duchowną piłem. Całowałem miejsce ukrzyżowania jego/ zdjęcia z krzyża/ pogrzebu i wniebowstąpienia: to jest Golgotę świętą/ i grób jego Prześwięty/ i świętą Górę oliwną. A przytym i insze miejsca od Zbawiciela mego zwiastującego pokoj deptane całowałem. Całowałem i grób Przeczystej świętej Paniej naszej Bogarodzice zawżdy Panny Mariej w Getsemani/ i na wszystkich tych miejscach o tobie o Przezacny narodzie Ruski do Pana naszego i Boga JEzusa Chrystusa modlitwy przynosiłem/ aby nam to z łaski swej świętej darować raczył/ o co on sam za nami miłosiernego Boga Ojca swego prosił. Apologia Eccl. c. 6. Deuteron c. 32 Do Narodu
duchowną piłem. Cáłowáłem mieysce vkrzyżowánia iego/ zdięćia z krzyżá/ pogrzebu y wniebowstąpienia: to iest Golgotę świętą/ y grob iego Prześwięty/ y świętą Gorę oliwną. A przytym y insze mieyscá od Zbáwicielá mego zwiástuiącego pokoy deptáne cáłowałem. Cáłowałem y grob Przeczystey świetey Pániey nászey Bogárodźice záwżdy Pánny Máriey w Gethsemáni/ y ná wszystkich tych mieyscách o tobie o Przezacny narodźie Ruski do Páná nászego y Bogá JEzusá Christusa modlitwy przynośiłem/ áby nam to z łáski swey świętey dárowáć raczył/ o co on sam zá námi miłośiernego Bogá Oycá swego prośił. Apologia Eccl. c. 6. Deuteron c. 32 Do Narodu
Skrót tekstu: SmotApol
Strona: 5
Tytuł:
Apologia peregrinacjej do Krajów Wschodnich
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Dermań
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1628
Data wydania (nie wcześniej niż):
1628
Data wydania (nie później niż):
1628
w Ceremoniach z sobą różnimy/ które niebiorą się w rozdział wiary) aniżeli z temi/ którzy we wszytkim tym od nas są różnymi i przeciwnemi. Z Rzymiany zgadzamy się w Artykułach wiary. Bo także wierzymy w Boga w Trójcy jednego/ w Ojca nierodzonego/ w Syna od Ojca przed wieki/ a z Mariej P. Matki pod laty urodzonego/ i w Ducha Z. od Ojca i od Syna/ a według nas przez Syna (jednoż to) pochodzącego. A Heretycy różni/ różnie o Przenaświętszej Trójcy wierzą i nauczają/ albo Syna nierównym w Bóstwie Boga Ojcu czynią/ albo nie po Katolicku/ o wcieleniu/ męce
w Ceremoniách z sobą rożnimy/ ktore niebiorą sie w rozdźiał wiáry) ániżeli z temi/ ktorzy we wszytkim tym od nas są rożnymi y przećiwnemi. Z Rzymiány zgadzamy sie w Artykułách wiáry. Bo tákże wierzymy w Bogá w Troycy iednego/ w Oycá nierodzonego/ w Syná od Oycá przed wieki/ á z Máriey P. Mátki pod láty vrodzonego/ y w Duchá S. od Oycá y od Syná/ á według nas przez Syná (iednoż to) pochodzącego. A Hęretycy rożni/ rożnie o Przenaświętszey Troycy wierzą y náuczáią/ álbo Syná nierownym w Bostwie Bogá Oycu czynią/ álbo nie po Kátholicku/ o wćieleniu/ męce
Skrót tekstu: SmotApol
Strona: 202
Tytuł:
Apologia peregrinacjej do Krajów Wschodnich
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Dermań
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1628
Data wydania (nie wcześniej niż):
1628
Data wydania (nie później niż):
1628
76 + Obrazek tejże ręki i równy, brabancki.
77 + Obraz na deszcze, z ekspressją okrętów na zburzonym morzu.
78 + Obrazek ćwierć 1, miniaturowy, za szkłem, w ramkach mosiężnych z szylkrotem, S. Agnetis.
