odwiódłszy tęż rzecz samę jej zadaje. Owa trząsnąwszy głową, rzecze: Ha, mój panie! Coć mi to za głębokie i trudne zgadanie? Jam dziewka jako ma być, on ani dziecięcych Lat nie ma, ale jeszcze prawie niemowlęcych. Bo i dziś przez całą noc, aż do dziennej pory
Klaśnie rękami winiarz: Toć w rumel trafiła, To to takich dzieweczek słuchać jest rzecz miła! Z tamtych dwóch w teoriej każda swój dank miała, Ale ta zaś in praksi obudwom met dała. 838. Na bliźnięta brata i siostrę, z których każde się było urodziło mając po jednym jasnym oku, po drugim ciemnym.
Porównajcie się
odwiodszy tęż rzecz samę jej zadaje. Owa trząsnąwszy głową, rzecze: Ha, moj panie! Coć mi to za głębokie i trudne zgadanie? Jam dziewka jako ma być, on ani dziecięcych Lat nie ma, ale jeszcze prawie niemowlęcych. Bo i dziś przez całą noc, aż do dziennej pory
Klaśnie rękami winiarz: Toć w rumel trafiła, To to takich dzieweczek słuchać jest rzecz miła! Z tamtych dwoch w teoriej każda swoj dank miała, Ale ta zaś in praxi obudwom met dała. 838. Na bliźnięta brata i siostrę, z ktorych każde się było urodziło mając po jednym jasnym oku, po drugim ciemnym.
Porownajcie się
Skrót tekstu: TrembWierszeWir_II
Strona: 302
Tytuł:
Wiersze
Autor:
Jakub Teodor Trembecki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty, pieśni
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1643 a 1719
Data wydania (nie wcześniej niż):
1643
Data wydania (nie później niż):
1719
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Wirydarz poetycki
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Aleksander Brückner
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Towarzystwo dla Popierania Nauki Polskiej
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1911
. Po ciężkich za grzechy nasze plagach, dla samego ubóstwa bardzo nam Nieba sprzyjają wcześnemi gdy potrzeba deszczami a po nich ciepłemi dniami, w polu zboża bardzo piekne za co P. BOGU dzięki. Targi ad praesens (jakom dziś tydzień namienił) są dobre; bo drożej Kupcy kupują niźli ceną mają. Z Holandyj Winiarz Katolic cognomine Steinbihell reiterował się do Oliwy zbankretowawszy, Kredytorowei całą jego substancją officiose mają taksować. Prosta Białogłowa Synowi swemu w 13. roku gardło podrzneła i umarł, złapana siedzi czeka swojej kary. W Kamienicy Księżnej Jejmci Kuriandzikej zakradł się Złodzi, postrzeżonego oddano do Sądu Miejskiego. Dnia jutrzejszego będzie miał Prymicje Imć X. Dominik
. Po cięszkich za grzechy nasze plagách, dla samego ubostwa bárdzo nam Niebá sprzyiaią wcześnemi gdy potrzebá deszczami á po nich ćiepłęmi dniámi, w polu zboża bárdzo piekne zá co P. BOGU dzięki. Tárgi ad praesens (iákom dziś tydźień námienił) są dobre; bo drożey Kupcy kupuią niźli ceną máią. Z Holandyi Winiarz Katolic cognomine Steinbihell reiterował się do Oliwy zbánkretowawszy, Kredytorowei cáłą iego substáncyą officiose máią taxować. Prosta Białogłowá Synowi swemu w 13. roku gardło podrznełá y umarł, złápána śiedźi czeka swoiey káry. W Kámienicy Xiężney Ieymći Kuriandzikey zakradł się Złodźi, postrzeżonego oddano do Sądu Mieyskiego. Dniá iutrzeyszego będźie miał Prymicye Imć X. Dominik
Skrót tekstu: GazPol_1736_97
Strona: 6
Tytuł:
Gazety Polskie
Autor:
Anonim
Drukarnia:
Jan Milżewski
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
wiadomości prasowe i druki ulotne
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1736
Data wydania (nie wcześniej niż):
1736
Data wydania (nie później niż):
1736
siebie. Tak Mnich w bogomyślności/ w swym Klasztornym cieniu Zawarty/ piewniejszy jest w swej Dusze zbawieniu. Zonaty koło siebie chodząc/ Dzieci/ Zony/ Mniej ma Duszę na pieczy/ jako roztrojony. Księgi Pierwsze. O PP. Winiarzach Krak.
