z pochew oddawał mówiąc Accipe Gladium etc. W pochew potym włożony do boku przypasował mówiąc: Accingere gladió tuô super femurituum potentissimè, et attende, quia Sancti non in gladiô, sed per fidem vicerunt regna. Wstawał potym Cesarz, trzy razy machnął Mieczem o Imperium Rzymsko- Niemieckim i Koronacyj
jako Żołnierz Z. Piotra, Miecznikowi go swemu oddawał: potym klęknąwszy Jabłko złote w prawą, a Berło w lewą odbierał rękę od Ojca Z. przy formie pewnych stów, dających mu moc i dyrekcją; potym odbierał Koronę przysłów tych mówieniu: Accipe signum gloriae. Cesarz Nogi ucałowawszy Ojca Z. na swój szedł Tron po prawej ręce Ojca Z. sobie
z pochew oddawał mowiąc Accipe Gladium etc. W pochew pòtym włożony do boku przypasował mowiąc: Accingere gladió tuô super femurituum potentissimè, et attende, quia Sancti non in gladiô, sed per fidem vicerunt regna. Wstawał potym Cesarz, trzy razy machnął Mieczem o Imperium Rzymsko- Niemieckim y Koronacyi
iako Zołnierz S. Piotra, Miecznikowi go swemu oddawał: potym klęknąwszy Iabłko złote w prawą, a Berło w lewą odbierał rękę od Oyca S. przy formie pewnych stow, daiących mu moc y dyrekcyą; potym odbierał Koronę przysłow tych mowieniu: Accipe signum gloriae. Cesarz Nogi ucałowawszy Oyca S. na swoy szedł Tron po prawey ręce Oyca S. sobie
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 498
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
Potockiemu, naówczas krajczemu koronnemu, a dzisiejszemu wojewodzie kijowskiemu, miasta Lutowiż i Łokacze, i wsi 8. Czackiemu, kasztelanowi wołyńskiemu, miasto Bereźnicę i wsi 6, i inne dobra w posesji Kamińskiego zostające. Grocholskiemu, sędziemu ziemskiemu bracławskiemu, wsi dwie, a trzecią Bogatkowi, pisarzowi ziemskiemu bracławskiemu. Karolowi Szydłowskiemu, miecznikowi smoleńskiemu, faworytowi i amantowi swemu, miasto Koźmin i wsi 17. Fajgielowi, komisarzowi kanclerza koronnego Małachowskiego, wsi 3. Jabłonowskiemu, stolnikowi lit., a teraźniejszemu wojewodzie nowogródzkiemu, miasto Sulżyńce i wsi 20. Romanowi wsie 2. Księciu wojewodzie ruskiemu, przeszłemu kawalerowi maltańskiemu, wyżej wspomnionemu, i zięciowi jego Lubomirskiemu,
Potockiemu, naówczas krajczemu koronnemu, a dzisiejszemu wojewodzie kijowskiemu, miasta Lutowiż i Łokacze, i wsi 8. Czackiemu, kasztelanowi wołyńskiemu, miasto Bereźnicę i wsi 6, i inne dobra w posesji Kamińskiego zostające. Grocholskiemu, sędziemu ziemskiemu bracławskiemu, wsi dwie, a trzecią Bogatkowi, pisarzowi ziemskiemu bracławskiemu. Karolowi Szydłowskiemu, miecznikowi smoleńskiemu, faworytowi i amantowi swemu, miasto Koźmin i wsi 17. Fajgielowi, komisarzowi kanclerza koronnego Małachowskiego, wsi 3. Jabłonowskiemu, stolnikowi lit., a teraźniejszemu wojewodzie nowogródzkiemu, miasto Sulżyńce i wsi 20. Romanowi wsie 2. Księciu wojewodzie ruskiemu, przeszłemu kawalerowi maltańskiemu, wyżej wspomnionemu, i zięciowi jego Lubomirskiemu,
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 433
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
