i żaden Cesarz taki niebył/ któryby wszytką Cerkiew swym panowaniem zajmował/ aby i niechcących na Synod przybyć/ przymusić mógł: co ma zwierzchność Duchowna: która wszędzie pod różnymi Królami i Monarchami władzę swoję zupełną jednako rozpościera/ nakazuje/ przymusza/ a nieposłuszniki karać może/ i karze. Za wieków Przodków naszych jeden Metropolit Kijowski/ i Ruskimi/ i Moskiewskimi Episkopami/ i wszytkim obojgu tych Państw Duchowieństwem władnął/ czego nigdy ni Książę Litewskie w Moskwie/ ni Kniaś Moskiewski w Rusi dokazać/ prawa na to od Boga niemając/ nie mógł i niemoże. i Patriarcha Konstantynopolski/ niemal po wszytkie przeszłe wieki/ jako się Ruś okrzciła
y żaden Cesarz táki niebył/ ktoryby wszytką Cerkiew swym pánowániem záymował/ áby y niechcących ná Synod przybyć/ przymuśić mogł: co ma zwierzchność Duchowna: ktora wszędźie pod rożnymi Krolámi y Monárchámi władzę swoię zupełną iednáko rospośćiera/ nákázuie/ przymusza/ á nieposłuszniki káráć może/ y karze. Zá wiekow Przodkow nászych ieden Metropolit Kijowski/ y Ruskimi/ y Moskiewskimi Episkopámi/ y wszytkim oboygu tych Páństw Duchowieństwem władnął/ czego nigdy ni Xiążę Litewskie w Moskwie/ ni Kniáś Moskiewski w Ruśi dokázáć/ práwá ná to od Bogá niemáiąc/ nie mogł y niemoże. y Pátryárchá Konstántynopolski/ niemal po wszytkie przeszłe wieki/ iáko się Ruś okrzćiłá
Skrót tekstu: SmotApol
Strona: 57
Tytuł:
Apologia peregrinacjej do Krajów Wschodnich
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Dermań
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1628
Data wydania (nie wcześniej niż):
1628
Data wydania (nie później niż):
1628
i Patriarcha Konstantynopolski/ niemal po wszytkie przeszłe wieki/ jako się Ruś okrzciła/ za Cesarzów Chrześcijańskich/ Metropolitem Ruskiej Ziemie władnął/ i wszytkim jego duchowieństwem. Czego świetski Pan/ Cesarz Konstantynopolski we władzej swej nigdy niemiał/ i mieć niemógł. Nakazałli kiedy Patriarcha Synod pomiestny/ stawić się na nim był powinien Metropolit: a nakazałliby go Cesarz/ Metropolitby Ruski na to ani hunął. Bo skarać go/ władzy niemiał/ i w cudzym Państwie mieć niemógł. Którego władza poty/ póki granicy Państwa jego. A zwierzchności Duchownej władza/ póki granicy Cerkwie powszechnej: to jest/ po wszytkim świecie.[...] Należy do Soboru powszechnego
y Pátryárchá Konstántynopolski/ niemal po wszytkie przeszłe wieki/ iáko się Ruś okrzćiłá/ zá Cesárzow Chrześćiáńskich/ Metropolitem Ruskiey Ziemie władnął/ y wszytkim iego duchowieństwem. Czego świetski Pan/ Cesarz Konstántynopolski we władzey swey nigdy niemiał/ y mieć niemogł. Nákazałli kiedy Pátryárchá Synod pomiestny/ stáwić sie ná nim był powinien Metropolit: á nakazałliby go Cesarz/ Metropolitby Ruski ná to áni hunął. Bo skáráć go/ władzy niemiał/ y w cudzym Páństwie mieć niemogł. Ktorego władza poty/ poki gránicy Páństwá iego. A zwierzchnośći Duchowney władza/ poki gránicy Cerkwie powszechney: to iest/ po wszytkim świećie.[...] Należy do Soboru powszechnego
Skrót tekstu: SmotApol
Strona: 58
Tytuł:
Apologia peregrinacjej do Krajów Wschodnich
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Dermań
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1628
Data wydania (nie wcześniej niż):
1628
Data wydania (nie później niż):
