Arnonu/ aż do Jaboku/ i aż do ziemie Synów Ammonowych: abowiem opatrzone były granice Ammonitów. 25. Tedy pobrał Izrael wszystkie miasta one/ i mieszkał we wszystkich miastach Amorrejskich/ w Hesebon/ i we wszystkich wsiach jego. 26. Bo Hesebon było miasto Sehona króla Amorrejskiego/ który gdy pierwej walczył z królem Moabskim/ wziął mu był wszystkę ziemię jego/ z ręk jego/ az po Arnon: 27. Dla tegoż mówią w przypowieści: Podźcie do Hesebon/ a niech zbudują i naprawią miasto Sehonowe. 28. Abowiem wyszedł ogień z Hesebon/ a płomień z miasta Sehonowego/ i popalił Ar Moabskie/ i obywatele wysokich miejsc
Arnonu/ áż do Iáboku/ y áż do źiemie Synow Ammonowych: ábowiem opátrzone były gránice Ammonitow. 25. Tedy pobrał Izráel wszystkie miástá one/ y mieszkał we wszystkich miástách Amorrejskich/ w Hesebon/ y we wszystkich wsiách jego. 26. Bo Hesebon było miásto Sehoná krolá Amorrejskiego/ ktory gdy pierwey walcżył z krolem Moábskim/ wźiął mu był wszystkę źiemię jego/ z ręk jego/ áz po Arnon: 27. Dla tegoż mowią w przypowieśći: Podźćie do Hesebon/ á niech zbudują y nápráwią miásto Sehonowe. 28. Abowiem wyszedł ogień z Hesebon/ á płomień z miástá Sehonowego/ y popalił Ar Moábskie/ y obywátele wysokich miejsc
Skrót tekstu: BG_Lb
Strona: 164
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Liczb
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
uczynił Izrael Amorrejczykowi: 3. Ulękł się Moab tego ludu wielce/ bo go było wiele/ i zatrwożył sobą Moab dla Synów Izraelskich. 4. Przetoż rzekł Moab do Starszych Madiańskich: Teraz pożrże to mnóstwo wszystko to jest około nas/ jako wół pożyra trawę polną. A Balak Syn Seforów/ był Królem Moabskim/ na on czas. 5. I posłał posły do Balaama Syna Beorowego/ do Petoru miasta które jest nad rzeką/ ziemie Synów ludu jego/ aby go wezwano/ mówiąc: Oto lud wyszedł z Egiptu/ oto okrył wierzch ziemie/ i osadza się przeciwko mnie: 6. Przetoż teraz przydź proszę/ a
uczynił Izráel Amorrejczykowi: 3. Ulękł śię Moáb tego ludu wielce/ bo go było wiele/ y zátrwożył sobą Moáb dla Synow Izráelskich. 4. Przetoż rzekł Moáb do Stárszych Mádiáńskich: Teraz pożrże to mnostwo wszystko to jest około nas/ jáko woł pożyra trawę polną. A Bálák Syn Seforow/ był Krolem Moábskim/ ná on cżás. 5. Y posłał posły do Báláámá Syná Beorowego/ do Pethoru miástá ktore jest nád rzeką/ źiemie Synow ludu jego/ áby go wezwano/ mowiąc: Oto lud wyszedł z Egiptu/ oto okrył wierzch źiemie/ y osadza śię przećiwko mnie: 6. Przetoż teraz przydź proszę/ á
Skrót tekstu: BG_Lb
Strona: 165
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Liczb
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632