, Każdy siedział na swym śmiele, A za niemi kanclerz wielki, Z boków pieszy człowiek wszelki. Dalej aż marszałek jedzie, Za nim królestwo rząd wiedzie. Kazanowski, cna osoba, Wspaniała, Pańska ozdoba; W ten mu dzień oddano laskę, Aby znał królewską łaskę. Tamże w rogu, od ulice, Jakby Miodowej przecznice, Wysiadło z karety Państwo. Nakoło stoi poddaństwo. Duchowni króla witają, Oracyje z ksiąg czytają Pod krzyżem; ten postawiony Już był w tym miejscu, wsławiony.
Muzyka pięknie śpiewała, Niedługo coś opiewała. Potym do budynku weszli, Skoro się tam wszyscy zeszli, Mszą świętą odprawowano, Benedykcyją dawano. Kazanie pochwały
, Każdy siedział na swym śmiele, A za niemi kanclerz wielki, Z boków pieszy człowiek wszelki. Dalej aż marszałek jedzie, Za nim królestwo rząd wiedzie. Kazanowski, cna osoba, Wspaniała, Pańska ozdoba; W ten mu dzień oddano laskę, Aby znał królewską łaskę. Tamże w rogu, od ulice, Jakby Miodowej przecznice, Wysiadło z karety Państwo. Nakoło stoi poddaństwo. Duchowni króla witają, Oracyje z ksiąg czytają Pod krzyżem; ten postawiony Już był w tym miejscu, wsławiony.
Muzyka pięknie śpiewała, Niedługo coś opiewała. Potym do budynku weszli, Skoro się tam wszyscy zeszli, Mszą świętą odprawowano, Benedykcyją dawano. Kazanie pochwały
Skrót tekstu: JarzGośc
Strona: 112
Tytuł:
Gościniec abo krótkie opisanie Warszawy
Autor:
Adam Jarzębski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne, opisy podróży
Tematyka:
architektura, geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1643
Data wydania (nie wcześniej niż):
1643
Data wydania (nie później niż):
1643
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Ignacy Chrzanowski, Władysław Korotyński
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Towarzystwo Opieki nad Zabytkami Przeszłości
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1909
pięść/ wymocz dobrze w wodzie czystej/ a wysączywszy z niej wodę/ włóż w moździerz/ potym przyłącz siarki przepuszczanej łot. 1. czosnku główek trzy z skorki zwierzchniej obłupionych/ zetrzy to wszytko społem dobrze/ a wyjąwszy naczyń z tego gałek jako orzech Włoski wielki/ ile ich być może. A wziąwszy patoki miodowej z oliwą zmieszanej/ pomoczywszy one gałki/ kładź na czczo po jednej w gardziel koniowi/ popychając palcami/ aż je połknie wszytkie/ uwiązawszy go ku gorze głową/ i język na stronę wyciągnąwszy/ jako się ono na początku w dawaniu tranków uczyło. To czyń po trzy dni/ co raz trzeciego dnia. Możesz przyłożyć
pięść/ wymocz dobrze w wodźie czystey/ á wysączywszy z niey wodę/ włoż w mozdżerz/ potym przyłącz śiárki przepuszczáney łot. 1. czosnku głowek trzy z skorki zwierzchniey obłupionych/ zetrzy to wszytko społem dobrze/ á wyiąwszy náczyń z tego gałek iáko orzech Włoski wielki/ ile ich być może. A wźiąwszy pátoki miodowey z oliwą zmieszáney/ pomoczywszy one gałki/ kłádź ná czczo po iedney w gardźiel koniowi/ popycháiąc pálcámi/ áż ie połknie wszytkie/ vwiązawszy go ku gorze głową/ y ięzyk ná stronę wyćiągnąwszy/ iáko się ono ná początku w dawániu tránkow vczyło. To czyń po trzy dni/ co raz trzećiego dniá. Możesz przyłożyć
Skrót tekstu: DorHip_II
Strona: Nv
Tytuł:
Hippica to iest o koniach księgi_II
Autor:
Krzysztof Dorohostajski
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1603
Data wydania (nie wcześniej niż):
1603
Data wydania (nie później niż):
1603
łot 1. a wespół źwierciawszy/ uczyń z tego gałek siedm/ a po jednej na każdy dzień koniowi w gardło wpuszczaj/ osoliwszy ją zwierzchu kiedy mu masz dawać. Maść.
Oleju konopnego zmieszaj ze psią krwią napoły/ namazujże tym koniowi żyły na piersiach. Insze.
Weźmi oliwy/ cukru/ patoki miodowej/ każdego po funcie 1. nasienia kopru Włoskiego funtów 3. soku Szałwiowego 4. łoty/ wodki Rożanej łotów 10. zmieszawszy to i rozpuściwszy na węglu smaż wespół aż się wysmaży na palec/ a przez noc na miejscu suchym postaw ku ochłodzeniu. Tego dawaj koniowi przez gardło/ jako zaważy pół funta/ dokąd stanie
łot 1. á wespoł źwierćiawszy/ vczyń z tego gałek śiedm/ á po iedney ná kożdy dźień koniowi w gárdło wpuszczay/ osoliwszy ią zwierzchu kiedy mu masz dáwáć. Máść.