79 + Obrazek tylkiż i w takichże ramkach, za szkłem, z ekspressją Mariej Magdaleny.
80 + Obraz w złocistych ramach, łokciowy, z ekspressją szewca, trzewik łatającego, przy którym baba, trzewik trzymająca, pastuszek opodal i pies.
81 + Obraz tylkiż, w ramkach złocistych, reprezentujący ludzi czterech przy domostwie, konia i bydełek s.
82 + Obraz łokciowy, na deszcze, z
76 + Obrazek tejże ręki i równy, brabancki.
77 + Obraz na deszce, z ekspressją okrętów na zburzonym morzu.
78 + Obrazek czwierć 1, miniaturowy, za szkłem, w ramkach mosiężnych z szylkrotem, S. Agnetis.
79 + Obrazek tylkiż i w takichże ramkach, za szkłem, z ekspressją Mariej Magdaleny.
80 + Obraz w złocistych ramach, łokciowy, z ekspressją szewca, trzewik łatającego, przy którym baba, trzewik trzymająca, pastuszek opodal i pies.
81 + Obraz tylkiż, w ramkach złocistych, reprezentujący ludzi czterech przy domostwie, konia i bydełek s.
82 + Obraz łokciowy, na deszce, z
Skrót tekstu: InwObrazŻółkGęb
Strona: 175
Tytuł:
Inwentarze obrazów w zamku Żółkiewskim
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Żółkiew
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1740 a 1746
Data wydania (nie wcześniej niż):
1740
Data wydania (nie później niż):
1746
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Materiały źródłowe do dziejów kultury i sztuki XVI-XVIII w.
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Gębarowicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1973
wiele około stołu swego: To zskruchą serdeczną/ owoc żywota swego miłująca matka/ uczyniwszy odjachała /i tym się pewnie upewniła/ że co porodzi zdrowe i długoletnie żyć mające spłodzi; jakoż wierzącej tak się stało/ bo wedle wiary i prośby ich obojga/ dał Pan miłosierny za przyczyną Przeczystej i Przebłogosławionej Matki swojej Mariej Panny/ i za modłami Świętych Patriarchów naszych Antonisza i Teodozjusza Pieczarskich/ potomka onym mężkiej płci/ którego rodzicielka nazwała Adamem/ snadź aby jako do pierwszego rozrosło się ludzkie plemię/ i od tego także Dom Ich Mci PP. Bajbuzów codzienne brał swe incrementa, Żyje to i dzisia dobrej nadziei dziecię/ w nauce tylko nie
wiele około stołu swego: To zskruchą serdeczną/ owoc żywotá swego miłuiąca mátka/ vczyniwszy odiácháłá /y tym się pewnie vpewniłá/ że co porodźi zdrowe y długoletnie żyć máiące spłodzi; iákoż wierzącey ták się sstáło/ bo wedle wiáry y prośby ich oboygá/ dał Pan miłośierny zá przyczyną Przeczystey y Przebłogosłáwioney Mátki swoiey Máryey Pánny/ y zá modłámi Swiętych Pátryárchow nászych Antoniszá y Theodozyuszá Pieczárskich/ potomká onym mężkiey płći/ ktorego rodźićielká názwáłá Adámem/ snadź áby iáko do pierwszego rozrosło się ludzkie plemię/ y od tego tákże Dom Ich Mći PP. Báybuzow codźienne brał swe incrementa, Zyie to y dziśia dobrey nádźiei dziećie/ w náuce tylko nie
Skrót tekstu: KalCuda
Strona: 159.