kanclerza koronnego Małachowskiego, wsi 3. Jabłonowskiemu, stolnikowi lit., a teraźniejszemu wojewodzie nowogródzkiemu, miasto Sulżyńce i wsi 20. Romanowi wsie 2. Księciu wojewodzie ruskiemu, przeszłemu kawalerowi maltańskiemu, wyżej wspomnionemu, i zięciowi jego Lubomirskiemu, strażnikowi koronnemu, miasto Konstantynów i wsi 36. Lubomirskiemu, naówczas staroście kazimirskiemu, potem miecznikowi koronnemu miasta Miropol i Kulczyny, przy tym wsi 48. Lubomirskiemu, staroście olsztyńskiemu, teraźniejszemu miecznikowi koronnemu, państwo nowojowskie i wsi 84. Lubomirskiemu, wojewodzie lubelskiemu, miasto Cudnów i wsi 91. Dzierzgowskiemu wsie 2. Ilińskiemu wsie 2. Ołtarzewskiemu wieś 1. Romanówiczowi wsie 4. Ciesielskiemu wsie 2. Sobieszczańskiemu wsie 2
kanclerza koronnego Małachowskiego, wsi 3. Jabłonowskiemu, stolnikowi lit., a teraźniejszemu wojewodzie nowogródzkiemu, miasto Sulżyńce i wsi 20. Romanowi wsie 2. Księciu wojewodzie ruskiemu, przeszłemu kawalerowi maltańskiemu, wyżej wspomnionemu, i zięciowi jego Lubomirskiemu, strażnikowi koronnemu, miasto Konstantynów i wsi 36. Lubomirskiemu, naówczas staroście kazimirskiemu, potem miecznikowi koronnemu miasta Miropol i Kulczyny, przy tym wsi 48. Lubomirskiemu, staroście olsztyńskiemu, teraźniejszemu miecznikowi koronnemu, państwo nowojowskie i wsi 84. Lubomirskiemu, wojewodzie lubelskiemu, miasto Cudnów i wsi 91. Dzierzgowskiemu wsie 2. Ilińskiemu wsie 2. Ołtarzewskiemu wieś 1. Romanówiczowi wsie 4. Ciesielskiemu wsie 2. Sobieszczańskiemu wsie 2
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 433
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
miasto Sulżyńce i wsi 20. Romanowi wsie 2. Księciu wojewodzie ruskiemu, przeszłemu kawalerowi maltańskiemu, wyżej wspomnionemu, i zięciowi jego Lubomirskiemu, strażnikowi koronnemu, miasto Konstantynów i wsi 36. Lubomirskiemu, naówczas staroście kazimirskiemu, potem miecznikowi koronnemu miasta Miropol i Kulczyny, przy tym wsi 48. Lubomirskiemu, staroście olsztyńskiemu, teraźniejszemu miecznikowi koronnemu, państwo nowojowskie i wsi 84. Lubomirskiemu, wojewodzie lubelskiemu, miasto Cudnów i wsi 91. Dzierzgowskiemu wsie 2. Ilińskiemu wsie 2. Ołtarzewskiemu wieś 1. Romanówiczowi wsie 4. Ciesielskiemu wsie 2. Sobieszczańskiemu wsie 2. Błeszyńskiemu wsie 2. Lubomirskiemu, podstolemu koronnemu, miasta Dubno, Ptyczę i wsi 72.
miasto Sulżyńce i wsi 20. Romanowi wsie 2. Księciu wojewodzie ruskiemu, przeszłemu kawalerowi maltańskiemu, wyżej wspomnionemu, i zięciowi jego Lubomirskiemu, strażnikowi koronnemu, miasto Konstantynów i wsi 36. Lubomirskiemu, naówczas staroście kazimirskiemu, potem miecznikowi koronnemu miasta Miropol i Kulczyny, przy tym wsi 48. Lubomirskiemu, staroście olsztyńskiemu, teraźniejszemu miecznikowi koronnemu, państwo nowojowskie i wsi 84. Lubomirskiemu, wojewodzie lubelskiemu, miasto Cudnów i wsi 91. Dzierzgowskiemu wsie 2. Ilińskiemu wsie 2. Ołtarzewskiemu wieś 1. Romanówiczowi wsie 4. Ciesielskiemu wsie 2. Sobieszczańskiemu wsie 2. Błeszyńskiemu wsie 2. Lubomirskiemu, podstolemu koronnemu, miasta Dubno, Ptyczę i wsi 72.
