. NON UTRAQUE Cezar DO SZLACHTY
Szlachcicem, ale tylko z liniej ojcoskiej, I dziedzicem zostawszy nie najgorszej wioski, Jeden (darmo czekacie, bo nie powiem, który) Obudwu natur w sobie wyraził mikstury: I miejskiej, i szlacheckiej; a od tego czasu Niechajby szlachcic żony nie brał od szynkwasu. Zawsze z mieszczki zamsika, zawsze z kmiotki gbura, A szlachcica z szlachcianki chciała mieć natura. Więcej z matki niż z ojca, kędy dla przykładu, Bierze każda rzecz, naprzód przypatrzmy się stadu: Niech będzie koń turecki, gładki i chodziwy, Jeśli chłopska kobyła, źrebię diabeł dziwy; Owszem, rychlej, jeżeli klacz podolską zdybie
. NON UTRAQUE CAESAR DO SZLACHTY
Szlachcicem, ale tylko z linijej ojcoskiej, I dziedzicem zostawszy nie najgorszej wioski, Jeden (darmo czekacie, bo nie powiem, który) Obudwu natur w sobie wyraził mikstury: I miejskiej, i szlacheckiej; a od tego czasu Niechajby szlachcic żony nie brał od szynkwasu. Zawsze z mieszczki zamsika, zawsze z kmiotki gbura, A szlachcica z szlachcianki chciała mieć natura. Więcej z matki niż z ojca, kędy dla przykładu, Bierze każda rzecz, naprzód przypatrzmy się stadu: Niech będzie koń turecki, gładki i chodziwy, Jeśli chłopska kobyła, źrebię diaboł dziwy; Owszem, rychlej, jeżeli klacz podolską zdybie
Skrót tekstu: PotFrasz4Kuk_I
Strona: 391
Tytuł:
Fraszki albo Sprawy, Powieści i Trefunki.
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1669
Data wydania (nie wcześniej niż):
1669
Data wydania (nie później niż):
1669
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
grób kratą żelazną zawarty/ gdzie ciało ś. Stanisława przedtym leżało: w tym tu Kościele jest ręka lewa tego ś. którą ludziom do pocałowania dają. Wodę z tej sadzawki/ w którą był wpadł palec ś. Stanisława/ ludzie nabożni biorą/ i pociech przez przyczynę tego ś. nabywają. Leży także ciało Świętowidsławy Mieszczki Kazimierskiej/ nabożnej do ś. Stanisława. Jest i Ołtarz Panny Przenaświętszej/ na podobieństwo Częstochowskiego/ przy którym Obrazie pokazuje Pan Bóg dobrodziejstwa różne/ o czym wota zawieszone świadczą. Jest i Bractwo Anioła Stróża z Odpustami wielkiemi/ które to kap białych używa/ a Zakonni Kapłani Parafianom w administrowaniu Naświętszych Sakramentów pilnie wysługują. Ma
grob kratą żelázną záwárty/ gdźie ćiáło ś. Stánisłáwá przedtym leżáło: w tym tu Kośćiele iest ręká lewa tego ś. ktorą ludźiom do pocáłowánia dáią. Wodę z tey sadzawki/ w ktorą był wpadł pálec ś. Stánisłáwá/ ludźie nabożni biorą/ y poćiech przez przyczynę tego ś. nábywáią. Leży tákże ćiáło Swiętowidsłáwy Mieszczki Káźimierskiey/ nabożney do ś. Stánisłáwá. Iest y Ołtarz Pánny Przenaświętszey/ ná podobieństwo Częstochowskiego/ przy ktorym Obráźie pokázuie Pan Bog dobrodźieystwá rożne/ o czym wotá záwieszone świádczą. Iest y Bráctwo Anyołá Strożá z Odpustámi wielkiemi/ ktore to kap białych vżywa/ á Zákonni Kápłáni Páráfiánom w ádministrowániu Naświętszych Sákrámentow pilnie wysługuią. Ma
Skrót tekstu: PruszczKlejn
Strona: 65
Tytuł:
Klejnoty stołecznego miasta Krakowa
Autor:
Piotr Hiacynt Pruszcz
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
przewodniki
Tematyka:
architektura, geografia, historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1650
Data wydania (nie wcześniej niż):
1650
Data wydania (nie później niż):
1650
Konwentu lwowskiego; dana do kaplice od Jego M. Pana Bełzeckiego 26 septembris 1647. - -
12. Kobierzec perski, nowy, od Wielebnego nieboszczyka księdza Symona Wojny testamentem do kaplice Naświętszej Panny legowany, a przez ręce księdza Stanisława Rumińskiego jako egzekutora oddany 3 novembris 1647. - -
Kobierzec od P. Katarzyny Komnackiej, mieszczki lwowskiej, słupiasty, czerwony.
