chodził o kiju na swe lata stare. Podobnym i szlachcionek siła paragonem Złociste manty z młodu sprawuje z ogonem; Gdyżby na starość szkotu za sobolą jupę, Duszkoż onym ogonem okryć gołą chałupę. Wedle stawu syp groblą, a wedle dochodu, Żebyś jednako mógł żyć w starości, żyj z młodu; Puść możniejszym splendece, i cugi, i suknie, Bo kto nad stan swój szumi, z szczygłem się rozpuknie. 239 (D). PRZYCZYNY OZIĘBŁOŚCI W NABOŻEŃSTWIE
Skąd tych czasów w kościele katolickim schizmy? Skąd, co rzecz jeszcze gorsza, jawne ateizmy, Które Polska najwięcej ze Francyjej bierze? Skąd w miłości bliźniego i oziębłość
chodził o kiju na swe lata stare. Podobnym i szlachcionek siła paragonem Złociste manty z młodu sprawuje z ogonem; Gdyżby na starość szkotu za sobolą jupę, Duszkoż onym ogonem okryć gołą chałupę. Wedle stawu syp groblą, a wedle dochodu, Żebyś jednako mógł żyć w starości, żyj z młodu; Puść możniejszym splendece, i cugi, i suknie, Bo kto nad stan swój szumi, z szczygłem się rozpuknie. 239 (D). PRZYCZYNY OZIĘBŁOŚCI W NABOŻEŃSTWIE
Skąd tych czasów w kościele katolickim schizmy? Skąd, co rzecz jeszcze gorsza, jawne ateizmy, Które Polska najwięcej ze Francyjej bierze? Skąd w miłości bliźniego i oziębłość
Skrót tekstu: PotFrasz2Kuk_II
Strona: 333
Tytuł:
Ogrodu nie wyplewionego część wtora
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1677
Data wydania (nie wcześniej niż):
1677
Data wydania (nie później niż):
1677
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
się będą/ który dzień Pan Forteczny wedle pogody naznaczy/ lubo z Rydlami/ albo Siekierami/ lubo takami (od każdego domu jeden) będą wychodzili/ dla naprawy dróg i wałów; Laskę ziemie/ siedm łokci wzdłuż/ i siedm wszerz/ na wał wyrabiając. Abo gdy z wozem potrzeba/ trzy Niedziele Szarwarku/ możniejszym Mieszczanom/ za wóz jeden/ (na dwie tylko mile jazdy po drzewo/ aby się jednym dniem wrócić wcześnie można) wytraciwszy; Lasy zaś Królewskich dóbr którychkolwiek/ tej Fortece pobliższe/ wolne będą/ dla wycięcia drzewa/ czego bronić Dierzawca nie powinien/ (pod sądem/ jako gdyby niebył na popisie) aby
się będą/ ktory dźień Pan Forteczny wedle pogody náznáczy/ lubo z Rydlámi/ álbo Siekierámi/ lubo tákámi (od káżdego domu ieden) będą wychodźili/ dla napráwy drog y wáłow; Laskę źiemie/ śiedm łokći wzdłuż/ y śiedm wszerz/ ná wał wyrabiáiąc. Abo gdy z wozem potrzebá/ trzy Niedźiele Szárwárku/ możnieyszym Mieszczánom/ zá woz ieden/ (ná dwie tylko mile iazdy po drzewo/ áby się iednym dniem wroćić wcześnie można) wytráćiwszy; Lásy záś Krolewskich dobr ktorychkolwiek/ tey Fortece pobliższe/ wolne będą/ dla wyćięćia drzewá/ czego bronić Dierzawcá nie powinien/ (pod sądem/ iáko gdyby niebył ná popiśie) áby
Skrót tekstu: FredKon
Strona: 56
Tytuł:
Potrzebne konsyderacje około porządku wojennego
Autor:
Andrzej Maksymilian Fredro
Drukarnia:
Franciszek Glinka
Miejsce wydania:
Słuck
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
wojskowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1675
Data wydania (nie wcześniej niż):
1675
Data wydania (nie później niż):
1675
, nasienia Cytrynowego ze skorek obranego, skrupuł, Ambry pół ćwierci łota, wszystkiego utrzyj na miałki proch, zmieszaj, przydaj Olejku Cynamonowego kropel dwanaście, umieszaj, dawaj po dragmie lub mniej w Winie z rana, wilgotność głowy wysusza, zawrót oddala, broni od Melancholij, od wielkiej choroby, i innych: służy tylko możniejszym, uboższym nie pomoże, bo ich na to lekarstwo nie stanie. Sposoby robienia proszków. Proszek na Dysenterie krwawe.
WEźmi kawalec Gębki, której do szat używają, napełni tę gębkę smołą roztopioną, potym ją włóż do garczka i spal na popiół, ile tego popiołu, tyle przydaj skorup jajecznych subtelno utartych, pooddzierawszy od
, naśienia Cytrynowego ze skorek obránego, skrupuł, Ambry puł ćwierći łotá, wszystkiego utrzyi ná miałki proch, zmieszay, przyday Oleyku Cynámonowego kropel dwánaśćie, umieszay, daway po drágmie lub mniey w Winie z ráná, wilgotność głowy wysusza, zawrot oddala, broni od Meláncholij, od wielkiey choroby, y innych: służy tylko możnieyszym, uboższym nie pomoże, bo ich ná to lekárstwo nie stánie. Sposoby robienia proszkow. Proszek ná Dyssenterie krwawe.
