rzkąc, z kąd muszę w ciężkiem być frasunku On widząc Króla nader troską strudzonego Na sercu z tej przyczyny, rzecze tak do niego: Poprzestań tego Królu daremnego smutku; Bo wiedz, że moja rada niebędzie bez skutku. Niezadługo się twój Syn wyprzesięże wiary Tego szalbierza, a swym poniesie ofiary Bogom z prżynależytem do meszkit pokłonem, I wzgardzi Chrystusowem na wieki zakonem. O BARLAAMIE I JOZAFAĆIE ŚŚ HISTORIA Z. JANA DAMASCENA,
Więc gdy takiemi słowy Araches nazwany Przywiódł Króla frasunkiem umysł sturbowany Do wesela, ażeby niebył na zawadzie I dalej, ku takiej swój skłoni język radzie, Mówiąc: W przód miejmy Królu, w tem pilne staranie
rzkąc, z kąd muszę w cięszkiem bydź frásunku On widząc Krolá náder troską strudzonego Ná sercu z tey przyczyny, rzecze ták do niego: Poprzestań tego Krolu dáremnego smutku; Bo wiedz, że moiá rádá niebędźie bez skutku. Niezádługo się twoy Syn wyprześięże wiáry Tego szálbierzá, á swym ponieśie ofiáry Bogom z prżynależytem do meszkit pokłonem, Y wzgárdźi Chrystusowem ná wieki zakonem. O BARLAAMIE Y IOZAPHAĆIE ŚŚ HISTORYA S. IANA DAMASCENA,
Więc gdy tákiemi słowy Aráches názwány Przywiodł Krolá frásunkiem vmysł sturbowány Do wesela, ażeby niebył ná záwádźie Y dáley, ku takiey swoy skłoni ięzyk rádźie, Mowiąc: W przod mieymy Krolu, w tem pilne stáránie
Skrót tekstu: DamKuligKról
Strona: 160
Tytuł:
Królewic indyjski
Autor:
Jan Damasceński
Tłumacz:
Mateusz Ignacy Kuligowski
Drukarnia:
Mikołaj Aleksander Schedel
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
żywoty świętych
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1688
Data wydania (nie później niż):
1688
na duszy zdrowi powracali, A Bogu za doznaną dobroć dziękowali. Dla tej tedy przyczyny, i dla tego cudu Cisnęła się, gromadą wielkość zewsząd ludu Do Króla Jozafata, żądając od niego Świątobliwej nauki, a w tym Pogańskiego Obrzędu wywracano błędne Synagogi, A skarby, które były na fałszywe Bogi Od Pogan zgromadzone, z Meszkit odbierano, Zaś miast onych Kościoły Pańskie budowano. Sam Jozafat naznaczał drogiej ceny szaty, Bogactwa na Kościoły, skarb, i sprzęt bogaty; A tak, co się walało u Pogan w popiele, To u Chrześcijan w Pańskim świeciło Kościele. Przeklęci zasię czarci, którzy założyli Swe mieszkanie w Meszkitach, gdy ściśnieni byli Zewsząd
ná duszy zdrowi powracáli, A Bogu zá doznáną dobroć dźiękowáli. Dla tey tedy przyczyny, y dla tego cudu Cisnęłá się, gromádą wielkość zewsząd ludu Do Krolá Iozáphátá, żądáiąc od niego Swiątobliwey náuki, á w tym Pogáńskiego Obrzędu wywrácáno błędne Synágogi, A skárby, ktore były ná fałszywe Bogi Od Pogan zgromádzone, z Meszkit odbieráno, Záś miast onych Kośćioły Páńskie budowáno. Sam Iozaphát náznáczał drogiey ceny száty, Bogáctwá ná Kościoły, skarb, y sprzęt bogáty; A ták, co się waláło v Pogan w popiele, To v Chrześćian w Páńskim świećiło Kośćiele. Przeklęći zásię czárći, ktorzy záłożyli Swe mieszkánie w Meszkitách, gdy śćiśnieni byli Zewsząd
Skrót tekstu: DamKuligKról
Strona: 253
Tytuł:
Królewic indyjski
Autor:
Jan Damasceński
Tłumacz:
Mateusz Ignacy Kuligowski
Drukarnia:
Mikołaj Aleksander Schedel
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
żywoty świętych
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1688
Data wydania (nie później niż):
1688