Kobierzec czerwony, perski, stary, od J. M. P. Stanisława Gosławskiego porucznika. — —
Anno 1665, die 10 mai. Pani Anna Słończewska oddała kobierców para, złych barzo i starych, na formy obróciły się.
Die 20 augusti. Służały oddał kilim stary na gradus
Conwentu lwowskiego; dana do kaplice od Je^o^ M. Pana Bełzeckiego 26 septembris 1647. - -
12. Kobierzec perski, nowy, od Wielebnego nieboszczyka księdza Symona Wojny testamentem do kaplice Naświętszej Panny legowany, a przez ręce księdza Stanisława Rumińskiego jako exekutora oddany 3 novembris 1647. - -
Kobierzec od P. Katarzyny Komnackiej, mieszczki lwowskiej, słupiasty, czerwony.
Kobierzec czerwony, perski, stary, od J. M. P. Stanisława Gosławskiego porucznika. — —
Anno 1665, die 10 mai. Pani Anna Słonczewska oddała kobierców para, złych barzo i starych, na formy obróciły się.
Die 20 augusti. Służały oddał kilim stary na gradus
Skrót tekstu: InwDomLwowGęb
Strona: 316
Tytuł:
Inwentarz akcesyjny kaplicy Domagaliczów
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1645 a 1702
Data wydania (nie wcześniej niż):
1645
Data wydania (nie później niż):
1702
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Materiały źródłowe do dziejów kultury i sztuki XVI-XVIII w.
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Gębarowicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1973
utraconą otrzymał. - -
Die 16 maji. Valerian Pisczkowski z krakowskiego powiatu oddał tabliczkę srebrną, oblókszy się w kleryckie suknie, prosząc Panny Przenaświętszej, aby go w stanie kapłańskim błogosławić raczyła. — —
Eodem die. Pani Korzonkowa rzeźniczka oddała agnusek z relikwiami, srebrny. - -
Eodem die. Panna służebna Pani Frydrychowej mieszczki lwowskiej, oddała relikwiarz z gwiazdeczkami malejkiemi, srebrnemi, ex devotione. - -
Die 22 maji. Pani Zophia Jarmułtowska, ofiarując się Naświętszej Pannie w chorobie pewnej, votum oddała srebrne, dwie nodze i trzecią tabliczkę od dzieci swych, ofiarując ich Pannie Przenaświętszej. - -
Die 27 maji. — Tabliczka przybyła srebrna nomine
utraconą otrzymał. - -
Die 16 maii. Valerian Pisczkowski z krakowskiego powiatu oddał tabliczkę srebrną, oblókszy się w kleryckie suknie, prosząc Panny Przenaświętszej, aby go w stanie kapłańskim błogosławić raczyła. — —
Eodem die. Pani Korzonkowa rzeźniczka oddała agnusek z relikwiami, srebrny. - -
Eodem die. Panna służebna Pani Frydrychowej mieszczki lwowskiej, oddała relikwiarz z gwiazdeczkami malejkiemi, srebrnemi, ex devotione. - -
Die 22 maii. Pani Zophia Jarmułtowska, ofiarując się Naświętszej Pannie w chorobie pewnej, votum oddała srebrne, dwie nodze i trzecią tabliczkę od dzieci swych, ofiarując ich Pannie Przenaświętszej. - -
Die 27 maii. — Tabliczka przybyła srebrna nomine
Skrót tekstu: InwDomLwowGęb
Strona: 323
Tytuł:
Inwentarz akcesyjny kaplicy Domagaliczów
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1645 a 1702
Data wydania (nie wcześniej niż):
1645
Data wydania (nie później niż):
1702
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Materiały źródłowe do dziejów kultury i sztuki XVI-XVIII w.
