/ którzy tam przyszli posłyszawszy o Apostasiej Henrykowej: a miedzy inszemi był tam Primas AngliaeKranmerus, i Kromuelus Vicarius Regius in materiis Ecclesiasticis, i rozmaici inszy Biskupi/ których on poczynił/ i niemało dworzan. I jakoż on mógł bronić królestwa od błędów i od herezyj/ który się był oderwał od wiary Apostołskiej/ mistrzyniej prawdy/ i studnice nauki Katolickiej? Katolicy bacząc przewrotność królewską/ i zdesperowawszy o polepszeniu jego/ udali się do oręża/ i było ich około 50000 osób. Lecz gdy ich przyzwano na Sejm/ Henryk przyobiecał poprawić i reformować to wszytko/ o co się oni żałowali. Tak gdy je namówił/ oni zaniechali wojny:
/ ktorzy tám przyszli posłyszawszy o Apostasiey Henrikowey: á miedzy inszemi był tám Primas AngliaeKranmerus, y Kromuelus Vicarius Regius in materiis Ecclesiasticis, y rozmáići inszy Biskupi/ ktorych on poczynił/ y niemáło dworzan. Y iákoż on mogł bronić krolestwá od błędow y od haeresiy/ ktory się był oderwał od wiáry Apostolskiey/ mistrzyniey prawdy/ y studnice náuki Kátholickiey? Kátholicy bacząc przewrotność krolewską/ y zdesperowawszy o polepszeniu iego/ vdáli się do oręża/ y było ich około 50000 osob. Lecz gdy ich przyzwano ná Seym/ Henrik przyobiecał popráwić y reformowáć to wszytko/ o co się oni żáłowáli. Ták gdy ie námowił/ oni zániecháli woyny:
Skrót tekstu: BotŁęczRel_IV
Strona: 46
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. IV
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Drukarnia:
Mikołaj Lob
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
iż uczciwa dotąd się najduje, Uczciwą i prócz ciebie inszych nie miłuje. Ale skoro się wrócisz, nie śmiem ręczyć tobie, Abyś ją w teraźniejszej cnót zastał ozdobie. Ślizka rzecz gładkość: ponno wylejesz przez szpary Wino do jednej krople, gdy pić będziesz z czary”. II.
XXX.
Z chęcią mądrej mistrzyniej poradę przyjmuję, Kubka mocy cudownej przez wino próbuję, Które w oczach jej do dna wypijam samego I dobry skutek wstydu widzę żeninego. „Patrz - mówi mi Melissa - żem prawdę mówiła, Patrz, iżem za jej czystość niedarmo ślubiła. Odjedźże kęs, a jeśli tem kształtem wypijesz, Gdy się wrócisz
iż uczciwa dotąd się najduje, Uczciwą i prócz ciebie inszych nie miłuje. Ale skoro się wrócisz, nie śmiem ręczyć tobie, Abyś ją w teraźniejszej cnót zastał ozdobie. Ślizka rzecz gładkość: ponno wylejesz przez szpary Wino do jednej krople, gdy pić będziesz z czary”. II.
XXX.
