Budowiesz, Oskalczyca, Uszacza, etc. także jezioro obszerne Hieszczerda, i wiele innych bagnistych niedostępnych dla wód i błota miejsc.
2do. Miasto Stołeczne Połock nad rzeczką Połotą, która pod tymże miastem wpada w Dźwinę. Ma swego Arcy-Biskupa Ritus Greci Uniti. XX. Jezuici mają tu wspaniały Kościół i Klasztor z obszernemi majętnościami od Stefana Batorego nadanemi. Cerkiew Bazylianów Unitów slawna grobem Z. Jozafata Arcy-Biskupa Połockiego. KARTA XVII.
3tio. Nie dzieli się na żadne Powiaty.
4to. Sejmikuje w Połocku, obiera dwóch Poslów, i dwóch Deputatów, jednego na Kadencją Wileńską, a drugiego na Kadencją Ruską.
5to, Ma za Herb: Pogonią
Budowiesz, Oskalczyca, Uszacza, etc. także iezioro obszerne Hieszczerda, y wiele innych bagnistych niedostępnych dla wod y błota mieysc.
2do. Miasto Stołeczne Połock nad rzeczką Połotą, ktora pod tymże miastem wpada w Dźwinę. Ma swego Arcy-Biskupa Ritûs Graeci Uniti. XX. Jezuici maią tu wspaniały Kościoł y Klasztor z obszernemi maiętnościami od Stefana Batorego nadanemi. Cerkiew Bazylianow Unitow slawna grobem S. Jozafata Arcy-Biskupa Połockiego. KARTA XVII.
3tio. Nie dzieli się na żadne Powiaty.
4to. Seymikuie w Połocku, obiera dwoch Poslow, y dwoch Deputatow, iednego na Kadencyą Wileńską, a drugiego na Kadencyą Ruską.
5to, Ma za Herb: Pogonią
Skrót tekstu: SzybAtlas
Strona: 204
Tytuł:
Atlas dziecinny
Autor:
Dominik Szybiński
Drukarnia:
Michał Groell
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
astronomia, geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1772
Data wydania (nie wcześniej niż):
1772
Data wydania (nie później niż):
1772
z srebrem z łaski j. c. m. danem, w osobliwej tem bardziej ostrożności z Czech weszli w Frankonią, kędy komisarze wojsko prowadzący, (obawiając się iść z niem mimo Norymberg , dla gęstych i wielkich wojsk neutralistów, przegrażających się bronić przejścia Elearom) obrócili je na biskupstwa Bamberskie i Wircburskie. Które iż majętnościami pomienionego Falzgrafa, niegdy wrzkomo króla czeskiego, także Brandenburczykowemi i inszych neutralistów poniekąd są przeplecione, sam Pan Bóg pod tym czasem gdy wojsko w Wiltenstajnie, pomienionego biskupstwa Bamberskiego miasteczku, z łaski j. m. ks. biskupa kilka dni dla odpoczynku hojnie częstowane było, 10 Julii w dzień niedzielny przez Ewangelią ś. o
z srebrem z łaski j. c. m. danem, w osobliwej tem bardziej ostrożności z Czech weszli w Frankonią, kędy komisarze wojsko prowadzący, (obawiając się iść z niem mimo Norymberg , dla gęstych i wielkich wojsk neutralistów, przegrażających się bronić przejścia Elearom) obrócili je na biskupstwa Bamberskie i Wircburskie. Które iż majętnościami pomienionego Falzgraffa, niegdy wrzkomo króla czeskiego, także Brandeburczykowemi i inszych neutralistów poniekąd są przeplecione, sam Pan Bóg pod tym czasem gdy wojsko w Wiltenstajnie, pomienionego biskupstwa Bamberskiego miasteczku, z łaski j. m. ks. biskupa kilka dni dla odpoczynku hojnie częstowane było, 10 Julii w dzień niedzielny przez Ewangielią ś. o
Skrót tekstu: DembPrzew
Strona: 83
Tytuł:
Przewagi elearów polskich
Autor:
Wojciech Dembołęcki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Tematyka:
historia, wojskowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1623
Data wydania (nie wcześniej niż):
1623
Data wydania (nie później niż):
1623
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Kazimierz Józef Turowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Wydawnictwo Biblioteki Polskiej
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1859
