w pozłocistych ramkach, z ekspressją wiewiórki srokatej.
149 + Obrazków para, za szkłem, w ramkach gruszkowych, ćwierciowy, z ekspressją kwiatów w dzbanuszku.
150 + Obrazków 2 miniaturowych, za szkłem, w ramkach snycyrskich, bez pozłoty, z ekspressją Marii Magdaleny.
151 + Obrazów owal, 2 półłokciowych, z ekspressją mniszek weneckich.
152 + Obrazek smelcowany, na miedzi, z ekspressją białogłowy na bandurce grającej.
153 + Obraz wzwyż, na ćwierci 2, z ekspressją Wulkana.
154 + Obraz na deszcze, w czarnych ramkach, półłokciowy, z ekspressją potykających się rajtarów, przy których jeden leży zabity.
155 + Obraz łokciowy, na
w pozłocistych ramkach, z ekspressją wiewiórki srokatej.
149 + Obrazków para, za szkłem, w ramkach gruszkowych, ćwierciowy, z ekspressją kwiatów w dzbanuszku.
150 + Obrazków 2 miniaturowych, za szkłem, w ramkach snycyrskich, bez pozłoty, z ekspressją Marii Magdaleny.
151 + Obrazów owal, 2 półłokciowych, z ekspressją mniszek weneckich.
152 + Obrazek smelcowany, na miedzi, z ekspressją białogłowy na bandurce grającej.
153 + Obraz wzwyż, na ćwierci 2, z ekspressją Wulkana.
154 + Obraz na deszce, w czarnych ramkach, półłokciowy, z ekspressją potykających się rajtarów, przy których jeden leży zabity.
155 + Obraz łokciowy, na
Skrót tekstu: InwObrazŻółkGęb
Strona: 179
Tytuł:
Inwentarze obrazów w zamku Żółkiewskim
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Żółkiew
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1740 a 1746
Data wydania (nie wcześniej niż):
1740
Data wydania (nie później niż):
1746
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Materiały źródłowe do dziejów kultury i sztuki XVI-XVIII w.
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Gębarowicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1973
połowy, w blejtramkach, sub No 335.
Książę prymas Potocki, w ramkach wyzalanych, sub No 184.
Potocki Rewera, w ramkach żółtych, sub No 400.
Polak z koroną i buławą, w blejtramkach, sub No 153.
Zamoyski, hetman w.kor., w blejtramkach, sub No 155.
Mniszek wojewoda sandomierski, w blejtramkach, sub No 214.
August II, w blejtramkach, sub No 199.
Jabłonowski kasztelan krakowski, w ramkach złotych, sub No 434.
Michał Wiszniowiecki, w blejtramkach, sub No 176.
Sapieha hetman, w blejtramkach, sub No 432.
połowy, w blejtramkach, sub No 335.
Xiążę prymas Potocki, w ramkach wyzalanych, sub No 184.
Potocki Rewera, w ramkach żółtych, sub No 400.
Polak z koroną i buławą, w blejtramkach, sub No 153.
Zamoyski, hetman w.kor., w blejtramkach, sub No 155.
Mniszek wojewoda sendomirski, w blejtramkach, sub No 214.
August II, w blejtramkach, sub No 199.
Jabłonowski kasztelan krakowski, w ramkach złotych, sub No 434.
Michał Wiszniowiecki, w blejtramkach, sub No 176.
Sapieha hetman, w blejtramkach, sub No 432.
Skrót tekstu: ZamLaszGęb
Strona: 69
Tytuł:
Opis zamku w Laszkach Murowanych
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Laszki Murowane
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1748
Data wydania (nie wcześniej niż):
1748
Data wydania (nie później niż):
1748
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Materiały źródłowe do dziejów kultury i sztuki XVI-XVIII w.
