okręciwszy, nogę w samem kolanie wywinąłem i w wielkim bólu kilka niedziel leżałem; doktorowie i cyrulicy koło zdrowia chodzili, ale naostatek mistrzowa wileńska. Odwiedzały mnie moje przyjaciółki i dobrodziki, umyślnie z daleka przyjeżdżając, jako to: ip. Kryszpinowa wojewodzina witebska, ip. Biegańska starościna starodubowska, ip. Podbereska marszałkowa upicka i inne damy.
Na sejmiku gromnicznym w Wiłkomierzu byłem, stamtąd powracając wstępowałem do Radziszewki do ip. Dąbrowskiego.
Die 28 Januarii egzekwowany w Oniksztach w rynku ip. Golejewski, towarzysz, dla ekscessów wielu.
Die 29 z podjazdu wrócił się p. rotmistrz Bońkowski, ten chodził do Drui na Moskwę w koni
okręciwszy, nogę w samém kolanie wywinąłem i w wielkim bolu kilka niedziel leżałem; doktorowie i cyrulicy koło zdrowia chodzili, ale naostatek mistrzowa wileńska. Odwiedzały mnie moje przyjaciołki i dobrodziki, umyślnie z daleka przyjeżdżając, jako to: jp. Kryszpinowa wojewodzina witebska, jp. Biegańska starościna starodubowska, jp. Podbereska marszałkowa upitska i inne damy.
Na sejmiku gromnicznym w Wiłkomierzu byłem, ztamtąd powracając wstępowałem do Radziszewki do jp. Dąbrowskiego.
Die 28 Januarii exekwowany w Oniksztach w rynku jp. Golejewski, towarzysz, dla excessów wielu.
Die 29 z podjazdu wrócił się p. rotmistrz Bońkowski, ten chodził do Drui na Moskwę w koni
Skrót tekstu: ZawiszaPam
Strona: 130
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Krzysztof Zawisza
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1715 a 1717
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1717
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Julian Bartoszewicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Jan Zawisza
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1862
gdzie edykt zastaliśmy króla imci pruskiego, aby się zawierały Prusy powtórnie dla powietrza, a także i pasportów zabroniono dawać, ani prowiantów prowadzić, ani z Polską i Litwą commercium mieć pozwolono.
8^go^ byli u mnie na kolacji: ip. Kryszpinowa wojewodzina witebska, ipp. Kryszpinowie podczaszy i strażnik litewscy, ip. Podbereska marszałkowa upicka, ip. Biegański starosta starodubowski z jejmością i ipanny kasztelankami trockiemi siostrzenicami memi, ip. Puzyna starosta upicki; wszystko familia moja. Deboszowaliśmy i pili za powodem ipana Puzyny.
15^go^ miałem na obiedzie u siebie iksiędza biskupa wileńskiego, ip. Kryszpinowę wojewodzinę witebską, ip. Puzynę starostę i ip. Koszczyca
gdzie edykt zastaliśmy króla imci pruskiego, aby się zawierały Prusy powtórnie dla powietrza, a także i pasportów zabroniono dawać, ani prowiantów prowadzić, ani z Polską i Litwą commercium miéć pozwolono.
8^go^ byli u mnie na kolacyi: jp. Kryszpinowa wojewodzina witebska, jpp. Kryszpinowie podczaszy i strażnik litewscy, jp. Podbereska marszałkowa upitska, jp. Biegański starosta starodubowski z jejmością i jpanny kasztelankami trockiemi siostrzenicami memi, jp. Puzyna starosta upitski; wszystko familia moja. Deboszowaliśmy i pili za powodem jpana Puzyny.
