Związku tego nigdy nie odstąpię, i z niego nie wynidę aż za spolnym i zezwolonym tego Związku rozwiązaniem i rozpuszczniem. Tak mi Panie Boże dopomóż w Trójcy świętej Jedyny. Forma przysięgi. Subtelne i skryte tajemnice.
4to. Ażeby Sprawy i Rady Związku tego skuteczność i wagę więlkszą miały, prosilismy Królestwa Ich Mościów Państwa naszego Miłościwego, aby nie tylko weszli w ten Związek z nami, ale i dyreccją rady na się wzięli, i czynili to, co Rzeczyposp: według Związku naszego potrzebnego być i pożytecznego za wiadomością i radą Związku tego zdać się będzie. Rozdział IV. Dyrectia Związku tego przy Królestwie Ich Mościach.
5to. Jeśliby kiedy co w
Zwiąsku tego nigdy nie odstąpię, y z niego nie wynidę áż zá spolnym y zezwolonym tego Zwiąsku rozwiązániem y rospuszczniem. Ták mi Pánie Boże dopomoż w Troycy świętey Iedyny. Formá przyśięgi. Subtelne y skryte táiemnice.
4to. Ażeby Spráwy y Rády Zwiąsku tego skuteczność y wagę więlkszą miáły, prośilismy Krolestwá Ich Mośćiow Páństwá nászego Miłośćiwego, áby nie tylko weszli w ten Związek z námi, ále y directią rády ná się wźięli, y czynili to, co Rzeczyposp: według Zwiąsku nászego potrzebnego bydź y pożytecznego zá wiádomośćią y rádą Zwiąsku tego zdáć się będźie. Rozdźiał IV. Directia Zwiąsku tego przy Krolestwie Ich Mośćiách.
5to. Ieśliby kiedy co w
Skrót tekstu: LubJMan
Strona: 24
Tytuł:
Jawnej niewinności manifest
Autor:
Jerzy Sebastian Lubomirski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1666
Data wydania (nie wcześniej niż):
1666
Data wydania (nie później niż):
1666
W. Ks. Lit., niżej na podpisach wyrażeni, wszystkim tym, których wierność należyta ku Najjaśniejszemu Królowi Imci Panu Naszemu Miłościwemu, miłość prawdziwa dla ojczyzny i nie interesowana ku dobru publicznemu żarliwość obowiązywać równie powinna, do wiadomości podajemy. Nie spodziewając się nigdy, aby pod tak swobodnym i łaska-
wym IKMci Pana Naszego Miłościwego panowaniem miał ktokolwiek o najmniejszym praw ojczystych myśleć naruszeniu, ile w tym królestwie, które szczególnie wolność i szczęśliwość swoją na zachowanie ustanowionego przez trzy stany Rzpltej prawa dotychczas utrzymuje i stara się zawsze o to, ażeby, co z kluby swojej malignitate temporiswskutek nieprzychylnych czasów wypadło, nazad przez utwierdzenie konstytucji wprowadzone było.
Kiedy zaś
W. Ks. Lit., niżej na podpisach wyrażeni, wszystkim tym, których wierność należyta ku Najjaśniejszemu Królowi Jmci Panu Naszemu Miłościwemu, miłość prawdziwa dla ojczyzny i nie interesowana ku dobru publicznemu żarliwość obowiązywać równie powinna, do wiadomości podajemy. Nie spodziewając się nigdy, aby pod tak swobodnym i łaska-
wym JKMci Pana Naszego Miłościwego panowaniem miał ktokolwiek o najmniejszym praw ojczystych myśleć naruszeniu, ile w tym królestwie, które szczególnie wolność i szczęśliwość swoją na zachowanie ustanowionego przez trzy stany Rzpltej prawa dotychczas utrzymuje i stara się zawsze o to, ażeby, co z kluby swojej malignitate temporiswskutek nieprzychylnych czasów wypadło, nazad przez utwierdzenie konstytucji wprowadzone było.