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Gębarowicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1973
stupenda, lamparta żywego, który jest naturaliter ferocissima bestia. Jakośmy z ganku wysokiego patrzali tedy skakał aż pod ów sam ganek, chcąc arripere aliquem, ale że nie podobna przez kratę tak wysoko dobyć się, nic nie szkodził nikomu.
Dnia 15 Octobris, w dzień św. Teresy, nabożeństwa księstwo IM słuchali u mniszek reguły tejże św. Teresy, gdzie po nabożeństwie u forty księstwo IM byli. Tam mniszki prezentowały za kratą jednę już od lat trzydziestu umarłą, barzo pobożnego żywota mniszkę, calusieńką i teraz jak żywą siedzącą. NB
Stamtąd reversi jechaliśmy oglądać pałace, które są barzo specjalne, mianowicie dwa. Jedn już in perfecto
stupenda, lamparta żywego, który jest naturaliter ferocissima bestia. Jakośmy z ganku wysokiego patrzali tedy skakał aż pod ów sam ganek, chcąc arripere aliquem, ale że nie podobna przez kratę tak wysoko dobyć się, nic nie szkodził nikomu.
Dnia 15 Octobris, w dzień św. Teresy, nabożeństwa księstwo IM słuchali u mniszek reguły tejże św. Teresy, gdzie po nabożeństwie u forty księstwo IM byli. Tam mniszki prezentowały za kratą jednę już od lat trzydziestu umarłą, barzo pobożnego żywota mniszkę, calusieńką i teraz jak żywą siedzącą. NB
Stamtąd reversi jechaliśmy oglądać pałace, które są barzo specjalne, mianowicie dwa. Jedn już in perfecto
Skrót tekstu: BillTDiar
Strona: 124
Tytuł:
Diariusz peregrynacji po Europie
Autor:
Teodor Billewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy podróży, pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1677 a 1678
Data wydania (nie wcześniej niż):
1677
Data wydania (nie później niż):
1678
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Marek Kunicki-Goldfinger
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Biblioteka Narodowa
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
2004
mszy św. wysłuchawszy, byli w zakryscji od kanoników prowadzeni, relikwie różne widzieli. Miedzy inszemi ze srebra ulana Naświętsza Panna z Panem Jezusem, większa niż na półtora chłopa. U której w piersiach miejsce, kędy się chowa pasek prawdziwy Naświętszej Panny, którym się opasowała. NB
Jechaliśmy potym do mniszek, które się nazywają Kanoniczki. Te, jakochmy weszli do kościoła, czekali nas przede drzwiami, któremi do klasztora wchodzą, przyjmując nas. Te mniszki chodzą po świecku i za maż im wolno iść, jeżeli jakiego im Pan Bóg da przyjaciela. Konwersować kawalerom z niemi 12v wolno i do klasztora wniść,
mszy św. wysłuchawszy, byli w zakrystiej od kanoników prowadzeni, relikwie różne widzieli. Miedzy inszemi ze srebra ulana Naświętsza Panna z Panem Jezusem, większa niż na półtora chłopa. U której w piersiach miejsce, kędy się chowa pasek prawdziwy Naświętszej Panny, którym się opasowała. NB
Jechaliśmy potym do mniszek, które się nazywają Kanoniczki. Te, jakochmy weszli do kościoła, czekali nas przede drzwiami, któremi do klasztora wchodzą, przyjmując nas. Te mniszki chodzą po świecku i za maż im wolno iść, jeżeli jakiego im Pan Bóg da przyjaciela. Konwersować kawalerom z niemi 12v wolno i do klasztora wniść,
Skrót tekstu: BillTDiar
Strona: 133
Tytuł:
Diariusz peregrynacji po Europie
Autor:
Teodor Billewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy podróży, pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1677 a 1678
Data wydania (nie wcześniej niż):
1677
Data wydania (nie później niż):
1678
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Marek Kunicki-Goldfinger
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Biblioteka Narodowa
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
2004
tych drzewach wino pnące się i powiązane od drzewa do drzewa, tak iż wisi wino nad ową pszenicą zasianą. Z jednej tedy roli ma chleb, wino, drwa i frukty, a te inwencje ob non abundantiam ziemie et multitudinem hominum quae non sufficit wyżywić, są excogitatae.