Którasz to woda/ którą płaciemy nadrozy/ Owa/ którą w Piwnicy Winiarz/ Wino tworzy Mówiąc oni/ ze też tak czynią u Ołtarza/ Aleć tam inszy sekret/ inszy u Szynkarza/ Znowu mówią/ tak było w Galilejskiej Kanie/ Aleć insze tworzenie/ insze roztwarzanie/ Cóż im czynić? jak grzesą/ tak ich też i trapić/ Wodą poją/ Wody też dać by
siebie. Ták Mnich w bogomyślnośći/ w swym Klasztornym ćieniu Záwárty/ piewnieyszy iest w swey Dusze zbáwieniu. Zonáty koło śiebie chodząc/ Dźieci/ Zony/ Mniey ma Duszę ná pieczy/ iáko roztroiony. Kśięgi Pierẃsze. O PP. Winiarzách Krák.
KTorasz to wodá/ ktorą płáćiemy nadrozy/ Owá/ ktorą w Piwnicy Winiarz/ Wino tworzy Mowiąc oni/ ze tesz ták czynią v Ołtarzá/ Aleć tám inszy sekret/ inszy v Szynkarzá/ Znowu mowią/ ták było w Gálileyskiey Kánie/ Aleć insze tworzenie/ insze roztwarzánie/ Cosz im czynić? iák grzesą/ ták ich tesz y trápić/ Wodą poią/ Wody tesz dáć by
Skrót tekstu: KochProżnEp
Strona: 21
Tytuł:
Epigramata polskie
Autor:
Wespazjan Kochowski
Drukarnia:
Wojciech Górecki
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1674
Data wydania (nie wcześniej niż):
1674
Data wydania (nie później niż):
1674
, w którym diabli widomie się pokazowali; a kto ich o co pytał, odpowiadali. Potem ono dziecię umarło i pochowane na górze Olimpus. Jest dotychczas epitafium nad nim po turecku wyryte. Simeon Busbeus de reb. Tard., lib. 4, cap. 6.
(16) Roku 1601. Wykopał jeden winiarz na Winohradach pod Hustopeczą z kości słoniowej rzezanego wielbłąda, którego mieszczanie z Bulhejmu kupili za 2 tysiące złotych praskich. Powiadają, że kiedy do Kolna trzej królowie jechali, jeden wielbłąd tam był został i w kość się obrócił. Po zburzeniu Bulhejmu ten wielbłąd do Kolna wzięty i jest w cekauzie miejskim—jam go widział
, w którym diabli widomie się pokazowali; a kto ich o co pytał, odpowiadali. Potem ono dziecię umarło i pochowane na górze Olimpus. Jest dotychczas epitafium nad nim po turecku wyryte. Simeon Busbeus de reb. Tard., lib. 4, cap. 6.
(16) Roku 1601. Wykopał jeden winiarz na Winohradach pod Hustopeczą z kości słoniowej rzezanego wielbłąda, którego mieszczanie z Bulhejmu kupili za 2 tysiące złotych praskich. Powiadają, że kiedy do Kolna trzej królowie jechali, jeden wielbłąd tam był został i w kość się obrócił. Po zburzeniu Bulhejmu ten wielbłąd do Kolna wzięty i jest w cekauzie miejskim—jam go widział
Skrót tekstu: SzemTorBad
Strona: 303
Tytuł:
Z nowinami torba kursorska
Autor:
Fryderyk Szembek
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
satyry
Poetyka żartu:
tak
Data wydania:
1645
Data wydania (nie wcześniej niż):
1645
Data wydania (nie później niż):
1645
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Polska satyra mieszczańska. Nowiny sowiźrzalskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Karol Badecki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Polska Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1950
18 martii anno 1712 danym trzyma łąkę in recompensam, że ustąpił gruntu swego na sadzawki pro commoditate dworu nartowieckiego. W polu pod Dębieniem 5 półwłóczków; kto je sieje, płaci fl. 2. W polu pod Truszczymy włók pustych 1½; kto je sieje, płaci z włóki fl. 5. W polu pod Zwiniarz włók pustych 3; kto je sieje, płaci po fl. 5.