Roku 1203. potym Iwo Biskup Krakowski Roku 1220. przeniósł je na Prądnik/ z tamtąd zaś Prandota Biskup Krakowski dla niesposobności miejsca i odległości od ludzi przeprowadził je do Krakowa Roku 1144. dawszy im na gruncie farnym Kościół Z. Ducha Klasztor i Szpital przestrony dla ubogich i dziatek porzuconych. Nadane i opatrzone to miejsce jest majętnościami i dochodami od wyżej mianowanych Biskupów i sukcesorów ich/ także innych pobożnych ludzi. Ma też odpusty wielkie od Stolice Apostołskiej nadane na pewne czasy. Przy tym kościele są Zakonniczki co ubogim białymgłowom służą. Tamże niedaleko jest szpital Zakowski/ dla tych co się uczą/ abo do duchowieństwa się biorą fundowany/ przy którym jest
Roku 1203. potym Iwo Biskup Krákowski Roku 1220. przeniosł ie ná Prądnik/ z támtąd záś Prándotá Biskup Krákowski dla niesposobnośći mieyscá y odległośći od ludźi przeprowádźił ie do Krákowá Roku 1144. dawszy im ná grunćie fárnym Kośćioł S. Duchá Klasztor y Szpital przestrony dla ubogich y dźiatek porzuconych. Nádáne y opátrzone to mieysce iest máiętnośćiámi y dochodámi od wyszey miánowánych Biskupow y successorow ich/ tákże innych pobożnych ludźi. Ma też odpusty wielkie od Stolice Apostolskiey nádáne ná pewne czásy. Przy tym kośćiele są Zakonniczki co ubogim białymgłowom służą. Támże niedáleko iest szpital Zakowski/ dla tych co sie uczą/ ábo do duchowieństwá sie biorą fundowány/ przy ktorym iest
Skrót tekstu: PrzewKoś
Strona: 35
Tytuł:
Przewodnik abo kościołów krakowskich [...] krótkie opisanie
Autor:
Anonim
Drukarnia:
Jakub Siebeneicher
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
przewodniki
Tematyka:
architektura, geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1603
Data wydania (nie wcześniej niż):
1603
Data wydania (nie później niż):
1603
w świątobliwości Zakonnej B. Aaron Francuz/ a ten najpierwszym Opatem będąc/ potym wzięty jest na Arcybiskupstwo Krak. które szczęśliwie przez lat 13. rządząc/ na tejże godności żywota swego w wielkej świątobliwości dokonał. Roku 1071. pochowany jest w Katedralnym Kościele Krak. Tenże Klazstor Król Kazimierz I. wielkimi dochodami i majętnościami nadał i ubogacił/ których teraz barzo wiele odpadło/ (jako pisze Długosz.) Et licet Monasterium Tynecense centum Villis à Casimiro I. Rege Poloniae fuerit dotatum, nequitia tamen et auaritia humana, insuper negligentia Praesidum diminutum fuit, jakoż do tych czas się to pokazuje/ gdy ex possessione saecularium, bona Deo et
w świątobliwośći Zakonney B. Aaron Fráncuz/ á ten naypierwszym Opátem będąc/ potym wźięty iest ná Arcybiskupstwo Krák. ktore szczęśliwie przez lat 13. rządząc/ ná teyże godnośći żywotá swego w wielkey świątobliwośći dokonał. Roku 1071. pochowány iest w Káthedrálnym Kośćiele Krák. Tenże Klazstor Krol Káźimierz I. wielkimi dochodámi y máiętnośćiámi nádał y vbogáćił/ ktorych teraz bárzo wiele odpádło/ (iáko pisze Długosz.) Et licet Monasterium Tynecense centum Villis à Casimiro I. Rege Poloniae fuerit dotatum, nequitia tamen et auaritia humana, insuper negligentia Praesidum diminutum fuit, iákoż do tych czas się to pokázuie/ gdy ex possessione saecularium, bona Deo et
Skrót tekstu: PruszczKlejn
Strona: 83
Tytuł:
Klejnoty stołecznego miasta Krakowa
Autor:
Piotr Hiacynt Pruszcz
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
przewodniki
Tematyka:
architektura, geografia, historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1650
Data wydania (nie wcześniej niż):
1650
Data wydania (nie później niż):
1650
insze województwa onego nie pozwoliły (jakoż i trudno pozwalać mają, ponieważ podobno także jako i u nas dopiero dwoje czopowe na dawniejszym sejmie uchwalone ku wybieraniu przez dwie lecie następuje), przeto opowiadamy się W. K. M., iż o tym takim czopowem temere przez kogoś do uniwersału wpisanym wiedzieć i onemu z majętnościami swemi podlegać nie chcemy i nie będziemy, żałując się przy tym przed W. K. M. na tych, którzy sobie tu taką na nas, co się im podoba, mimo konsens nasz i R. P., pisania autoritatem praesumptuose uzurpują.