Tytuł:
Teratourgema lubo cuda
Autor:
Atanazy Kalnofojski
Drukarnia:
Drukarnia Kijowopieczerska
Miejsce wydania:
Kijów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1638
Data wydania (nie wcześniej niż):
1638
Data wydania (nie później niż):
1638
i tym gorącej/ im gorącej ciężka Biskurmanów ugarają biada jakoż i na tym się sposobie powiodło jej szczęśliwie/ w rychłym czasie abowiem przepony dróg dalekie/ rozboju pełne przeciągi; ziemię na mord gotowe/ wojny/ ekscursye/ zmowy Tatarów skryte i fałszem tkane/ i inne do okupu niepodobieństwa/ lubo do wyścia za zrządzeniem Panny Mariej (której zacna ta Pani tak z młodości usługiwała/ jako Agrykas Świętemu Mikołajowi) żałosni w tak ciężkim razie i smętni przyjaciele z odwagą wielką przebywszy/ onę z ciężkiej biady i niewoli na złotą i pożądaną swobodę wykupują/ wcześnie z rąk cudzych Eudokią odyskują/ i przez też trudności do domu z gościny nie błogiej przyprowadzają:
y tym gorącey/ im gorącey ćiężka Biskurmánow vgaráią biádá iákoż y ná tym się sposobie powiodło iey szczęśliwie/ w rychłỹ czáśie ábowiẽ przepony drog dálekie/ rozboiu pełne przećiągi; źiemię ná mord gotowe/ woyny/ excursye/ zmowy Tátárow skryte y fałszem tkáne/ y inne do okupu niepodobieństwá/ lubo do wyścia zá zrządzeniem Pánny Máryey (ktorey zacna tá Páni ták z młodośći vsługiwáłá/ iáko Agrikás Swiętemu Mikołáiowi) żałosni w ták ćiężkim razie y smętni przyiaćiele z odwagą wielką przebywszy/ onę z ćieżkiey biády y niewoli ná złotą y pożądáną swobodę wykupuią/ wcześnie z rąk cudzych Eudokią odiskuią/ y przez też trudnośći do domu z gościny nie błogiey przyprowádzáią:
Skrót tekstu: KalCuda
Strona: 173.
Tytuł:
Teratourgema lubo cuda
Autor:
Atanazy Kalnofojski
Drukarnia:
Drukarnia Kijowopieczerska
Miejsce wydania:
Kijów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1638
Data wydania (nie wcześniej niż):
1638
Data wydania (nie później niż):
1638
do tych czasów jeszcze Ewanielska światłość Rusi nie oświeciła: Azaliście jeszcze nie poznali Boga w Trójcy jedynego/ Ojca nierodzonego/ Syna rodzonego a Ducha ś. pochodzącego. Czy jeszczeście nie poznali jednorodzonego Syna Bożego (który dla człowieka i dla zbawienia jego zstąpił z nieba/ i wcielił się z Ducha świętego/ i z Mariej Dziewice) prawdziwego i doskonałego Boga/ i prawdziwego i doskonałego człowieka/ w dwojej istności/ a w jedynej Personie chwalebnego. Izaliście się jeszcze nie okrzcili w imię Ojca/ i Syna/ i ś. Ducha/ na odpuszczenie grzechów? Izaliście się jeszcze nie stali uczestnikami żywot dających tajemnic Ciała/ i Krwie Syna
do tych cżásow ieszcże Ewánielska świátłość Ruśi nie oświećiłá: Azaliśćie ieszcże nie poználi Bogá w Troycy iedynego/ Oycá nierodzonego/ Syná rodzone^o^ á Duchá ś. pochodzącego. Cży ieszcżeśćie nie poználi iednorodzonego Syná Bożego (ktory dla cżłowieká y dlá zbáwienia iego zstąpił z niebá/ y wćielił się z Duchá świętego/ y z Máriey Dźiewice) prawdźiwego y doskonáłego Bogá/ y prawdźiwego y doskonáłego cżłowieká/ w dwoiey istnośći/ á w iedyney Personie chwalebnego. Izaliśćie się ieszcże nie okrzćili w imie Oycá/ y Syná/ y ś. Duchá/ ná odpuszcżenie grzechow? Izaliśćie się ieszcże nie stáli vcżestnikámi żywot dáiących táiemnic Ciáłá/ y Krwie Syná
Skrót tekstu: SmotLam
Strona: 29
