wielu rzeczy Inwentorów, za Obrotów Niebieskich, gwiazd i Luminarzów Obserwatorów. Języka Egipcjanie według Kirchera zażywają purè Arabskiego: Uczeni zaś i Mnisi Język Koptejski mają in usu, którego Alfabet składa się z liter 23. Sam zaś purè Egipski Język albo Faraoński z żadnym językiem nie ma podobieństwa, który bardzo zepsował Kambyses Król Persów i Medów po zawojowaniu Egiptu, kiedy Kapłanów i Nauczycielów biegłych w Hieroglificznych naukach, kazał precz wybić, Księgi ich, marmury, Obeliszki tego tajemnego pisma pełne popalić, poobalać, seriò przykazał, i cały Egipt w pustynią prawie zamienić, Bałwanów poobalać. Ta ruina trwała aż do czasów Wielkiego Aleksandra Greckiego Monarchy, który pozostałych z
wielu rzeczy Inwentorow, zá Obrotow Niebieskich, gwiazd y Luminárzow Obserwátorow. Ięzyká Egypcyanie według Kirchera záżywáią purè Arábskiego: Uczeni zaś y Mnisi Ięzyk Kopteyski maią in usu, ktorego Alphabet skłáda się z liter 23. Sam zaś purè Egypski Ięzyk albo Faráoński z żadnym ięzykiem nie má podobieństwa, ktory bárdzo zepsowáł Kambyses Krol Persow y Medow po záwoiowániu Egyptu, kiedy Kápłanow y Náuczycielow biegłych w Hieroglificznych náukach, kazáł precz wybić, Księgi ich, marmury, Obeliszki tego taiemnego pismá pełne popálić, poobalać, seriò przykázał, y cáły Egypt w pustynią práwie zámienić, Bałwánow poobálać. Tá ruiná trwáła aż do czasow Wielkiego Alexandrá Greckiego Monárchy, ktory pozostáłych z
Skrót tekstu: ChmielAteny_II
Strona: 635
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 2
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1746
Data wydania (nie wcześniej niż):
1746
Data wydania (nie później niż):
1746
z oliwą zmieszany/ tym nacierając.
Wybitym członkom z stawu dobry/ boje na swe miejsce wprawia nim mażąc. Gusła i Zabobony Pogańskie.
Przypomniało się wyższej na końcu o czasie kopania korzenia Miarzowego/ że nietylko do lekarstw/ ale do innych mniej przystojnych ludziom rzeczy używany bywał/ a zwłaszcza od Kaldejczyków/ Arabów/ Medów/ Żydów/ i od Lekarzów Pogańskich/ a Mistrzów wszelakich Gusł/ Czarów/ i Zabobonów/ I teraźniejszych czasów od złych/ a Pana Boga się nie bojących Chrześcijan: jako wiele innych ziół/ do złego i szkodzenia inym/ a sobie do zatracenia i potępienia wiecznego: I powiadają/ że korzeń Miarzów/ według pierwszego
z oliwą zmieszány/ tym náćieráiąc.
Wybitym członkom z stáwu dobry/ boie ná swe mieysce wpráwia nim máżąc. Gusłá y Zabobony Pogáńskie.
Przypomniáło sie wysszey ná końcu o czáśie kopánia korzeniá Miarzowego/ że nietylko do lekarstw/ ále do innych mniey przystoynych ludźiom rzeczy vżywány bywał/ á zwłasczá od Káldeyczykow/ Arábow/ Medow/ Zydow/ y od Lekárzow Pogáńskich/ á Mistrzow wszelákich Gusł/ Czárow/ y Zabobonow/ Y teráznieyszych czásow od złych/ á Páná Bogá sie nie boiących Chrześćian: iáko wiele inych źioł/ do złego y szkodzenia inym/ á sobie do zátrácenia y potępienia wiecznego: Y powiádáią/ że korzeń Miarzow/ według pierwszego
Skrót tekstu: SyrZiel
Strona: 123
Tytuł:
Zielnik
Autor:
Szymon Syreński
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Tematyka:
botanika, zielarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1613
Data wydania (nie wcześniej niż):
1613
Data wydania (nie później niż):
1613
nie doznamy dawnej Twej opieki?
Przysięgam, będzie-ć odtąd każdy wierny, Jak znowu zaczniem na Syjonie dzięki. Przywróć nam łaskę, miłosierdzie dawne, Niech będzie zawsze imię Twe w nas sławne. Ode 6
Dla Abrahama i dla Izaaka, I dla Jakuba, ojców naszych świętych, Nie daj podeptać Judy nieboraka Nogami pogan i Medów przeklętych, Oto nas wszyscy depcą ni robaka, Katują, palą, w niewolą zawziętych. Kędyż są, Panie, Twoje obietnice, Kiedy Abraham widział święte lice? Ode 7
Obiecałeś był, iże pokolenia Naszych miało być jako gwiazd na niebie, Więcej niż kropel morskiego strumienia, Niż ma ocean piasku wedle siebie,
nie doznamy dawnej Twej opieki?
Przysięgam, będzie-ć odtąd każdy wierny, Jak znowu zaczniem na Syjonie dzięki. Przywróć nam łaskę, miłosierdzie dawne, Niech będzie zawsze imię Twe w nas sławne. Ode 6
Dla Abrahama i dla Izaaka, I dla Jakuba, ojców naszych świętych, Nie daj podeptać Judy nieboraka Nogami pogan i Medów przeklętych, Oto nas wszyscy depcą ni robaka, Katują, palą, w niewolą zawziętych. Kędyż są, Panie, Twoje obietnice, Kiedy Abraham widział święte lice? Ode 7
Obiecałeś był, iże pokolenia Naszych miało być jako gwiazd na niebie, Więcej niż kropel morskiego strumienia, Niż ma ocean piasku wedle siebie,
Skrót tekstu: WadDanBar_II
Strona: 171
Tytuł:
Daniel prorok
Autor:
Józef Jan Wadowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1699
Data wydania (nie wcześniej niż):
1699
Data wydania (nie później niż):
1699
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Poeci polskiego baroku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jadwiga Sokołowska, Kazimiera Żukowska
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1965
