Najś: Panny, ale też po śmierci z Nieba wizytującej swoich Dylektów i Dewotów, jakoto gdy na język schorzały Z. Fulberta Karnoteńskiego, krople z Piersi swoich Najświętszych spuściła. Nadasi in anno Caelesti. Z. Bernarda Opata także Mlekiem z swych Piersi posiliła MARIA; tego Mleka mogli co zachować.
11. Miseczka, z której Chrystusa Pana żywiła Najś: MARIA, sama z niej jadła, i Z. Józef jej Oblubieniec, jest w Lorecie mieście, inter sacras raritates Kościoła.
12. Grób Najdroższej Matki Bożej z kamienia wykowany, jest w ziemi Świętej na dolinie Iosaphat, blisko Jeruzalem, Kościołem otoczony. Mają to Rzymskie
Nayś: Panny, ale też po smierci z Nieba wizytuiącey swoich Dilektow y Dewotòw, iakoto gdy na ięzyk zchorzały S. Fulberta Karnoteńskiego, krople z Piersi swoich Nayświętszych spuściła. Nadasi in anno Caelesti. S. Bernarda Opata także Mlekiem z swych Piersi posiliła MARYA; tego Mleka mogli co zachować.
11. Miseczka, z ktorey Chrystusa Pana żywiła Nayś: MARYA, sama z niey iadła, y S. Iozef iey Oblubieniec, iest w Lorecie mieście, inter sacras raritates Kościoła.
12. Gròb Naydroższey Matki Bożey z kamienia wykowany, iest w ziemi Swiętey na dolinie Iosaphat, blisko Ieruzalem, Kościołem otocżony. Maią to Rzymskie
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 119
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
. J. 68. Puszek kokosowych sześć, filigranem oprawnych. J2. A2. K2. 69. Wiatrak srebrny, biały, filigranową robotą. 70. Kadzielniczka porcelanowa turecka, w srebro oprawna, rubinkami i kamieńmi sadzona. A. 71. Kadzielniczka porcelanowa, zielona, turecka, na konchach złocistych, pod nią miseczka porcelanowa, kamieńmi sadzona. J. 72. Kadzielniczka porcelanowa, pure biała, na trzech nóżkach pozłocistych, miska pod nią srebrna, corpus koralami sadzone. K. 73. Farfura biała, szmaragdami i rubinami sadzona, między którymi listeczkom ośm niedostaje. J. 74. Farfura turecka, wierzchem czerwona, kamieniami sadzona
. J. 68. Puszek kokosowych sześć, filagranem oprawnych. J2. A2. K2. 69. Wiatrak srebrny, biały, filagranową robotą. 70. Kadzielniczka porcelanowa turecka, w srebro oprawna, rubinkami i kamieńmi sadzona. A. 71. Kadzielniczka porcelanowa, zielona, turecka, na konchach złocistych, pod nią miseczka porcelanowa, kamieńmi sadzona. J. 72. Kadzielniczka porcelanowa, pure biała, na trzech nóżkach pozłocistych, miska pod nią srebrna, corpus koralami sadzone. K. 73. Farfura biała, szmaragami y rubinami sadzona, między którymi listeczkom ośm niedostaje. J. 74. Farfura turecka, wierzchem czerwona, kamieniami sadzona
Skrót tekstu: InwWilan
Strona: 43
Tytuł:
Inwentarz generalny klejnotów, sreber, galanterii i ruchomości różnych tudzież obrazów, które się tak w Pałacu Wilanowskim jako też w Skarbcach Warszawskich J.K.Mci znajdowały [...]
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1696
Data wydania (nie wcześniej niż):
1696
Data wydania (nie później niż):
1696
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Urządzenie pałacu wilanowskiego za Jana III
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Aleksander Czołowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Towarzystwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1937
konserwacyj chciano, zawsze cudownie mury odsuwały się od ścian Domku, zaczym tak sine adminiculo stoi cum miraculo, na żadnych nie wsparty fundamentach, zdaleka marmurową opasany Kaplicą śliczną sculpturis mirandis adornowaną. Jest tam za szkłem Sukienka MATKI Najświętszej, kominek, na którym CHRYSTUSOWI Panu sobie i JózefOWI Z. jeść gotowała, jest i miseczka gliniana z której karmiła. Stoi Statua MATKI Najświętszej Pana JEZUSA trzymająca, przed którą wisi łamp szczerozłotych ze dwanaście: Jedna z tych Zygmunta Króla Polskiego ręką zrobiona złotniczy konszt umiejącego: Jest i Chorągiew Jana III. Króla Polskiego z pod Wiednia przysłana.
