kunszciech dzieła ogniowego/ Udawali za mistrza być naprzedniejszego. Stąd obiema spolny słup byli postanowili/ A na nim i ich twarzy wykonterfetowali. Który w ręce jako Król miał sceptrum królewskie/ A ludzie mu pokłony/ wyrządzali Boskie. I to jeszcze udają/ żeby w tej Insuli/ Naprzód zbroję żelazną zacząć kować mieli. To misterstwo samemu tylko przypisano Wulkanowi: i w tym mu pierwszą chwałę dano. A drudzy w Sycyliskiej Etnie być mnimali Wulkanowe Kuźnice/ w których kować mieli CYKLOPOWIE: staliste kierysy i strzały/ Które ogniem straszliwym pałając latały. W tej to zbroi JOWISZ był kiedy z Obrzymami Bojował: i tymi je poraził strzałami. Z których ESCULAPIVS
kunszćiech dźiełá ogniowego/ Vdawáli zá mistrzá bydź naprzednieyszego. Stąd obiemá spolny słup byli postánowili/ A ná nim y ich twarzy wykonterfetowáłi. Ktory w ręce iáko Krol miał sceptrum krolewskie/ A ludźie mu pokłony/ wyrządzáli Boskie. Y to iescze vdáią/ żeby w tey Insuli/ Naprzod zbroię żelázną zácząć kowáć mieli. To misterstwo sámemu tylko przypisano Wulkanowi: y w tym mu pierwszą chwałę dano. A drudzy w Sycyliskiey AEtnie bydź mnimáli Wulkanowe Kuźnice/ w ktorych kowáć mieli CYKLOPOWIE: staliste kierysy y strzały/ Ktore ogniem strászliwym pałáiąc latáły. W tey to zbroi IOWISZ był kiedy z Obrzymámi Boiował: y tymi ie poráźił strzałámi. Z ktorych ESCVLAPIVS
Skrót tekstu: RoźOff
Strona: C4
Tytuł:
Officina ferraria
Autor:
Walenty Roździeński
Drukarnia:
Szymon Kempini
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
hutnictwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
już mu i nie miło/ Ze się i chęci jego nic nie dogodziło. Cudów nie masz: i nad to w lekkie uważenie Pytanie jego padło: przeto swe zelżenie/ Myśli/ jakoby pokryć; do dworstwa się rzuci; Zarty wywierać pocznie: i dworzanom chuci Dodał: Ze podobać się pragnąc swemu Panu Każdy wyrwie misterstwo/ zwłaszcza wedle stanu: Dworzanin w tę/ żołnierz zaś/ szpaczkuje w tę notę: Pacholik/ czura/ hajduk; owa wszystkę rotę I wszystek dwór Herodów kolej obchodziła: Huku/ gwizdów/ przechyrstwa/ i przyskurek siła. Inszych także paraboł nader być musiało; Naostatek/ królowi i inszym się zdało: Żeby
iuż mu y nie miło/ Ze się y chęći iego nic nie dogodźiło. Cudow nie mász: y nád to w lekkie vważenie Pytánie iego pádło: przeto swe zelżenie/ Myśli/ iákoby pokryć; do dworstwá się rzući; Zárty wywieráć pocznie: y dworzánom chući Dodał: Ze podobáć się prágnąc swemu Pánu Káżdy wyrwie misterstwo/ zwłaszczá wedle stánu: Dworzánin w tę/ żołnierz záś/ szpáczkuie w tę notę: Pácholik/ czurá/ háyduk; owa wszystkę rotę I wszystek dwor Herodow koley obchodźiła: Huku/ gwizdow/ przechyrstwá/ y przyskurek śiłá. Inszych tákże páráboł náder być muśiało; Náostátek/ krolowi y inszym się zdáło: Zeby
Skrót tekstu: RożAPam
Strona: 44.
Tytuł:
Pamiątka krwawej ofiary Pana Zbawiciela Naszego Jezusa Chrystusa
Autor:
Abraham Rożniatowski
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1610
Data wydania (nie wcześniej niż):
1610
Data wydania (nie później niż):
1610
/ wypadają robaki samy z rany. Ale i uszyję tylko uwiązawszy za korzonek/ każdemu zwierzęciu wypadną.
Pewna też psu co robaki ma/ uwiązać żabę u szyje żeby na nim wisiała/ tedy wypadną.
I Sosnowy olejek wpusczony w ranę/ pomorzy se. Księgi Wtóre. O PSIECH KSIĘGI WTÓRE.
Mają psi wszelacy pięcioro misterstwo abo rzemiosło po którym je przezywamy. Przejemca/ Popądźca/ Gońca/ Wyprawca/ Poprawca. I Kto chce zdobrymi psy jeżdzić/ trzeba mu w myślistwie swym mieć mistrze na tę pięć powinności doskonałe: Bo to należy do przedsięwzięcia Myśliwczego/ to jest/ do prędkiego znalezienia i ugonienia zwierzęcia. Przejemca abo Lowca.
PRzejemca
/ wypadáią robaki samy z rány. Ale y vszyię tylko vwiązawszy zá korzonek/ káżdemu źwierzęćiu wypádną.
