wszytkich tych rzeczy, Które tylko na myśli postać mogą człeczej. 308 (F). PODOBIEŃSTWO
Gdy się wieczór czerwienią, napisano, nieba, W nocy, albo więc jutro, deszcza czekać trzeba. Niebem twarz, słońcem u mej gorzałka sąsiady, Co ją czyni rumianą, ku wieczoru, z bladej. Często też moczem pościel w nocy, często płaczem Oczy zleje nazajutrz, wycięta korbaczem; A kiedy się też z rana w krasę zarumieni, Wesołej przez cały dzień pogody nie mieni. 309 (F). NA PIJANICE
Tak piszą geografi: gdzieś, u świata końca, Żyją ludzie, co nigdy nie widują słońca. Jakoż i podobieństwo
wszytkich tych rzeczy, Które tylko na myśli postać mogą człeczej. 308 (F). PODOBIEŃSTWO
Gdy się wieczór czerwienią, napisano, nieba, W nocy, albo więc jutro, deszcza czekać trzeba. Niebem twarz, słońcem u mej gorzałka sąsiady, Co ją czyni rumianą, ku wieczoru, z bladej. Często też moczem pościel w nocy, często płaczem Oczy zleje nazajutrz, wycięta korbaczem; A kiedy się też z rana w krasę zarumieni, Wesołej przez cały dzień pogody nie mieni. 309 (F). NA PIJANICE
Tak piszą geografi: gdzieś, u świata końca, Żyją ludzie, co nigdy nie widują słońca. Jakoż i podobieństwo
Skrót tekstu: PotFrasz1Kuk_II
Strona: 132
Tytuł:
Ogród nie plewiony
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1677
Data wydania (nie wcześniej niż):
1677
Data wydania (nie później niż):
1677
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
?
Długo się osobliwe w lecie mogą żachować jaja, a w zimie wolne być od mrozu, gdy je warstwami będziesz układał, plewami przesypując jęczemiennemi wdziżce, krubce, koszu, wlecie w chłodnym miejscu,w zimie nie nadworze konserwując. Pismo jakie skryte utaic?
Na ręku lub innym miejscu napisz co octem, albo moczem, albo sokiem scebuli, z figi sokiem, albo wodą w której hałun moknie, potym wysusz, te Pismo; kiedy ci potrzeba go przeczytać, potrzy sadzą miałką, albo papierem na węgiel spalonym, pokażą ci się litery, wyraźne do czytania. Jeśli też napiszesz co utartym salomoniakiem, białe i nieznaczne będą litery
?
Długo się osobliwe w lecie mogą żachować iáia, a w zimie wolne bydź òd mrozu, gdy ie warstwami będziesz układał, plewami przesypuiąc ięczemiennemi wdziżce, krubce, koszu, wlecie w chłodnym mieyscu,w zimie nie nadworze konserwuiąc. Pismo iakie skryte utaic?
Na ręku lub innym mieyscu napisz co octem, albo moczem, albo sokiem zcebuli, z figi sokiem, albo wodą w ktorey hałun moknie, potym wysusz, te Pismo; kiedy ci potrzeba go przeczytać, potrzy sadzą miałką, albo papierem na węgiel spalonym, pokáżą ci się litery, wyraźne do czytania. Ieśli też napiszesz co utartym salomoniakiem, białe y nieznaczne będą litery
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 510
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
Od zejścia dusze z ciałem aże do rozwodu, Początek, stan, koniec swój, sam się przejrzyj w sobie:
Jestli też co do pychy podobnego w tobie? Uważ masę, z której-eś, miejsce, skądeś wzięty, Uważ sposób, bo ze psem jednako poczęty, Między smrodliwym gnojem i niewieścim moczem Z zapalenia cielesnej chciwości, a o czem Pies nie wie, w brzydkim grzechu, bo z przeklętej ziemie Dwojakie z tobą matka w brzuchu nosi brzemię: Płód i grzech; bo dlaczegóż wżdy się słońca chroni Z bydlęcą żądzą, nocy człek czekając do niej? Język mówić, ucho się tego słuchać wstydzi, Ani oko
Od ześcia dusze z ciałem aże do rozwodu, Początek, stan, koniec swój, sam się przejrzyj w sobie:
Jestli też co do pychy podobnego w tobie? Uważ masę, z której-eś, miejsce, skądeś wzięty, Uważ sposób, bo ze psem jednako poczęty, Między smrodliwym gnojem i niewieścim moczem Z zapalenia cielesnej chciwości, a o czem Pies nie wie, w brzydkim grzechu, bo z przeklętej ziemie Dwojakie z tobą matka w brzuchu nosi brzemię: Płód i grzech; bo dlaczegóż wżdy się słońca chroni Z bydlęcą żądzą, nocy człek czekając do niej? Język mówić, ucho się tego słuchać wstydzi, Ani oko
Skrót tekstu: PotNabKuk_I
Strona: 532
Tytuł:
Pieśni nabożne ...