B. Wieś Swiniarz ma włók 60
Osiadłość gburów
Włóki
Woły
Konie
Krowy
pańskie
chłopskie
pańskie
chłopskie
pańskie
chłopskie
Fęchta Łabęnć Pokój Marek Pałka
2 2 2 2 2
2 2 2 2 2
2 - 2 2 -
- - 2 1 -
- -
18 martii anno 1712 danym trzyma łąkę in recompensam, że ustąpił gruntu swego na sadzawki pro commoditate dworu nartowieckiego. W polu pod Dębieniem 5 półwłóczków; kto je sieje, płaci fl. 2. W polu pod Truszczjmy włók pustych 1½; kto je sieje, płaci z włóki fl. 5. W polu pod Zwiniarz włók pustych 3; kto je sieje, płaci po fl. 5.
B. Wieś Swiniarz ma włók 60
Osiadłość gburów
Włóki
Woły
Konie
Krowy
pańskie
chłopskie
pańskie
chłopskie
pańskie
chłopskie
Fęchta Łabęnć Pokoy Marek Pałka
2 2 2 2 2
2 2 2 2 2
2 - 2 2 -
- - 2 1 -
- -
Skrót tekstu: InwChełm
Strona: 204
Tytuł:
Inwentarze dóbr biskupstwa chełmińskiego
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1723 a 1747
Data wydania (nie wcześniej niż):
1723
Data wydania (nie później niż):
1747
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Ryszard Mienicki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Toruń
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1956
2. Pałka, 3. Lichota, 4. Gerłoź, 5. Zelkowo, 6. Olszan, 7. Rumian, 8. Lesiak, 9. Wąs.
D. Jeziora i stawy w kluczu lubawskim Niewodowych jezior 7:
Rumian Zarybinek Wery Tarczyny
toni 24 toni 5 toni 8 toni 8
Hartowiec Przeszłoć Zwiniarz
toni 6 toni 6 toni 6
O toni 7 jest kontrowersja z Szczuplinem w Księstwie. Przewłokowych jezior 3:
Głowacz Gronówko
tonia 1 toni 4
Mieliwko
toni 7
Stawy przy młynach lubawskich Przy zamku W Zelkowie W Gierłozi Rumiański na Gutowie
