dusze zmarłe. W tymże też Kościele wedle tego Ołtarza wielkiego po lewej stronie/ jest Ołtarz tytułu Naśw: Sakramentu/ i ś. Longina męczennika. Trzeci Ołtarz podle tegoż wielkiego Ołtarza po prawej stronie/ tytułu Ofiarowania Naś: Panny. Czwarty u Tymborium Corporis Christi, i dziesiąciu tysięcy Męczenników. Bywa tu śpiewana Matura/ i druga Msza Mansionarska. Piąty Ołtarz Krzyża ś. który to Krucyfiks wielce dziwnymi cudami słynie/ jako wota ukazują: wszytko Corpus tego Krucyfiksa jest z całowitego kamienia wyrobionę. Ten gdy chciano odnowić/ Malarz/ który był na odnowienie sporządzony/ doznał zaraz/ że nie jako kamienia/ ale jako człowieczego ciała ciepłego się
dusze zmárłe. W tymże też Kośćiele wedle tego Ołtarzá wielkiego po lewey stronie/ iest Ołtarz tytułu Naśw: Sákrámentu/ y ś. Longiná męczenniká. Trzeći Ołtarz podle tegoż wielkiego Ołtarzá po práwey stronie/ tytułu Ofiárowánia Naś: Pánny. Czwarty v Tymboryum Corporis Christi, y dźieśiąćiu tyśięcy Męczennikow. Bywa tu śpiewána Máturá/ y druga Msza Mánsionárska. Piąty Ołtarz Krzyżá ś. ktory to Krucifix wielce dźiwnymi cudámi słynie/ iáko wotá vkázuią: wszytko Corpus tego Krucifixá iest z cáłowitego kámieniá wyrobionę. Ten gdy chćiano odnowić/ Málarz/ ktory był ná odnowienie sporządzony/ doznał záraz/ że nie iáko kámieniá/ ále iáko człowieczego ćiáłá ćiepłego się
Skrót tekstu: PruszczKlejn
Strona: 36
Tytuł:
Klejnoty stołecznego miasta Krakowa
Autor:
Piotr Hiacynt Pruszcz
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
przewodniki
Tematyka:
architektura, geografia, historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1650
Data wydania (nie wcześniej niż):
1650
Data wydania (nie później niż):
1650
termin zastanowił. Aby tylko przy boku Majestatów Pańskich przebywając/ Ojczyźnie w domu usługując/ mógł się w tym fortunatem nazywać. ORATOR Jakie zdanie Sokratesa? ktoby też był na ozdobniejszy, czytaj Sen Epi. 73. Skoro się ten Senator do Ojczyzny powrócił zaraz go Ojczyzna Starostwem abo NN. przywitała. Niechciał domatura jednego Sententii słuchać, ale kiedy w kotły uderzono, i w trąbę zatrąbiono tej rad Muzyki słuchiwał
Ale skoro ona Mahometańska nieprawość/ w kotły uderzyć/ i w trąby zatrąbić nakazała/ zdolną rękę do kopii i koncerza uczuwszy/ nieustraszonym żołnierzem za zdrowie Majestatów Pańskich/ i za Rzeczpospolitą nieprzewyciężonym Rycerzem ważył się okazać. Niedziw:
termin zástánowił. Aby tylko przy boku Maiestatow Pańskich przebywáiąc/ Oyczyznie w domu vsługuiąc/ mogł się w tym fortunatem nazywáć. ORATOR Iákie zdánie Sokratesa? ktoby też był na ozdobnieyszy, czytay Sen Epi. 73. Skoro się ten Senator do Oyczyzny powroćił zaraz go Oyczyzna Stárostwem ábo NN. przywitáła. Niechciał domatura iednego Sententii słuchać, ále kiedy w kotły vderzono, y w trąbę zátrąbiono tey rad Muzyky słuchiwał
Ale skoro ona Machometáńska nieprawość/ w kotły vderzyć/ y w trąby zatrąbić nakázáła/ zdolną rękę do kopii y koncerza vczuwszy/ nieustrászonym żołnierzem zá zdrowie Máiestatow Panskich/ y zá Rzeczpospolitą nieprzewyćiężonym Rycerzem ważył się okazáć. Niedźiw:
Skrót tekstu: WojszOr
Strona: 177
Tytuł:
Oratora politycznego [...] część pierwsza pogrzebowa
Autor:
Kazimierz Wojsznarowicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
mowy okolicznościowe
Tematyka:
retoryka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1644
Data wydania (nie wcześniej niż):
1644
Data wydania (nie później niż):
1644
zdradą drogę mu zastąpiwszy/ i nie na takim placu/ gdzie się mężny i wrodzony Żołnierz popisować powinien/ ale na takim gdzie pojrzeć animuszowi Żołnierskiemu do stoczenia wojny nie przystojna/ z nim jednak odważnie i tam się sparszy/ onego wojsko porazili/ tudzież samego niezwyciężonego Swentosława/ już nie jako Triumfatora/ ale właśnie by domatura niejakiego pojmawszy Kziążęciu Piecińgowskiemu Kura abo Kures nazwanemu oddali. I tu żeś się spodziewał waleczny Hetmanie twoich zwycięstw trofoea sobie stawić? I takiż to miał być wygranej twojej Triumf I takiż to po walecznych wojennych ogrzyskach twoich na szedziwe włosy miał być odpoczynek? I takaż od nieśmiertelności/ twojej nieśmiertelnej sławie miała
zdrádą drogę mu zástąpiwszy/ y nie ná tákim plácu/ gdzie się mężny y wrodzony Zołnierz popisować powinien/ ále ná tákim gdźie poyrzeć ánimuszowi Zołnierskiemu do stoczenia woyny nie przystoyna/ z nim iednak odwáżnie y tam się sparszy/ onego woysko poráźili/ tudźiesz sámego niezwyćiężonego Swentosłáwá/ iuż nie iáko Tryumphatorá/ ále włáśnie by domáturá nieiákiego poymawszy Kziążęćiu Piecińgowskiemu Kura ábo Kures názwánemu oddáli. I tu żeś śię spodziewał waleczny Hetmánie twoich zwyćięstw trophoea sobie stáwić? I tákisz to miał być wygráney twoiey Triumph I tákisz to po walecznych woiennych ogrzyskách twoich ná szedźiwe włosy miał być odpoczynek? I tákaż od nieśmiertelnośći/ twoiey nieśmiertelney słáwie miáłá
Skrót tekstu: WojszOr
Strona: 243
Tytuł:
Oratora politycznego [...] część pierwsza pogrzebowa
Autor:
Kazimierz Wojsznarowicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
mowy okolicznościowe
Tematyka:
retoryka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1644
Data wydania (nie wcześniej niż):
1644
Data wydania (nie później niż):
1644
