czas Driakwie mieć niemógł/ tedy samego tego korzenia miałko utartego całą ćwierć łota/ ze czteroma łyżkoma wodki Dzięgielowej/ a ze trzema octu winnego dać pić/ a kazać mu się co nalepiej przez trzy godziny pocić. Item.
Gdzieby też pomienionej wodki mieć niemógł/ tedy na to miejsce wziąć Kardobenedykt: abo Miodunkowej/ albo z kadzidła polnego/ abo wodki Przetarzniku Item.
A gdzieby i tych wodek nie było/ tedy prochu z korzenia tegoż ziela wziąć co złoty czerwony zaważy/ aż octem Gwoździkowym albo z winnym/ co nacieplej wypić/ i potym się pocić. Tym którzy jeszcze jadem powietrza morowego nie są zarażeni/ dla
czás Dryákwie mieć niemogł/ tedy sámego tego korzeniá miáłko vtártego cáłą czwierć łotá/ ze czteromá łyszkomá wodki Dźięgielowey/ á ze trzemá octu winnego dáć pić/ á kázáć mu sie co nalepiey przez trzy godźiny poćić. Item.
Gdźieby też pomienioney wodki mieć niemogł/ tedy ná to mieysce wźiąc Kárdobenedykt: ábo Miodunkowey/ álbo z kádźidłá polne^o^/ ábo wodki Przetarzniku Item.
A gdźieby y tych wodek nie było/ tedy prochu z korzeniá tegoż źiela wźiąć co złoty czerwony záważy/ áż octem Gwoźdźikowym álbo z winnym/ co naćiepley wypić/ y potym sie poćić. Tym ktorzy iescze iádem powietrza morowe^o^ nie są záráżeni/ dla
Skrót tekstu: SyrZiel
Strona: 88
Tytuł:
Zielnik
Autor:
Szymon Syreński
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Tematyka:
botanika, zielarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1613
Data wydania (nie wcześniej niż):
1613
Data wydania (nie później niż):
1613
Planom/
Plany Piegom/ i innym zmazom na twarzy/
Piegi/ i inne zmazy na twarzy będące ściera pomazując nią/ żeby samo weschło w ciało/ nie ocierając. Mdłości serdecznej
Mdłość serdeczną/ z zimnych wilgotności oddala/ wziąwszy jej z ośm łyżek/ wodki z Wołowego języka/ i z Borakowej po cztery łyżki/ Miodunkowej Małmazji/ octu Gwoździkowego po trzy łyżki/ skorek z Cytrynowych jabłek miałko utartych kwintę/ Szafranu tłuczonego co trzecią część kwinty zaważy/ to wespół zmieszać/ a w tym trochę odlawszy czerwonej Tawty/ abo Cindalimi wedwoję abo wetroję złożywszy/ co nalepiej zmaczać/ i na serce przykładać/ Także na pulsy u obudwu pięści
Planom/
Plány Piegom/ y innym zmázom ná twarzy/
Piegi/ y inne zmázy ná twárzy będące śćiera pomázuiąc nią/ żeby sámo weschło w ciáło/ nie oćieráiąc. Mdłości serdeczney
Mdłość serdeczną/ z źimnych wilgotnośći oddala/ wźiąwszy iey z ośm łyżek/ wodki z Wołowego ięzyká/ y z Borákowey po cztery łyszki/ Miodunkowey Máłmázyey/ octu Gwoźdźikowego po trzy łyszki/ skorek z Cytrynowych iábłek miáłko vtártych kwintę/ Száfranu tłuczonego co trzećią część kwinty záważy/ to wespoł zmieszáć/ á w tym trochę odlawszy czerwoney Táwty/ ábo Cindalimi wedwoię ábo wetroię złożywszy/ co nalepiey zmaczáć/ y ná serce przykłádáć/ Tákże ná pulsy v obudwu pięśći
Skrót tekstu: SyrZiel
Strona: 271
Tytuł:
Zielnik
Autor:
Szymon Syreński
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Tematyka:
botanika, zielarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1613
Data wydania (nie wcześniej niż):
1613
Data wydania (nie później niż):
1613