Dnia 1 Februarii. Byłem w kościele Mniszek Bernardynek, gdziem widział calusienkie ciało siedzące św. Katarzyny Bolońskiej. O której taka traditio, iż kiedy po pobożnym życiu swoim umarła, niesiona tedy od mniszek drugich do grobu, ut moris, mimo jeden krucyfiks, gdy się owe żywe Męce Pańskiej, pomijając, nie ukłoniły, owa na marach podnio
tych drzewach wino pnące się i powiązane od drzewa do drzewa, tak iż wisi wino nad ową pszenicą zasianą. Z jednej tedy roli ma chleb, wino, drwa i frukty, a te inwencje ob non abundantiam ziemie et multitudinem hominum quae non sufficit wyżywić, są excogitatae.
Dnia 1 Februarii. Byłem w kościele Mniszek Bernardynek, gdziem widział calusienkie ciało siedzące św. Katarzyny Bolońskiej. O której taka traditio, iż kiedy po pobożnym życiu swoim umarła, niesiona tedy od mniszek drugich do grobu, ut moris, mimo jeden krucyfiks, gdy się owe żywe Męce Pańskiej, pomijając, nie ukłoniły, owa na marach podnio
Skrót tekstu: BillTDiar
Strona: 177
Tytuł:
Diariusz peregrynacji po Europie
Autor:
Teodor Billewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy podróży, pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1677 a 1678
Data wydania (nie wcześniej niż):
1677
Data wydania (nie później niż):
1678
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Marek Kunicki-Goldfinger
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Biblioteka Narodowa
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
2004
drwa i frukty, a te inwencje ob non abundantiam ziemie et multitudinem hominum quae non sufficit wyżywić, są excogitatae.
Dnia 1 Februarii. Byłem w kościele Mniszek Bernardynek, gdziem widział calusienkie ciało siedzące św. Katarzyny Bolońskiej. O której taka traditio, iż kiedy po pobożnym życiu swoim umarła, niesiona tedy od mniszek drugich do grobu, ut moris, mimo jeden krucyfiks, gdy się owe żywe Męce Pańskiej, pomijając, nie ukłoniły, owa na marach podniosłszy się i siadszy, fecit reverentiam Męce Pańskiej. Drugie
mniszki attonitae, starsza zaś sub oboedientia imperavit tej świętej, aby się już nie kładła, ale
drwa i frukty, a te inwencje ob non abundantiam ziemie et multitudinem hominum quae non sufficit wyżywić, są excogitatae.
Dnia 1 Februarii. Byłem w kościele Mniszek Bernardynek, gdziem widział calusienkie ciało siedzące św. Katarzyny Bolońskiej. O której taka traditio, iż kiedy po pobożnym życiu swoim umarła, niesiona tedy od mniszek drugich do grobu, ut moris, mimo jeden krucyfiks, gdy się owe żywe Męce Pańskiej, pomijając, nie ukłoniły, owa na marach podniosłszy się i siadszy, fecit reverentiam Męce Pańskiej. Drugie
mniszki attonitae, starsza zaś sub oboedientia imperavit tej świętej, aby się już nie kładła, ale
Skrót tekstu: BillTDiar
Strona: 177
Tytuł:
Diariusz peregrynacji po Europie
Autor:
Teodor Billewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy podróży, pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1677 a 1678
Data wydania (nie wcześniej niż):
1677
Data wydania (nie później niż):
1678
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Marek Kunicki-Goldfinger
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Biblioteka Narodowa
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
2004
jest za wielkim ołtarzem kaplica i ołtarz fundacji księcia IM, gdzie rodzic jego leży, bo w Bolonii umarł; nad sklepem wisi chorągiew cum stemmate et effigie nieboszczyka. Klasztor też niesłychanie wielki i piękny, tak iż wybornie w obmurowaniu swoim jest tak wielki, jako miasteczko jakie porządne.