3 3 1 1 1
Leśniak na Gutowie Olszan na Tynwałdzie Łążyński na Tynwałdzie Wąs na Mrocznie
1
2. Pałka, 3. Lichota, 4. Gerłoź, 5. Zelkowo, 6. Olszan, 7. Rumian, 8. Lesiak, 9. Wąs.
D. Jeziora i stawy w kluczu lubawskim Niewodowych jezior 7:
Rumian Zarybinek Wery Tarczyny
toni 24 toni 5 toni 8 toni 8
Hartowiec Przeszłoć Zwiniarz
toni 6 toni 6 toni 6
O toni 7 jest kontrowersja z Szczuplinem w Księstwie. Przewłokowych jezior 3:
Głowacz Gronówko
tonia 1 toni 4
Mieliwko
toni 7
Stawy przy młynach lubawskich Przy zamku W Zelkowie W Gierłozi Rumiański na Gutowie
3 3 1 1 1
Leśniak na Gutowie Olszan na Tynwałdzie Łążyński na Tynwałdzie Wąs na Mrocznie
1
Skrót tekstu: InwChełm
Strona: 224
Tytuł:
Inwentarze dóbr biskupstwa chełmińskiego
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1723 a 1747
Data wydania (nie wcześniej niż):
1723
Data wydania (nie później niż):
1747
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Ryszard Mienicki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Toruń
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1956
Olszan Summa Mroczno czynsz Wysiew ł. 2 kor. 14 Karczma Włóki puste Młyn Wąs Owczarz Summa Gutowo czynsz Wysiew ł. 2 Owczarz Karczma Rumienica czynsz Karczma Puste włóki Rumian czynsz Karczma Puste włóki Młyn Rumiński Młyn Leśniak Suma Hartowiec czynsz Wysiew ł. 2 Owczarz Karczma Ruda i Grabacz Rybno czynsz Szlachta Karczma Jeglia czynsz Karczma Zwiniarz czynsz Karczma Novae ColoniaeSuma
55 75 135 21 72 49 - - 2053 74 225 100 100 - 150 649 18 200 120 30 53 60 140 33 72 150 - 4 881 70 200 120 90 20 99 1 72 69 36 106 90 355 1329
10 - - 10 - - - - 10 - - -
Olszan Summa Mroczno czynsz Wysiew ł. 2 kor. 14 Karczma Włóki puste Młyn Wąs Owczarz Summa Gutowo czynsz Wysiew ł. 2 Owczarz Karczma Rumienica czynsz Karczma Puste włóki Rumian czynsz Karczma Puste włóki Młyn Rumiński Młyn Leśniak Summa Hartowiec czynsz Wysiew ł. 2 Owczarz Karczma Ruda i Grabacz Rybno czynsz Szlachta Karczma Ieglija czynsz Karczma Zwiniarz czynsz Karczma Novae ColoniaeSumma
55 75 135 21 72 49 - - 2053 74 225 100 100 - 150 649 18 200 120 30 53 60 140 33 72 150 - 4 881 70 200 120 90 20 99 1 72 69 36 106 90 355 1329
10 - - 10 - - - - 10 - - -
Skrót tekstu: InwChełm
Strona: 232
Tytuł:
Inwentarze dóbr biskupstwa chełmińskiego
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1723 a 1747
Data wydania (nie wcześniej niż):
1723
Data wydania (nie później niż):
1747
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Ryszard Mienicki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Toruń
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1956
ty jest, braciszku, daj odpowiedz, proszę, Niech od ciebie w nazwisku pochwale odniosę.
Nowiniarz. Jam rycerski pachołek, z młodości służały, Na wojnach rozmaitych częstokroć bywały. Nisid(es). A cóżeś też tam słychał o mnie, Nisidesie? Jeśli twoja nowina sławę mi przyniesie.
No(winiarz). I barzo wielką sławę, wszędzie nie bez ciebie, Nie dozna przyjaciela w najwiętszej potrzebie. Nisides, darmo nie bierz, kijem przywitają, Zesromocą, pobiję, z domu wypchnę, łają. Będąc długo w obozie, pieniędzy nie stało, Nisides, nic nie weźmiesz, tak mi dokuczało. Bo gdy który
ty jest, braciszku, daj odpowiedz, proszę, Niech od ciebie w nazwisku pochwale odniosę.
Nowiniarz. Jam rycerski pachołek, z młodości służały, Na wojnach rozmaitych częstokroć bywały. Nisid(es). A cóżeś też tam słychał o mnie, Nisidesie? Jeśli twoja nowina sławę mi przyniesie.
No(winiarz). I barzo wielką sławę, wszędzie nie bez ciebie, Nie dozna przyjaciela w najwiętszej potrzebie. Nisides, darmo nie bierz, kijem przywitają, Zesromocą, pobiję, z domu wypchnę, łają. Będąc długo w obozie, pieniędzy nie stało, Nisides, nic nie weźmiesz, tak mi dokuczało. Bo gdy który
Skrót tekstu: GenNisBad
Strona: 249
Tytuł:
Genealogia Nisidesa z Gratisem
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
satyry
Poetyka żartu:
tak
Data wydania:
1635
Data wydania (nie wcześniej niż):
1635
Data wydania (nie później niż):
1635
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Polska satyra mieszczańska. Nowiny sowiźrzalskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Karol Badecki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Polska Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1950