1628
przeszłe wieki/ jako się Ruś okrzciła/ za Cesarzów Chrześcijańskich/ Metropolitem Ruskiej Ziemie władnął/ i wszytkim jego duchowieństwem. Czego świetski Pan/ Cesarz Konstantynopolski we władzej swej nigdy niemiał/ i mieć niemógł. Nakazałli kiedy Patriarcha Synod pomiestny/ stawić się na nim był powinien Metropolit: a nakazałliby go Cesarz/ Metropolitby Ruski na to ani hunął. Bo skarać go/ władzy niemiał/ i w cudzym Państwie mieć niemógł. Którego władza poty/ póki granicy Państwa jego. A zwierzchności Duchownej władza/ póki granicy Cerkwie powszechnej: to jest/ po wszytkim świecie.[...] Należy do Soboru powszechnego i Cesarz/ należą i Królowie/
przeszłe wieki/ iáko się Ruś okrzćiłá/ zá Cesárzow Chrześćiáńskich/ Metropolitem Ruskiey Ziemie władnął/ y wszytkim iego duchowieństwem. Czego świetski Pan/ Cesarz Konstántynopolski we władzey swey nigdy niemiał/ y mieć niemogł. Nákazałli kiedy Pátryárchá Synod pomiestny/ stáwić sie ná nim był powinien Metropolit: á nakazałliby go Cesarz/ Metropolitby Ruski ná to áni hunął. Bo skáráć go/ władzy niemiał/ y w cudzym Páństwie mieć niemogł. Ktorego władza poty/ poki gránicy Páństwá iego. A zwierzchnośći Duchowney władza/ poki gránicy Cerkwie powszechney: to iest/ po wszytkim świećie.[...] Należy do Soboru powszechnego y Cesarz/ należą y Krolowie/
Skrót tekstu: SmotApol
Strona: 58
Tytuł:
Apologia peregrinacjej do Krajów Wschodnich
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Dermań
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1628
Data wydania (nie wcześniej niż):
1628
Data wydania (nie później niż):
1628
i teraz Synod ten po Grecku drukowany przechowywają/ taki słowo do słowa/ jaki jest po Polsku u nas przełożony: czytają go/ i rozsądniejszy w poszanowaniu mają/ i nikt z poważniejszych przeciwo niemu/ po czasiech Markowych. i jedną literą napisać co niepoważył się. Poczwarte dochodzę tego od Greaków/ iż Marek Metropolit Efeski/ który sam tylko jeden na ten Synod podpisać się niepozwolił/ jawny Florenckiego Synodu nieprzyjaciel/ pisawszy wiele przeciwo niemu: o tym jednak/ co ten Kleryk do nas kłamliwie podał/ w żadnym swym skrypcie/ i jedną literą niezmankuje. Nie mógł się odkryty ten nieprzyjaciel Synodu na taką niewstydliwość zebrać/ na jaką
y teraz Synod ten po Graecku drukowány przechowywáią/ táki słowo do słowá/ iáki iest po Polsku v nas przełożony: cżytáią go/ y rozsądnieyszy w poszánowániu máią/ y nikt z poważnieyszych przećiwo niemu/ po czáśiech Márkowych. y iedną literą nápisáć co niepoważył sie. Poczwarte dochodzę tego od Greakow/ iż Márek Metropolit Epheski/ ktory sam tylko ieden ná ten Synod podpisáć sie niepozwolił/ iáwny Florentskiego Synodu nieprzyiaćiel/ pisawszy wiele przećiwo niemu: o tym iednák/ co ten Klerik do nas kłamliwie podał/ w żadnym swym scripćie/ y iedną literą niezmánkuie. Nie mogł sie odkryty ten nieprzyiaćiel Synodu ná táką niewstydliwość zebráć/ ná iáką
Skrót tekstu: SmotApol
Strona: 84
Tytuł:
Apologia peregrinacjej do Krajów Wschodnich
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Dermań
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1628
Data wydania (nie wcześniej niż):
1628
Data wydania (nie później niż):
1628