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
pieśni
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1677
Data wydania (nie wcześniej niż):
1677
Data wydania (nie później niż):
1677
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
i zawiera/ do czego może miodu przyłożyć. Melancholii
Melancholią uskramia z miodem pitym.
Puchlinę prędko i wolno z ciała wywodzi/ Sok z korzenia Fiołkowego z winem pijąc. Ale iż Fiołkowego korzenia świeżego ty mieć niemożemy/ tedy bezpiecznie miasto niego Soku Kosacu swojskiego używać możemy. Abowiem i ten dostatecznie wywodzi z ciała puchlinę moczem/ biorąc go na raz od dwu łotów aż do czterech/ Cynamonu trochę przydawszy/ Szpikanardy/ Kopytniku/ i Syropu z Podróżniku ze dwie łyżce. Fernel. Taber.
Toż w Winie warzony/ poranu i na noc pijąc czyni. Plat. Rymę leczy.
Sapkę/ i w głowie zaległość z zimnych flusów
y záwiera/ do czego może miodu przyłożyć. Melánkoliey
Melánkolią vskramia z miodem pitym.
Puchlinę prędko y wolno z ćiáłá wywodźi/ Sok z korzenia Fiołkowego z winem piiąc. Ale iż Fiołkowego korzenia świeżego ty mieć niemożemy/ tedy bespiecznie miásto niego Soku Kosacu swoyskiego vżywáć możemy. Abowiem y ten dostátecznie wywodźi z ćiáłá puchlinę moczem/ biorąc go ná raz od dwu łotow áż do czterech/ Cynámonu trochę przydawszy/ Szpikánárdy/ Kopytniku/ y Syropu z Podrożniku ze dwie łyżce. Fernel. Taber.
Toż w Winie wárzony/ poránu y ná noc piiąc czyni. Plat. Rymę leczy.
Sápkę/ y w głowie záległość z źimnych flusow
Skrót tekstu: SyrZiel
Strona: 9
Tytuł:
Zielnik
Autor:
Szymon Syreński
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Tematyka:
botanika, zielarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1613
Data wydania (nie wcześniej niż):
1613
Data wydania (nie później niż):
1613
/ jako korzenie. Naci niekiedy do kąpiele i do naparzenia używamy. Kwiat żadnego użytku nie jest. Zielnik D. Symona Syreniusza/ Moc i skutki.
Nyrkom i Nerkom Pęcherzowi.
Pęcherzowi zamulonym/ korzenie w winie albo w wodzie warzone/ także i suche/ miałko utarte/ pijąc/ otwiera/ Flegmę z nich wywodzi moczem/ i bole uśmierza. Dyscorydes. Moczu.
Moczu ciężkiemu puszczaniu/ tymże sposobem używany/ jest osobliwym ratunkiem. Żołądkowi.
Żołądek zimny/ i wietrzności pełny/ rozgrzewa/ wiatry w nim układa i rozpędza. Wietrznościom
Rzyganie częste i grube zastanawia.
