potym/ 1552. i 1562. gdy znacznie ustąpiło było morze/ pokazała się jedna pyszna forteca/ mając przy sobie port sztucznie zrobiony czworogranisty/ na 960. stop Rzymskich po stronach. Mieszkańcy tameczni/ nabrali tam wiele kamieni/ big/ i cegieł całych/ i nienaruszonych: także naczynia niemało z kruszcu/ i rozmaitych medalia. Rozumiem iż to było Faro zbudowane od Gajuszaa Caliguły/ które potym zatonęło wodami Oceanu/ i Renu/ przy którego gębie (od tamtej odnogi/ która idzie przez Utrech) leżało. Ludzie Holanderscy przechodzą wielkością/ a białegłowy pięknością wszystkie insze natie w Europie: i nie ustępują im też w Pollicji/ w obyczajach/
potym/ 1552. y 1562. gdy znácznie vstąpiło było morze/ pokazáłá się iedná pyszna fortecá/ máiąc przy sobie port sztucznie zrobiony czworogránisty/ ná 960. stop Rzymskich po stronách. Mieszkańcy támeczni/ nábráli tám wiele kámieni/ big/ y cegieł cáłych/ y nienáruszonych: tákże naczynia niemáło z kruszcu/ y rozmáitych medália. Rozumiem iż to było Faro zbudowáne od Gáiusá Cáliguły/ ktore potym zátonęło wodámi Oceanu/ y Renu/ przy ktorego gębie (od támtey odnogi/ ktora idźie przez Vtrech) leżáło. Ludźie Holánderscy przechodzą wielkośćią/ á białegłowy pięknośćią wszystkie insze natie w Europie: y nie vstępuią im też w Pollitiey/ w obyczáiách/
Skrót tekstu: BotŁęczRel_I
Strona: 94
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. I
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
Zutfen/ i Arnem. Nimega leży nad Vaghal: a jest to miasto mocne i napełnione ludem i bogactwy. Rządzi się jako miasto Cesarskie/ i bije pieniądze według swego upodobania/ jako miasto wolne. Ma jeden stary kasztel/ wystawiony na skale/ który rozumieją/ jakby Julius Cezar zbudował. I zaprawdę rozmaite groby/ medalia/ i kamienie kosztowne: więc nagrobki Kapitanów i ludzi wielkich/ których codzień znajdują dosyć w tamtym kraju/ pokazują iż to miasto jest stare. Ruermonda leży tam gdzie Rue/ wpada do Mosy w kraju barzo żyznym i obfitym we wszystko. Ma nie daleko siebie wieś piękną Chesel: skąd ma imię jedna mała krainka
Zutfen/ y Arnem. Nimegá leży nád Vaghal: á iest to miásto mocne y nápełnione ludem y bogáctwy. Rządźi się iáko miásto Cesárskie/ y biie pieniądze według swego vpodobánia/ iáko miásto wolne. Ma ieden stáry kásztel/ wystáwiony ná skále/ ktory rozumieią/ iákby Iulius Caesár zbudował. Y záprawdę rozmáite groby/ medália/ y kámienie kosztowne: więc nagrobki Cápitanow y ludźi wielkich/ ktorych codźień znáyduią dosyć w támtym kráiu/ pokázuią iż to miásto iest stáre. Ruermondá leży tám gdźie Rue/ wpada do Mosy w kráiu bárzo żyznym y obfitym we wszystko. Ma nie dáleko śiebie wieś piękną Chesel: skąd ma imię iedná máła kráinká
Skrót tekstu: BotŁęczRel_I
Strona: 95
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. I
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
: Neritos aspera saxis. Cefalonia/ która leży na południe/ jest trojogranista: wokrąg jest na 60 mil. ma wiele dobrych przystępów: Przedniejszy jest ów Argostoli/ w którym się zmieścić może wszelka armata. Drugi jest u Caput Guiscardum, kędy widać ostatki pałaców/ i budowania jednego wielkiego miasta: i znajdują tam medalia/ i rozmaite insze rzeczki starożytne. Ta wyspa rodzi i oliwę/ i dla inszych też krajów: ma dosyć zwierząt drobnych; z których miewiają sery i wełny: a z tych robią barzo wiele schiawin abo koców dla potrzeby Armaty. Ma też dostatek miodu/ manny/ rozynków/ ale nie ma wody dostatku. ludu
: Neritos aspera saxis. Cefálonia/ ktora leży ná południe/ iest troiogránista: wokrąg iest ná 60 mil. ma wiele dobrych przystępow: Przednieyszy iest ow Argostoli/ w ktorym się zmieśćić może wszelka ármatá. Drugi iest v Caput Guiscardum, kędy widáć ostátki páłacow/ y budowánia iednego wielkiego miástá: y znáyduią tám medália/ y rozmáite insze rzeczki stárożytne. Tá wyspá rodźi y oliwę/ y dla inszych też kráiow: ma dosyć źwierząt drobnych; z ktorych miewiáią sery y wełny: á z tych robią bárzo wiele schiáwin ábo kocow dla potrzeby Armaty. Ma też dostátek miodu/ mánny/ rozynkow/ ále nie ma wody dostátku. ludu
Skrót tekstu: BotŁęczRel_II
Strona: 107
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. II
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Drukarnia:
Mikołaj Lob
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