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 433
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
tudzież IW. Michałowi księciu Radziwiłłowi, wojewodzie wileńskiemu, hetmanowi wielkiemu W. Ks. Lit.; urodzonym: Aleksandrowi Stadnickiemu, podkomorzemu podolskiemu, Adamowi Roztkowskiemu, staroście tyszowieckiemu, Andrzejowi Renardowi, staroście różańskiemu, Janowi Szumlańskiemu, chorążemu halickiemu, Stanisławowi Łętowskiemu, podstolemu krakowskiemu, Józefowi Mogilnickiemu, staroście nieszawskiemu, Józefowi Łopuskiemu, miecznikowi chełmskiemu, uprzejmie i wiernie nam miłym łaskę naszą królewską.
Przewielebny, Wielebny, IWielmożni i urodzeni, uprzejmie i wiernie nam mili.
Przestrzegając ex speculaz wysokości zwierzchności naszej królewskiej, aby z okazji WKsięcia Janusza Sanguszki, marszałka nadwornego W. Ks. Lit., który po ojcu swoim, administratorze dóbr ordynacji ostrogskiej
tudzież JW. Michałowi księciu Radziwiłłowi, wojewodzie wileńskiemu, hetmanowi wielkiemu W. Ks. Lit.; urodzonym: Aleksandrowi Stadnickiemu, podkomorzemu podolskiemu, Adamowi Rostkowskiemu, staroście tyszowieckiemu, Andrzejowi Renardowi, staroście różańskiemu, Janowi Szumlańskiemu, chorążemu halickiemu, Stanisławowi Łętowskiemu, podstolemu krakowskiemu, Józefowi Mogilnickiemu, staroście nieszawskiemu, Józefowi Łopuskiemu, miecznikowi chełmskiemu, uprzejmie i wiernie nam miłym łaskę naszą królewską.
Przewielebny, Wielebny, JWielmożni i urodzeni, uprzejmie i wiernie nam mili.
Przestrzegając ex speculaz wysokości zwierzchności naszej królewskiej, aby z okazji WKsięcia Janusza Sanguszki, marszałka nadwornego W. Ks. Lit., który po ojcu swoim, administratorze dóbr ordynacji ostrogskiej
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 441
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
.
Słowem mówiąc, jakem się z wielką gorącością i pokorą oddawał opatrzności boskiej, tak sama boska opatrzność, samo boskie miłosierdzie kierowało wszystkim. Też boskie miłosierdzie sprawiło, że deputaci, przyjaciele księcia kanclerza, zanieśli manifest w grodzie wołkowyskim, że contra paritatem votorum była promulgowana pluralitas, bo przez tę obiekcją księciu Radziwiłłowi, miecznikowi lit., tknęli do żywego serce ojcowskie księcia hetmana, że tę sprawę wziął za swoją własną i tak mocno, jako się wyżej wyraziło, obstawał przy nas i przy tym punkcie, aby dekret miński w kombinacji wspomniany nie był, a przez to, aby był in suo valore zachowany.
Numero 5-to. Była jeszcze
.
Słowem mówiąc, jakem się z wielką gorącością i pokorą oddawał opatrzności boskiej, tak sama boska opatrzność, samo boskie miłosierdzie kierowało wszystkim. Też boskie miłosierdzie sprawiło, że deputaci, przyjaciele księcia kanclerza, zanieśli manifest w grodzie wołkowyskim, że contra paritatem votorum była promulgowana pluralitas, bo przez tę obiekcją księciu Radziwiłłowi, miecznikowi lit., tknęli do żywego serce ojcowskie księcia hetmana, że tę sprawę wziął za swoją własną i tak mocno, jako się wyżej wyraziło, obstawał przy nas i przy tym punkcie, aby dekret miński w kombinacji wspomniany nie był, a przez to, aby był in suo valore zachowany.
Numero 5-to. Była jeszcze
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 813
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
. Księżna im. dobrodziejka nie była u królestwa ichm. dla nieszporu, na którym była u pp. wizytek in claustro i tam aż do siódmy bawiła się.
Król im. podpisał kasztelaniją chełmińską imp. Przepędowskiemu staroście mirachowskiemu, elbląską po imp. Działyńskim, który immediate w Toruniu fatis cessit, imp. Nieweszczyńskiemu, miecznikowi ziem pruskich, miecznikostwo zaś imp. Walerianowi Kruszyńskiemu, obywatelowi tamecznemu. D. 17 ejusdem
Bardzo był chory król im. na ten kamień, dla której boleści nie był nigdzie w kościele, i królowa im. nie była; obiadu z sobą nie jedli, ale osobno. Nikogo do pokojów nie wpuszczano okrom domowych.