Kiedy zaś
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 438
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
złotych ubóstwa dochodziła, dozór i staranie Jego miłości księdzu proboszczowi tamecznemu zlecam, obligując sumiennie Imęć, aby bez wszelkiego respektu na żadne osoby, tej mojej ostatniej woli przestrzegali prawnie, nie dając wniwczym tego ubóstwa ukrzywdzać. A że szpitalowi brodzkiemu similem summam dwóch tysięcy złotych polskich zapisując, gdy królestwo IJ. Mościów, państwa mego miłościwego, po wszystkie dni życia mego dobroczynnych łask doznawałem, i wszelkich faworów plenitudinem odbierałem, tak dalece, że nie tylko do tej już śmiertelnych moich medytacji godziny, osobliwą a prawie ojcowska dobrocią, assistunt osobie mojej, ale też i po śmierci mojej erga cineres meos et nomen pobożną i chrześcijańską pamięć państwa mego miłościwego
złotych ubostwa dochodziła, dozór i staranie Jego miłości xiędzu proboszczowi tamecznemu zlecam, obligując sumiennie Jmęć, aby bez wszelkiego respektu na żadne osoby, tej mojej ostatniej woli przestrzegali prawnie, nie dając wniwczym tego ubostwa ukrzywdzać. A że szpitalowi brodzkiemu similem summam dwóch tysięcy złotych polskich zapisując, gdy królestwo JJ. Mościów, państwa mego miłościwego, po wszystkie dni życia mego dobroczynnych łask doznawałem, i wszelkich faworów plenitudinem odbierałem, tak dalece, że nie tylko do tej już śmiertelnych moich medytacyi godziny, osobliwą a prawie ojcowska dobrocią, assistunt osobie mojej, ale też i po śmierci mojej erga cineres meos et nomen pobożną i chrześciańską pamięć państwa mego miłościwego
Skrót tekstu: KoniecSTest
Strona: 379
Tytuł:
Testament
Autor:
Stanisław Koniecpolski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
testamenty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1682
Data wydania (nie wcześniej niż):
1682
Data wydania (nie później niż):
1682
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pamiętniki o Koniecpolskich. Przyczynek do dziejów polskich XVII wieku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Stanisław Przyłęcki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Leon Rzewuski
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1842
miłościwego, po wszystkie dni życia mego dobroczynnych łask doznawałem, i wszelkich faworów plenitudinem odbierałem, tak dalece, że nie tylko do tej już śmiertelnych moich medytacji godziny, osobliwą a prawie ojcowska dobrocią, assistunt osobie mojej, ale też i po śmierci mojej erga cineres meos et nomen pobożną i chrześcijańską pamięć państwa mego miłościwego sobie obiecuję; przeto, kiedy mi się śmiertelne dociekać zdadzą godziny, podniesionym do nieśmiertelności duchem i sercem nieśmiertelne dziękczynienie maje-
statowi ich oddając, temu panu, do którego się nieśmiertelnej z jegoż pomocą chwały wybieram, pokorną podaję supplikę, aby dni panowania Ich mnogiemi pociechami nieśmiertelnych czynów, sławą, a potem sera immortalitate napełniwszy
miłościwego, po wszystkie dni życia mego dobroczynnych łask doznawałem, i wszelkich faworów plenitudinem odbierałem, tak dalece, że nie tylko do tej już śmiertelnych moich medytacyi godziny, osobliwą a prawie ojcowska dobrocią, assistunt osobie mojej, ale też i po śmierci mojej erga cineres meos et nomen pobożną i chrześciańską pamięć państwa mego miłościwego sobie obiecuję; przeto, kiedy mi się śmiertelne dociekać zdadzą godziny, podniesionym do nieśmiertelności duchem i sercem nieśmiertelne dziękczynienie maje-
statowi ich oddając, temu panu, do którego się nieśmiertelnej z jegoż pomocą chwały wybieram, pokorną podaję supplikę, aby dni panowania Ich mnogiemi pociechami nieśmiertelnych czynów, sławą, a potem sera immortalitate napełniwszy