oświecając/ i śpiewaniem górnych Muzikantów/ tudzież i woniami przewdzięcznemi Cerkiew się napełniła. Światłość tęludzie poblizszy widząc w nocy śpiewanie/ i zapach czując z Cerkwie wychodzący/ nazajutrz o nim Prewieleb: Ojcu Metropolitów Klimentów oznajmili. Ten Cud i tę łaskęBożą nad Świętym Męczennikiem utaić każe. A gdy się dobrze dzień Sobotni oświecił/ zawołał Metropolit Ihumena Monastyra S^o^ Simeona/ w którym praesidował/ i w ojczystym Caenobium (gdyż ten świetnie wystawili byli Książęta/ Światosław Dziad i Książę Oleh Ocic Świętego) z Przodkami swemi położyć kości święte rozkazał/ gdzie i teraz sprawiedliwego sądu Bożego z krzywoprzysiężcami swemi oczekiwa. Traktatu wtórego Cuda i Paraeneses. Czytaj wymowę zabójców u Nestora
oświecáiąc/ y śpiewániem gornych Muzikántow/ tudźież y woniámi przewdźięcznemi Cerkiew się nápełniłá. Swiátłość tęludźie poblizszy widząc w nocy śpiewánie/ y zapách czuiąc z Cerkwie wychodzący/ názáiutrz o nim Prewieleb: Oycu Metropolitow Klimentow oznaymili. Ten Cud y tę łáskęBożą nád Swiętỹ Męczennikiẽ vtáić każe. A gdy się dobrze dźien Sobotni oświećił/ záwołał Metropolit Ihumená Monástyrá S^o^ Simeoná/ w ktorym praesidował/ y w oyczystym Caenobium (gdyż ten świetnie wystáwili byli Xiążętá/ Swiátosław Dziad y Xiążę Oleh Oćic Swięte^o^) z Przodkámi swemi położyć kośći święte roskazał/ gdźie y teraz spráwiedliwego sądu Bożego z krzywoprzysiężcámi swemi oczekiwa. Tráctatu wtorego Cudá y Paraeneses. Czytay wymowę zaboycow v Nestorá
Skrót tekstu: KalCuda
Strona: 101.
Tytuł:
Teratourgema lubo cuda
Autor:
Atanazy Kalnofojski
Drukarnia:
Drukarnia Kijowopieczerska
Miejsce wydania:
Kijów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1638
Data wydania (nie wcześniej niż):
1638
Data wydania (nie później niż):
1638
w jedno Książęta Ruskie/ Włodzimirz Monomach syn Wsewołodów/ Dawid Światosławowicz/ i Oleh brat jego: i uradzili z drewnianej Cerkwie w murowaną/ którą zrobili; przeprowadzić Święte Relikwie Braci swojej a Męczenników Bożych/ HLIBA i BORYSSA. Tedy oświęcili wprzód Cerkiew tę/ Miesiąca Maja/ dnia jedenastego w Sobotę: na którym poświęceniu był Metropolit Przedświęcony Ociec Nicefor ze czterma Epistopami/ wielą Ihumenów i Cleru Kijowskiego świętobliwym zebraniem. A gdy odprawili poświęcenie/ obiazd zjedli/ i wiedle potrzeby u Książęcia Olechav bogich i podróżnych dobrze poczęstwali w Sobotę/ w Niedziele rano/ oblekszy się ze wszystkim Duchowieństwem Przedświecony wyżej rzeczony Metropolit/ w święte odzienia swojej/ i świece zapaliwszy z
w iedno Xiążętá Ruskie/ Włodźimirz Monomách syn Wsewołodow/ Dawid Swiátosłáwowicz/ y Oleh brát iego: y vrádźili z drewniáney Cerkwie w murowáną/ ktorą zrobili; przeprowádzić Swięte Reliquiae Bráći swoiey á Męczennikow Bożych/ HLIBA y BORISSA. Tedy oświęćili wprzod Cerkiew tę/ Mieśiącá Máiá/ dnia iedenastego w Sobotę: ná ktorỹ poświęceniu był Metropolit Przedświęcony Oćiec Nicephor ze cztyrmá Epistopámi/ wielą Ihumenow y Cleru Kiiowskiego świętobliwym zebrániem. A gdy odpráwili poświęcenie/ obiazd ziedli/ y wiedle potrzeby v Xiążęćiá Olecháv bogich y podrożnych dobrze poczęstwáli w Sobotę/ w Niedźiele ráno/ oblekszy się ze wszystkim Duchowieństwem Przedświecony wyżey rzeczony Metropolit/ w święte odźienia swoiey/ y świece zápaliwszy z
Skrót tekstu: KalCuda
Strona: 103.