. Księżna jm. dobrodziejka nie była u królestwa ichm. dla nieszporu, na którym była u pp. wizytek in claustro i tam aż do siódmy bawiła się.
Król jm. podpisał kasztelaniją chełmińską jmp. Przepędowskiemu staroście mirachowskiemu, elbląską po jmp. Działyńskim, który immediate w Toruniu fatis cessit, jmp. Nieweszczyńskiemu, miecznikowi ziem pruskich, miecznikostwo zaś jmp. Walerianowi Kruszyńskiemu, obywatelowi tamecznemu. D. 17 eiusdem
Bardzo był chory król jm. na ten kamień, dla której boleści nie był nigdzie w kościele, i królowa jm. nie była; obiadu z sobą nie jedli, ale osobno. Nikogo do pokojów nie wpuszczano okrom domowych.
Skrót tekstu: SarPam
Strona: 30
Tytuł:
Pamiętnik z czasów Jana Sobieskiego
Autor:
Kazimierz Sarnecki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1690 a 1696
Data wydania (nie wcześniej niż):
1690
Data wydania (nie później niż):
1696
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Janusz Woliński
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1958
. Mała pieczęć po tymże Leszczyńskim Olszowskiemu, biskupowi chełminskiemu, dostała się. Biskupstwem zaś łuckim Leszczyńskiego, za podjęte pod Palczynem prace, a chełmskim Różyckiego, pisarza skarbowego uraczono. Między świeckimi zaś, po zejściu bezpotomnym Jana Zamoyskiego, wojewody sandomierskiego, ostatniego domu Zamoyskich na Zamościu potomka, województwo wprawdzie Zebrzydowskiemu, miecznikowi koronnemu, oddano, ale dóbr jego dziedzicznych alias ordynackich na Zamościu wielu kłopotów różnych nabawiła, sukcesyja. Naprzód małżonka pozostała Marianna de Derkiem, teraz królowa polska, sumy oprawnej 300000 zapisanej, upominała się i onę na Jarosławiu i Ostrogu zawzięła. Znowu, zgoła mimo prawo ordynacji, tylko samym respektem sukcesji, siostra rodzona Zamoyskie¬
. Mała pieczęć po tymże Lesczyńskim Olszowskiemu, biskupowi chełmińskiemu, dostała się. Biskupstwem zaś łuckim Leszczyńskiego, za podjęte pod Palczynem prace, a chełmskim Różyckiego, pisarza skarbowego uraczono. Między świeckimi zaś, po zejściu bezpotomnym Jana Zamoyskiego, wojewody sendomirskiego, ostatniego domu Zamoyskich na Zamościu potomka, województwo wprawdzie Zebrzydowskiemu, miecznikowi koronnemu, oddano, ale dóbr jego dziedzicznych alias ordynackich na Zamościu wielu kłopotów różnych nabawiła, sukcesyja. Naprzód małżonka pozostała Marianna de Derkiem, teraz królowa polska, sumy oprawnej 300000 zapisanej, upominała się i onę na Jarosławiu i Ostrogu zawzięła. Znowu, zgoła mimo prawo ordynacyi, tylko samym respektem sukcesyi, siostra rodzona Zamoyskie¬
Skrót tekstu: JemPam
Strona: 358
Tytuł:
Pamiętnik dzieje Polski zawierający
Autor:
Mikołaj Jemiołowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1683 a 1693
Data wydania (nie wcześniej niż):
1683
Data wydania (nie później niż):
1693
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Dzięgielewski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
"DIG"
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
2000
jedna poszła za Aleksandra Komorowskiego herbu Korczak Kasztelanica Sądeckiego, druga za Marka Stadnickiego Podczaszego Krakowskiego, trzecia za Łąckiego, dwie Zakonnicami zostały. 2. Áleksander Seweryn dziedzic na Seceminie, miał żon trzy, pierwszą Pleszkowską, którą urodziła Parzniczewska, od tej tylko dwie córki zostały, z tych jedna dostała się Samuelowi Czarnockiemu z Klimuntowa miecznikowi Krakowskiemu, druga Panną zakonną na Zwierzyńcu: pojął po Pleszkowskii Krupczankę, Piotra Krupki Cześnika Lubelskiego córkę, po tej wziął Tarnowską Kasztelankę Konarską w Sieradzkim, ale z obiema żyjąc steryliter, świat pożegnał 1630. 3. Zygmunt z Mężykowną Starościanką Sądecką dwie córki spłodził, z tych jedna Helena z Janem Kazimirskim Biberszteinem dożywotnie złączona,
