odrzucił: Paciorki Rożanego Wianka wziąwszy poklęknie: jedno/ drugie i trzecie pozdrowienie Naświętszej Panny/ czekając Heretyków do siebie bieżących z mówi: dziwna rzecz: gdy już wszytek ratunek i obrona ustała/ sama opiekunka Naświętsza Panna przy sierocie swojej stanęła; nie uszykowane Roty/ ani odważne towarzystwo: nie hartowne groty Usarskich kopij/ ani mierną strzelbę śmiertelnych dział i rusznic: ale grad kamienny na obronę jego puściła/ który gęsto z wielkim impetem lecącz/ nieprzyjaciół jednych pozabijał/ drugich poranił/ i wszytkich oraz pomieszawszy rozegnał: a jako przedni Autorowie piszą/ tak wiele tych kamieni było/ jako wiele jest pozdrowienia Anielskiego w Rożanym Wianku. Uważajże każdy jako to
odrzućił: Paćiorki Rożánego Wianká wźiąwszy poklęknie: iedno/ drugie y trzećie pozdrowienie Naświętszey Pánny/ czekáiąc Heretykow do śiebie bieżących z mowi: dźiwna rzecz: gdy iuż wszytek rátunek y obroná vstáłá/ sámá opiekunká Naświętsza Pánná przy śieroćie swoiey stánęłá; nie vszykowáne Roty/ áni odważne towárzystwo: nie hártowne groty Vsarskich kopiy/ áni mierną strzelbę śmiertelnych dźiał y rusznic: ále grad kámienny ná obronę iego puśćiłá/ ktory gęsto z wielkim impetem lecącz/ nieprzyiaćioł iednych pozábijał/ drugich poránił/ y wszytkich oraz pomieszáwszy rozegnał: á iáko przedni Authorowie piszą/ ták wiele tych kámieni było/ iáko wiele iest pozdrowienia Anyelskiego w Rożánym Wianku. Vważayże káżdy iáko to
Skrót tekstu: MijInter
Strona: 15
Tytuł:
Interregnum albo sieroctwo apostolskie
Autor:
Jacynt Mijakowski
Drukarnia:
Paweł Konrad
Miejsce wydania:
Lublin
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
kołkami na wierzchu/ ze dwiema gałkami napiłowanemi wewnątrz/ wolność wielką językowi daje/ otwiera wargi/ dziąsła karze/ załamuje kark/ lekkie dzierżenie czyni/ należy koniowi suchej/ głębokiej i twardoustej gęby. Księgi Trzecie.
Munsztuk prosty/ z gładkimi gruszkami wewnątrz obróconemi obracającemi się/ z łancuszkiem sowitym/ na wierzchu kolczastym. Wolność mierną daje językowi/ przekładać nie dopuszcza/ pianę czyni w gębie/ należy koniowi wolnej gęby i suchej. Księgi Trzecie.
Munsztuk prosty na kształt dzwonków/ wszytek z kołek nasiekanych urobiony/ ze trzema kołeczkami mniejszemi z nadworza. Wargi odwraca mięsiste/ wznosi głowę/ lekkie dzierżenie zrządza/ i czyni pianę w gębie/ należy koniowi
kołkámi ná wierzchu/ ze dwiemá gałkámi nápiłowánemi wewnątrz/ wolność wielką ięzykowi dáie/ otwiera wárgi/ dziąsłá karze/ záłámuie kárk/ lekkie dzierżenie czyni/ należy koniowi suchey/ głębokiey y twárdoustey gęby. Kśięgi Trzećie.
Munsztuk prosty/ z głádkimi gruszkámi wewnątrz obroconemi obracáiącemi się/ z łáncuszkiem sowitym/ ná wierzchu kolczástym. Wolność mierną dáie ięzykowi/ przekłádáć nie dopuszcza/ piánę czyni w gębie/ należy koniowi wolney gęby y suchey. Kśięgi Trzećie.
Munsztuk prosty ná kształt dzwonkow/ wszytek z kołek náśiekánych vrobiony/ ze trzemá kołeczkámi mnieyszemi z nadworza. Wárgi odwraca mięśiste/ wznosi głowę/ lekkie dzierżenie zrządza/ y czyni piánę w gębie/ należy koniowi
Skrót tekstu: DorHip_II
Strona: F
Tytuł:
Hippica to iest o koniach księgi_II
Autor:
Krzysztof Dorohostajski
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1603
Data wydania (nie wcześniej niż):
1603
Data wydania (nie później niż):
1603
a ze dwiema kołkami z nadworza/ daje wolność językowi/ załamuje/ lekkie dzierżenie czyni/ należy koniowi dobrej gęby. Księgi Trzecie.
Munsztuk ze dwiema gruszkami obracającemi się gładkiemi wewnątrz obróconemi/ zupełno otworzysty/ ze dwiema drążeczkami w gruszki wprawionemi zanitowanemi/ z drążkiem płaskim na wierzchu kolczastym/ z igrzyskiem płaskim. Daje wolność językowi mierną/ najmniej nie obrażając/ i przekładać go nie dopuszczając/ czyni gębę czerstwą i zawartą/ karze dziąsła/ i lekkie czyni dzierżenie/ koniowi wolnej zejdzie się gęby/ zową go Włoszy Piniatella. Księgi Trzecie.
Munsztuk prosty/ z obróconemi wewnątrz gruszkami gładkiemi/ ze czterma kołkami wewnątrz/ z kolącemi Czankami wojennemi/ wznosi
á ze dwiemá kołkámi z nadworza/ dáie wolność ięzykowi/ záłámuie/ lekkie dzierżenie czyni/ należy koniowi dobrey gęby. Kśięgi Trzećie.