W tymże mieście jest w kościele mniszek ciało św. Jagnieszki, także cudami sławne wielkiemi.
Dnia 2 Februarii, w Dzień Gromniczny mszy św. u Ojców Franciszkanów wysłuchawszy, wyjechałem z Bolonii do Loretu nająwszy sobie karetkę, która się nazywa sedia volans, parą koni aż do Rzymu, od której furmanowi dałem 12 czerwonych złotych z jego strawą na konie
jest za wielkim ołtarzem kaplica i ołtarz fundacjej księcia JM, gdzie rodzic jego leży, bo w Boloniej umarł; nad sklepem wisi chorągiew cum stemmate et effigie nieboszczyka. Klasztor też niesłychanie wielki i piękny, tak iż wybornie w obmurowaniu swoim jest tak wielki, jako miasteczko jakie porządne.
W tymże mieście jest w kościele mniszek ciało św. Jagnieszki, także cudami sławne wielkiemi.
Dnia 2 Februarii, w Dzień Gromniczny mszy św. u Ojców Franciszkanów wysłuchawszy, wyjechałem z Boloniej do Loretu nająwszy sobie karetkę, która się nazywa sedia volans, parą koni aż do Rzymu, od której furmanowi dałem 12 czerwonych złotych z jego strawą na konie
Skrót tekstu: BillTDiar
Strona: 178
Tytuł:
Diariusz peregrynacji po Europie
Autor:
Teodor Billewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy podróży, pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1677 a 1678
Data wydania (nie wcześniej niż):
1677
Data wydania (nie później niż):
1678
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Marek Kunicki-Goldfinger
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Biblioteka Narodowa
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
2004
.
Po południu nawiedziłem pałac a Monte Cavallo i ogród, kędy wiele pięknych uciech i niezwyczajności widzieć było. Inter alia cooperatione aquae organy same grały, kukułki kukały robione, i inne muzyki. Groty ze spadkami wód wyśmienite barzo, aquae lusus różne niespodziane w schodach i na innych miejscach niepodobnych.
Stamtąd na nieszporze u mniszek tej św. Franciszki, zakonniczek, kędy nawet i do kościoła żadnym inszym ludziom nie wolno bywać, krom mniszek, które kościołek same napełniają, ponieważ ich podczas bytności mej było w liczbie 106. Nas zasię z księżną IM kilku per favor wpuszczono; gdzie, nawiedziwszy wszytek klasztor, w kościołku muzyki niepodobna jako wybornej słuchali
.
Po południu nawiedziłem pałac a Monte Cavallo i ogród, kędy wiele pięknych uciech i niezwyczajności widzieć było. Inter alia cooperatione aquae organy same grały, kukułki kukały robione, i inne muzyki. Groty ze spadkami wód wyśmienite barzo, aquae lusus różne niespodziane w schodach i na innych miejscach niepodobnych.
Stamtąd na nieszporze u mniszek tej św. Franciszki, zakonniczek, kędy nawet i do kościoła żadnym inszym ludziom nie wolno bywać, krom mniszek, które kościołek same napełniają, ponieważ ich podczas bytności mej było w liczbie 106. Nas zasię z księżną JM kilku per favor wpuszczono; gdzie, nawiedziwszy wszytek klasztor, w kościołku muzyki niepodobna jako wybornej słuchali
Skrót tekstu: BillTDiar
Strona: 234
Tytuł:
Diariusz peregrynacji po Europie
Autor:
Teodor Billewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy podróży, pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1677 a 1678
Data wydania (nie wcześniej niż):
1677
Data wydania (nie później niż):
1678
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Marek Kunicki-Goldfinger
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Biblioteka Narodowa
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
2004
Inter alia cooperatione aquae organy same grały, kukułki kukały robione, i inne muzyki. Groty ze spadkami wód wyśmienite barzo, aquae lusus różne niespodziane w schodach i na innych miejscach niepodobnych.
