziwą/ czytając Koheleta Chrystusowego Alkoranowi Mahometowemu odpowiadającego. REGESTR
Tu w Alkoranie Mahometowym Rozdżyałów napisanych. Rozdział 1. O proroctwie/ Apostołstwie/ i poselstwie Mahometowym. Rozdział 2. O zakonie Mahometowym w Alkoranie napisanym. Rozdział 3. O mieczu pospołu z Alkoranem z nieba Mahometowi od Boga danym. Rozdział 4. O cudach Mahometowych w Alkoranie napisanych. Rozdział 5. O zmyszlonym do nieba wzięciu Mahometowym i fałszywym widzeniu jego. Rozdział 6. O Krzyżu Z. którego Mahomet szanować niekaże. Rozdział 7. O Z
: 17. psal: 36. CZYTELNIKV ZACNY.
MIedzy kąkolem tu pszenicę/ miedzy ćierniami rożę/ miedzy Máchometańskiemi baśniámi falszywemi znáydźiesz chrześćiáńską wiarę práwdziwą/ czytáiąc Koheletha Chrystusowego Alkoránowi Máchometowemu odpowiadaiącego. REGESTR
Tu w Alkoranie Máchometowym Rozdżiałow napisanych. ROZDZIAL 1. O proroctwie/ Apostolstwie/ y poselstwie Máchometowym. ROZDZIAL 2. O zakonie Máchometowym w Alkoránie napisánym. ROZDZIAL 3. O mieczu pospołu z Alkoranem z nieba Máchometowi od Boga dánym. ROZDZIAL 4. O cudach Máchometowych w Alkoránie napisánych. ROZDZIAL 5. O zmyszlonym do nieba wzięciu Máchometowym y falszywym widzeniu iego. ROZDZIAL 6. O Krzyżu S. ktorego Máchomet szanować niekáże. ROZDZIAL 7. O S
Skrót tekstu: GalAlk
Strona: 15
Tytuł:
Alkoran Machometów
Autor:
Joannicjusz Galatowski
Drukarnia:
Łazarz Baranowicz
Miejsce wydania:
Czernihów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1683
Data wydania (nie wcześniej niż):
1683
Data wydania (nie później niż):
1683