Tytuł:
Teratourgema lubo cuda
Autor:
Atanazy Kalnofojski
Drukarnia:
Drukarnia Kijowopieczerska
Miejsce wydania:
Kijów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1638
Data wydania (nie wcześniej niż):
1638
Data wydania (nie później niż):
1638
/ dnia jedenastego w Sobotę: na którym poświęceniu był Metropolit Przedświęcony Ociec Nicefor ze czterma Epistopami/ wielą Ihumenów i Cleru Kijowskiego świętobliwym zebraniem. A gdy odprawili poświęcenie/ obiazd zjedli/ i wiedle potrzeby u Książęcia Olechav bogich i podróżnych dobrze poczęstwali w Sobotę/ w Niedziele rano/ oblekszy się ze wszystkim Duchowieństwem Przedświecony wyżej rzeczony Metropolit/ w święte odzienia swojej/ i świece zapaliwszy z Myrrhą i Kadzidłem przyszli do Relikwij S^o^ Męczennika Książęcia Kijowskiego Boryssa/ wzięli ei/ i nawozie położyli/ który nie woły ani konie/ ale sami Jaśnie Oświecone Książęta Kijowskie/ i ich radni Panowie/ lub Bolarowie/ jako ich tamtych czaswo zwano/ przywiązawszy powrozy prowadzili:
/ dnia iedenastego w Sobotę: ná ktorỹ poświęceniu był Metropolit Przedświęcony Oćiec Nicephor ze cztyrmá Epistopámi/ wielą Ihumenow y Cleru Kiiowskiego świętobliwym zebrániem. A gdy odpráwili poświęcenie/ obiazd ziedli/ y wiedle potrzeby v Xiążęćiá Olecháv bogich y podrożnych dobrze poczęstwáli w Sobotę/ w Niedźiele ráno/ oblekszy się ze wszystkim Duchowieństwem Przedświecony wyżey rzeczony Metropolit/ w święte odźienia swoiey/ y świece zápaliwszy z Myrrhą y Kádzidłem przyszli do Reliquiy S^o^ Męczenniká Xiążęćiá Kiiowskiego Borissá/ wźięli ei/ y náwoźie położyli/ ktory nie woły áni konie/ ále sámi Iásnie Oświecone Xiążętá Kiiowskie/ y ich rádni Pánowie/ lub Bolárowie/ iáko ich támtych czáswo zwano/ przywiązawszy powrozy prowádźili:
Skrót tekstu: KalCuda
Strona: 103.
Tytuł:
Teratourgema lubo cuda
Autor:
Atanazy Kalnofojski
Drukarnia:
Drukarnia Kijowopieczerska
Miejsce wydania:
Kijów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1638
Data wydania (nie wcześniej niż):
1638
Data wydania (nie później niż):
1638
spor potym miedzy bracią Włodzimirzem/ Dawidem i Olehem/ gdzie tych śś. położyć/ Włodzimirz abowiem chciał postawić Męczenników w samej Cerkwi/ i Ołtarzyk srebrny urobić nad nimi; Dawid zaś i Oleh chcieli ich położyć w tej Kaplicy/ która umyślnie dla nich zmurowana była/ na prawej Cerkiewnej stronie. W ten ich mianowany Ociec Metropolit/ decydował między nimi aby rzucili losy; rzucone te/ padły na stronę Dawida i Oleha/ i postanowione w Kaplicy (z której ich pod czas nieszczęsnej vacacji Battiowskiej Święte Bożę miłująca Moskwa zabrała/ i do swego Carstwa wwiozła) wiele cudów nad choremi uzdrawiając tych różne niedostatki i choroby odprawowali; którzy z wiarą do nich
spor potym miedzy brácią Włodźimirzem/ Dawidem y Olehem/ gdźie tych śś. położyć/ Włodźimirz ábowiem chćiał postawić Męczennikow w sámey Cerkwi/ y Ołtarzyk srebrny vrobić nád nimi; Dawid záś y Oleh chćieli ich położyć w tey Kaplicy/ ktora vmyslnie dla nich zmurowána byłá/ ná práwey Cerkiewney stronie. W ten ich miánowány Ociec Metropolit/ decidował między nimi áby rzućili losy; rzucone te/ pádły ná stronę Dawidá y Olehá/ y postánowione w Kaplicy (z ktorey ich pod czás nieszczęsney vácátiey Báttiowskiey Swięte Bożę miłuiąca Moskwá zábráłá/ y do swego Cárstwá wwiozłá) wiele cudow nád choremi vzdrawiáiąc tych rozne niedostátki y choroby odpráwowáli; ktorzy z wiárą do nich
Skrót tekstu: KalCuda
Strona: 104
Tytuł:
Teratourgema lubo cuda
Autor:
Atanazy Kalnofojski
