KSIĘGI I. AVTOR DO CZYTELNIKA.
POlak pisze po Polsku/ nie Trojańskie dzieje/ Albo Annibalowe we Włoszech Turnieje Nie to/ jako Scanderbeg/ wielkiej Hetman Cnoty/ Z niewoli Bissurmański/ wybił Epiroty Ani ja Wiejskie ciągnę/ na tę notę strony/ Aby grzmiały Tomirym/ i jej Amazony. Dobrzesz mnie/ przy kuminie/ wziąwszy kuflik spory/ Z Bracią sieść/ a czasem też zażyć i Bandory Tam raz drugi/ chyżo się obszedszy koleją Zgadniemy/ czemu z Marsa Bogowie się śmieją? Czemu suka Junona zgryźliwa tak śmiele? Przyścignąwszy Jowisza/ u pięknej Semele Dane/ choć ją kryje Wieza/ z twardej miedzi. Zgoła i ta
KSIĘGI I. AVTOR DO CZYTELNIKA.
POlak pisze po Polsku/ nie Troiáńskie dźieie/ Albo Annibálowe we Włoszech Turnieie Nie to/ iáko Scánderbeg/ wielkiey Hetmąn Cnoty/ Z niewoli Bissurmański/ wybił Epiroty Ani ia Wieyskie ciągnę/ ná tę notę strony/ Aby grzmiáły Tomirym/ y iey Amazony. Dobrzesz mnie/ przy kuminie/ wźiąwszy kuflik spory/ Z Bráćią śieść/ á czásem tesz záżyć y Bándory Tám raz drugi/ chyzo się obszedszy koleią Zgádniemy/ czemu z Marsá Bogowie się śmieią? Czemu suka Iunoná zgryźliwa tak śmiele? Przyśćignąwszy Iowiszá/ v piękney Semele Danáè/ choć ią kryie Wieza/ z twárdey miedźi. Zgołá y tá
Skrót tekstu: KochProżnEp
Strona: 1.
Tytuł:
Epigramata polskie
Autor:
Wespazjan Kochowski
Drukarnia:
Wojciech Górecki
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1674
Data wydania (nie wcześniej niż):
1674
Data wydania (nie później niż):
1674
jej do gęby. Stół.
W borum się ja urodził/ teraz choć nie w lessie/ Jestem; przecię Zwierzynę co żywo mi niesie. Fraszek. Goście.
BVinowski/ z Wesołowskim/ wdomu moim goszczą/ Same świadczą imiona/ ze nieradzi poszczą. Więc nie flegmatycznego dla biesiady luda/ Staw beczkę na Kuminie/ a niech przydzie Duda. Do Teofile.
MIłościwym mnie Panemeś nazwała/ Tosieńku/ chocieś mnie niesprobowała. Doświadcz/ obaczysz/ nad Tytuł Książęcy/ W Miłości bendziesz przyznawać mi więcej. O Odmienności.
WIatr/ Dym/ mgła/ Woda/ bywszy w lot uciecze/ Tak Białogłowskie słowo/ gdy je rzecze
iey do gęby. Stoł.
W borum sie ia vrodźił/ teraz choć nie w lesśie/ Iestem; przećię Zwierzynę co żywo mi niesie. Frászek. Gośćie.
BVinowski/ z Wesołowskim/ wdomu moim goszczą/ Sáme świádczą imiona/ ze nieradźi poszczą. Więnc nie phlegmátycznego dla bieśiády ludá/ Staw beczkę ná Kuminie/ á niech przydźie Dudá. Do Theophile.
MIłośćiwym mie Pánęmeś názwáłá/ Tośieńku/ choćieś mie niesprobowáłá. Doświadcz/ obaczysz/ nád Tytuł Xiązęcy/ W Miłośći bendźiesz przyznawáć mi więcy. O Odmiennośći.
WIátr/ Dym/ mgłá/ Wodá/ bywszy w lot vćiecze/ Ták Białogłowskie słowo/ gdy ie rzecze
Skrót tekstu: KochProżnEp
Strona: 44
Tytuł:
Epigramata polskie
Autor:
Wespazjan Kochowski
Drukarnia:
Wojciech Górecki
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1674
Data wydania (nie wcześniej niż):
1674
Data wydania (nie później niż):
1674