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Gębarowicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1973
. Anna Zalekiczowa, chorując na piersi, oddała votum tabliczkę srebrną, na której wybite są piersi, dziękując za doznaną łaskę. - -
27 februarii. — Pani Zophia Bawarska oddała diamencik we złotej sztucce, jakoby wierzch od pierścienia, prosząc Panny Naświętszej, aby ją w zamysłach pocieszyła.
16 martii. Od Paniej Dysputowej mieszczki lwowskiej oddano tabliczkę niewielką, srebrną, na której żabka wybita jest, która dzieci swe ofiarowała, prosząc Panny Naświętszej, o zdrowie dzieciom, którym się pod językiem żabki poczyniniły, jakoż prędko potym ozdrowiały. — —
30 martii. Jej M. Pani Grabianczyna, zachorzawszy na głowę, której paraliż naruszył był pół głowy
. Anna Zalekiczowa, chorując na piersi, oddała votum tabliczkę srebrną, na której wybite są piersi, dziękując za doznaną łaskę. - -
27 februarii. — Pani Zophia Bawarska oddała diamencik we złotej sztucce, jakoby wierzch od pierścienia, prosząc Panny Naświętszej, aby ją w zamysłach pocieszyła.
16 martii. Od Paniej Dysputowej miesczki lwowskiej oddano tabliczkę niewielką, srebrną, na której żabka wybita jest, która dzieci swe ofiarowała, prosząc Panny Naświętszej, o zdrowie dzieciom, którym się pod językiem żabki poczyniniły, jakoż prędko potym ozdrowiały. — —
30 martii. Jej M. Pani Grabianczyna, zachorzawszy na głowę, której paraliż naruszył był pół głowy
Skrót tekstu: InwDomLwowGęb
Strona: 325
Tytuł:
Inwentarz akcesyjny kaplicy Domagaliczów
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1645 a 1702
Data wydania (nie wcześniej niż):
1645
Data wydania (nie później niż):
1702
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Materiały źródłowe do dziejów kultury i sztuki XVI-XVIII w.
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Gębarowicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1973
Jego M. P. Ubaldyniego rajce lwowskiego votum srebrne, okrągłe, które dał, dziękując P. Bogu, że go za przyczyną Panny N. zachował z domem jego podczas niebezpiecnej kozackiej. - -
Die 11 februarii. Od Paniej Gumowskiej osoba wybita srebrna. - -
Die 13 februarii. Od P. Katarzyny Czechowiczowej mieszczki lwowskiej, ornat czerwony z kolumną łazurową. - -
Die 6 aprilis. Od Je0 M. P. Wawrzyńca Siewierskiego tabliczka srebrna, że go P. Bóg wyzwolił za przyczyną Nas. P. z więzienia tureckiego, będąc w pojmaniu z I. M. P. Hetmanem. - -
Die 9 aprilis. Jego
Je^o^ M. P. Ubaldyniego rajce lwowskiego votum srebrne, okrągłe, które dał, dziękując P. Bogu, że go za przyczyną Panny N. zachował z domem jego podczas niebespiecnej kozackiej. - -
Die 11 februarii. Od Paniej Gumowskiej osoba wybita srebrna. - -
Die 13 februarii. Od P. Katarzyny Czechowiczowej miesczki lwowskiej, ornat czerwony z kolumną łazurową. - -
Die 6 aprilis. Od Je0 M. P. Wawrzyńca Siewierskiego tabliczka srebrna, że go P. Bóg wyzwolił za przyczyną Nas. P. z więzienia tureckiego, będąc w pojmaniu z I. M. P. Hetmanem. - -
Die 9 aprilis. Je^o^
Skrót tekstu: InwDomLwowGęb
Strona: 328
Tytuł:
Inwentarz akcesyjny kaplicy Domagaliczów
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1645 a 1702
Data wydania (nie wcześniej niż):
1645
Data wydania (nie później niż):
1702
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Materiały źródłowe do dziejów kultury i sztuki XVI-XVIII w.