Munsztuk ze dwiemá gruszkámi obracáiącemi się głádkiemi wewnątrz obroconemi/ zupełno otworzysty/ ze dwiemá drążeczkámi w gruszki wpráwionemi zánitowánemi/ z drążkiem płáskim ná wierzchu kolczástym/ z igrzyskiem płáskim. Dáie wolność ięzykowi mierną/ naymniey nie obrażáiąc/ y przekłádáć go nie dopuszczáiąc/ czyni gębę czerstwą y záwártą/ karze dziąsłá/ y lekkie czyni dzierżenie/ koniowi wolney zeydzie się gęby/ zową go Włoszy Piniatella. Kśięgi Trzećie.
Munsztuk prosty/ z obroconemi wewnątrz gruszkámi głádkiemi/ ze cztermá kołkámi wewnątrz/ z kolącemi Czánkámi woiennemi/ wznośi
Skrót tekstu: DorHip_II
Strona: G
Tytuł:
Hippica to iest o koniach księgi_II
Autor:
Krzysztof Dorohostajski
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1603
Data wydania (nie wcześniej niż):
1603
Data wydania (nie później niż):
1603
wewnątrz ku językowi z kotczą nogą/ ścisłą wolność językowi dawa/ głowę i kark załamuje/ karze dziąsła/ i lekkie dzierżenie czyni/ należy właśnie koniom Tureckim wysoko głowę noszącym.
Wędzidło proste z knaflami spiczastemi/ ze czterma kołkami z nadworza/ a z dwiema tylko wewnątrz/ wargi i mięsistość ich odwraca/ wznosi głowę/ mierną wolność językowi daje/ i lekkie dzierżenie czyni/ zejdzie się to wędzidło na każdego konia gęby dobrej. Księgi Trzecie.
Wędzidło całozupełne/ z prętów kolczastych/ na pułotwarte/ wolność daje językowi/ otwiera wargi mięsiste/ załamuje/ pianę mnoży w gębie/ a przekrzywiać onej nie dopuszcza/ i lekkie dzierżenie sprawuje/ koniom złej
wewnątrz ku ięzykowi z kotczą nogą/ śćisłą wolność ięzykowi dawa/ głowę y kárk záłámuie/ karze dziąsłá/ y lekkie dzierżenie czyni/ należy własnie koniom Tureckim wysoko głowę noszącym.
Wędzidło proste z knáflámi spiczástemi/ ze cztermá kołkámi z nadworza/ á z dwiemá tylko wewnątrz/ wárgi y mięśistość ich odwraca/ wznośi głowę/ mierną wolność ięzykowi dáie/ y lekkie dzierżenie czyni/ zeydzie się to wędzidło ná káżdego koniá gęby dobrey. Kśięgi Trzećie.
Wędzidło cáłozupełne/ z prętow kolczástych/ ná pułotwárte/ wolność dáie ięzykowi/ otwiera wárgi mięśiste/ záłámuie/ piánę mnoży w gębie/ á przekrzywiáć oney nie dopuszcza/ y lekkie dzierżenie spráwuie/ koniom złey
Skrót tekstu: DorHip_II
Strona: Iv
Tytuł:
Hippica to iest o koniach księgi_II
Autor:
Krzysztof Dorohostajski
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1603
Data wydania (nie wcześniej niż):
1603
Data wydania (nie później niż):
1603
wnętrza naruszy. Dosyć tedy prędko obieździ/ który łagodnie postępując z dobrej woli tego przywiedzie/ iż pod siodłem być pozwoli/ abo z cicha we śli pociągnie. Do wozu mając wolą zarazem z młodu obrócić źrzebca/ pozwalam na nasze zwyczajne otargiwanie: to jest/ aby był przy drugim koniu wodzony kłusem/ uwiązawszy mu jaką mierną kłódkę/ ale taką któraby się za nim nie tarmosała/ a barziej źrzebca nie straszyła: co uczyniwszy kilkakroć/ poty tylko wodząc go zlekka po polu gdzie nowo pooranym/ póki się nie uciszy: a skoro spokojnie pójdzie/ odwieść do stajni/ ochędożyć i co raz ogłaskać. Dobrze już takim sposobem ukojonego w
wnętrzá náruszy. Dosyć tedy prędko obieźdźi/ ktory łágodnie postępuiąc z dobrey woli tego przywiedźie/ iż pod śiodłem być pozwoli/ ábo z ćichá we śli poćiągnie. Do wozu máiąc wolą zárázem z młodu obroćić źrzebcá/ pozwalam ná násze zwyczáyne otárgiwánie: to iest/ áby był przy drugim koniu wodzony kłusem/ vwiązawszy mu iáką mierną kłódkę/ ále táką ktoraby się zá nim nie tármosáłá/ á bárźiey źrzebcá nie strászyłá: co vczyniwszy kilkákroć/ poty tylko wodząc go zlekká po polu gdźie nowo pooránym/ poki się nie vćiszy: á skoro spokoynie poydźie/ odwieść do stáyni/ ochędożyć y co raz ogłáskáć. Dobrze iuż tákim sposobem vkoionego w
Skrót tekstu: DorHip_I
Strona: F
Tytuł:
Hippica to iest o koniach księgi_I
Autor:
Krzysztof Dorohostajski
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1603
Data wydania (nie wcześniej niż):
1603
Data wydania (nie później niż):
1603