WEźmi kawálec Gębki, ktorey do szat używáią, napełni tę gębkę smołą rostopioną, potym ią włoż do gárczka y spal ná popioł, ile tego popiołu, tyle przyday skorup jáiecznych subtelno utártych, pooddźierawszy od
Skrót tekstu: PromMed
Strona: 256
Tytuł:
Promptuarium medicum
Autor:
Anonim
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
medycyna
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1716
Data wydania (nie wcześniej niż):
1716
Data wydania (nie później niż):
1716
zostawuję/ aby żadne ptastwo domowe/ kury/ gęsi/ gołębie nie postawały/ ani tam gdzie siano abo słomę chowają/ ani w stajni: bo i gnój ich/ i pierze barzo szkodliwe i wiele chorób koniom czyni. Już tedy masz stajnią zupełną/ nazbytci podobno wymyślną/ i nie każdemu ku wystawieniu podobną/ ale możniejszym Panom taka się zejdzie: mniej potężny ziemianin względem dochodu swego w tym niech naśladuje w czym może. Owa chocia nie takimi perłami/ takim jednak wzorem każdy podobną tej kto zachce mieć może. Wtóre. Księgi Wtóre. Księgi O powinności Masztalerskiej. Rozdział 8.
PRawdziwy i dobry masztalerz/ te wszytkie okoliczności ma w sobie
zostáwuię/ áby żadne ptástwo domowe/ kury/ gęśi/ gołębie nie postawáły/ áni tám gdźie śiáno ábo słomę chowáią/ áni w stáyni: bo y gnoy ich/ y pierze bárzo szkodliwe y wiele chorob koniom czyni. Iuż tedy masz stáynią zupełną/ názbytći podobno wymyślną/ y nie káżdemu ku wystáwieniu podobną/ ále możnieyszym Pánom táka się zeydźie: mniey potężny źiemiánin względem dochodu swego w tym niech náśláduie w czym może. Owa choćia nie tákimi perłámi/ tákim iednák wzorem káżdy podobną tey kto záchce mieć może. Wtore. Kśięgi Wtore. Kśięgi O powinnośći Másztálerskiey. Rozdział 8.
PRawdźiwy y dobry másztálerz/ te wszytkie okolicznośći ma w sobie
Skrót tekstu: DorHip_I
Strona: Fiijv
Tytuł:
Hippica to iest o koniach księgi_I
Autor:
Krzysztof Dorohostajski
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1603
Data wydania (nie wcześniej niż):
1603
Data wydania (nie później niż):
1603
zasług i cnot ich ojcami/ a tych zaś co od nich poszli/ potomstwo ich/ Patricios. Rozdzieli wszytkę młodź na stan Żołnierski/ z których do straży zdrowia swego przebrał trzy sta młodzieńców co przedniejszych i mężniejszych żołnierzów z przedniejszych familij/ których nazwał Celeri: a lud pospolity mdlejszy i ubozszy dał w moc i obronę możniejszym i potężniejszym/ które nazwał Clientes. Ci potym Obrońcy ludu rozdzielili lud pospolity na trzydzieści i pięć dworów abo pokolenia. Postanowił sieła praw/ miedzy któremi było też to jedno/ żeby żaden Rzymianin nie próżnował/ ale żeby się bawił abo żołnierstwem/ abo gospodarstwem około rolej. Ten potym czasu jednego wyjechawszy w pole/ które
zasług y cnot ich oycámi/ á tjch záś co od nich poszli/ potomstwo ich/ Patricios. Rozdźieli wszytkę młodź ná stan Zołnierski/ z ktorych do straży zdrowia swego przebrał trzy stá młodźieńcow co przednieyszych y mężnieyszych żołnierzow z przednieyszych fámiliy/ ktorych názwał Celeri: á lud pospolity mdleyszy y ubozszy dał w moc y obronę możnieyszym y potężnieyszym/ ktore názwał Clientes. Ci potym Obrońcy ludu rozdźielili lud pospolity ná trzydzieśći y pięć dworow ábo pokolenia. Postánowił śiełá praw/ miedzy ktoremi było też to iedno/ żeby żaden Rzymianin nie proznował/ ale żeby sie báwił ábo żołnierstwem/ ábo gospodárstwem około roley. Ten potym czásu iednego wyiechawszy w pole/ ktore
Skrót tekstu: CesPiel
Strona: 3
Tytuł:
Pielgrzym włoski
Autor:
Franciszek Cezary
Drukarnia:
Drukarnia dziedziców Jakuba Siebeneychera
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Tematyka:
geografia, historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1614
Data wydania (nie wcześniej niż):
1614
Data wydania (nie później niż):
1614