Żołądka bolenie z wilgotności zimnych wnim będących/ uskramia. Kolice
Kolice
/ iáko korzenie. Náci niekiedy do kąpiele y do nápárzenia vżywamy. Kwiát żadnego vżytku nie iest. Zielnik D. Symoná Syreniuszá/ Moc y skutki.
Nyrkom y Nerkom Pęchyrzowi.
Pęchyrzowi zámulonym/ korzenie w winie álbo w wodźie wárzone/ tákże y suche/ miáłko vtárte/ piiąc/ otwiera/ Flágmę z nich wywodźi moczem/ y bole vśmierza. Discorides. Moczu.
Moczu ćięszkiemu pusczániu/ tymże sposobem vżywány/ iest osobliwym rátunkiem. Zołądkowi.
Zołądek źimny/ y wietrznośći pełny/ rozgrzewa/ wiátry w nim vkłáda y rospądza. Wietrznośćiom
Rzygánie częste y grube zástánawia.
Zołądká bolenie z wilgotnośći źimnych wnim będących/ vskrámia. Kolice
Kolice
Skrót tekstu: SyrZiel
Strona: 24
Tytuł:
Zielnik
Autor:
Szymon Syreński
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Tematyka:
botanika, zielarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1613
Data wydania (nie wcześniej niż):
1613
Data wydania (nie później niż):
1613
lipką obciążone/ tenże Konfekt wychędaża/ na czco używany.
Mleka obfitość Krowam daje/ w paszy go dając: Z którego kostowne syry i barzo smaczne bywają. Tab.
Jadem zarażonym/ korzeń miałko utarty/ kwintę albo pułtory/ z białym winem ciepło dać pić/ jest wielkim ratunkiem. Albowiem jad potem wywodzi i moczem.
Cuchnieniu z ust zapach przyjemny daje/ w uściech go trzymając.
Boleści zębów/ także w uściech trzymany i żuchany/ uśmierza/ bo wiele szlamowatości flegmistych wyciąga. Toż czyni w winie warzony/ i co nacieplej często i długo trzymany. Księgi jerwsze. Szkodzi.
Korzenie Oleśnikowe często używane/ czyni bolenie głowy/
lipką obćiążone/ tenże Konfekt wychędaża/ ná czco vżywány.
Mleká obfitość Krowam dáie/ w paszy go dáiąc: Z ktorego kostowne syry y bárzo smáczne bywáią. Tab.
Iadem záráżonym/ korzeń miáłko vtarty/ kwintę álbo pułtory/ z białym winem ćiepło dáć pić/ iest wielkim rátunkiem. Albowiem iad potem wywodźi y moczem.
Cuchnieniu z vst zapách przyiemny dáie/ w vśćiech go trzymáiąc.
Boleśći zębow/ tákże w vśćiech trzymány y żuchány/ vśmierza/ bo wiele szlámowátośći flágmistych wyćiąga. Toż czyni w winie wárzony/ y co náćiepley często y długo trzymány. Kśięgi ierwsze. Szkodźi.
Korzenie Oleśnikowe często vżywáne/ czyni bolenie głowy/
Skrót tekstu: SyrZiel
Strona: 24
Tytuł:
Zielnik
Autor:
Szymon Syreński
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Tematyka:
botanika, zielarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1613
Data wydania (nie wcześniej niż):
1613
Data wydania (nie później niż):
1613
winem/ rano i na noc.
Żołądkowi.
Wątrobie.
Nyrkom.
Pęcherzowi.
Przechodom moczu zamulonym i zaspanym jest osobliwym lekarstwem/ otwierając i wychędażając je.
Puchlinę z ciała wywodzi.
Żółtej niemocy jest lekarstwem.
Kolice i w Kiszkach morzeniu.
Macicznym rozmaitym dolegliwościam z zimnej przyczyny/ jest ratunkiem.
Kamień krzy/ i wywodzi moczem.
