sercem rządzi, Owa miłość łapa, a ta ją sądzi. Filis serca miękczy, Klorys im pomaga, Tamta afekt słodzi, a ta wymaga. Filis nie ma wady, a Klorys przygany, Ta nie zna niestatku, a ta odmiany. Filis w sercu dzika, ale Klorys wierna,
Tamta jest powabna, ta miłosierna. Filis dziwnie dobra, a Klorys łaskawa, Ta kocha, gdy pocznie; ta nie ustawa. Dla tej cierpieć miło, a dla tej omdlewać, Ta się kochać każe, a ta spodziewać. Dla tej serce taje, a dla tej usycha, Do tej więcej płacze, a do tej wzdycha. Owa myślom
sercem rządzi, Owa miłość łapa, a ta ją sądzi. Filis serca miękczy, Klorys im pomaga, Tamta afekt słodzi, a ta wymaga. Filis nie ma wady, a Klorys przygany, Ta nie zna niestatku, a ta odmiany. Filis w sercu dzika, ale Klorys wierna,
Tamta jest powabna, ta miłosierna. Filis dziwnie dobra, a Klorys łaskawa, Ta kocha, gdy pocznie; ta nie ustawa. Dla tej cierpieć miło, a dla tej omdlewać, Ta się kochać każe, a ta spodziewać. Dla tej serce taje, a dla tej usycha, Do tej więcej płacze, a do tej wzdycha. Owa myślom
Skrót tekstu: ZbierDrużBar_II
Strona: 602
Tytuł:
Wiersze zbieranej drużyny
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1675
Data wydania (nie wcześniej niż):
1675
Data wydania (nie później niż):
1675
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Poeci polskiego baroku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jadwiga Sokołowska, Kazimiera Żukowska
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1965
przyczyniła Karmelitom, 60 fundowała Klasztorów.
Zakon MINIMORUM od Z. Franciszka de Paula fundowany Roku. 1625.
Zakon TEATYNÓW Kleryków Regularnych wziął swoje początki Roku 1524 od Z. Kajetana Tienea, od Klemensa VII. aprobowany, in tantorigore życia, że ani swego co mieć, ani kwestować nie godzi się, chyba co ultro miłosierna ofertuje im ręka. Nazwani Teatyni, od Teatyńskiego Biskupa Piotra Karafy do nich wstępującego. Z. Fundator ich leży w Neapolu miraculis clarus, w Kościele Z. Pawła,
Zakonnice NIEPOKALANEGO POCZĘCIA Najświętszej Panny, fundowane od Beatryki de Sylva Luzytanki, wielkiej Pobożności Damy, której się N. Panna w białym Habicie i w Szkaplerzu
przyczyniła Karmelitom, 60 fundowałá Klasztorow.
Zakon MINIMORUM od S. Franciszka de Paula fundowany Roku. 1625.
Zakon TEATYNOW Klerykow Regularnych wziął swoie początki Roku 1524 od S. Káietana Tienea, od Klemensa VII. approbowany, in tantorigore życia, że ani swego co mieć, ani kwestować nie godzi się, chyba co ultro miłosierna offertuie im ręka. Nazwani Teatyni, od Teatyńskiego Biskupa Piotra Karaffy do nich wstępuiącego. S. Fundator ich leży w Neapolu miraculis clarus, w Kościele S. Pawła,
Zakonnice NIEPOKALANEGO POCZĘCIA Nayświętszey Panny, fundowane od Beatryki de Sylva Luzytanki, wielkiey Pobożności Damy, ktorey się N. Panna w białym Habicie y w Szkaplerzu
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 1038
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
8. Września. Żyła około Roku 922. pochowana w Tetynie u Z. Katarzyny, z tamtąd Z, Wacław Syn przeniąsł ją do Pragi Stolicy Czeskiej, i w Kościele Z. Jerzego de novo fundowanym od siebie złożył solennie.
LUDWIKI Albertonii Wdowy Tercianki Zakonu Z. Franciszka 5. Lutego. Była na ubogich tak miłosierna, że w bochny chleba O SS. Relikwiach.
to srebrną, to złotą, kładła monete wzdychając do BOGA, aby temu droższa dostała się w chlebie moneta, który potrzebniejszy. W ukrzyżowanym Jezusie zanurzała się z wielkim płaczem, Umarła Roku 1533. lat mając 60. Leży w Rzymie w Kościele Z. Franciszka ad
8. Września. Zyła około Roku 922. pochowana w Tetynie u S. Katarzyny, z tamtąd S, Wacław Syn przeniąsł ią do Pragi Stolicy Czeskiey, y w Kościele S. Ierzego de novo fundowanym od siebie złożył solennie.
