jaka potkała. Ta, kędy Rugier siedział, bliżej przystąpiła I głosem, aby sprawę zrozumiał, mówiła: PIEŚŃ XXVI.
LVIII.
„Twoja rodzona wieść mi konia rozkazała, Co mu Francja równia w dobroci nie miała, Którego ona waży, którego miłuje I Fontynem jakimsi najczęściej mianuje. I jużem we trzydziestu ponno milech była Pod Marsylią, gdzie mi czekać naznaczyła; Tam ona nie chcąc namniej w domu się zabawić, Po kilku dniach i sama miała się też stawić.
LIX.
A takem swemu szczęściu powierzała wiele, Takem na nie kazała i hardzie i śmiele, Że mię, gdybym wymówki zażyła takowej, Iż to
jaka potkała. Ta, kędy Rugier siedział, bliżej przystąpiła I głosem, aby sprawę zrozumiał, mówiła: PIEŚŃ XXVI.
LVIII.
„Twoja rodzona wieść mi konia rozkazała, Co mu Francya równia w dobroci nie miała, Którego ona waży, którego miłuje I Fontynem jakiemsi najczęściej mianuje. I jużem we trzydziestu ponno milech była Pod Marsylią, gdzie mi czekać naznaczyła; Tam ona nie chcąc namniej w domu się zabawić, Po kilku dniach i sama miała się też stawić.
LIX.
A takem swemu szczęściu powierzała wiele, Takem na nie kazała i hardzie i śmiele, Że mię, gdybym wymówki zażyła takowej, Iż to
Skrót tekstu: ArKochOrlCz_II
Strona: 300
Tytuł:
Orland szalony, cz. 2
Autor:
Ludovico Ariosto
Tłumacz:
Piotr Kochanowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1620
Data wydania (nie wcześniej niż):
1620
Data wydania (nie później niż):
1620
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Czubek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1905