15^go^ miałem na obiedzie u siebie jksiędza biskupa wileńskiego, jp. Kryszpinowę wojewodzinę witebską, jp. Puzynę starostę i jp. Koszczyca
Skrót tekstu: ZawiszaPam
Strona: 139
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Krzysztof Zawisza
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1715 a 1717
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1717
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Julian Bartoszewicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Jan Zawisza
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1862
. — Szafka alias biór, w orzech malowany, z szufladkami, u których kółka żelazne. — Stolik dębowy, rozkładany, we środku czarnym dębem fornerowany, No 1. — Stolików małych, dębowych, do łóżek, No 3.
Portrety: Królowa Augusta trzecia38, w blejtramach, sub No 135.
Konstancja Mniszchowa marszałkowa w.k.39, w ramach żółtych, sub No 460.
Ittem tejże Konstancji portret, w młodym wieku40, w blejtramach, nie numerowany.
Jerzy Mniszech podkomorzy w.lit.41, w blejtramach okrągłych, sub No 230.
Jan Mniszech łowczy koronny42, w takichże blejtramach, sub No 231
. — Szafka alias biór, w orzech malowany, z szufladkami, u których kółka żelazne. — Stolik dębowy, rozkładany, we środku czarnym dębem fornerowany, No 1. — Stolików małych, dębowych, do łóżek, No 3.
Portrety: Królowa Augusta trzecia38, w blejtramach, sub No 135.
Konstancja Mniszchowa marszałkowa w.k.39, w ramach żółtych, sub No 460.
Ittem tejże Konstancji portret, w młodym wieku40, w blejtramach, nie numerowany.
Jerzy Mniszech podkomorzy w.lit.41, w blejtramach okrągłych, sub No 230.
Jan Mniszech łowczy koronny42, w takichże blejtramach, sub No 231
Skrót tekstu: ZamLaszGęb
Strona: 47
Tytuł:
Opis zamku w Laszkach Murowanych
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Laszki Murowane
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1748
Data wydania (nie wcześniej niż):
1748
Data wydania (nie później niż):
1748
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Materiały źródłowe do dziejów kultury i sztuki XVI-XVIII w.
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Gębarowicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1973
takichże, sub No 227.
Szembek, stojący, kanclirz koronny, w blejtramach, sub No 443.
Potocki hetman w. koronny, w takichże blejtramach, No eodem.
Ludwika Radziwiłówna, wpół malowana, w blejtramkach, sub No 159.
Zofia Oleszkiewiczówna Radziwiłowa, w blejtramach, sub No 158.
Mniszchowa marszałkowa w. koronna, stojąca, w ramach wyzłacanych, sub No 137.
Józef Mniszech marszałek w. koronny, stojący, w ramach takichże, sub No 123.
Elżbieta Radziwiłowa, do połowy malowana, w blejtramach, sub No 160.
Leszczyński wojewoda poznański, w blejtramach okrągłych, sub No 449.
Stanisław Stadnicki
takichże, sub No 227.
Szembek, stojący, kanclirz koronny, w blejtramach, sub No 443.
Potocki hetman w. koronny, w takichże blejtramach, No eodem.
Ludwika Radziwiłówna, wpół malowana, w blejtramkach, sub No 159.
Zofia Oleszkiewiczówna Radziwiłowa, w blejtramach, sub No 158.
Mniszchowa marszałkowa w. koronna, stojąca, w ramach wyzłacanych, sub No 137.
Józef Mniszech marszałek w. koronny, stojący, w ramach takichże, sub No 123.
Elżbieta Radziwiłowa, do połowy malowana, w blejtramach, sub No 160.
Leszczyński wojewoda poznański, w blejtramach okrągłych, sub No 449.
Stanisław Stadnicki
Skrót tekstu: ZamLaszGęb
Strona: 83
Tytuł:
Opis zamku w Laszkach Murowanych
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Laszki Murowane
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1748
Data wydania (nie wcześniej niż):
1748
Data wydania (nie później niż):
1748
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Materiały źródłowe do dziejów kultury i sztuki XVI-XVIII w.
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Gębarowicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1973
i była zdrowa.