LUDWIKI Albertonii Wdowy Tercianki Zakonu S. Franciszka 5. Lutego. Była na ubogich tak miłośierná, że w bochny chleba O SS. Relikwiach.
to srebrną, to złotą, kładła monete wzdycháiąc do BOGA, áby temu droższa dostałá się w chlebie moneta, ktory potrzebnieyszy. W ukrzyżowanym Iezusie zánurzałá się z wielkim płaczem, Umarłá Roku 1533. lat maiąc 60. Leży w Rzymie w Kościele S. Franciszka ad
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 175
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
/ dąb zwątlony wali/ I liną zatargniony/ gwałt lasu obali. Zlękłe Driady z szkody/ i w drzewie/ i w sobie/ Siostrzyce do Cerery zbieżą się w żałobie; Jej/ na Erysychtona/ prosząc o kaźń srogą. Potuszyła/ i głową kinąwszy chędogą/ Ociężałych okwitem zniwem/ ról ruszyła/ I nie miłosierna kaźń na niego zmyśliła. BYle komu litości/ za tak złym dowodem/ Nie zdał się godzien/ ciężkim trybować go głodem. Z którym iże się samej wręcz zewrzeć nie godzi/ (Gdyż na udry/ jak żywo/ z głodem Ceres chodzi) Z nagornych Bogini jednę/ w posługę wprawila/ Oreadę; do której
/ dąb zwątlony wáli/ Y liną zátá®gniony/ gwałt lásu obáli. Zlękłe Dryády z szkody/ y w drzewie/ y w sobie/ Siestrzyce do Cerery zbieżą się w żałobie; Iey/ ná Erysychtoná/ prosząc o kaźń srogą. Potuszyłá/ y głową kinąwszy chędogą/ Oćiężáłych okwitem zniwem/ rol ruszyłá/ Y nie miłośierna kaźń ná niego zmyśliłá. BYle komu litośći/ zá ták złym dowodem/ Nie zdał się godźien/ ćiężkim trybowáć go głodem. Z ktorym iże się sámey wręcz zewrzeć nie godźi/ (Gdyż ná vdry/ iak żywo/ z głodem Ceres chodźi) Z nagornych Bogini iednę/ w posługę wpráwilá/ Oreádę; do ktorey
Skrót tekstu: OvŻebrMet
Strona: 213
Tytuł:
Metamorphoseon
Autor:
Publius Ovidius Naso
Tłumacz:
Jakub Żebrowski
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
mitologia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1636
Data wydania (nie wcześniej niż):
1636
Data wydania (nie później niż):
1636
Weiherze Kasztelanie Gdańskim, potym z Sybillą Piastowną, to jest, z linii Piasta, Domu który w Polsce naszej, więcej niż cztery sta lat na tronie panował: była to córka Jerzego Książęcia Brygeńskiego, wnuczka Joachima Elektora Brandenburskiego : potomstwo jego córki trzy, Konstancja Bąkowska Wojewodzina Malborska, Starościna Bródnicka, z Opalińskiej urodzona, miłosierna na ubogich i Domy zakonne, umarła 1685, w Toruniu u Z. Jana z nadgrobkiem marmurowym pochowana. Cecylia Brezina Wojewodzina Poznańska. Weiherowa Wojewodzina Pomorska, Ludwika Weihera małżonka. Ms. Konopats: synów dwóch, Władysław i N. Podkomorzy najwyższy u Brandenburczyka, którego imieniem do Berlina, zapraszał Księżnę Bawarską, a Królewnę
Weiherze Kásztelánie Gdańskim, potym z Sybillą Piastowną, to iest, z linii Piasta, Domu ktory w Polszcze nászey, więcey niż cztery sta lat ná tronie panował: byłá to corka Jerzego Xiążęcia Brygeńskiego, wnuczka Joachimá Elektorá Brandeburskiego : potomstwo iego corki trzy, Konstáncya Bąkowska Woiewodzina Malborska, Stárościna Brodnicka, z Opalińskiey urodzona, miłosierna ná ubogich y Domy zakonne, umarła 1685, w Toruniu u S. Janá z nadgrobkiem marmurowym pochowana. Cecylia Brezina Woiewodzina Poznańska. Weiherowa Woiewodzina Pomorska, Ludwiká Weihera małżonka. Ms. Konopats: synow dwoch, Władysław y N. Podkomorzy naywyższy u Brandeburczyka, ktorego imieniem do Berlina, zapraszał Xiężnę Bawarską, á Krolewnę
Skrót tekstu: NiesKor_II
Strona: 70
Tytuł:
