za nim ks. biskup, i odpuścił król, jako pan dobrotliwy. Lecz potym pokazała się znacznie zdrada Wiktorzynowa, za co zapłatę wziął, o czym niżej będzie. Tego Wojcika włóczono po mieście na łubie, a po włóczeniu ścięto; a gdy na śmierć był sądzony, podał regestrzyk, w którym wypisane były zbrodnie mierników i Skoczkowe; zaczym król kazał wziąć imienie Skoczkowi i długo był bez niego. Potym za przyczyną wielkich panów kazał mu je król zasię wrócić. A iż było na pieczy u króla, żeby przybawienie inflanckiej ziemi do Korony ku sławie i ku pożytku R. P. obojga narodu przyść mogło, przeto zdało się królowi
za nim ks. biskup, i odpuścił król, jako pan dobrotliwy. Lecz potym pokazała się znacznie zdrada Wiktorzynowa, za co zapłatę wziął, o czym niżej będzie. Tego Wojcika włóczono po mieście na łubie, a po włóczeniu ścięto; a gdy na śmierć był sądzony, podał regestrzyk, w którym wypisane były zbrodnie mierników i Skoczkowe; zaczym król kazał wziąć imienie Skoczkowi i długo był bez niego. Potym za przyczyną wielkich panów kazał mu je król zasię wrócić. A iż było na pieczy u króla, żeby przybawienie inflanckiej ziemi do Korony ku sławie i ku pożytku R. P. obojga narodu przyść mogło, przeto zdało się królowi
Skrót tekstu: GórnDzieje
Strona: 224
Tytuł:
Dzieje w Koronie Polskiej
Autor:
Łukasz Górnicki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
traktaty
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1637
Data wydania (nie wcześniej niż):
1637
Data wydania (nie później niż):
1637
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła wszystkie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Piotr Chmielowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Salomon Lewental
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1886
sprawce zachowujące/ jako jest Niebo pełne gwiazd ku pułnocy/ a ubogie w gwiazdy ku południowi. 2. O głębokości morza.
JEstem tego mniemania/ iż głębokość morska koresponduje wedle proporcji wysokości góry; i że też morze tak się nisko zniża/ jako się ziemia wysoko podnosi. Ta moja opinia utwierdza się authoritate Geometrów abo Mierników ziemnych/ których wspomina Plutarchus in vita Pauli Emilii: bo ci Geometrowie rozumieją/ iż wysokość gór/ i głębokość morza/ nieprzechodzi 10. staj/ aczkolwiek niektórzy dzisiejszy/ podnoszą góry/ i zniżają w głąb morze/ aż do 16. staj: aleć to rzadko się znaleźć może. Pospolita głębokość morza równa
sprawce záchowuiące/ iáko iest Niebo pełne gwiazd ku pułnocy/ á vbogie w gwiazdy ku południowi. 2. O głębokośći morzá.
IEstem tego mniemánia/ iż głębokość morska corresponduie wedle proportiey wysokośći gory; y że też morze ták się nisko zniża/ iáko się źiemiá wysoko podnośi. Tá moiá opinia vtwierdza się authoritate Geometrow ábo Miernikow źiemnych/ ktorych wspomina Plutarchus in vita Pauli Emilii: bo ći Geometrowie rozumieią/ iż wysokość gor/ y głebokość morzá/ nieprzechodźi 10. stay/ áczkolwiek niektorzy dźiśieyszy/ podnoszą gory/ y zniżáią w głąb morze/ áż do 16. stay: áleć to rzadko się ználeść może. Pospolita głębokość morzá rowna
Skrót tekstu: BotŁęczRel_II
Strona: 3
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. II
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Drukarnia:
Mikołaj Lob
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609