Przysłał tu Korony dwie Ludwik XIII. Król Francuski bogate taksowane 70. tysięcy
konserwácyi chciano, záwsze cudownie mury odsuwáły się od ścian Domku, záczym tak sine adminiculo stoi cum miraculo, ná źadnych nie wsparty fundamentach, zdaleka marmurową opasany Kaplicą śliczną sculpturis mirandis adornowáną. Iest tam zá szkłem Sukienka MATKI Nayświętszey, kominek, ná ktorym CHRYSTUSOWI Panu sobie y IOZEFOWI S. ieść gotowała, iest y miseczka gliniana z ktorey karmiła. Stoi Statua MATKI Nayświętszey Paná IEZUSA trzymaiąca, przed ktorą wisi łamp szczerozłotych ze dwánaście: Iedná z tych Zygmunta Krola Polskiego ręką zrobioná złotniczy konszt umieiącego: Iest y Chorągiew Ianá III. Krola Polskiego z pod Wiednia przysłaná.
Przysłał tu Korony dwie Ludwik XIII. Krol Francuski bogate taxowáne 70. tysięcy
Skrót tekstu: ChmielAteny_II
Strona: 171
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 2
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1746
Data wydania (nie wcześniej niż):
1746
Data wydania (nie później niż):
1746
czasu panieństwa jej/ gdy pewnemu mieszczaninowi służyła/ trafiło się/ że pani jej głowy ciężkie bolenie cierpiała/ dla którego bólu uleczenia/ gdy jakaś niewiasta przyszła/ żeby swoim przymawianiem boleść głowy uśmierzyła. Ja (powieda) pilniem się jej sprawie przypatrowała/ i widziałam/ że przeciw przyrodzeniu wody wylanej/ na jakąś miseczka/ ona woda w garku inszym znałeżyona była/ z przydawaniem pewnych ceremonij/ którym tu miejsca niemasz. Ja widząc iż pani moja w boleści głowy żadnej folgi nieczuje/ nieco się obruszywszy/ rzełam do czarownice: Niewiem co czynijcie miła pani/ widzę że czarami jakimiś się paracie dla pożytku swego. Na co
czásu pánieństwá iey/ gdy pewnemu miesczáninowi służyłá/ tráfiło się/ że páni iey głowy cięszkie bolenie cierpiáłá/ dla ktorego bolu vleczenia/ gdy iákaś niewiástá przyszłá/ żeby swoim przymawiániem boleść głowy vśmierzyłá. Ia (powieda) pilniem sie iey spráwie przypátrowáłá/ y widźiáłám/ że przeciw przyrodzeniu wody wylaney/ ná iákąś miseczká/ oná wodá w garku inszym znáłeżiona byłá/ z przydawániem pewnych ceremoniy/ ktorym tu mieyscá niemász. Ia widząc iż páni moiá w boleści głowy żadney folgi nieczuie/ nieco sie obruszywszy/ rzełám do czárownice: Niewiẽ co czyniićie miła páni/ widzę że cżárámi iákimiś sie paracie dla pożytku swego. Ná co
Skrót tekstu: SpInZąbMłot
Strona: 134
Tytuł:
Młot na czarownice
Autor:
Jacob Sprenger, Heinrich Institor
Tłumacz:
Stanisław Ząbkowic
Drukarnia:
Szymon Kempini
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
traktaty
Tematyka:
magia, obyczajowość, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1614
Data wydania (nie wcześniej niż):
1614
Data wydania (nie później niż):
1614
dla drugiego razu; i tam mają leżeć zawżdy, wszak tam pokoj: a nosząc się z niemi, rychlej by się potłukły i pozaraniały: a denkiem wzgórę dla tego mają być położone, że i warowniej tak dla słuczenia leży, i pczoła nie będzie się na niej bawiła, czując on zapach, którym wewnątrz miseczka po sycie pachnie. A iż w jesieni w ulach na pułtory ćwierci łokcia, i na dłoń od głowy miodu zostawiło się było, tedy na wiosnę otworzywszy ule, bądź pczoły ze spodku miód wyjedzą, bądź nie wyjedzą, przecię z nowu poderznąć, że jeno na dłoń roboty w ulu zostanie. A to podrzynanie nie
dla drugiego rázu; y tám máią leżeć záwżdy, wszák tám pokoy: á nosząc się z niemi, rychley by się potłukły y pozáraniáły: á denkiem wzgorę dla tego máią bydź położone, że y wárowniey ták dla słuczenia leży, y pczołá nie będźie się ná niey báwiłá, czuiąc on zapách, ktorym wewnątrz miseczká po syćie pachnie. A iż w ieśieni w vlach ná pułtory czwierći łokćiá, y ná dłoń od głowy miodu zostáwiło się było, tedy ná wiosnę otworzywszy vle, bądź pczoły ze spodku miód wyiedzą, bądź nie wyiedzą, przećię z nowu poderznąć, że ieno ná dłoń roboty w vlu zostánie. A to podrzynánie nie