Korona polska, t. II
Autor:
Kasper Niesiecki
Drukarnia:
Collegium lwowskiego Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
herbarze
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1738
Data wydania (nie wcześniej niż):
1738
Data wydania (nie później niż):
1738
sercem rządzi, Owa miłość łapa, a ta ją sądzi, Phillis serca miękczy, Clorys im pomaga, Tamta afekt słodzi, a ta wymaga. Phillis niema wady, a Clorys przygany, Ta nie zna niestatku, a ta odmiany. Phillis w sercu dzika, ale Clorys wierna, Tamta jest powabna, ta miłosierna. Phillis dziwnie dobra, a Clorys łaskawa, Ta kocha gdy pocznie, ta nieustawa. Dla tej cierpieć miło, a dla tej omdlewać, Ta się kochać każe, a ta spodziewać. Dla tej serce taje, a dla tej usycha, Do tej więcej płacze, a do tej wzdycha. Owa myślom sidła
sercem rządzi, Owa miłość łapa, a ta ją sądzi, Phillis serca miękczy, Clorys im pomaga, Tamta afekt słodzi, a ta wymaga. Phillis niema wady, a Clorys przygany, Ta nie zna niestatku, a ta odmiany. Phillis w sercu dzika, ale Clorys wierna, Tamta jest powabna, ta miłosierna. Phillis dziwnie dobra, a Clorys łaskawa, Ta kocha gdy pocznie, ta nieustawa. Dla tej cierpieć miło, a dla tej omdlewać, Ta się kochać każe, a ta spodziewać. Dla tej serce taje, a dla tej usycha, Do tej więcej płacze, a do tej wzdycha. Owa myślom sidła
Skrót tekstu: ZbierDrużWir_I
Strona: 84
Tytuł:
Collectanea...
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty, pieśni
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1675 a 1719
Data wydania (nie wcześniej niż):
1675
Data wydania (nie później niż):
1719
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Wirydarz poetycki
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Aleksander Brückner
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Towarzystwo dla Popierania Nauki Polskiej
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1910
Przez jej przyczynę wszyscy cię błagamy: Kiedy cię Boga swego przegniewamy.
Do ciebie uczniu/ prowadzę rzecz swoję/ Daj Boże mogło pojąć serce twoje. Jako jest wielkiej powagi u Syna/ Wszystko jej ważna dokaże przyczyna. Wymówić język/ tego mój nie zdoła/ Jako jest dobra/ łaskawa/ wesoła. Wszystkiemu światu Pani miłosierna/ Czysta/ pokorna/ i w gładkość niezmierna.
Dobroci niemasz początku i końca/ Po stotysiąckroć gładsza jest od Słońca. A gdy wesołe czoło swe podniesie/ Wszystka niebieska rzesza zdumieje się. Pokorze końca niemasz/ ani miary/ Pełna jest łaski z niebieskiemi dary. Panna przed płodem/ Panna przy rodzeniu/
Przez iey przyczynę wszyscy ćie błagamy: Kiedy ćie Bogá swego przegniewamy.
Do ćiebie vczniu/ prowadzę rzecz swoię/ Day Boże mogło poiąć serce twoie. Iáko iest wielkiey powagi v Syná/ Wszystko iey ważna dokaże przyczyná. Wymowić ięzyk/ tego moy nie zdoła/ Iako iest dobra/ łáskáwa/ wesoła. Wszystkiemu światu Páni miłośierna/ Czysta/ pokorna/ y w głádkość niezmierna.
Dobroći niemasz początku y końcá/ Po stotyśiąckroć głádsza iest od Słońca. A gdy wesołe czoło swe podnieśie/ Wszystká niebieska rzesza zdumieie sie. Pokorze końcá niemász/ áni miáry/ Pełna iest łáski z niebieskiemi dary. Pánná przed płodem/ Pánná przy rodzeniu/
Skrót tekstu: TwarKPoch
Strona: H3
Tytuł:
Pochodnia miłości bożej
Autor:
Kasper Twardowski
Drukarnia:
Walerian Piątkowski
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1628
Data wydania (nie wcześniej niż):
1628
Data wydania (nie później niż):
1628
Królewny.