2. Ręka srebrna po łokieć, od Jej Mci Paniej Nowomiejskiej ofiarowana.
3. Serce dęte, niemałe, srebrne, z napisem: Chrystophorus Szydłowiccki herbu Odrowąż.
4. Srebrna, niemała osoba białogłowa, wybijana, dana od Jej Mci Paniej Elżbiety z Leżenie Sieniawskiej marszałkowej wielkiej koronnej. Leży ta marszałkowa we Lwowie apud Patres Societatis Jezu.
5. Tablica srebrna, na której oczy pozłociste, z tym napisem: Andreas Czyrski z Warszawy.
6. Od J.W.P. Szczęsnego Kryskiego na Drobninie, kanclerza koronnego i małżonki Jego Mci tablica srebrna, na której osoby obojga Ich Mciów wyrysowane, z tym
i była zdrowa.
2. Ręka srebrna po łokieć, od Jej Mci Paniej Nowomiejskiej ofiarowana.
3. Serce dęte, niemałe, srebrne, z napisem: Christophorus Szydłowiccki herbu Odrowąż.
4. Srebrna, niemała osoba białogłowa, wybijana, dana od Jej Mci Paniej Elżbiety z Leżenie Sieniawskiej marszałkowej wielkiej koronnej. Leży ta marszałkowa we Lwowie apud Patres Societatis Jesu.
5. Tablica srebrna, na której oczy pozłociste, z tym napisem: Andreas Czyrski z Warszawy.
6. Od J.W.P. Szczęsnego Kryskiego na Drobninie, kanclerza koronnego i małżonki Jego Mci tablica srebrna, na której osoby obojga Ich Mciów wyrysowane, z tym
Skrót tekstu: WotSierpGęb
Strona: 302
Tytuł:
Spis wotów przy figurze cudownej w kościele w Sierpcu z 1652 r.
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Sierpc
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1652
Data wydania (nie wcześniej niż):
1652
Data wydania (nie później niż):
1652
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Materiały źródłowe do dziejów kultury i sztuki XVI-XVIII w.
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Gębarowicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1973
A tak, zwalając z siebie danie rezolucji, oddali to do woli Chełchowskiej, miecznikowej kowieńskiej, jako wdowy, ażeby sercem swoim według woli swojej dysponowała. Była i ta różnymi ich obydwóch perswazjami mocno zalterowana. Ksiądz Zboiński na nich rozgniewał się, a ja w pokorze i cierpliwości dalszej oczekiwałem rezolucji. Przecież Zabiełłowa, marszałkowa kowieńska, mocno mnie utrzymywała i żenie mojej rezolucji dodawała. Także i Próżor, podstarości kowieński, stawił mi się prawym przyjacielem. Agitowali się mocno wewnętrznie kasztelan witebski i marszałek kowieński. Potem sama kasztelanowa witebska zaczęła mnie dobrze wspominać, co usłyszawszy Próżor, podstarości kowieński, przybiegł na trzeci dzień do Czerwonego Dworu i więcej się
A tak, zwalając z siebie danie rezolucji, oddali to do woli Chełchowskiej, miecznikowej kowieńskiej, jako wdowy, ażeby sercem swoim według woli swojej dysponowała. Była i ta różnymi ich obodwoch perswazjami mocno zalterowana. Ksiądz Zboiński na nich rozgniewał się, a ja w pokorze i cierpliwości dalszej oczekiwałem rezolucji. Przecież Zabiełłowa, marszałkowa kowieńska, mocno mnie utrzymywała i żenie mojej rezolucji dodawała. Także i Prozor, podstarości kowieński, stawił mi się prawym przyjacielem. Agitowali się mocno wewnętrznie kasztelan witebski i marszałek kowieński. Potem sama kasztelanowa witebska zaczęła mnie dobrze wspominać, co usłyszawszy Prozor, podstarości kowieński, przybiegł na trzeci dzień do Czerwonego Dworu i więcej się
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 571
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
kanclerza — skrypt kombinacji, jak z tym skryptem był u księcia kanclerza kanclerz koronny i jak tegoż skryptu nie chciał książę kanclerz podpisać, i przydałem, że choćby książę kanclerz podpisał, nie jestem pewien jego dotrzymania, ale przecież aby podpisał, aby było vestigium, że się pogodził. A gdy i księżna marszałkowa, i marszałek nadworny koronny zaczął prosić, tedy graf Bryl obiecał mocno to perswadować księciu kanclerzowi, za co grafowi i wnoszącym instancją podziękowałem i na tym ten się dzień skończył.
