a powtarzając, kładę e diametronaprzeciw moją słabość, błahą konsyderacją i widoczną krzywdę, kładę cum superlativonaprzeciw najwyższego stopnia ministrowskiej godności comparativumrówny stopień uczciwego szlacheckiego urodzenia i wraz jawnie dowodzę, że wysoka góra łatwo niską zawali i zasypie dolinę. Że bogowie ziemscy, jeżeli Bóg bogów i sąd sprawiedliwy nie obroni, łatwo jednego mizeraka zetrzeć i zagubić mogą, lecz w nieznoś-
nym żalu i głębokim zadumieniu zawołać mi przychodzi: „Tantaene sunt animis coelestibus irae?” Takiż to gniew w sercach niebian (Wergiliusz, Eneida, I, 11, przeł. T. Kubiak).
Powiedże przynajmniej, Mci Panie surogatorze, usty ministrowskimi na mnie fulminujący
a powtarzając, kładę e diametronaprzeciw moją słabość, błahą konsyderacją i widoczną krzywdę, kładę cum superlativonaprzeciw najwyższego stopnia ministrowskiej godności comparativumrówny stopień uczciwego szlacheckiego urodzenia i wraz jawnie dowodzę, że wysoka góra łatwo niską zawali i zasypie dolinę. Że bogowie ziemscy, jeżeli Bóg bogów i sąd sprawiedliwy nie obroni, łatwo jednego mizeraka zetrzeć i zagubić mogą, lecz w nieznoś-
nym żalu i głębokim zadumieniu zawołać mi przychodzi: „Tantaene sunt animis coelestibus irae?” Takiż to gniew w sercach niebian (Wergiliusz, Eneida, I, 11, przeł. T. Kubiak).
Powiedże przynajmniej, Mci Panie surogatorze, usty ministrowskimi na mnie fulminujący
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 582
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
nader sobie przykre być czując/ ryczał wołając/ pobierzcie te koty/ wyżeńcie/ wyżeńcie te koty stąd/ a ratujcie mię mizernego. Aż jeden Murzyn straszliwy gracę w ręku mając/ utopił ją w gardle grzesznika. Dusza nieszczęśliwa/ żadnej ochłody sumnienia we wszytkim życiu swoim nie najdując/ drży i boi się/ i tak mizeraka śmierć z lekka ogarnęła. Murzyn bowiem on/ z wielką futryna gracę one z gardła drżącego wytargnie/ a on ogromny głos wydając/ ducha nieszczęśliwego oddał. Przypadli i drudzy towarzysze/ grzeszna duszę biczujac i rany zadając dręczyli/ aż tą w miejsce ciemności i w jezioro wiecznej śmierci zanurzyli. Gdy to widział Vikaryj/ bojaźń
náder sobie przykré bydź czuiąc/ ryczał wołáiąc/ pobierzćie te koty/ wyżeńćie/ wyżeńćie te koty ztąd/ á rátuyćie mię mizernego. Aż ieden Murzyn strászliwy grácę w ręku máiąc/ vtopił ią w gárdle grzeszniká. Duszá niesczęśliwa/ żadney ochłody sumnienia we wszytkim żyćiu swoim nie náyduiąc/ drży y boi sie/ y ták mizeraká śmierć z lekka ogárnęłá. Murzyn bowiem on/ z wielką futryna grácę one z gardła drżącego wytárgnie/ á on ogromny głos wydáiąc/ duchá niesczęśliwego oddał. Przypádli y drudzy towárzysze/ grzeszna duszę biczuiac y rány zádáiąc dręczyli/ áż tą w mieysce ćiemnośći y w ieźioro wieczney śmierći zánurzyli. Gdy to widźiał Vikáryi/ boiaźń
Skrót tekstu: ZwierPrzykład
Strona: 93
Tytuł:
Wielkie zwierciadło przykładów
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Szymon Wysocki
Drukarnia:
Jan Szarffenberger
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
przypowieści, specula (zwierciadła)
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
, Ze nie bez skruchy i łotr na nie wzdychał, A pysznym językiem do wargi przysychał. Ucho słyszące błogosławiło mię, Tak je wywodem cnot prawdziwych zgromię, I oko ludzkie co na mnie patrzało, Zawsze mi prawdy świadec[...] two dawało. Zem nie raz od rąk wyrywał potężnych Ludzi w obronie swojej niedołężnych, I mizeraka, co nie miał ratunku, Od opresycy zbawiał i frasunku. Na śmierć skaząnych dźwigałem w złej chwili, A oni za to mię błogosławili, Żałośne serce utrapionej wdowy, Zaszczycić, cieszyć, zawszem był gotowy. W sprawiedliwości nieprzekupne kwiaty Przybierałem się jako w strój bogaty, A sąd mię prawy znał swym