Skrót tekstu: KoniecSTest
Strona: 379
Tytuł:
Testament
Autor:
Stanisław Koniecpolski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
testamenty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1682
Data wydania (nie wcześniej niż):
1682
Data wydania (nie później niż):
1682
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pamiętniki o Koniecpolskich. Przyczynek do dziejów polskich XVII wieku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Stanisław Przyłęcki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Leon Rzewuski
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1842
. Pann sukcesorowi. Tak tedy przy miłościwej i nigdy niezbrodzonej łasce boskiej rozporządziwszy domek mój, powtóre duszę moję grzeszną, w ręce najwyższemu Bogu, stworzycielowi swemu, w obronę i opiekę najświętszej Pannie, matce syna bożego, odkupiciela i zbawiciela mego, i wszystkim świętym poleciwszy, żegnam majestat królestwa Ich Mościów, państwa mego miłościwego, ze wszystkiemi pociechami serenissimae domus, uniżenie dziękując za wszystkie, którekolwiek de munificentissima odbierałem łaski i dobrodziejstwa manu, uniżenie prosząc, aby jako mnie teraz, tak i duszy mojej napotem raczyli być memores, a superstiti meo, jako legitimo successori, paternam w każdej prośbie jego raczyli praestare protectionem, zachowawszy go przy
. Pann successorowi. Tak tedy przy miłościwej i nigdy niezbrodzonej łasce boskiej rozporządziwszy domek mój, powtóre duszę moję grzeszną, w ręce najwyższemu Bogu, stworzycielowi swemu, w obronę i opiekę najświętszej Pannie, matce syna bożego, odkupiciela i zbawiciela mego, i wszystkim świętym poleciwszy, żegnam majestat królestwa Ich Mościów, państwa mego miłościwego, ze wszystkiemi pociechami serenissimae domus, uniżenie dziękując za wszystkie, którekolwiek de munificentissima odbierałem łaski i dobrodziejstwa manu, uniżenie prosząc, aby jako mnie teraz, tak i duszy mojej napotem raczyli być memores, a superstiti meo, jako legitimo successori, paternam w każdej proźbie jego raczyli praestare protectionem, zachowawszy go przy
Skrót tekstu: KoniecSTest
Strona: 387
Tytuł:
Testament
Autor:
Stanisław Koniecpolski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
testamenty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1682
Data wydania (nie wcześniej niż):
1682
Data wydania (nie później niż):
1682
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pamiętniki o Koniecpolskich. Przyczynek do dziejów polskich XVII wieku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Stanisław Przyłęcki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Leon Rzewuski
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1842
pióro od Tej przeszkody prosząc abyś moim wmmę Pana zastawił i cokolwiek ex re et necessitate boni publici i usługi wmmę Pana było rozkazał mi 11 Imię Pa komara Sędziego Ziem: Orszan: do Imię P: kancl: wwksLo z Smoleńska 9 apr: 1678.
Jaz w Mści Pa kancelerza wwkślitt: mwmę Pa i Do Miłościwego Lubo oczekiwaniem więcej niż dwuletnim tej drogi te Szczupłę prowizią musiałem znacznie nadwejedzić, a toli jednak choć de proprio teraz nieomieszkałem najmniej do przysługi J: K Mę P: Na Miłł ale zaraz złączywszy się w Mohylowie z X Imię Panem W: Wolińskim jechałem i potym wszyscy trzej do Smoleńska przybyliszmy na
pioro od Tey przeszkody prosząc abys moim wmmę Pana zastawił y cokolwiek ex re et necessitate boni publici y usługi wmmę Pana było rozkazał mi 11 Jmę Pa komara Sędziego Ziem: Orszan: do Jmę P: kancl: wwxLo z Smolenska 9 apr: 1678.