Skrót tekstu: OstrorNauka
Strona: Bijv
Tytuł:
Nauka koło pasiek
Autor:
Jan Ostroróg
Drukarnia:
Marcin Łęcki
Miejsce wydania:
Zamość
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
gospodarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1614
Data wydania (nie wcześniej niż):
1614
Data wydania (nie później niż):
1614
, Przybrawszy grzech i szkodę, do ciebie się wraca. Lepiej, co cordolium łacinnicy zową, Nazwać makaronicką corbolium mową. 486. NA GLINIANE MISECZKI DO STOŁU
Wziął mię galantom jeden z sobą do obiadu. Wszytko z francuska, wszytko net, wszytko do ładu. Siędziem, ze srebrnej ręce umywszy nalewki. Aż gliniana miseczka; patrz, że mi polewki Albo kaszki naleją. Czemuż nie talerza, Bo mój żołądek dawno na pieczenią zmierza. Dadzą potem kapłona, dadzą mięsa sztukę; Pewnie ja to błazeństwo, krając nożem, stłukę: Chłopcze, szukaj talerza z drzewa albo z cyny. Niech z pisanej jadają położnice gliny. 487.
, Przybrawszy grzech i szkodę, do ciebie się wraca. Lepiej, co cordolium łacinnicy zową, Nazwać makaronicką corbolium mową. 486. NA GLINIANE MISECZKI DO STOŁU
Wziął mię galantom jeden z sobą do obiadu. Wszytko z francuska, wszytko net, wszytko do ładu. Siędziem, ze srebrnej ręce umywszy nalewki. Aż gliniana miseczka; patrz, że mi polewki Albo kaszki naleją. Czemuż nie talerza, Bo mój żołądek dawno na pieczenią zmierza. Dadzą potem kapłona, dadzą mięsa sztukę; Pewnie ja to błazeństwo, krając nożem, stłukę: Chłopcze, szukaj talerza z drzewa albo z cyny. Niech z pisanej jadają położnice gliny. 487.
Skrót tekstu: PotFrasz2Kuk_II
Strona: 475
Tytuł:
Ogrodu nie wyplewionego część wtora
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1677
Data wydania (nie wcześniej niż):
1677
Data wydania (nie później niż):
1677
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
, której i fundacja uczyniona in Actis Terrestr. Leopol, sabbatho ante Dominicam Passionis, quae fuit dies 20 Martii .
Eodem Anno die 10 aprillis Jego M. P. Wacław Kawecki, imieniem Chorągwie, książęcia Jeo Mści Czartoryskiego lampę.
Eodem Anno, die 25 maii, od Pana Stanisława Stączla rajce lwowskiego ampułek para i miseczka.
Eodem Anno, die 17 decembris, od Jego M. P. Stanisława Abrahamowicza kielich złocisty i z herbem Jeo. Mści.
Eodem Anno, die 25 decembris, od Pana Felicjana Kubińskiego mieszczanina lwowskiego ampułek para srebrnych.
Anno Domini 1651, die 20 januarii, lampa od książęcia Dominika.
Eodem Anno, die 26
, której i fundacja uczyniona in Actis Terrestr. Leopol, sabbatho ante Dominicam Passionis, quae fuit dies 20 Martii .
Eodem Anno die 10 aprillis Je^o^ M. P. Wacław Kawecki, imieniem Chorągwie, książęcia Jeo Mści Czartoryskiego lampę.
Eodem Anno, die 25 maii, od Pana Stanisława Stączla rajce lwowskiego ampułek para i miseczka.
Eodem Anno, die 17 decembris, od Jego M. P. Stanisława Abraamowicza kielich złocisty i z herbem Jeo. Mści.
Eodem Anno, die 25 decembris, od Pana Felicjana Kubińskiego mieszczanina lwowskiego ampułek para srebrnych.
Anno Domini 1651, die 20 januarii, lampa od książęcia Dominika.
Eodem Anno, die 26
Skrót tekstu: InwDomLwowGęb
Strona: 309
Tytuł:
Inwentarz akcesyjny kaplicy Domagaliczów
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1645 a 1702
Data wydania (nie wcześniej niż):
1645
Data wydania (nie później niż):
1702
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Materiały źródłowe do dziejów kultury i sztuki XVI-XVIII w.
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Gębarowicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1973