Oleiu konopnego zmieszay ze pśią krwią nápoły/ námázuyże tym koniowi żyły ná pierśiách. Insze.
Weźmi oliwy/ cukru/ pátoki miodowey/ kożdego po funćie 1. naśienia kopru Włoskiego funtow 3. soku Száłwiowego 4. łoty/ wodki Rożáney łotow 10. zmieszawszy to y rospuśćiwszy ná węglu smaż wespoł áż się wysmáży ná pálec/ á przez noc ná mieyscu suchym postaw ku ochłodzeniu. Tego daway koniowi przez gárdło/ iáko záważy puł funtá/ dokąd sstánie
Skrót tekstu: DorHip_II
Strona: Nv
Tytuł:
Hippica to iest o koniach księgi_II
Autor:
Krzysztof Dorohostajski
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1603
Data wydania (nie wcześniej niż):
1603
Data wydania (nie później niż):
1603
proch/ Fig więdłych dwadzieścia/ oliwy funtów dwa/ zwierć dobrze wespół/ a to dawaj pić koniowi w mleku kozim abo jakimkolwiek częstokroć: czyści wnętrze/ chłodzi i odwilża. Księgi Maść czerwona na rany, i wrzody uporne, i na mięso żywe.
Weźmi rdze miedzianej/ co Grynszpanem nazywają/ łotów pięć/ patoki miodowej łotów czternaście/ octu winnego co najmocniejszego łotów siedm/ warz wespół/ aż będzie maść gęsta czerwona. Złota maść na wszelakie rany.
Weźmi wosku żółtego łotów sześć/ oliwy dobrej pułtrzecia funta/ Terpentyny łotów dwa/ żywice przedniej przeyźrzoczystej pułtora łota/ kadzidła białego łot jeden/ szafranu tłuczonego ćwierć łota/ zmieszaj/ a uczyń
proch/ Fig więdłych dwádźieśćiá/ oliwy funtow dwá/ zwierć dobrze wespoł/ á to daway pić koniowi w mleku koźim ábo iákimkolwiek częstokroć: czyśći wnętrze/ chłodźi y odwilża. Kśięgi Máść czerwona ná rány, y wrzody vporne, y ná mięso żywe.
Weźmi rdze miedźiáney/ co Grynszpanem názywáią/ łotow pięć/ pátoki miodowey łotow czternaśćie/ octu winneg^o^ co naymocnieyszego łotow śiedm/ warz wespoł/ áż będźie máść gęsta czerwona. Złota máść ná wszelákie rány.
Weźmi wosku żołtego łotow sześć/ oliwy dobrey pułtrzećiá funtá/ Terpentyny łotow dwá/ żywice przedniey przeyźrzoczystey pułtorá łotá/ kádźidłá białego łot ieden/ száfránu tłuczonego ćwierć łotá/ zmieszay/ á vczyń
Skrót tekstu: DorHip_II
Strona: Qiijjv
Tytuł:
Hippica to iest o koniach księgi_II
Autor:
Krzysztof Dorohostajski
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1603
Data wydania (nie wcześniej niż):
1603
Data wydania (nie później niż):
1603
panu Mikołaju Tyszkiewiczu, synu urodzonego jego mości pana Mikołaja Tyszkiewicza, wolanowskim urzędniku chupkowskim, i innych wyżej banicjej mianowanej pozwanych, przywiedzionej przez aktora ingniticji otrzymanej. A to w sprawie przez mianowanego aktora i zeszłej córki onego o gwałtownę nasłanie przez pozwanych na miasteczko Puliny, Sokołów i innę, i tam różnych violenty poczynienie, dani miodowej, czynszów zabranie, szkód na dziesięć tysięcy naczynienie intentowanej. Za którą to banicją gdy wyzy mianowanego do wsi Borowej pomienieni ich mości panowie oficjalistowie przyjachali, tam u atamana tamecznego Andrzeja Szestaka, przy bytności urodzonego pana Mikołaja Bilskiego, podstarosnego włości chupkowskiej, i świeszczenika tejże wsi Borowej, nazwanego Jakowa, jurysdykcją swoją urzędową przez
panu Mikołaiu Tyszkiewiczu, synu urodzonego jego mości pana Mikołaja Tyszkiewicza, wolanowskim urzędniku chupkowskim, y innych wyzey banitieÿ mianowanej pozwanych, przywiedzionej przez actora jngnititiey otrzÿmaneÿ. A to w sprawie przez mianowanego actora i zeszłej corki onego o gwałtownę nasłanie przez pozwanych na miasteczko Pulinÿ, Sokołow y innę, y tam roznych violenty poczynienie, dani miodowey, czynszow zabranie, szkod na dziesięc tysięcy naczynienie jntentowaneÿ. Za ktorą to banitią gdy wyzy mianowanego do wsi Borowej pomienieni jch mości panowie officialistowie przyiachali, tam u atamana tamecznego Andrzeja Szestaka, przy bytnosci urodzonego pana Mikołaia Bilskiego, podstarosnego włosci chupkowskiej, y swieszczenika teyze wsi Borowej, nazwanego Jakowa, jurisdictią swoią urzędową przez
Skrót tekstu: KsOw
Strona: 6
Tytuł:
Księga grodzka owrucka
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Owrucz
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
prawo, sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1678
Data wydania (nie wcześniej niż):
1678
Data wydania (nie później niż):
1678
przecedź przez serwete, dawaj choremu po kwaterce ciepło z rana, po południu i ku wieczorowi. Sposoby leczenia
Ródzenki osobliwie wielkie jakimkolwiek sposobem zażywane, są bardzo skuteczne, albowiem odwilżają, i nutriment sprawują.