Jaz w Mści Pa kancelerza wwxlitt: mwmę Pa y Do Milosciwego Lubo oczekiwaniem więcey niz dwuletnim tey drogi te Sczupłę prowizią musiałem znacznie nadweiedzić, a toli iednak choc de proprio teraz nieomieszkałem naymniey do przysługi J: K Mę P: Na Miłł ale zaraz złączywszy się w Mohylowie z X Jmę Panem W: Wolynskim iechałem y potym wszyscy trzey do Smolenska przybyliszmy na
Skrót tekstu: CzartListy
Strona: 145
Tytuł:
Kopie listów do [...] Krzysztofa Paca
Autor:
Michał Czartoryski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
listy
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1677 a 1678
Data wydania (nie wcześniej niż):
1677
Data wydania (nie później niż):
1678
. Die 10 junii we Lwowie
Królestwo ichm. dzisiejszego dnia debitam solennitatem Corporis Chrysti w mieście odprawowało, przed którym zaczęciem w kościele katedralnym kapituła tuteczna z oracjami witała królestwo, którym po łacinie im. ks. sekretarz odpowiadał. Im. ks. Wujakowski nominat sufraganijej tuteczny miał wielką mszą i procesyją po mieście cum assistentia państwa miłościwego; królewiczowie ichm. baldachin nieśli, deszcz
troszenkę przeszkodził już na czwartej ewangeliej. Po procesyjej królestwo ichm. w swojej kamienicy obiad jedli. Po obiedzie na nieszporze byli u panien Wszystkich ŚŚ., po którym na wczas nocny do dworku imp. podskarbiego nadw. pojachali. Imp. krakowski częstował wszystkich ichmciów znajdujących się przy
. Die 10 junii we Lwowie
Królestwo ichm. dzisiejszego dnia debitam solennitatem Corporis Christi w mieście odprawowało, przed którym zaczęciem w kościele katedralnym kapituła tuteczna z oracyjami witała królestwo, którym po łacinie jm. ks. sekretarz odpowiadał. Jm. ks. Wujakowski nominat sufraganijej tuteczny miał wielką mszą i procesyją po mieście cum assistentia państwa miłościwego; królewicowie ichm. baldachin nieśli, deszcz
troszenkę przeszkodził już na czwartej ewangelijej. Po procesyjej królestwo ichm. w swojej kamienicy obiad jedli. Po obiedzie na nieszporze byli u panien Wszystkich ŚŚ., po którym na wczas nocny do dworku jmp. podskarbiego nadw. pojachali. Jmp. krakowski częstował wszystkich ichmciów znajdujących się przy
Skrót tekstu: SarPam
Strona: 138
Tytuł:
Pamiętnik z czasów Jana Sobieskiego
Autor:
Kazimierz Sarnecki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1690 a 1696
Data wydania (nie wcześniej niż):
1690
Data wydania (nie później niż):
1696
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Janusz Woliński
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1958
sprawy, z którychby oni pożytek, a my przymówkę i ohydę i szkodę duchowieństwa swego braćbyśmy mogli.
Trzy prawdy około tego wyznać się mają. Ta jedna, iż królewskie nabożeństwo wynika na poważenie sług swoich duchownych; tego w nim ganić nikt, Boga i kapłańską dostojność znający, nie może. Lecz tego miłościwego oka jego na nas na zbawienie onego samego, dla którego wezwani do dworu jesteśmy, używamy i na duchowne rady i przestrogi, których i królom potrzeba, obracamy, aby wedle Boga i praw i sprawiedliwości państwo sprawował. Do takiego upominania, królestwu wszytkiemu pożytecznego, nie mielibyśmy przystępu, w niełasce jego będąc,
sprawy, z którychby oni pożytek, a my przymówkę i ohydę i szkodę duchowieństwa swego braćbyśmy mogli.
Trzy prawdy około tego wyznać się mają. Ta jedna, iż królewskie nabożeństwo wynika na poważenie sług swoich duchownych; tego w nim ganić nikt, Boga i kapłańską dostojność znający, nie może. Lecz tego miłościwego oka jego na nas na zbawienie onego samego, dla którego wezwani do dworu jesteśmy, używamy i na duchowne rady i przestrogi, których i królom potrzeba, obracamy, aby wedle Boga i praw i sprawiedliwości państwo sprawował. Do takiego upominania, królestwu wszytkiemu pożytecznego, nie mielibyśmy przystępu, w niełasce jego będąc,
Skrót tekstu: SkarArtykułCz_III
Strona: 99
Tytuł:
Na artykuł o Jezuitach zjazdu sędomierskiego odpowiedź
Autor:
Piotr Skarga
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1606
Data wydania (nie wcześniej niż):
1606
Data wydania (nie później niż):
1606
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pisma polityczne z czasów rokoszu Zebrzydowskiego 1606-1608
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Czubek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1918
INTERCYZA ŚLUBNA MIĘDZY ELŻBIETĄ HELENĄ FEBRONIĄ, CÓRKĄ MICHAŁA FLORIANA RZEWUSKIEGO P. N. K., A JANEM ALEKsANDREM KONIECPOLSKIM, w roku 1685.