Tytuł:
Threnos, to iest lament [...] wschodniej Cerkwi
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1610
Data wydania (nie wcześniej niż):
1610
Data wydania (nie później niż):
1610
swe zdanie podpisuje i drugi Rzymski Doktor Bonauentura, mówiąc w te słowa. Obrazu Chrystusowemu, cultus latriae, ma być oddawany. A nie mając jeszcze na tym Rzymski Kościół dosyć/ że cultu latriae obrazom się kłaniać rozkazuje/ moc im grzechów odpuszczania przypisuje: Abowiem Sikstus czwaty PP. modlitwę niejakąś złożywszy/ przed Obrazem Panny Mariej w słońcu malowanej z odpustami na lat jedenaście tysięcy/ mówić przykazał. Równie i Aleksander szósty PP. drugą tej podobną/ w Roku 1494. napisawszy ku używaniu ludzkiemu podał/ obiecując i zapewne to twierdząc. Iż gdy ją którzykroć przed obrazem świętej Anny, i panny Mariej, i jej pierworódnego syna będzie czytał, na
swe zdánie podpisuie y drugi Rzymski Doctor Bonauentura, mowiąc w te słowá. Obrázu Christusowemu, cultus latriae, ma być oddawány. A nie máiąc ieszcże ná tym Rzymski Kośćioł dosyć/ że cultu latriae obrázom się kłániáć roskázuie/ moc im grzechow odpuszcżánia przypisuie: Abowiem Sixtus cżwáty PP. modlitwę nieiákąś złożywszy/ przed Obrázem Pánny Máriey w słońcu málowáney z odpustámi ná lat iedenaśćie tyśięcy/ mowić przykazał. Rownie y Alexánder szosty PP. drugą tey podobną/ w Roku 1494. nápisawszy ku vżywániu ludzkiemu podáł/ obiecuiąc y zápewne to twierdząc. Iż gdy ią ktorzykroć przed obrázem świętey Anny, y pánny Máryey, y iey pierworodnego syná będźie cżytał, ná
Skrót tekstu: SmotLam
Strona: 91
Tytuł:
Threnos, to iest lament [...] wschodniej Cerkwi
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1610
Data wydania (nie wcześniej niż):
1610
Data wydania (nie później niż):
1610
PP. modlitwę niejakąś złożywszy/ przed Obrazem Panny Mariej w słońcu malowanej z odpustami na lat jedenaście tysięcy/ mówić przykazał. Równie i Aleksander szósty PP. drugą tej podobną/ w Roku 1494. napisawszy ku używaniu ludzkiemu podał/ obiecując i zapewne to twierdząc. Iż gdy ją którzykroć przed obrazem świętej Anny, i panny Mariej, i jej pierworódnego syna będzie czytał, na dziesięć tysięcy lat śmiertelnych grzechów, ani dwadzieścia tysięcy lat venialium peccatorum odpustu dostępuje. Lecz moi prawdziwi i wierni synowie/ takowych na oszukanie ludzkie figmentów niewynajdując/ ale się we wszystkim z Kanonnym w tej mierze siódmego Generalnego Synodu postanowieniem zgadzając/ kłaniają się/ ale przystojnie i
PP. modlitwę nieiákąś złożywszy/ przed Obrázem Pánny Máriey w słońcu málowáney z odpustámi ná lat iedenaśćie tyśięcy/ mowić przykazał. Rownie y Alexánder szosty PP. drugą tey podobną/ w Roku 1494. nápisawszy ku vżywániu ludzkiemu podáł/ obiecuiąc y zápewne to twierdząc. Iż gdy ią ktorzykroć przed obrázem świętey Anny, y pánny Máryey, y iey pierworodnego syná będźie cżytał, ná dzieśięć tyśięcy lat smiertelnych grzechow, áni dwádźieściá tyśięcy lat venialium peccatorum odpustu dostępuie. Lecż moi prawdźiwi y wierni synowie/ tákowych ná oszukánie ludzkie figmentow niewynáyduiąc/ ále się we wszystkim z Canonnym w tey mierze siodmego Generalnego Synodu postánowieniem zgadzáiąc/ kłániáią się/ ále przystoynie y
Skrót tekstu: SmotLam
Strona: 91
Tytuł:
