, quid percutis me? Otoź zły i dobry Anioł formuje głos w pysku bestii.
18. Czart nie raz się czyni Incubum, albo succubum, alias (jak tu zowią na Rusi) latawcem albo latawicą, do takiej przywodząc ludzi lubieżnych, niepowściągliwych amoratów niecnoty, że albo białąglowę uformuje z powietrza dla nich urodziwą, miłosną, a czasem ścirw z kąd porwawszy przy nim kładą, pokrywszy pięknej amazyj postacią: albo też dla białogłowy naturalnej uwikłanej amorami lub cielesności apetycznej reprezentują mężczyznę, wtedy się czyniąc Incubum, actum znią czyni venereum; z czego może białogłowa vere impraegnari, semine virili cali do aliunde allato, et debite applicato: z której
, quid percutis me? Otoź zły y dobry Anioł formuie głos w pysku bestyi.
18. Czart nie raz się czyni Incubum, álbo succubum, alias (iák tu zowią na Rusi) latawcem albo latawicą, do tákiey przywodząc ludzi lubieżnych, niepowsciągliwych amoratow niecnoty, że albo białąglowę uformuie z powietrza dla nich urodziwą, miłosną, á czasem scirw z kąd porwawszy przy nim kładą, pokrywszy piękney amazyi postacią: álbo też dla białogłowy naturalney uwikłaney amorami lub cielesności appetyczney reprezentuią męszczyznę, wtedy się czyniąc Incubum, actum znią czyni venereum; z czego może białogłowa vere impraegnari, semine virili cali do aliunde allato, et debite applicato: z ktorey
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 208
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
iż usłyszawszy to ofiarowanie/ naprzód Panu Bogu dzięki oddał/ który przez wiene swoje/ owieczki swoje opatruje. Potym dziękując temu panu Uralndowi tak odpowiedział: Panie/ gdy się wrócicie do majętności waszej/ ja wam poszlę dwu z towarzyszów moich a wy im tę górę ukażęcie. Jeśli będzie sposobna/ z wielką chęcią waszę miłosną ofiarę przyjmę. A ten pan mieszkał w jednym Zamku swoim nie daleko góry Aluerny. Gdy się tedy on Fest skończył/ i ten pan do domu się wrócił/ ś. Franciszek posłał do niego dwu z towarzyszów swoich/ których on jako Anioły z nieba vczciwie i z miłością przyjał/ i posłałz nimi około piącidziesiąt człowieka
iż vsłyszawszy to ofiárowánie/ naprzod Pánu Bogu dzięki oddał/ ktory przez wiene swoie/ owieczki swoie opátruie. Potym dźiękuiąc temu pánu Vralndowi tak odpowiedźiał: Pánie/ gdy sie wroćićie do maiętnosći wászey/ ia wam poszlę dwu z towárzyszow moich á wy im tę gorę vkáżęćie. Iesli będźie sposobna/ z wielką chęćią waszę miłosną ofiárę przyimę. A ten pan mieszkał w iednym Zamku swoim nie dáleko gory Aluerny. Gdy sie tedy on Fest skończył/ y ten pan do domu sie wroćił/ ś. Fránćiszek posłał do niego dwu z towárzyszow swoich/ ktorych on iáko Anyoły z niebá vćżćiwie y z miłością przyiał/ y posłałz nimi około piąćidźieśiąt człowieká
Skrót tekstu: ZwierPrzykład
Strona: 134
Tytuł:
Wielkie zwierciadło przykładów
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Szymon Wysocki
Drukarnia:
Jan Szarffenberger
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
przypowieści, specula (zwierciadła)
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
że ja karać zań Ojca Ksymeny? Honor! Miłość! Ojcze! Panno Nie miłosierne prawo, gwałcie nie jednaki, Albo mi sławę bierzesz, albo wszytkie smaki: Takem nie godzien i żyć, a tak serce ranno; Smaczne, a wraz okrutne respekty, któremi, Afektami różnemi Myśl rozdzieracie, mężną i miłosną, Takąsz to macie cenę? Ze z was i siły słuszne pomście rosną, I z waszej zrzędy mam stracić Ksymenę. Ach! lepiej umrzeć sto razy, Tylem ja mojej Pannie, jak Ojcu powinien. Kto się mścić chce, ten będzie niełaski Jej winien. A ja się śmięrci boję mniej, niż Jej urazy
że ia kárać zań Oycá Xymeny? Honor! Miłość! Oycze! Pánno Nie miłosierne práwo, gwáłcie nie iednáki, Albo mi słáwę bierzesz, álbo wszytkie smáki: Tákem nie godzien y żyć, á ták serce ránno; Smáczne, á wraz okrutne respekty, ktoremi, Affektámi rożnemi Myśl rozdzierácie, mężną y miłosną, Tákąsz to mácie cenę? Ze z was y siły słuszne pomście rosną, Y z wászey zrzędy mam strácić Xymenę. Ach! lepiey umrzeć sto rázy, Tylem ia moiey Pánnie, iák Oycu powinien. Kto się mścić chce, ten będzie niełáski Iey winien. A ia się smięrci boię mniey, niż Iey urázy
Skrót tekstu: CorMorszACyd
Strona: 121
Tytuł:
Cyd
Autor:
Pierre Corneille
Tłumacz:
Jan Andrzej Morsztyn
Miejsce wydania:
Supraśl
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
dramat
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1752
Data wydania (nie wcześniej niż):
1752
Data wydania (nie później niż):
1752
darami twymi/ a niedopuszczaj krewkości mojej spływać/ i rozpuszczać się na pożądliwości cielesne/ i na próżności świeckie. Część wtóra/ Ćwiczenie 44.
3. Żebrzę u ciebie mój Panie daru pobożności/ z-owocem dobroci i łaskawości/ przez które daj mi serdeczną uczciwość i głęboką poddaność ku tobie/ a ku bliźniemu miłosną dobroczynność/ i do wygodzenia bliźniemu w-potrzebie jego skuteczną skłonność.
4. Żebrzę u ciebie mój Panie Daru mocy i mężności/ a przy nim owocu cierpliwości/ żeby mężność wspierała mię do wszelakich/ i wspaniałych/ i trudnych rzeczy dla chwały twojej czynienia/ a cierpliwość mi dodawała mocy i statku do rzeczy przeciwnych i
dárámi twymi/ á niedopuszczay krewkośći moiey spływáć/ i rospuszczáć się ná pożądliwośći ćielesne/ i ná prożnośći świeckie. Część wtora/ Cwiczenie 44.
3. Zebrzę v ćiebie moy Pánie daru pobożnośći/ z-owocem dobroći i łáskáwośći/ przez ktore day mi serdeczną vczćiwość i głęboką poddáność ku tobie/ á ku bliźniemu miłosną dobroczynność/ i do wygodzenia bliźniemu w-potrzebie iego skuteczną skłonność.
4. Zebrzę v ćiebie moy Pánie Dáru mocy i mężnośći/ á przy nim owocu cierpliwośći/ żeby mężność wspieráłá mię do wszelákich/ i wspániáłych/ i trudnych rzeczy dla chwały twoiey czynienia/ á ćierpliwość mi dodawáłá mocy i státku do rzeczy przećiwnych i
Skrót tekstu: DrużbDroga
Strona: 305
Tytuł:
Droga doskonałości chrześcijańskiej
Autor:
Kasper Drużbicki
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Kalisz
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1665
Data wydania (nie wcześniej niż):
1665
Data wydania (nie później niż):
1665