Z chęcią mądrej mistrzyniej poradę przymuję, Kubka mocy cudownej przez wino próbuję, Które w oczach jej do dna wypijam samego I dobry skutek wstydu widzę żeninego. „Patrz - mówi mi Melissa - żem prawdę mówiła, Patrz, iżem za jej czystość niedarmo ślubiła. Odjedźże kęs, a jeśli tem kształtem wypijesz, Gdy się wrócisz
Skrót tekstu: ArKochOrlCz_III
Strona: 287
Tytuł:
Orland szalony, cz. 3
Autor:
Ludovico Ariosto
Tłumacz:
Piotr Kochanowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1620
Data wydania (nie wcześniej niż):
1620
Data wydania (nie później niż):
1620
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Czubek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1905
latom folgując na czas objęła. Jednak dziecię dostawszy sznurka od Cilicium, opasała się niem/ aż do dalszych lat przyszedszy/ któreby zniosły Cilicium, toż dopiro złożyła/ innej Zakonności ostrzejszej zażywając. Do siedmi lat przyszedszy/ posty ś. wszytkie nakazane od Kościoła chować zaczęła. A obaczywszy dyscypliny Sióstr/ uprosiła sobie u Mistrzyniej/ aby też czynić mogła/ i wedle lat dozwolono cokolwiek. Szaty niechciała Zakonnej świetnej/ a jeśli z posłuszeństwa/ musiała ją przyjąć, w kuchni miseczki płocząc/ umyślnie makułami żeby nie miała pycha w niej miejsca oszpecała. Gdy ją Królewną zwano/ właśnie jakoby przeklęctwo i zbrodnie jej zadawano/ tak się obruszała/
látom folguiąc ná czás obięłá. Iednák dźiećię dostawszy sznurka od Cilicium, opasáłá się niem/ aż do dálszych lat przyszedszy/ ktoreby zniosły Cilicium, toż dopiro złożyłá/ inney Zakonnośći ostrzeyszey záżywáiąc. Do śiedmi lat przyszedszy/ posty ś. wszytkie nákazáne od Kośćiołá chowáć záczęłá. A obaczywszy discypliny Siostr/ vprośiłá sobie v Mistrzyniey/ áby też czynić mogłá/ y wedle lat dozwolono cokolwiek. Száty niechćiáłá Zakonney świetney/ á ieśli z posłuszeństwá/ muśiáłá ią przyiąć, w kuchni miseczki płocząc/ vmyślnie mákułámi żeby nie miáłá pychá w niey mieyscá oszpecáłá. Gdy ią Krolewną zwano/ właśnie iákoby przeklęctwo y zbrodnie iey zádawano/ ták się obruszáłá/
Skrót tekstu: OkolNiebo
Strona: 25
Tytuł:
Niebo ziemskie aniołów w ciele
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Szymon Okolski
Drukarnia:
Drukarnia Jezuitów
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
żywoty świętych
Tematyka:
obyczajowość, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1644
Data wydania (nie wcześniej niż):
1644
Data wydania (nie później niż):
1644
: Panie/ wszystekbym obróciła żywot na służbę twoję/ gdybym wolna była od powinności macierzyńskiej: i usłyszała głos od Krucyfiksa: Wezmę ja do siebie syna twego/ i zostaniesz wolną od miłości syna. Wkrótce umarł syn/ a ona rozdała dobra miedzy ubogie/ i stała się z Panem Jezusem ubożuchną. Przystając do Syrianny mistrzyniej/ i biorąc habit ś. Franciszka pokutnicy/ włożyła na się obręcz żelazną włosienicę i dyscyplinę/ aby lepiej zniewoliła ciało ku Duchowi ś. i posłuszeństwu. Loże jej deska abo ziemia/ poduszka klocek/ od klękania rany się w kolanach czyniły i robaki/ posty ustawiczne: chorych nawiedzając/ cudownie ich leczyła. Całowaniem trędowatego
: Pánie/ wszystekbym obroćiłá żywot ná służbę twoię/ gdybym wolna byłá od powinnośći máćierzynskiey: y vsłyszáłá głos od Crucifixá: Wezmę ia do śiebie syná twego/ y zostániesz wolną od miłośći syná. Wkrotce vmárł syn/ á oná rozdáłá dobrá miedzy vbogie/ y sstáłá się z Pánem Iezusem vbożuchną. Przystáiąc do Syriánny mistrzyniey/ y biorąc hábit ś. Fránćiszká pokutnicy/ włożyła ná się obręcz żelázną włośięnicę y dyscyplinę/ áby lepiey zniewoliłá ćiáło ku Duchowi ś. y posłuszeństwu. Loże iey deská ábo źiemiá/ poduszká klocek/ od klękánia rány się w kolánách czyniły y robaki/ posty vstáwiczne: chorych náwiedzáiąc/ cudownie ich leczyłá. Cáłowániem trędowátego
Skrót tekstu: OkolNiebo
Strona: 116
Tytuł:
Niebo ziemskie aniołów w ciele
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Szymon Okolski
Drukarnia:
Drukarnia Jezuitów
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
żywoty świętych
Tematyka:
obyczajowość, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1644
Data wydania (nie wcześniej niż):
1644
Data wydania (nie później niż):
1644
