. Nie masz, widzę, w niej nic tak osobliwego. Elent prosi Wci serca mego, aby znowu, przy podwyższeniu sumy, mógł być arendarzem kałuskim. Przyznają mu wszyscy, że podczas tych inkursyj niesłychanie tam dobrze stawał. - Le grand d'Espagne obumiera bez swojej comtesse, tak mu jest nieznośna ta absencja. Minucje wszystkie moje nie wiem gdzie mi chłopcy zapodzieli; powiadają, że tam gdzieś między papierami. Nie wiem, jeśli to prawda; a wszystkie tam w nich mojej muszki imiona. Więcej mi pisać czasu nie dają, bo już się zeszli prowadzić mię do kościoła. Całuję tedy najśliczniejszą busieńkę pana mego, w której się wszystkie
. Nie masz, widzę, w niej nic tak osobliwego. Elent prosi Wci serca mego, aby znowu, przy podwyższeniu sumy, mógł być arendarzem kałuskim. Przyznają mu wszyscy, że podczas tych inkursyj niesłychanie tam dobrze stawał. - Le grand d'Espagne obumiera bez swojej comtesse, tak mu jest nieznośna ta absencja. Minucje wszystkie moje nie wiem gdzie mi chłopcy zapodzieli; powiadają, że tam gdzieś między papierami. Nie wiem, jeśli to prawda; a wszystkie tam w nich mojej muszki imiona. Więcej mi pisać czasu nie dają, bo już się zeszli prowadzić mię do kościoła. Całuję tedy najśliczniejszą busieńkę pana mego, w której się wszystkie
Skrót tekstu: SobJListy
Strona: 436
Tytuł:
Listy do Marysieńki
Autor:
Jan Sobieski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
listy
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1665 a 1683
Data wydania (nie wcześniej niż):
1665
Data wydania (nie później niż):
1683
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
"Czytelnik"
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1962
; roku Księżyca dla koordynacyj Świąt ruchomych: a osobliwie dla determinowania dnia Wielkonocnego, od którego zawisła determinacja innych dni Świąt ruchomych, Rok tedy Kościelny jest ten, który częścią się składa z roku słońca, częścią z roku Księżyca Juliuszowego. Rok ten Kościelny rozłożony na swoje miesiące i tygodnie, zowie się Kalendarz Kościelny, albo minucje. Ten kalendarz którego Kościół Boży zażywał aż do roku Chrystusowego 1582. nazywa się teraz Kalendarz Stary. Kalendarz zaś którego Kościół zażywał od roku 1582. i do tego czasu zażywa, nazywa się Kalendarz Nowy, Grzegorza XIII. iż za tego Papiestwa Stary jest reformowany i poprawiony. Ze zaś Kalendarz Kościelny zamykał w sobie kalendarz
; roku Xiężyca dla koordynacyi Swiąt ruchomych: á osobliwie dla determinowania dnia Wielkonocnego, od ktorego záwisła determinacya innych dni Swiąt ruchomych, Rok tedy Kościelny iest ten, ktory częścią się zkładá z roku słońcá, częscią z roku Xiężyca Iuliuszowego. Rok ten Kościelny rozłożony ná swoie miesiące y tygodnie, zowie się Kalendarz Kościelny, álbo minucye. Ten kalendarz ktorego Kościoł Boży zażywał aż do roku Chrystusowego 1582. náżywa się teraz Kálendarz Stáry. Kalendarz zaś ktorego Kościoł zażywał od roku 1582. y do tego czasu zażywa, nazywa się Kalendarz Nowy, Grzegorza XIII. iż zá tego Papiestwa Stary iest reformowany y poprawiony. Ze zaś Kalendarz Kościelny zamykał w sobie kalendarz
Skrót tekstu: BystrzInfChron
Strona: 7
Tytuł:
Informacja chronograficzna o kalendarzu
Autor:
Wojciech Bystrzonowski
Miejsce wydania:
Lublin
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
astronomia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1743
Data wydania (nie wcześniej niż):
1743
Data wydania (nie później niż):
1743