, Ze nie bez skruchy i łotr ná nie wzdychał, A pysznym ięzykiem do wargi przysychał. Vcho słyszące błogosłáwiło mię, Ták ie wywodem cnot práwdźiwych zgromię, I oko ludzkie co ná mnie patrzáło, Záwsze mi práwdy świádec[...] two dawáło. Zem nie raz od rąk wyrywał potężnych Ludźi w obronie swoiey niedołężnych, I mizeraka, co nie miał rátunku, Od oppressycy zbáwiał i frásunku. Ná śmierć skaząnych dźwigałem w złey chwili, A oni zá to mię błogosławili, Załośne serce utrápioney wdowy, Zászczycić, ćieszyć, záwszem był gotowy. W spráwiedliwośći nieprzekupne kwiáty Przybieráłem się iáko w stroy bogáty, A sąd mię práwy znał swym
Skrót tekstu: ChrośJob
Strona: 106
Tytuł:
Job cierpiący
Autor:
Wojciech Stanisław Chrościński
Drukarnia:
Drukarnia Ojców Scholarum Piarum
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1705
Data wydania (nie wcześniej niż):
1705
Data wydania (nie później niż):
1705
rzekł/ wzbiegały się konie. SAT. Już ty poczni Marsja/ mnie już nogi drgają/ Już tylko rychło świśniesz w piszczałkę/ czekają. MAR. Nie tak bracie/ chłodny cień od tego jaworu Bije/ nie chodząc dalej go gęstego boru. Siądzmy sobie/ a kto ma piosnki na dorędzi/ Niech śpiewa/ mizeraka swa nędza niech swędzi. FAV. Dobrze zaczni Marsja/ pozwalam ja na to/ Jest u nas takich piosnek przy lesie bogato. SAT. A gdy który zwycięży piosnkami cóż będzie? MAR. Z Atalantą na łowy prędki koń zasiądzie. FAV. Podoba się umowa. Marsja poczynaj/ Chcesz słodkim głosem śpiewaj/ chcesz
rzekł/ wzbiegáły sie konie. SAT. Iuż ty pocżni Marsya/ mnie iuż nogi drgáią/ Iuż tylko rychło świśniesz w pisczałkę/ czekáią. MAR. Nie ták bráćie/ chłodny ćień od tego iáworu Biie/ nie chodząc dáley go gęstego boru. Siądzmy sobie/ á kto ma piosnki ná dorędzi/ Niech śpiewa/ mizeraká swa nędzá niech swędzi. FAV. Dobrze zácżni Mársya/ pozwalam ia ná to/ Iest u nas tákich piosnek przy leśie bogáto. SAT. A gdy ktory zwyćięży piosnkámi coż będzie? MAR. Z Atálántą ná łowy prędki koń záśiędzie. FAV. Podoba sie umowa. Marsya poczynay/ Chcesz słodkim głosem spieway/ chcesz
Skrót tekstu: ChełHGwar
Strona: Bv
Tytuł:
Gwar leśny
Autor:
Henryk Chełchowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
sielanki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1630
Data wydania (nie wcześniej niż):
1630
Data wydania (nie później niż):
1630
o mały kąt proszę cię niewiasta, Pozwól gdzię głowę skłonić: wypądź chceszli z miasta. Daj przecię na granicach jakie przytulenie. Kre. Zem nie jest ten, Którybym czynił ucisnienie, Ze nie każę zbyt durno nad utrapionemi, Pokazałem to światu, przykłady jasnemi. Zięcia biorąc wygnańca, wielce strwożonego Mizeraka: Akast zaś śle do tronu mego Po cię na śmierć: co teraz Tessalom Króluje Ześ mu Ojca zabiła srodze utyskuje Starego i słabego: że człońki w starości Porąbano, gdy siostry za zdradą twych złości. Spobożności, niezbożny Uczynek zrobiły. Może Jazon (gydby twe sprawki ustąpiły) Obronić się: Krwią ręku
o máły kąt proszę ćię niewiástá, Pozwol gdźię glowę skłonić: wypądź chceszli z miástá. Dáy przecię ná gránicách iákie przytulęnie. Kre. Zem nie iest tęn, Ktorybym cżynił ucisnięnie, Ze nie każę zbyt durno nád utrapionęmi, Pokazałem to swiátu, przykłády iásnęmi. Zięćiá biorąc wygnáńcá, wielce strwożonego Mizeraká: Akást záś sle do tronu mego Po ćię ná smierć: co teráz Thessalom Kroluie Ześ mu Oycá zábiłá srodze utyskuie Stárego y słábego: że człońki w stárośći Porąbano, gdy siostry zá zdrádą twych złośći. Zpobożnośći, niezbożny Vczynek zrobiły. Może Jázon (gydby twe sprawki ustąpiły) Obronić się: Krwią ręku
Skrót tekstu: SenBardzTrag
Strona: 84
Tytuł:
Smutne Starożytności Teatrum, to jest Tragediae Seneki rzymskiego
Autor:
Seneka
Tłumacz:
Jan Alan Bardziński
Drukarnia:
Jan Christian Laurer
Miejsce wydania:
Toruń
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
dramat
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1696
Data wydania (nie wcześniej niż):
1696
Data wydania (nie później niż):
1696