Ubóstwo Zakonne tak jej kochane było/ iż żadnej rzeczy nowej niechciała zażywać: z posłuszeństwa Zakonnego nigdy się nie wymawiała/ ale raczej dobrowolnie w kuchni robiła na zimnie/ i inne odprawowała najpodlejsze posługi Zakonne; pokora/ cierpliwość/ niewymowna w niej była/ jako właśnie w prawdziwej służebnicy Chrystusowej. Tak wielce zaś miłosierna była nad ubogiemi/ że cokolwiek jej Król/ Królowa/ brat posyłali kosztownego/ wszytko ubogim za dozwoleniem Przełożonej rozdała: nawet raz suknią z siebie zdjąwszy/ ubogiemu dała/ mówiąc: Niech Bogu będzie dzięka na wieki/ że mię z łaski swej chowa nienaruszoną na zdrowiu/ lubom bardziej niegodna łaski jego Z. nad
Krolewny.
Vbostwo Zakonne ták iey kocháne było/ iż żadney rzeczy nowey niechćiáłá záżywáć: z posłuszeństwá Zakonnego nigdy się nie wymawiáłá/ ále ráczey dobrowolnie w kuchni robiłá na źimnie/ y inne odpráwowáłá naypodleysze posługi Zakonne; pokorá/ ćierpliwość/ niewymowna w niey byłá/ iáko właśnie w prawdźiwey służebnicy Chrystusowey. Ták wielce záś miłośierna byłá nad ubogiemi/ że cokolwiek iey Krol/ Krolowa/ brát posyłáli kosztownego/ wszytko vbogim zá dozwoleniem Przełożoney rozdáłá: náwet raz suknią z śiebie zdiąwszy/ vbogiemu dáłá/ mowiąc: Niech Bogu będźie dźięká ná wieki/ że mię z łáski swey chowa nienáruszoną ná zdrowiu/ lubom bárdźiey niegodná łáski iego S. nád
Skrót tekstu: OkolNiebo
Strona: 27
Tytuł:
Niebo ziemskie aniołów w ciele
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Szymon Okolski
Drukarnia:
Drukarnia Jezuitów
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
żywoty świętych
Tematyka:
obyczajowość, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1644
Data wydania (nie wcześniej niż):
1644
Data wydania (nie później niż):
1644
. Franciszek odłączył ją od świata/ i ozdobę głowy z włosów odstrzygnął od niej/ imię własne na pamiątkę Baranka niewinnego Agnes zostawując. Trwała w Klasztorze ś. Damiana świątobliwie/ włosiennicę ostrą na ciele nosząc/ od dnia weścia do Zakonu aż do śmierci. Wszytko posilenie jej było chleb i woda. Z natury była wielce miłosierna/ obfitująca w cnotach. Posłał ją Z. Franciszek na założenie Klasztoru Panieńskiego do Florencji/ na Gorze nazwanej Celio, i wielkiej obserwancjej albo ostrości życia przy ubóstwie założyła tam Klasztor. Jednak wielce żałosna będąc/ iż była odłączona od Siostry i Sióstr/ pisywała do nich/ oddając się ich modlitwom. Otrzymała też od Ojca
. Fránćiszek odłączył ią od świátá/ y ozdobę głowy z włosow odstrzygnął od niey/ imię własne ná pámiątkę Báránká niewinnego Agnes zostáwuiąc. Trwáłá w Klasztorze ś. Dámianá świątobliwie/ włośiennicę ostrą ná ćiele nosząc/ od dniá weśćia do Zakonu áż do śmierći. Wszytko pośilenie iey było chleb y wodá. Z nátury byłá wielce miłośierna/ obfituiącá w cnotách. Posłał ią S. Fránćiszek ná záłożenie Klasztoru Pánieńskiego do Florencyey/ ná Gorze názwáney Celio, y wielkiey obserwáncyey álbo ostrośći żyćia przy vbostwie założyłá tám Klasztor. Iednák wielce żáłosna będąc/ iż byłá odłączona od Siostry y Siostr/ pisywáłá do nich/ oddáiąc się ich modlitwom. Otrzymáłá też od Oycá
Skrót tekstu: OkolNiebo
Strona: 102
Tytuł:
Niebo ziemskie aniołów w ciele
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Szymon Okolski
Drukarnia:
Drukarnia Jezuitów
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
żywoty świętych
Tematyka:
obyczajowość, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1644
Data wydania (nie wcześniej niż):
1644
Data wydania (nie później niż):
1644