iedna poszłá zá Alexándrá Komorowskiego herbu Korczák Kásztelánica Sądeckiego, druga zá Márká Stádnickiego Podczászego Krákowskiego, trzecia za Łąckiego, dwie Zakonnicámi zostáły. 2. Álexánder Seweryn dźiedzic ná Seceminie, miał żon trzy, pierwszą Pleszkowską, ktorą urodziłá Parzniczewska, od tey tylko dwie corki zostáły, z tych iedna dostáłá się Sámuelowi Czarnockiemu z Klimuntowa miecznikowi Krákowskiemu, druga Pánną zakonną ná Zwierzyńcu: poiął po Pleszkowskii Krupczankę, Piotrá Krupki Cześnika Lubelskiego corkę, po tey wziął Tárnowską Kásztelánkę Konárską w Sieradzkim, ale z obiema żyiąc steriliter, świát pożegnał 1630. 3. Zygmunt z Męzykowną Stárościánką Sądecką dwie corki zpłodźił, z tych iedna Helena z Janem Kázimirskim Biberszteinem dożywotnie złączona,
Skrót tekstu: NiesKor_II
Strona: 27
Tytuł:
Korona polska, t. II
Autor:
Kasper Niesiecki
Drukarnia:
Collegium lwowskiego Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
herbarze
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1738
Data wydania (nie wcześniej niż):
1738
Data wydania (nie później niż):
1738
jej mości paniej Marty Trypolskiego Janowej Druczaninowej Kniehinińskiej wespół z jej mością i urodzonym jego mością paniem Stepchanem Druczaninem Kniehińskim, synem jej mości, byłł^ we wsi Krasnej Włoce dobrach dziedzicznych zeszłego jego mości pana Niemirycza, starosty owruckiego, prawem zastawnym w summie sześciu tysięcy złotych zeszłemu jego mości panu Michałowi Trypolskiemu, pisarzowi ziemskiemu kijowskiemu, panowi miecznikowi lidzskiemu, Trypolskim należytych, gdzie jej mość pani Janowa Kniehinińska mając pewny praetext do dóbr i sum rodziców ich mościów i swego respektem rzeczy ruchomych, złota, srebra, klejnotów i innych w oblacie regestru specificowanych ruchomych przez rodzica swego i onych po dziadu jej mości, jego msci panu Pietrze Strybylu, wojskim kijowskim, zabranych,
jej mości panieÿ Marty Trÿpolskiego Janowej Druczaninowej Kniehininskiej wespoł z jej mością y urodzonym jego mością paniem Stepchanem Druczaninem Kniehinskim, synem jej mości, byłł^ we wsi Krasnej Włoce dobrach dziedzicznych zeszłego jego mości pana Niemirycza, starosty owruckiego, prawem zastawnym w summie szesciu tysięcy złotych zeszłemu jego mości panu Michałowi Trypolskiemu, pisarzowi ziemskiemu kiiowskiemu, panowi miecznikowi lidzskiemu, Trypolskim nalezytych, gdzie jej mość pani Janowa Kniehininska maiąc pewny praetext do dobr y sum rodzicow jch mościów y swego respectem rzeczÿ ruchomych, złota, srebra, kleynotow y innych w oblacie regestru specificowanÿch ruchomÿch przez rodzica swego y onych po dziadu jey mości, jego ms̃ci panu Pietrze Strÿbylu, woyskim kiiowskim, zabranych,
Skrót tekstu: KsOw
Strona: 58
Tytuł:
Księga grodzka owrucka
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Owrucz
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
prawo, sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1678
Data wydania (nie wcześniej niż):
1678
Data wydania (nie później niż):
1678