Moczu ciężkiemu odchodzeniu/ i tym wszytkim pomienionym dolegliwościom jest osobliwym lekarstwem/ po trzy łyżki jej na czczo z winem używając. Rozsądek.
Mylą się niektórzy z Ziołopisów/ Leśnym go kminem nazywając/ albo też Czyscem/ który Czarnogłowym mianujemy. Drudzy go chcą mieć Rozmarynem własnym. Nie tym/ z którego wieńce wiją/
winem/ ráno y ná noc.
Zołądkowi.
Wątrobie.
Nyrkom.
Pęchyrzowi.
Przechodom moczu zámulonym y záspánym iest osobliwym lekárstwem/ otwieráiąc y wychędażáiąc ie.
Puchlinę z ciáłá wywodźi.
Zołtey niemocy iest lekárstwem.
Kolice y w Kiszkách morzeniu.
Máćicznym rozmáitym dolegliwośćiam z źimney przyczyny/ iest rátunkiem.
Kámień krzy/ y wywodźi moczem.
Moczu ćięszkiemu odchodzeniu/ y tym wszytkim pomienionym dolegliwośćiom iest osobliwym lekárstwem/ po trzy łyszki iey ná czczo z winem vżywáiąc. Rozsądek.
Mylą się niektorzy z Ziołopisow/ Leśnym go kminem názywáiąc/ álbo też Czyscem/ ktory Czarnogłowym miánuiemy. Drudzy go chcą mieć Rozmárynem własnym. Nie tym/ z ktorego wieńce wiią/
Skrót tekstu: SyrZiel
Strona: 25
Tytuł:
Zielnik
Autor:
Szymon Syreński
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Tematyka:
botanika, zielarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1613
Data wydania (nie wcześniej niż):
1613
Data wydania (nie później niż):
1613
posila/ utwierdza i umacnia/ ściąga/ rozprawuje/ otwiera/ wychędaża i wywodzi. Moc i skutki. Żył zamknieniu.
Ostryż prochem w trunku używany/ zatkanie i zamdlenie żył otwiera. Moczu ciężkiemu puższczaniu.
Moczu ciężkiemu puszczaniu jest lekarstwem/ smażąc go w Oliwie/ a co nacieplej przykładając. (Dioscorydes.) Wilgotności moczem wyciąga.
Wilgotności złe/ zimne/ moczem wywodzi/ warząc go/ i tę juchę pijąc/ też z juchą Opichową/ albo z Pietruszczaną wodką pić go dobrze. (Dioscor: Gallen: Mesue.) Puchnieniu
Puchlinę z ciała wywodzi/ pół funta go wziąwszy/ i Bobku tak wiele miałko utłuczonego: To oboje umieszać
pośila/ vtwierdza y vmacnia/ ściąga/ rospráwuie/ otwiera/ wychędaża y wywodźi. Moc y skutki. Zył zámknieniu.
Ostryż prochem w trunku vżywány/ zátkánie y zámdlenie żył otwiera. Moczu ćiężkiemu puszsczániu.
Moczu ćięszkiemu pusczaniu iest lekárstwem/ smażąc go w Oliwie/ á co naciepley przykłádáiąc. (Dioscorides.) Wilgotnośći moczem wyćiąga.
Wilgotności złe/ źimne/ moczem wywodźi/ warząc go/ y tę iuchę piiąc/ też z iuchą Opichową/ albo z Pietrusczáną wodką pić go dobrze. (Dioscor: Gallen: Mesue.) Puchnieniu
Puchlinę z ciáłá wywodźi/ poł funtá go wźiąwszy/ y Bobku ták wiele miáłko vtłuczonego: To oboie vmieszác
Skrót tekstu: SyrZiel
Strona: 27
Tytuł:
Zielnik
Autor:
Szymon Syreński
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Tematyka:
botanika, zielarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1613
Data wydania (nie wcześniej niż):
1613
Data wydania (nie później niż):
1613
rozprawuje/ otwiera/ wychędaża i wywodzi. Moc i skutki. Żył zamknieniu.