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Gębarowicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1973
. Złoto Annus 1668.
Die 4 junii. P. Adam Fiabianowicz aptekarz i mieszczanin lwowski ofiarował sztuczkę znaczną, złotą, z piącią rubinów na krzyż, ze dwiema uszkami. Mortuus eodem anno. Requiescat in S. pace. — — Anno 1669
Die 17 aprilis. Ich Mość PP egzekutorowie testamentu nieboszczki Paniej Barbary Oczkowskiej mieszczki lwowskiej, to jest: Jego Mość P. Alempek, Jego Mość P. Ubaldyni, Jego Mość P. Kral rajcy lwowscy oddali pium legatum do kaplice N. Panny łańcuch złoty w grochowe ziarnko węgierskiego złota, waży czerwonych złotych 30, z którego to odebrania pomienionych Ich Mściów w księgach miejskach die 11 maji
. Złoto Annus 1668.
Die 4 iunii. P. Adam Fiabianowicz aptekarz i mieszczanin lwowski ofiarował sztuczkę znaczną, złotą, z piącią rubinów na krzyż, ze dwiema uszkami. Mortuus eodem anno. Requiescat in S. pace. — — Anno 1669
Die 17 aprilis. Ich Mość PP executorowie testamentu nieboszczki Paniej Barbary Oczkowskiej mieszczki lwowskiej, to jest: Je^o^ Mość P. Alempek, Je^o^ Mość P. Ubaldyni, Jego Mość P. Kral rajcy lwowscy oddali pium legatum do kaplice N. Panny łańcuch złoty w grochowe ziarnko węgierskiego złota, waży czerwonych złotych 30, z którego to odebrania pomienionych Ich Mściów w księgach miejskach die 11 maii
Skrót tekstu: InwDomLwowGęb
Strona: 334
Tytuł:
Inwentarz akcesyjny kaplicy Domagaliczów
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1645 a 1702
Data wydania (nie wcześniej niż):
1645
Data wydania (nie później niż):
1702
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Materiały źródłowe do dziejów kultury i sztuki XVI-XVIII w.
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Gębarowicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1973
: Miał on żonę, ale starą babę, z którą, w dobrach osadzoną, nie mięszkał. Ale pilnując publik jako senator, a do tego młody i hoży, idąc za zepsuciem serca, kochał się w niejakiej Anusi (tak ją powszechnie zwano), naturalnej córce Lubomirskiego, wojewody krakowskiego, spłodzonej z Krysty, mieszczki krakowskiej, przed szlubem, którą Lubomirski mężowi, Krystowi, odmówił, a potem za pośrednictwem wielkich pieniędzy nabywszy i o rozwód postarawszy się, we dwa roki po narodzeniu Anusi za żonę pojął. Anusia, wyrósłszy na piękną pannę, haniebnie wpadła w serce Tarłowi, wojewodzie lubelskiemu, który nie śmiejąc opuszczać swojej babki dla pieniędzy
: Miał on żonę, ale starą babę, z którą, w dobrach osadzoną, nie mięszkał. Ale pilnując publik jako senator, a do tego młody i hoży, idąc za zepsuciem serca, kochał się w niejakiej Anusi (tak ją powszechnie zwano), naturalnej córce Lubomirskiego, wojewody krakowskiego, spłodzonej z Krysty, mieszczki krakowskiej, przed szlubem, którą Lubomirski mężowi, Krystowi, odmówił, a potem za pośrednictwem wielkich pieniędzy nabywszy i o rozwód postarawszy się, we dwa roki po narodzeniu Anusi za żonę pojął. Anusia, wyrósłszy na piękną pannę, haniebnie wpadła w serce Tarłowi, wojewodzie lubelskiemu, który nie śmiejąc opuszczać swojej babki dla pieniędzy
Skrót tekstu: KitPam
Strona: 41
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Jędrzej Kitowicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1743
Data wydania (nie wcześniej niż):
1743
Data wydania (nie później niż):
1743
Tekst uwspółcześniony:
tak