„Kampi” na spód pod „Gładysza”, tedy brać będą łoju kęsów 7.
Do spuszczenia pod „Sułów” bliżej, itidem całej porekty, łoju kęsów 6.
Do spuszczania tyluż beczek szybem „Sutoris” na szybiki „Regis” pod „Ważyna” łoju kęsy 9.
Gdy zaś będą spuszczać pod „Misiury” bliżej, tedy do 160 beczek łoju kęsy 7.
Gdy szybem „Sutoris” pod „Bondera”, tedy łoju kęsy 5.
Gdy na szybiki „Gazaris”, tedy similiter łoju kęsy 5.
Do nasypowania i nabijania soli w beczki wydawać im łoju będzie należało według próby sucia, w postanowieniu płacy przy rotnych
„Kampi” na spód pod „Gładysza”, tedy brać będą łoju kęsów 7.
Do spuszczenia pod „Sułów” bliżej, itidem całej porekty, łoju kęsów 6.
Do spuszczania tyluż beczek szybem „Sutoris” na szybiki „Regis” pod „Ważyna” łoju kęsy 9.
Gdy zaś będą spuszczać pod „Misiury” bliżej, tedy do 160 beczek łoju kęsy 7.
Gdy szybem „Sutoris” pod „Bondera”, tedy łoju kęsy 5.
Gdy na szybiki „Gazaris”, tedy similiter łoju kęsy 5.
Do nasypowania i nabijania soli w beczki wydawać im łoju będzie należało według próby sucia, w postanowieniu płacy przy rotnych
Skrót tekstu: InsGór_3
Strona: 132
Tytuł:
Instrukcje górnicze dla żup krakowskich z XVI-XVIII wieku, cz. 3
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
instrukcje
Tematyka:
górnictwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1706 a 1743
Data wydania (nie wcześniej niż):
1706
Data wydania (nie później niż):
1743
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Antonina Keckowa
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1963
np. na koni par 4 łoju 1 1/2 kęsa brać będą. Gdy zaś koni więcej albo do dalszych stajen doprowadzać mają, tedy im będzie należało przyczynić łoju według proporcji. Tymże do opatrowania koni w święta, do każdej stajni w bliższych miejscach łoju kęs 1, pod „Sułów” zaś i „Misiury” łoju po 2 kęsy dane będą.
Bednarzom dolnym do reparacji beczek na szychtę w bliższych miejscach po 1 1/2 kęsa, w dalszych zaś, jako to pod „Gładysza”, po 2 kęsy wydawane będzie. Tymże do zabijania beczek similiter w bliższych miejscach po kęsa 1 1/2, w dalszych
np. na koni par 4 łoju 1 1/2 kęsa brać będą. Gdy zaś koni więcej albo do dalszych stajen doprowadzać mają, tedy im będzie należało przyczynić łoju według proporcyi. Tymże do opatrowania koni w święta, do każdej stajni w bliższych miejscach łoju kęs 1, pod „Sułów” zaś i „Misiury” łoju po 2 kęsy dane będą.
Bednarzom dolnym do reparacyi beczek na szychtę w bliższych miejscach po 1 1/2 kęsa, w dalszych zaś, jako to pod „Gładysza”, po 2 kęsy wydawane będzie. Tymże do zabijania beczek similiter w bliższych miejscach po kęsa 1 1/2, w dalszych
Skrót tekstu: InsGór_3
Strona: 133
Tytuł:
Instrukcje górnicze dla żup krakowskich z XVI-XVIII wieku, cz. 3
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
instrukcje
Tematyka:
górnictwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1706 a 1743
Data wydania (nie wcześniej niż):
1706
Data wydania (nie później niż):
1743
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Antonina Keckowa
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1963