Stamtąd na nieszporze u mniszek tej św. Franciszki, zakonniczek, kędy nawet i do kościoła żadnym inszym ludziom nie wolno bywać, krom mniszek, które kościołek same napełniają, ponieważ ich podczas bytności mej było w liczbie 106. Nas zasię z księżną IM kilku per favor wpuszczono; gdzie, nawiedziwszy wszytek klasztor, w kościołku muzyki niepodobna jako wybornej słuchaliśmy.
Dnia 10 Martii prywatnemi zabawami dzień minął, 11 zaś rano byłem u św. Piotra, ponieważ
Inter alia cooperatione aquae organy same grały, kukułki kukały robione, i inne muzyki. Groty ze spadkami wód wyśmienite barzo, aquae lusus różne niespodziane w schodach i na innych miejscach niepodobnych.
Stamtąd na nieszporze u mniszek tej św. Franciszki, zakonniczek, kędy nawet i do kościoła żadnym inszym ludziom nie wolno bywać, krom mniszek, które kościołek same napełniają, ponieważ ich podczas bytności mej było w liczbie 106. Nas zasię z księżną JM kilku per favor wpuszczono; gdzie, nawiedziwszy wszytek klasztor, w kościołku muzyki niepodobna jako wybornej słuchaliśmy.
Dnia 10 Martii prywatnemi zabawami dzień minął, 11 zaś rano byłem u św. Piotra, ponieważ
Skrót tekstu: BillTDiar
Strona: 234
Tytuł:
Diariusz peregrynacji po Europie
Autor:
Teodor Billewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy podróży, pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1677 a 1678
Data wydania (nie wcześniej niż):
1677
Data wydania (nie później niż):
1678
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Marek Kunicki-Goldfinger
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Biblioteka Narodowa
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
2004
stoją, do ziemi praecipitium na dziesiątek kopii mając; ma jednak kościołów blisko dziesiątka. Przedtym tu bywała rezydencja ducis Parme, ale teraz już jest Camera Apostolica. Od popasu mil 20 włoskich. 66
Dnia 22 Martii. Wstępowałem rano, przez miasto Viterbium jadąc, do kościoła kędy ciało depositum est św. Róży u mniszek. Tam mszy św. wysłuchawszy widziałem potym ciało calusieńkie, lubo trochę szczerniałe, leżące, ubrane po mnisku, a miedzy różnemi kwiatkami, świec około niemało gorających, mniszek dwie klęczących przed ciałem, jedna panna starsza, a druga zakrystianka; za faworem tedy nie każdemu prezentują, a tym zwyczajem. Mia
stoją, do ziemi praecipitium na dziesiątek kopii mając; ma jednak kościołów blisko dziesiątka. Przedtym tu bywała rezydencja ducis Parmae, ale teraz już jest Camera Apostolica. Od popasu mil 20 włoskich. 66
Dnia 22 Martii. Wstępowałem rano, przez miasto Viterbium jadąc, do kościoła kędy ciało depositum est św. Róży u mniszek. Tam mszy św. wysłuchawszy widziałem potym ciało calusieńkie, lubo trochę szczerniałe, leżące, ubrane po mnisku, a miedzy różnemi kwiatkami, świec około niemało gorających, mniszek dwie klęczących przed ciałem, jedna panna starsza, a druga zakrystianka; za faworem tedy nie kożdemu prezentują, a tym zwyczajem. Mia
Skrót tekstu: BillTDiar
Strona: 248
Tytuł:
Diariusz peregrynacji po Europie
Autor:
Teodor Billewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy podróży, pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1677 a 1678
Data wydania (nie wcześniej niż):
1677
Data wydania (nie później niż):
1678
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Marek Kunicki-Goldfinger
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Biblioteka Narodowa
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
2004