Drukarnia:
Drukarnia Kijowopieczerska
Miejsce wydania:
Kijów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1638
Data wydania (nie wcześniej niż):
1638
Data wydania (nie później niż):
1638
dosyć, aby szkoły mieli dla dziatek szlacheckich wolne i innych ludzi także i inne powinności opisane aby wypełniali, nie obracając tych dochodów na zbytki, które teraz widziemy; i niech inquisitores będą osoby pewne, o czym nie tylko duchowni wiedzieć, ale i saeculares mają. A duchowni religii greckiej aby też od swego duchowieństwa, metropolit od władyków, władykowie, jak i archimandrytowie i ihumeny, a clero aby byli z stanu szlacheckiego obierani. Pieczętarze duchowni, kiedy kolej jakiego z tych namienionych przypadnie, aby także per electionem dawani byli, a senat ma na sejmie eligere, a maior pars concludere habenda ratione godności i zasług.
Sekretarze, te IKMci stanowić
dosyć, aby szkoły mieli dla dziatek szlacheckich wolne i innych ludzi także i inne powinności opisane aby wypełniali, nie obracając tych dochodów na zbytki, które teraz widziemy; i niech inquisitores będą osoby pewne, o czym nie tylko duchowni wiedzieć, ale i saeculares mają. A duchowni religiej greckiej aby też od swego duchowieństwa, metropolit od władyków, władykowie, jak i archimandrytowie i ihumeny, a clero aby byli z stanu ślacheckiego obierani. Pieczętarze duchowni, kiedy kolej jakiego z tych namienionych przypadnie, aby także per electionem dawani byli, a senat ma na sejmie eligere, a maior pars concludere habenda ratione godności i zasług.
Sekretarze, te JKMci stanowić
Skrót tekstu: PrzestSposCz_II
Strona: 463
Tytuł:
Przestroga i sposób na czasy przyszłe naprawy Rzpltej
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1606
Data wydania (nie wcześniej niż):
1606
Data wydania (nie później niż):
1606
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pisma polityczne z czasów rokoszu Zebrzydowskiego 1606-1608
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Czubek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1918
strony/ z Wołyniem i z Podolem z drugiej. Ma wielki dostatek zboża i bydła. Tam szlachta i mieszczanie poniekąd trzymają się Kościoła Rzymskiego: lud zaś pospolity i wieśniacy Greckiego/ i mają też tam różnych Biskupów. Było przedtym stołeczne miasto Rusi/ Kijów/ spaniałe niegdy i wielkie/ jako pokazują jego ruiny. Isidorus Metropolit z niego/ był na Konsylium Florenckim/ i wiele pomógł do zjednoczenia Greków: uczyniony tam był Kardynałem/ i wracał się do domu z wielkim animuszem i żarliwością/ aby był przywiódł swe ludzie ku prawdzie: lecz był złupiony z Metropolstwa/ i potym zabit od Moskwy. Główne miasto teraz tej Rusi/ o której mówimy
strony/ z Wołyniem y z Podolem z drugiey. Ma wielki dostátek zboża y bydłá. Tám szláchtá y miesczánie poniekąd trzymáią się Kośćiołá Rzymskiego: lud záś pospolity y wieśniacy Greckiego/ y máią też tám roznych Biskupow. Było przedtym stołeczne miásto Ruśi/ Kiiow/ spániáłe niegdy y wielkie/ iáko pokázuią iego ruiny. Isidorus Metropolit z niego/ był ná Concilium Florentskim/ y wiele pomogł do ziednoczenia Grekow: vczyniony tám był Kárdynałem/ y wracał się do domu z wielkim ánimuszem y żarliwośćią/ áby był przywiodł swe ludźie ku prawdźie: lecz był złupiony z Metropolstwá/ y potym zábit od Moskwy. Głowne miásto teraz tey Ruśi/ o ktorey mowimy
Skrót tekstu: BotŁęczRel_I
Strona: 147
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. I
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
