Ma w Ferrarzu, w Urbinie książęcia wielkiego. PIEŚŃ XXVI.
L.
Z tych jeden, Gwidobalda syn zacny dobrego, Nie chce rodzica wydać w wielkich cnotach jego; Ottobon i Synibald z Fliszka tuż za niemi Pędzą zwierza i razy mdlą coraz cięższemi. Ludwik z Gazola puszcza tak miernie swe strzały, Iż wszędzie w miąższej szyi zarazem zostały, Strzały, które mu Febus z łukiem dał złoconem, Gdy go Mars przepasował mieczem ustalonem.
LI.
Esteńscy Herkulowie dwaj z Hipolitami Gonią dziw za Gonzagą równemi stopami; Przy nich Medici bieży i Hipolit trzeci, Już go zdadzą się dopaść i trzymać za szczeci. Julian nie myśli być od nich pośledniejszy
Ma w Ferrarzu, w Urbinie książęcia wielkiego. PIEŚŃ XXVI.
L.
Z tych jeden, Gwidobalda syn zacny dobrego, Nie chce rodzica wydać w wielkich cnotach jego; Ottobon i Synibald z Fliszka tuż za niemi Pędzą źwierza i razy mdlą coraz cięższemi. Ludwik z Gazola puszcza tak miernie swe strzały, Iż wszędzie w miąższej szyi zarazem zostały, Strzały, które mu Febus z łukiem dał złoconem, Gdy go Mars przepasował mieczem ustalonem.
LI.
Esteńscy Herkulowie dwaj z Hipolitami Gonią dziw za Gonzagą równemi stopami; Przy nich Medici bieży i Hipolit trzeci, Już go zdadzą się dopaść i trzymać za szczeci. Juljan nie myśli być od nich pośledniejszy
Skrót tekstu: ArKochOrlCz_II
Strona: 298
Tytuł:
Orland szalony, cz. 2
Autor:
Ludovico Ariosto
Tłumacz:
Piotr Kochanowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1620
Data wydania (nie wcześniej niż):
1620
Data wydania (nie później niż):
1620
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Czubek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1905