A tymże to przypisujemy, że w uchwale i uniwersale sejmu
insze województwa onego nie pozwoliły (jakoż i trudno pozwalać mają, ponieważ podobno także jako i u nas dopiero dwoje czopowe na dawniejszym sejmie uchwalone ku wybieraniu przez dwie lecie następuje), przeto opowiadamy się W. K. M., iż o tym takim czopowem temere przez kogoś do uniwersału wpisanym wiedzieć i onemu z majętnościami swemi podlegać nie chcemy i nie będziemy, żałując się przy tym przed W. K. M. na tych, którzy sobie tu taką na nas, co się im podoba, mimo konsens nasz i R. P., pisania autoritatem praesumptuose uzurpują.
A tymże to przypisujemy, że w uchwale i uniwersale sejmu
Skrót tekstu: AktaPozn_I_1
Strona: 437
Tytuł:
Akta sejmikowe województw poznańskiego i kaliskiego tom I
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
akta sejmikowe
Tematyka:
polityka, prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1601 a 1616
Data wydania (nie wcześniej niż):
1601
Data wydania (nie później niż):
1616
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Włodzimierz Dworzaczek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Poznań
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1957
gdy im Widerkafy na majętnościach swych dziedzicznych zapiszemy. A czemuż to panowie. Widzę że Tatarowie Litewscy/ których do Litwy nagnał Witold Książę Litewskie/ więtszych wolności zażywają/ niż synowie Szlacheccy waszy. Tatarzynowi wolno kupić i przedać komu chce co ma/ a synom waszym gdy się dostaną do Zakonu/ nic nie wolno z majętnościami swoimi dziedzicznemi czynić? August Cesarz/ gdy się dowiedział o Herodowym okrucieństwie/ że młodzieniaszki/ a miedzy nimi syna swego w powiciu zabił/ rzekł ono słowo: (Wolałbym u Heroda wieprzem być/ niż synem) toż ja mówię o synach waszych; lepiej u was Tatarą być niż synem/ Tatarze waszemu wolno
gdy im Widerkaffy ná máiętnośćiách swych dźiedźicznych zápiszemy. A czemuż to pánowie. Widzę że Tátárowie Litewscy/ ktorych do Litwy nágnał Witold Xiążę Litewskie/ więtszych wolnośći záżywáią/ niż synowie Szlácheccy wászy. Tátarzynowi wolno kupić y przedáć komu chce co ma/ á synom wászym gdy się dostáną do Zakonu/ nic nie wolno z máiętnośćiámi swoimi dźiedźicznemi czynić? August Cesarz/ gdy się dowiedźiał o Herodowym okrućieństwie/ że młodźieniaszki/ á miedzy nimi syná swego w powićiu zábił/ rzekł ono słowo: (Wolałbym v Herodá wieprzem bydź/ niż synem) toż ia mowię o synách wászych; lepiey v was Tátárą bydź niż synem/ Tátárze wászemu wolno
Skrót tekstu: BirkEgz
Strona: 23
Tytuł:
O Egzorbitancjach kazania dwoje
Autor:
Fabian Birkowski
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania, pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
titulo Viceregis, tak się tam zachował/ iż może go nazwać źwierciadłem pana Chrześcijańskiego. Promowował wszytką swa siłą/ pomagał swą poważnością/ intratami królewskimi/ i z własnej ojczyzny swej/ tej to imprezie nawracania niewiernych. Przybywał w osobie swej do chrztów/ czynił uczciwość ochrzczonym/ i okazował im chęć układnością swą: wspomagał ich majętnościami: pokazował się nakoniec ojcem Neofitów. Takimi on sposobami nie tylko rozmnożył wiarę Chrześcijańską; ale też i umocnił panowanie Portugalczyków w Indii. Odprawowały się za niego chrzty barzo zgromadne; abowiem w roku 1557. Ojcowie tylko Jezuici ochrzcili 1800. osób/ drugiego roku trochę więcej: a w roku 1559. 3260 potym w