Threnos, to iest lament [...] wschodniej Cerkwi
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1610
Data wydania (nie wcześniej niż):
1610
Data wydania (nie później niż):
1610
będąc/ w potrzebie szkodliwie postrzelony/ wołał o pomoc i ratunek do P. Przenaświętszy/ ony się cale oddając z tym się położywszy/ nazajutrz nic więcej bólu nie uczuł/ i owszem cale zdrów został. Zaraz Margraf, bez omieszkania samo szóst/ w siadszy na Pocztę/ dla oddania pokłonu i cześci N. Pannie Mariej/ i podziękowania/ za przywrócone zdrowie/ gdzie zostawił V otu o 12000. Tysiącach Czerwonych złotych. Tuż Kościoła jest Zamek jeden potężny/ wszelaką Municzyją/ i działmi opatrzony/ i Żołnierzem osadzony/ a to dla morskich Zbójców odganiania (gdyż to miasteczko niedaleko Adriaczkiego Morza leży) aby za tym ten wielki Królewski skarb
będąc/ w potrzebie szkodliwie postrzelony/ wołał o pomoc y rátunek do P. Przenaświętszy/ ony się cále oddaiąc z tym się położywszy/ názáiutrz nic więcey bolu nie vczuł/ y owszem cále zdrow został. Zaraz Margraf, bez omieszkánia sámo szost/ w siadszy ná Pocztę/ dla oddánia pokłonu y cześći N. Pánnie Máryey/ y podźiękowánia/ zá przywrocone zdrowie/ gdźie zostáwił V otu o 12000. Tyśiącách Czerwonych złotych. Tuż Kośćiołá iest Zamek ieden potężny/ wszeláką Municzyią/ y dźiałmi opátrzony/ y Zołnierzem osádzony/ á to dla morskich Zboycow odgániánia (gdyż to miásteczko niedáleko Adriáczkie^o^ Morza leży) áby zá tym ten wielki Krolewski skarb
Skrót tekstu: DelicWłos
Strona: 42
Tytuł:
Delicje ziemie włoskiej
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1665
Data wydania (nie wcześniej niż):
1665
Data wydania (nie później niż):
1665
, i na ogień położony. Ciebie zacnego i miłego KAWALERA, niechaj Pan Bóg błogosławi tu łaską swoją, a potym onym żołdem z nieba, który koroną zowie Paweł święty, obrońca prześwietnej Maltańskiej wyspy, i wszytkich KAWALERYJ Chrześcijańskich. AMEN. Przedmowa Przedmowa Przedmowa Przedmowa Przedmowa BOGARÓDZICA, Abo KAZANIE OBOZOWE; Na dzień Nawiedzenia Panny Mariej.
Psal: 149. N. 6. Wychwalania Boże w gardłach ; a miecze obosieczne w rękach.
Gdy do potrzeby chodzili Żołnierze Izraelscy/ w chwałę Pańską naprzód uderzyli/ jako w trąby i w kotły; potym mieczów dobywali/ i gromili nieprzyjacioły woje. Psalm 149. ten zwyczaj wyświadczy, z którego wiersz jeden
, y ná ogień położony. Ciebie zacnego y miłego KAWALERA, niechay Pan Bog błogosłáwi tu łáską swoią, á potym onym żołdem z niebá, który koroną zowie Páweł święty, obrońcá prześwietney Máltáńskiey wyspy, y wszytkich KAWALERIY Chrześćiáńskich. AMEN. Przedmowá Przedmowá Przedmowá Przedmowá Przedmowá BOGARODZICA, Abo KAZANIE OBOZOWE; Ná dzień Náwiedzenia Pánny Maryey.
Psal: 149. N. 6. Wychwalánia Boże w gárdłách ; á miecze obośieczne w rękách.
Gdy do potrzeby chodźili Zołnierze Izráelscy/ w chwałę Páńską naprzod vderzyli/ iáko w trąby y w kotły; potym mieczow dobywáli/ y gromili nieprzyiaćioły woie. Psalm 149. ten zwyczay wyświádczy, z którego wiersz ieden
Skrót tekstu: BirkOboz
Strona: 1
Tytuł:
Kazania obozowe o Bogarodzicy
Autor:
Fabian Birkowski
Drukarnia:
Andrzej Piotrowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1623
Data wydania (nie wcześniej niż):
1623
Data wydania (nie później niż):
1623
