Kazimierza Matuszewica, cześnika mińskiego, pisaną, iż w roku tysiąc sześćset sześćdziesiątym dziewiątym, dnia siedemnastego
februarii urodziła mu się córka. Chrzciny były dnia dziewiętnastego eiusdem. Rodzice chrześni: IMP. Piotr Budźko i IMPan Bladziewicz, IMPani Katarzyna, rodzona siostra WYMPana cześnika mińskiego, ex post, ut superius constatjak stwierdzono wyżej, Mikołajowa Pohoska. Chrzcił: IKs. pleban zasławski; item dekret konsystorza wileńskiego w roku tysiąc sześćset dziewięćdziesiątym piątym, miesiąca septembra dwunastego dnia z IMP. Stefanem Poniatowskim ferowany, w którym exprimit, iż Krystyna Matuszewicówna, córka tylko jedna superstespozostała WYMPana Jana Kazimierza Matuszewica, cześnika mińskiego, a rodzona ciotka procedujących WYMPP. Matuszewiców,
Kazimierza Matuszewica, cześnika mińskiego, pisaną, iż w roku tysiąc sześćset sześćdziesiątym dziewiątym, dnia siedemnastego
februarii urodziła mu się córka. Chrzciny były dnia dziewiętnastego eiusdem. Rodzice chrześni: JMP. Piotr Budźko i JMPan Bladziewicz, JMPani Katarzyna, rodzona siostra WJMPana cześnika mińskiego, ex post, ut superius constatjak stwierdzono wyżej, Mikołajowa Pohoska. Chrzcił: JKs. pleban zasławski; item dekret konsystorza wileńskiego w roku tysiąc sześćset dziewięćdziesiątym piątym, miesiąca septembra dwunastego dnia z JMP. Stefanem Poniatowskim ferowany, w którym exprimit, iż Krystyna Matuszewicówna, córka tylko jedna superstespozostała WJMPana Jana Kazimierza Matuszewica, cześnika mińskiego, a rodzona ciotka procedujących WJMPP. Matuszewiców,
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 783
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
- - Obrus z lisztwą szeroką, na niesokorze jedwabiem różnym, szytą złotem i blaszką srebrną. - -
Anno 1668. — — Pani Anna Słończewska stara, głucha, oddała obrus lniany z koronami szerokiemi, podszytemi terpetuanną alias irzynkiem czerwonym. - - Antepedia. - -
Anno 1669, die 15 octobris. Pani Anna Mikołajowa Sieckowicowa, Ormianka, oddała antepedium hatłasu tureckiego, fiałkowego, paskowanego, pstrego, we środku bryt żółty, ofiarując się Naświętszej Pannie.
Anno 1677, die 7 aprilis. Antepedium z herbów fiałkowych, hatłasowych, sprawiło się, które z pogrzebu N. Jego Mści Ks. Korycińskiego arcybiskupa lwowskiego dostały mi się.
Anno 1678
- - Obrus z lisztwą szeroką, na niesokorze jedwabiem różnym, szytą złotem i blaszką srebrną. - -
Anno 1668. — — Pani Anna Słończewska stara, głucha, oddała obrus lniany z koronami szerokiemi, podszytemi terpetuanną alias irzynkiem czerwonym. - - Antepedia. - -
Anno 1669, die 15 octobris. Pani Anna Mikołajowa Sieckowicowa, Ormianka, oddała antepedium hatłasu tureckiego, fiałkowego, paskowanego, pstrego, we środku bryt żółty, ofiarując się Naświętszej Pannie.
Anno 1677, die 7 aprilis. Antepedium z herbów fiałkowych, hatłasowych, sprawiło się, które z pogrzebu N. Je^o^ Mści Ks. Korycińskiego arcybiskupa lwowskiego dostały mi się.
Anno 1678
Skrót tekstu: InwDomLwowGęb
Strona: 313
Tytuł:
Inwentarz akcesyjny kaplicy Domagaliczów
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1645 a 1702
Data wydania (nie wcześniej niż):
1645
Data wydania (nie później niż):
1702
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Materiały źródłowe do dziejów kultury i sztuki XVI-XVIII w.
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Gębarowicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1973
konia swego zgubionego uchwycili, dziękując Naświętszej Pannie za to osobliwe dobrodziejstwo. - -
Die 7 martii. - - Pan Jan Łukowski, mając sprawę z pewną osobą, ofiarował się z nią Naświętszej Pannie, którą tegoż dnia szczęśliwie wygrał, za co dziękując Naświętszej Pannie oddał tabliczkę. - -
Die 11 martii. Zophia Mikołajowa oddała tabliczkę srebrną przez inszą osobę, mordując się na ten czas brzemieniem, prosząc Naświętszej Panny, aby za przyczyną jej mogła być szczęśliwie rozwiązana. - -
Die 14 martii. Oddano tabliczkę srebrną od IMci P. Mikołaja Zgierskiego, ofiarując konie swe do obrazu Panny Przenaświętszej.
Die 22 martii. Oddane od J.M
konia swego zgubionego uchwycili, dziękując Naświętszej Pannie za to osobliwe dobrodziejstwo. - -
Die 7 martii. - - Pan Jan Łukowski, mając sprawę z pewną osobą, ofiarował się z nią Naświętszej Pannie, którą tegoż dnia szczęśliwie wygrał, za co dziękując Naświętszej Pannie oddał tabliczkę. - -
Die 11 martii. Zophia Mikołajowa oddała tabliczkę srebrną przez inszą osobę, mordując się na ten czas brzemieniem, prosząc Naświętszej Panny, aby za przyczyną jej mogła być szczęśliwie rozwiązana. - -
Die 14 martii. Oddano tabliczkę srebrną od JMci P. Mikołaja Zgierskiego, ofiarując konie swe do obrazu Panny Przenaświętszej.
Die 22 martii. Oddane od J.M
Skrót tekstu: InwDomLwowGęb
Strona: 322
Tytuł:
Inwentarz akcesyjny kaplicy Domagaliczów
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1645 a 1702
Data wydania (nie wcześniej niż):
1645
Data wydania (nie później niż):
1702
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Materiały źródłowe do dziejów kultury i sztuki XVI-XVIII w.
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Gębarowicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1973