titulo Viceregis, ták się tám záchował/ iż może go názwáć źwierćiádłem páná Chrześćiáńskieg^o^. Promowował wszytką swá śiłą/ pomagał swą poważnośćią/ intratámi krolewskimi/ y z własney oyczyzny swey/ tey to impreśie náwrácánia niewiernych. Przybywał w osobie swey do chrztow/ czynił vczćiwość ochrzczonym/ y okázował im chęć vkłádnośćią swą: wspomagał ich máiętnośćiámi: pokázował się nákoniec oycem Neofitow. Tákimi on sposobámi nie tylko rozmnożył wiárę Chrześćiáńską; ále też y vmocnił pánowánie Portogálczykow w Indiey. Odpráwowáły się zá niego chrzty bárzo zgromádne; ábowiem w roku 1557. Oycowie tylko Iezuići ochrzćili 1800. osob/ drugiego roku trochę więcey: á w roku 1559. 3260 potym w
Skrót tekstu: BotŁęczRel_IV
Strona: 179
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. IV
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Drukarnia:
Mikołaj Lob
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
żebrać wstydzili/ potajemnie dostateczne ku ich wyżywieniu pieniądze co tydzień posyłał; a pospolitym ubogim/ których ośm tysięcy było/ na każdy dzień chleby rozdawał/ i w soboty ubogim nogi umywał i całował/ i nakarmione hojnie pieniędzmi udarował. Fundował też znaczny i dobrze ta opatrzony szpital Ducha świętego de Saxia, który wielkiemi dochodami/ majętnościami/ i przywilejmi opatrzył. Tenże Papież upadłą nieco karność Zakonną podźwignął/ Mniskie Klasztory do pierwszej świątobliwości prowadząc. Rozkazał też/ aby u któregoby z ludzi tychże zakonnych przy śmierci rzecz jaka własna znaleziona była/ taż z nim precz za Klasztorem w gnoju pochowana była; i na takie rzeczy własnych mienie/
żebráć wstydźili/ potáiemnie dostáteczne ku ich wyżywieniu pieniądze co tydźień posyłał; á pospolitym ubogim/ ktorych ośm tyśięcy było/ ná káżdy dźień chleby rozdawał/ i w soboty ubogim nogi umywał i cáłował/ i nákarmione hoynie pieniądzmi udárował. Fundował też znáczny i dobrze tá opátrzony szpital Duchá świętego de Saxia, ktory wielkiemi dochodámi/ máiętnośćiámi/ i przywileymi opátrzył. Tenże Papież upádłą nieco kárność Zakonną podźwignął/ Mniskie Klasztory do pierwszey świątobliwośći prowádząc. Roskazał też/ áby u ktoregoby z ludźi tychże zakonnych przy śmierći rzecz iáka własna ználeźiona byłá/ táż z nim precz zá Klasztorem w gnoiu pochowána byłá; i ná tákie rzeczy własnych mienie/
Skrót tekstu: KwiatDzieje
Strona: 12
Tytuł:
Roczne dzieje kościelne
Autor:
Jan Kwiatkiewicz
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Kalisz
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Tematyka:
historia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1695
Data wydania (nie wcześniej niż):
1695
Data wydania (nie później niż):
1695
gotowym będąc oddać to Państwo/ gdyby jaka przyczyna tego wyciągała. Na co Król przyzwolił. 8. Toraf Państwo w Hiszpanij Król bierze na Feudum od Papieża. 9. Klasztor Panieński w Pradze.