Za Przedwieczną Woli Boskiej Ordinacją, dobrotliwym oraz Ojcowskim i Macierzyńskim Królestwa Ichmościów Państwa miłościwego wyraznym Konsensem, wolą i Perswazią, i zdaniem spolnych Ichmościów Przyjaciół, stanął pewny Kontrakt miedzy Wielmożnym Jegomością Panem Michałem Florianem na Rozdole Rzewuskim, Podskarbim Nadwornym Koronnym, Chełmskim, Nowosieleckim etc. etc. Starostą, Pułkownikiem Jego Królewskiej Mości, a Wielmożnym Jegomością Panem Janem AJeksandrem na Koniecpolu Koniecpolskim, Wo-
jewodzicem Bełzkim, Rotmistrzem Jego
INTERCYZA ŚLUBNA MIĘDZY ELŻBIETĄ HELENĄ FEBRONIĄ, CÓRKĄ MICHAŁA FLORYANA RZEWUSKIEGO P. N. K., A JANEM ALEXANDREM KONIECPOLSKIM, w roku 1685.
Za Przedwieczną Woli Boskiey Ordinatią, dobrotliwym oraz Oycowskim y Macierzyńskim Królestwa Ichmościów Państwa miłościwego wyraznym Consensem, wolą y Perswazią, y zdaniem spolnych Ichmościów Przyiaciół, stanął pewny Kontrakt miedzy Wielmożnym Jegomością Panem Michałem Floryanem na Rozdole Rzewuskim, Podskarbim Nadwornym Koronnym, Chełmskim, Nowosieleckim etc. etc. Starostą, Pułkownikiem Jego Królewskiey Mości, a Wielmożnym Jegomością Panem Janem AIexandrem na Koniecpolu Koniecpolskim, Wo-
iewodzicem Bełzkim, Rothmistrzem Jego
Skrót tekstu: InterRzewKoniec
Strona: 390
Tytuł:
Intercyza ślubna
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
intercyzy
Tematyka:
gospodarstwo, obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1685
Data wydania (nie wcześniej niż):
1685
Data wydania (nie później niż):
1685
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pamiętniki o Koniecpolskich. Przyczynek do dziejów polskich XVII wieku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Stanisław Przyłęcki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Leon Rzewuski
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1842
przyznać intra decursum duarum Hebdomadarum po Akcie weselnym zaraz obliguje się mediante Abrenuntiatione de Bonis Paternis et Maternis . Nad to do żadnych Zapisów przywodzić i przyniewalać pomienioną da Pan Bóg przyszłą Małżonkę swoją sine Consensu et Assistentia Amicorum de linea Paterna proximiorum niebędzie. Aktu weselnego Dzień i Czas, Dispozicji i woli Królestwa Ichmościów, Państwa swego miłościwego, i Rozkazowi spuszczając. Które to Konditie wzwyż mianowane rękami własnemi swemi, i Ichmościów Przyjaciół podpisane, i ten Kontrakt Aktami Grodzkiemi Warszawskiemi roborowany pod Zakładem Sto Tysięcy Złotych Polskich strzymać sobie powinni będą. In Casu zaś per partem quamcunque alicuius Contraventionis , Forum sobie generalne in omni Judicio et Officio Regni etiam Tribunalitio Lublinensi naznaczają.
przyznać intra decursum duarum Hebdomadarum po Akcie weselnym zaraz obliguie się mediante Abrenuntiatione de Bonis Paternis et Maternis . Nad to do żadnych Zapisów przywodzić y przyniewalać pomienioną da Pan Bóg przyszłą Małżonkę swoię sine Consensu et Assistentia Amicorum de linea Paterna proximiorum niebędzie. Aktu weselnego Dzień y Czas, Dispozitiey y woli Królestwa Ichmościów, Państwa swego miłościwego, y Roskazowi spuszczaiąc. Które to Conditie wzwyż mianowane rękami własnemi swemi, y Ichmościów Przyiaciół podpisane, y ten Kontrakt Aktami Grodzkiemi Warszawskiemi roborowany pod Zakładem Sto Tysięcy Złotych Polskich strzymać sobie powinni będą. In Casu zaś per partem quamcunque alicuius Contraventionis , Forum sobie generalne in omni Judicio et Officio Regni etiam Tribunalitio Lublinensi naznaczaią.
Skrót tekstu: InterRzewKoniec
Strona: 391
Tytuł:
Intercyza ślubna
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
intercyzy
Tematyka:
gospodarstwo, obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1685
Data wydania (nie wcześniej niż):
1685
Data wydania (nie później niż):
1685
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pamiętniki o Koniecpolskich. Przyczynek do dziejów polskich XVII wieku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Stanisław Przyłęcki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Leon Rzewuski
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1842