Mówił zatem graf Bryl z książęciem kanclerzem o nasz interes, aby tandem podpisał skrypt kombinacji w sprawie naszej ukoncertowany. Jakoż była nazajutrz nowego lata
kanclerza — skrypt kombinacji, jak z tym skryptem był u księcia kanclerza kanclerz koronny i jak tegoż skryptu nie chciał książę kanclerz podpisać, i przydałem, że choćby książę kanclerz podpisał, nie jestem pewien jego dotrzymania, ale przecież aby podpisał, aby było vestigium, że się pogodził. A gdy i księżna marszałkowa, i marszałek nadworny koronny zaczął prosić, tedy graf Bryl obiecał mocno to perswadować księciu kanclerzowi, za co grafowi i wnoszącym instancją podziękowałem i na tym ten się dzień skończył.
Mówił zatem graf Bryl z książęciem kanclerzem o nasz interes, aby tandem podpisał skrypt kombinacji w sprawie naszej ukoncertowany. Jakoż była nazajutrz nowego lata
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 747
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
stanął deputatem, gotów był mnie sakryfikować. Byłem zatem w Jaśwojniach na świętą Annę, gdzie solenne dla żony mojej imieniny kasztelan witebski obchodził.
Po świętej Annie ruszyłem się dla odebrania pieniędzy do Wilna, obróciwszy trakt mój na Bobcin do Próżorów, wojskich kowieńskich, gdzie gdy byłem, przysłała do mnie Zabiełłowa, marszałkowa kowieńska, listek, obligując, abym do niej do Czerwonego Dworu wstąpił. Nazajutrz zatem zajechałem do Czerwonego Dworu, gdzie lubo z lepszą oświadczyliśmy się sobie przyjaźnią, jednak serce mnie bolało na nieżyczliwość męża jej.
Z Czerwonego Dworu pojechałem do Janowa do Kossakowskiej, sędziny ziemskiej kowieńskiej, siostry rodzonej Zabiełły,
stanął deputatem, gotów był mnie sakryfikować. Byłem zatem w Jaśwojniach na świętą Annę, gdzie solenne dla żony mojej imieniny kasztelan witebski obchodził.
Po świętej Annie ruszyłem się dla odebrania pieniędzy do Wilna, obróciwszy trakt mój na Bobcin do Prozorów, wojskich kowieńskich, gdzie gdy byłem, przysłała do mnie Zabiełłowa, marszałkowa kowieńska, listek, obligując, abym do niej do Czerwonego Dworu wstąpił. Nazajutrz zatem zajechałem do Czerwonego Dworu, gdzie lubo z lepszą oświadczyliśmy się sobie przyjaźnią, jednak serce mnie bolało na nieżyczliwość męża jej.