Kąpieli w tej gorączce także są bardzo pożyteczne, osobliwie z mleka, kogo stać na to, także zsyty miodowej, i z wody z mlekiem zmieszanej, także z wody Stawowy albo rzecznej warząc w niej kwiat Grzybieniowy, albo Podbiał, albo Rzepę świeżą, albo Jabłka.
Do purgowania gdy tego potrzeba, najlepsza jest Mánná Calabrina, rozpuściwszy ją w mleku albo w serwatce na raz dwa łoty mniej lubo więcej
Item Ubogim za napój najlepsza
przecedź przez serwete, daway choremu po kwáterce ćiepło z ráná, po południu y ku wieczorowi. Sposoby leczenia
Rodzenki osobliwie wielkie iákimkolwiek sposobem záżywáne, są bárdzo skuteczne, álbowiem odwilżáią, y nutriment spráwuią.
Kąpieli w tey gorączce tákże są bárdzo pożyteczne, osobliwie z mleká, kogo stáć ná to, tákże zsyty miodowey, y z wody z mlekiem zmieszáney, tákże z wody Stáwowy álbo rzeczney wárząc w niey kwiat Grzybieniowy, álbo Podbiał, álbo Rzepę swieżą, álbo Jábłká.
Do purgowánia gdy tego potrzebá, naylepszá iest Mánná Calabrina, rospuśćiwszy ią w mleku álbo w serwatce ná raz dwá łoty mniey lubo więcey
Item Ubogim zá napoy naylepszá
Skrót tekstu: PromMed
Strona: 18
Tytuł:
Promptuarium medicum
Autor:
Anonim
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
medycyna
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1716
Data wydania (nie wcześniej niż):
1716
Data wydania (nie później niż):
1716
, włozyć go żywo w nowy garnek, oliwą napełniony pokrywką, aby nie wypadł, i aby nie wychodziła para, dobrze opatrzyć, i z wolna przez cały dzień warzyć, potym przez płótno przecedziwszy, i na trzy to razy rozdzieliwszy, obalonemu lać po grzeble w gardło koniowi. Item. Wziąć oliwy, cukru Patoki miodowej, każdego po Funcie, nasienia kopru włoskiego Funtów trzy, soku sałwijowego cztery łoty, wodki rożanej łotów dzięsięć, zamięszawszy to sspołem przy węglach na palec wysmazyć; ostudzone zadawać naczczo miarą koniowi, na raż żeby za ważyło pół funta, do tąd, jako może wystarczać lekarstwo. Na Śledzionę. GDy koń na lewy bok
, włozyć go żywo w nowy garnek, oliwą napełniony pokrywką, áby nie wypadł, y áby nie wychodźiłá párá, dobrze opátrzyć, y z wolná przez cáły dźień wárzyć, potym przez płotno przecedźiwszy, y ná trzy to rázy rozdżieliwszy, obálonemu lać po grzeble w gárdło koniowi. Item. Wziąc oliwy, cukru Pátoki miodowey, káżdego po Funćie, náśienia kopru włoskiego Funtow trzy, soku sałwiiowego cztery łoty, wodki rożáney łotow dźięśięć, zámięszawszy to sspołem przy węglách ná pálec wysmázyć; ostudzone zádawáć náczczo miárą koniowi, ná raż żeby zá ważyło puł funtá, do tąd, iáko może wystarczáć lekárstwo. Ná Sledzionę. GDy koń ná lewy bok
Skrót tekstu: HaurEk
Strona: 48
Tytuł:
OEkonomika ziemiańska
Autor:
Jakub Kazimierz Haur
Drukarnia:
Krzysztof Schedel
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
poradniki
Tematyka:
gospodarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1675
Data wydania (nie wcześniej niż):
1675
Data wydania (nie później niż):
1675