Pewna też psu co robaki ma/ vwiązáć żábę v szyie żeby ná nim wiśiáłá/ tedy wypádną.
Y Sosnowy oleiek wpuscżony w ránę/ pomorzy se. Kśięgi Wtore. O PSIECH KSIĘGI WTORE.
Máią pśi wszelácy pięćioro misterstwo ábo rzemiosło po ktorym ie przezywamy. Przeiemcá/ Popądźcá/ Gońcá/ Wyprawcá/ Poprawcá. Y Kto chce zdobrymi psy ieżdźić/ trzebá mu w myślistwie swym mieć mistrze ná tę pieć powinnośći doskonáłe: Bo to należy do przedśięwźięćia Myśliwcżego/ to iest/ do prędkiego ználeźienia y vgonienia źwierzęćiá. Przeiemcá ábo Lowcá.
PRzeiemcá
Skrót tekstu: OstrorMyśl1618
Strona: 29
Tytuł:
Myślistwo z ogary
Autor:
Jan Ostroróg
Drukarnia:
Bazyli Skalski
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
myślistwo, zoologia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1618
Data wydania (nie wcześniej niż):
1618
Data wydania (nie później niż):
1618
ciele/ nosić grzech świata na ciele/ a przecie nie mieć grzechu w ciele/ niewinnym być na ciele dla swej niewinności/ dla swej wrodzonej świątobliwości i winnym być na ciele dla cudzej złości/ dla przyjętej na się ludzkiej nieprawości? I z tej ci to pono żarliwej ządzy garnie się dziecię do tej korony aby pokazał misterstwo swoje/ jako nią miał zganiać i wypychać z ciała swego grzechy ludzkie/ nie tykając nic swojej niewinności/ która wszystkich ostrzach trwała nienaruszona. III Czy się wypełnia pienie kościoła ś który przed przyściem na świat tego Dziecięcia wesoło śpiewa: Oto przyjdzie Pan koronę królestwa mając na głowie swojej. Słysząc bowiem duchowie niebiescy te melodią
ćiele/ nosić grzech świátá ná ćiele/ á przećie nie mieć grzechu w ćiele/ niewinnym być ná ćiele dla swey niewinnośći/ dla swey wrodzoney świątobliwośći y winnym być ná ćiele dla cudzey złośći/ dla przyiętey ná się ludzkiey niepráwośći? Y z tey ći to pono żárliwey ządzy gárnie się dźiećię do tey korony áby pokazał misterstwo swoie/ iáko nią miał zgániáć y wypycháć z ćiałá swego grzechy ludzkie/ nie tykaiąc nic swoiey niewinnośći/ ktora wszystkich ostrzách trwáłá nienáruszona. III Czy się wypełnia pienie kośćioła ś ktory przed przyśćiem ná świát tego Dźiećięćia wesoło śpiewa: Oto przyidźie Pan koronę krolestwá máiąc ná głowie swoiey. Słysząc bowiem duchowie niebiescy te melodią
Skrót tekstu: HinPlęsy
Strona: 252
Tytuł:
Plęsy Jezusa z aniołami
Autor:
Marcin Hińcza
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1636
Data wydania (nie wcześniej niż):
1636
Data wydania (nie później niż):
1636
: ale bacząc iż źle człowiekowi samemu/ choć i w wielkich rozkoszach Rajskich/ raczyłeś mu pomoc/ to jest niewiastę ku małżeństwu stworzyć z kości z boku jego wyjętej/ żeby mu nie wyższa była w rozkazowaniu/ ani podnoszkiem we czci wszelakiej. Przetoś ją z śrzodku wyjąć raczył/ i wielkieś tam zakryte misterstwo sprawić raczył: bo to znaczyło wieczny Boże mój/ gdyś wżyął kość z boku Adama spiącego/ iże gdy usnął na krzyży twój Syn miły/ a Pan nasz Jezus Krystus/ miał wypuścić z boku swojego krew/ którą odkupił i omył złaści nasze i Kościół swój zbudował i ożywił. Proszę ja ciebie wieczny Boże mój
: ále bacżąc iż źle cżłowiekowi sámemu/ choć y w wielkich roskoszách Rayskich/ racżyłeś mu pomoc/ to iest niewiástę ku małżeństwu stworzyć z kośći z boku iego wyiętey/ żeby mu nie wyższa byłá w roskázowániu/ áni podnoszkiem we cżći wszelákiey. Przetoś ią z śrzodku wyiąć racżył/ y wielkieś tám zákryte misterstwo spráwić racżył: bo to znácżyło wiecżny Boże moy/ gdyś wżiął kość z boku Adámá spiącego/ iże gdy vsnął ná krzyży twoy Syn miły/ á Pan nász Iezus Krystus/ miał wypuśćić z boku swoiego krew/ ktorą odkupił y omył złaśći násze y Kośćioł swoy zbudował y ożywił. Proszę ia ćiebie wiecżny Boże moy
Skrót tekstu: KraDzien
Strona: 263
Tytuł:
Dziennik, to jest modlitwy o krześcijańskie potrzeby
Autor:
Krzysztof Kraiński
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1605
Data wydania (nie wcześniej niż):
1605
Data wydania (nie później niż):
1605