Z Czerwonego Dworu pojechałem do Janowa do Kossakowskiej, sędziny ziemskiej kowieńskiej, siostry rodzonej Zabiełły,
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 827
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
ręku, czemu tam Starosty chciał takiego, któryby mu tam był najedno mgnienie posłuszny, a podobno i Francjej przysięgły. Niechciał tedy pod ten czas położyć tych Urzędów, aby przez nic, niedodał powagi i mocy złym, na opresją Wolności Ojczyzny, i tać to Przyczyna jest, czemu się Plenipotencja Pana Marszałkowa nie podobała, bo nie mogli nic po niem wymodz niepoćciwęgo, i szkodliwego Wolnościom, choć tak ciężkiemi i niesłychanemy persecuciami spodziewali się przywieść go do tego. Copia Listu Senatora
Mówisz potym dalej, w te Słowa: Pisali tedy znowu do niego iż Potrzeba dla ukontentowania Pana i Rzeczypospolitej położyć Buławę: To było, że pisali
ręku, czemu tám Stárosty chćiał tákiego, ktoryby mu tám był náiedno mgnienie posłuszny, á podobno y Fráncyey przyśięgły. Niechćiał tedy pod ten czas położyć tych Vrzędow, áby przez nic, niedodał powagi y mocy złym, ná oppressią Wolnośći Oyczyzny, y táć to Przyczyná iest, czemu się Plenipotencya Páná Márszałkowá nie podobáłá, bo nie mogli nic po niem wymodz niepoććiwęgo, y szkodliwego Wolnośćiom, choć ták ćięszkiemi y niesłychánemy persecuciámi spodźiewáli się przywieść go do tego. Copia Listu Senatorá
Mowisz potym dáley, w te Słowá: Pisáli tedy znowu do niego iż Potrzebá dla vkontentowánia Páná y Rzeczypospolitey położyć Bułáwę: To było, że pisáli
Skrót tekstu: PersOb
Strona: 74
Tytuł:
Perspektywa na objaśnienie niewinności
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1666
Data wydania (nie wcześniej niż):
1666
Data wydania (nie później niż):
1666
czasy drobna szlachta wojewodę domu swojego zabiła, mieniąc zbytecznymi na sejmach i sejmikach largicjami, które jako lekko nabyte dobro na niepotrzebne idą aparencyje, a dla ciągnienia niepotrzebnie zaczętej wspaniałości alegorii potem i pracowicie od rodziców nabyte dostatki wyciągają marnie. Niszczą Polskę naszą za granice wydane bogate polskie domy, z których j.o. Lubomirska marszałkowa koronna kilka milionów w najjaśniejszy dom Neoburczyków wniosła, j.o. Radziwiłłowa koniuszanka litewska niezmierne skarby i wielce liczne włości na Rzeszy Niemieckiej pożytki obróciła etc. A do Polski i cesarskie córy tylko po kilkakroć 100 000 posagu i to na sowite polskie oprawy wnoszą.
Niszczą polskie miasta i miasteczka, i wsie zbyteczne wielu panów
czasy drobna szlachta wojewodę domu swojego zabiła, mieniąc zbytecznymi na sejmach i sejmikach largicyjami, które jako lekko nabyte dobro na niepotrzebne idą aparencyje, a dla ciągnienia niepotrzebnie zaczętej wspaniałości alegoryi potem i pracowicie od rodziców nabyte dostatki wyciągają marnie. Niszczą Polskę naszą za granice wydane bogate polskie domy, z których j.o. Lubomirska marszałkowa koronna kilka milijonów w najjaśniejszy dom Neoburczyków wniosła, j.o. Radziwiłłowa koniuszanka litewska niezmierne skarby i wielce liczne włości na Rzeszy Niemieckiej pożytki obróciła etc. A do Polski i cesarskie córy tylko po kilkakroć 100 000 posagu i to na sowite polskie oprawy wnoszą.
Niszczą polskie miasta i miasteczka, i wsie zbyteczne wielu panów
Skrót tekstu: DobraDuchRzecz
Strona: 78
Tytuł:
Krzywo patrzących na dobra duchownych oczy polskich
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1726
Data wydania (nie wcześniej niż):
1726
Data wydania (nie później niż):
1726
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Rzeczpospolita w dobie upadku 1700-1740. Wybór źródeł
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Józef Gierowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1955