W Czechach Król Wacław Siostrze swej Jagnieszce/ wielki plac w Pradze dał na budowanie/ Klasztoru Panieńskiego i Szpitala/ oraz z majętnościami i przywilejami/ na cześć Świętego Franciszka. Ta niechciała żadną miarą iść za Fryderyka Cesarza/ ale Panieństwo Bogu poświęciła/ i Mniszką Świętej Klary została/ i cudami jeszcze za żywota słynęła. Od tego też Małżeństwa ją odwodziła znaczna nieczystość tego/ który się o nią starał. Wiek 13. Rok P. 1234.
gotowym będąc oddáć to Páństwo/ gdyby iáka przyczyna tego wyćiągałá. Ná co Krol przyzwolił. 8. Toráff Páństwo w Hiszpánij Krol bierze ná Feudum od Papieżá. 9. Klasztor Pánieński w Prádze.
W Czechách Krol Wácław Siestrze swey Iágnieszce/ wielki plác w Prádze dał ná budowánie/ Klasztoru Pánieńskiego i Szpitalá/ oraz z máiętnośćiámi i przywileiámi/ ná cześć Swiętego Fránćiszká. Ta niechćiałá żadną miarą iść zá Fryderyká Cesarzá/ ále Pánieństwo Bogu poświęćiła/ i Mniszką Swiętey Klary zostáłá/ i cudámi ieszcze zá żywota słynęłá. Od tego też Małżenstwá ią odwodźiłá znáczna nieczystość tego/ ktory się o nię stárał. Wiek 13. Rok P. 1234.
Skrót tekstu: KwiatDzieje
Strona: 78
Tytuł:
Roczne dzieje kościelne
Autor:
Jan Kwiatkiewicz
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Kalisz
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Tematyka:
historia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1695
Data wydania (nie wcześniej niż):
1695
Data wydania (nie później niż):
1695
umarł Roku Pańskiego 1479. Krótko przed śmiercia swoją jął żałośnie narzekać mówiąc: O miseros omnes illos, qui ad principatûs adspirant: qui divitias, opes et honores nimios adfectant! etc. O jak/ powiada/ nędznymi ludźmi są wszyscy owi/ którzy dygnitarstw/ honorów i godności wielkich pragną! Którzy się za bogactwy/ majętnościami i dobrami doczesnymi zbyt chciwie i łakomie uganiają! O błogosławieniż są Ubodzy/ którzy w pocie oblicza swego chleb swój jedzą: Abowiem cóż mnie nędznemy Królestwo/ godności i Usługi wielu ich pomogły? O ja nędzny i nieszczęsny człowiek/ który tak nie rychło zdradliwy świat poznawam! O jak bym zaprawdę szczęśliwiej był żył
umárł Roku Páńskiego 1479. Krotko przed śmierćia swoią iął żáłośnie nárzekáć mowiąc: O miseros omnes illos, qui ad principatûs adspirant: qui divitias, opes et honores nimios adfectant! etc. O iák/ powiáda/ nędznymi ludźmi są wszyscy owi/ ktorzy dignitarstw/ honorow y godnośći wielkich pragną! Ktorzy śię zá bogáctwy/ máiętnośćiámi y dobrámi doczesnymi zbyt chćiwie y łákomie uganiáią! O błogosłáwieniż są Ubodzy/ ktorzy w poćie oblicza swego chleb swoy iedzą: Abowiem coż mnie nędznemy Krolestwo/ godnośći y Usługi wielu ich pomogły? O ia nędzny y niesczęsny człowiek/ ktory ták nie rychło zdrádliwy świát poznawam! O iák bym záprawdę sczęśliwiey był żył
Skrót tekstu: GdacPan
Strona: Piiiv
Tytuł:
O pańskim i szlacheckim [...] stanie dyszkurs
Autor:
Adam Gdacjusz
Drukarnia:
Jan Krzysztof Jakub
Miejsce wydania:
Brzeg
Region:
Śląsk
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
obyczajowość, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1679
Data wydania (nie wcześniej niż):
1679
Data wydania (nie później niż):
1679
