będzie. A miarek ani sługom swoim, ani starejsi kopaczom dawać nie będą. Tenże urząd buntom wszelakim zabiegać będzie, pryncypałów karać, relegatos do żadnej roboty nie przypuszczać i ad quamvis requisitionem żupy na różne dyferencyje i rewizyje dolne i górne bez upominania się kontentacyjej schodzić się i zjeżdżać, samymi tylko konskrypcjami, i to miernymi, jako w pensyjonarzu opisano, kontentując. Ponieważ stolnicy, wedle ordynacyjej żup w statucie koronnym opisanej, powinni sami robotę kopacką odprawować, jednak iż jej teraz nie wszyscy umieją, powinni będą zwyczajne necessaria kopaczom swoim wcześnie dodawać, a płacę na nich z żupy odbierać i onych w robocie doglądać, lada jakich nie osadzać,
będzie. A miarek ani sługom swoim, ani starejsi kopaczom dawać nie będą. Tenże urząd buntom wszelakim zabiegać będzie, pryncypałów karać, relegatos do żadnej roboty nie przypuszczać i ad quamvis requisitionem żupy na różne dyferencyje i rewizyje dolne i górne bez upominania się kontentacyjej schodzić się i zjeżdżać, samymi tylko konskrypcyjami, i to miernymi, jako w pensyjonarzu opisano, kontentując. Ponieważ stolnicy, wedle ordynacyjej żup w statucie koronnym opisanej, powinni sami robotę kopacką odprawować, jednak iż jej teraz nie wszyscy umieją, powinni będą zwyczajne necessaria kopaczom swoim wcześnie dodawać, a płacę na nich z żupy odbierać i onych w robocie doglądać, lada jakich nie osadzać,
Skrót tekstu: InsGór_2
Strona: 67
Tytuł:
Instrukcje górnicze dla żup krakowskich z XVI-XVIII wieku, cz. 2
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
instrukcje
Tematyka:
górnictwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1653 a 1691
Data wydania (nie wcześniej niż):
1653
Data wydania (nie później niż):
1691
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Antonina Keckowa
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1963
Rozdżyał Czwarty. Poprawej obyczajów Polskich, Rozdział Czwarty. Poprawy obyczajów Polskich, Rozdział Czwarty. Poprawy obyczajów Polskich, Rozdział V. Cnota i mierność w życiu, rozkosz czyni.
Jeśli co prawdziwe i mądre od ludzi uczonych je powiedziano/ tedy to: że ludziom którzy najwięcej rozkoszy chcą na świecie zażyć/ trzeba najwięcej miernymi i cnotliwymi być: Ponieważ to pospolite doświadczenie jasne bez wywodów okazuje/ że w zbytkach smaku i rozkoszy niemasz/ i owszem męki i przykrości wiele się w tych rzeczach zawadza/ któremy za rozkosz sobie poczytamy. A to niskąd nie pochodzi/ jedno że głupstwo ludzkie/ jako złym inszym rzeczom dobre imiona dało/ tak
Rozdżiał Czwarty. Popráwej obyczáiow Polskich, Rozdźiał Czwarty. Popráwy obyczáiow Polskich, Rozdźiał Czwarty. Popráwy obyczáiow Polskich, ROZDZIAL V. Cnotá y mierność w żyćiu, roskosz czyni.
Iesli co prawdźiwe y mądre od ludźi vczonych ie powiedźiano/ tedy to: że ludźiom ktorzy naywiecey roskoszy chcą ná świecie záżyć/ trzebá naywięcey miernymi y cnotliwymi być: Ponieważ to pospolite doświádczenie iasne bez wywodow okázuie/ że w zbytkách smáku y roskoszy niemász/ y owszem męki y przykrośći wiele się w tych rzeczách záwadza/ ktoremy zá roskosz sobie poczytamy. A to niskąd nie pochodźi/ iedno że głupstwo ludzkie/ iáko złym inszym rzeczom dobre imioná dáło/ ták
Skrót tekstu: StarPopr
Strona: 21
Tytuł:
Poprawa niektórych obyczajów polskich potocznych
Autor:
Szymon Starowolski
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1625
Data wydania (nie wcześniej niż):
1625
Data wydania (nie później niż):
1625
rzecz bezróżna takie nosić trzewiki/ gdyż tego Bóg w słowie swoim ani rozkazuje ani zakazuje; jakoć i o tym osobliwego w piśmie Z. rozkazu nie najdujemy/ co jeść i pić/ i jako pokarm i napój gotować mamy; ale to nam rozkazano od Boga/ że w jedzeniu/ piciu i w odzieniu mamy miernymi być/ i zbytków się chronić.
Przeto nie grzeszy Krześcianin bądź Mężczyzna/ bądź i białogłowa w tym/ kiedy trzewiki na pomieniony model urobione nosi/ jedno tego się każdy wystrzegać powinien/ aby/ jako innymi ubiorami/ tak i trzewikami pychy nie płodził.
A że temu tak/ i nie jest to przeciw Bogu cudne
rzecz bezrożna tákie nośić trzewiki/ gdyż tego Bog w słowie swoim áni roskázuje áni zákázuje; jákoć y o tym osobliwego w piśmie S. roskázu nie naydujemy/ co jeść y pić/ y jáko pokarm y napoy gotowáć mamy; ále to nam roskazáno od Bogá/ że w jedzeniu/ pićiu y w odźieniu mamy miernymi bydź/ y zbytkow śię chronić.
Przeto nie grzeszy Krześćiánin bądź Męsczyzná/ bądź y białogłowá w tym/ kiedy trzewiki ná pomieniony model urobione nośi/ jedno tego śię káżdy wystrzegáć powinien/ áby/ jáko innymi ubiorámi/ ták y trzewikámi pychy nie płodźił.
A że temu ták/ y nie jest to przećiw Bogu cudne
Skrót tekstu: GdacPrzyd
Strona: 23.
Tytuł:
Appendiks t.j. przydatek do dyszkursu o pańskim i szlacheckim albo rycerskim stanie
Autor:
Adam Gdacjusz
Drukarnia:
Jan Krzysztof Jakub
Miejsce wydania:
Brzeg
Region:
Śląsk
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
obyczajowość, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1680
Data wydania (nie wcześniej niż):
1680
Data wydania (nie później niż):
1680
