słowa Balakowe. I rzekł do nich: zostańcie tu przez noc/ a dam wam odpowiedź jako mi oznajmi PAN. 9. I zostały Książęta Moabskie z Balaamem. Tedy przyszedł BÓG do Balaama/ i rzekł. Cóż to za mężowie u ciebie? 10. I odpowiedział Balaam Bogu: Balak/ syn Seforów/ Król Moabski/ posłał do mnie/ mówiąc: 11. Oto lud/ który wyszedł z Egiptu/ i okrył wierzch ziemie/ terazże podź/ przeklinaj mi go: snadź będę mógł walczyć z nim/ i wypędzę go. 12. Tedy rzekł Bóg do Balaama. Nie chodź z nimi/ ani przeklinaj ludu tego: bo
słowá Bálákowe. Y rzekł do nich: zostańćie tu przez noc/ á dam wam odpowiedź jáko mi oznájmi PAN. 9. Y zostáły Kśiążętá Moábskie z Báláámem. Tedy przyszedł BOG do Báláámá/ y rzekł. Coż to zá mężowie u ćiebie? 10. Y odpowiedźiał Báláám Bogu: Bálák/ syn Seforow/ Krol Moábski/ posłał do mnie/ mowiąc: 11. Oto lud/ ktory wyszedł z Egiptu/ y okrył wierzch źiemie/ terazże podź/ przeklinaj mi go: snadź będę mogł walczyć z nim/ y wypędzę go. 12. Tedy rzekł Bog do Báláámá. Nie chodź z nimi/ áni przeklinaj ludu tego: bo
Skrót tekstu: BG_Lb
Strona: 165
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Liczb
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
PAN włożył słowa w usta Balaamowe/ i rzekł: wróć się do Balaka/ a mów tak. 6. I wrócił się do niego/ a oto stał u ofiary swojej palonej/ on i wszystkie Książęta Moabskie. 7. A tak zaczął przypowieść swoję/ i rzekł: z Aram przywiódł mię Balak/ król Moabski/ z gór wschodnich/ mówią: Przydź przeklinaj mi Jakoba: a przydź złorzecz Izraelowi. 8. Jakoż ja przeklinać mam/ kogo Bóg nie przeklina? albo jako złorzeczyć mam/ komu PAN nie złorzeczy? 9. Bo z wierzchu skał oglądam go/ a z pagórków będę nań patrzał: Oto lud ten sam
PAN włożył słowá w ustá Báláámowe/ y rzekł: wroć śię do Báláká/ á mow ták. 6. Y wroćił śię do niego/ á oto stał u ofiáry swojey paloney/ on y wszystkie Kśiążętá Moábskie. 7. A ták zácżął przypowieść swoję/ y rzekł: z Arám przywiodł mię Bálák/ krol Moábski/ z gor wschodnich/ mowią: Przydź przeklinaj mi Iákobá: á przydź złorzecż Izráelowi. 8. Iákoż ja przeklináć mam/ kogo Bog nie przeklina? álbo jáko złorzeczyć mam/ komu PAN nie złorzecży? 9. Bo z wierzchu skał oglądam go/ á z págorkow będę nań pátrzał: Oto lud ten sam
Skrót tekstu: BG_Lb
Strona: 166
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Liczb
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
pismo Z. zowie Deut: 3. A tak te góry dzieliły ziemię Moabską i Amońską od Izraelskiej/ skąd Mojżesz widział obiecaną ziemię/ tu umarł/ a w doliźnie/ kędy były pola Moabskie pogrzebion/ którego grobu nie dał P. Bóg nikomu wiedzieć. Tu też na tej gorze Fazga: stał Balak król Moabski/ mając z sobą Balaama wieszczka/ aby złorzeczył ludowi Izraelskiemu/ ale P. Bóg w błogosławieństwo obrócił/ tak/ że co miał złorzecić/ to błogosławił Num: 33 Stąd się pokazuje/ że ta góra była góra rozdzielenia/ bo dobrych odezłych dzieliła/ była góra błogosławieństwa/ ponieważ P. Bóg Izraelowi przez Balaama
pismo S. zowie Deut: 3. A ták te gory dźieliły żiemię Moábską y Amońską od Izráelskiey/ skąd Moyzesz widźiał obiecáną źiemię/ tu umárł/ á w doliźnie/ kędy były polá Moábskie pogrzebion/ ktorego grobu nie dał P. Bog nikomu wiedźieć. Tu też ná tey gorze Fázgá: stał Bálák krol Moábski/ máiąc z sobą Báláámá wiesczká/ áby złorzeczył ludowi Izráelskiemu/ ále P. Bog w błogosłáwieństwo obroćił/ ták/ że co miał złorzećić/ to błogosłáwił Num: 33 Stąd sie pokázuie/ że tá gorá byłá gorá rozdźielenia/ bo dobrych odezłych dźieliła/ byłá gorá błogosłáwieństwá/ poniewasz P. Bog Izráelowi przez Báláámá
Skrót tekstu: BreyWargPereg
Strona: 26
Tytuł:
Peregrynacja arabska albo do grobu św. Katarzyny
Autor:
Bernhard Breydenbach
Tłumacz:
Andrzej Wargocki
Drukarnia:
Szymon Kempini
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy podróży
Tematyka:
geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1610
Data wydania (nie wcześniej niż):
1610
Data wydania (nie później niż):
1610