Ostryż prochem w trunku używany/ zatkanie i zamdlenie żył otwiera. Moczu ciężkiemu puższczaniu.
Moczu ciężkiemu puszczaniu jest lekarstwem/ smażąc go w Oliwie/ a co nacieplej przykładając. (Dioscorydes.) Wilgotności moczem wyciąga.
Wilgotności złe/ zimne/ moczem wywodzi/ warząc go/ i tę juchę pijąc/ też z juchą Opichową/ albo z Pietruszczaną wodką pić go dobrze. (Dioscor: Gallen: Mesue.) Puchnieniu
Puchlinę z ciała wywodzi/ pół funta go wziąwszy/ i Bobku tak wiele miałko utłuczonego: To oboje umieszać z moczem chłopięcia zdrowego. Toż czym
rospráwuie/ otwiera/ wychędaża y wywodźi. Moc y skutki. Zył zámknieniu.
Ostryż prochem w trunku vżywány/ zátkánie y zámdlenie żył otwiera. Moczu ćiężkiemu puszsczániu.
Moczu ćięszkiemu pusczaniu iest lekárstwem/ smażąc go w Oliwie/ á co naciepley przykłádáiąc. (Dioscorides.) Wilgotnośći moczem wyćiąga.
Wilgotności złe/ źimne/ moczem wywodźi/ warząc go/ y tę iuchę piiąc/ też z iuchą Opichową/ albo z Pietrusczáną wodką pić go dobrze. (Dioscor: Gallen: Mesue.) Puchnieniu
Puchlinę z ciáłá wywodźi/ poł funtá go wźiąwszy/ y Bobku ták wiele miáłko vtłuczonego: To oboie vmieszác z moczem chłopięćia zdrowego. Toż czym
Skrót tekstu: SyrZiel
Strona: 27
Tytuł:
Zielnik
Autor:
Szymon Syreński
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Tematyka:
botanika, zielarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1613
Data wydania (nie wcześniej niż):
1613
Data wydania (nie później niż):
1613
.
Wilgotności złe/ zimne/ moczem wywodzi/ warząc go/ i tę juchę pijąc/ też z juchą Opichową/ albo z Pietruszczaną wodką pić go dobrze. (Dioscor: Gallen: Mesue.) Puchnieniu
Puchlinę z ciała wywodzi/ pół funta go wziąwszy/ i Bobku tak wiele miałko utłuczonego: To oboje umieszać z moczem chłopięcia zdrowego. Toż czym ucha warzonego Ostryżu/ albo proch z winem pijąc Bo ją wywodzi Moczem. (Plin.) Uszczknionym od Niedźwiadka.
Uszczknieniu od Niedźwiadka w trunku używany/ ale i na rany plastrowane/ jest wielkim ratunkiem. Kamień u Męchyrzu.
W Męchyrzu trzy/ warzonego wodę pijąc/ albo go z
.
Wilgotności złe/ źimne/ moczem wywodźi/ warząc go/ y tę iuchę piiąc/ też z iuchą Opichową/ albo z Pietrusczáną wodką pić go dobrze. (Dioscor: Gallen: Mesue.) Puchnieniu
Puchlinę z ciáłá wywodźi/ poł funtá go wźiąwszy/ y Bobku ták wiele miáłko vtłuczonego: To oboie vmieszác z moczem chłopięćia zdrowego. Toż czym vchá wárzonego Ostryżu/ álbo proch z winem piiąc Bo ią wywodźi Moczem. (Plin.) Vszczknionym od Niedźwiadká.
Vsczknieniu od Niedźwiadká w trunku vżywany/ ále y ná rány plástrowáne/ iest wielkim rátunkiem. Kámień v Męchyrzu.
W Męchyrzu trzy/ wárzonego wodę piiąc/ álbo go z
Skrót tekstu: SyrZiel
Strona: 27
Tytuł:
Zielnik
Autor:
Szymon Syreński
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Tematyka:
botanika, zielarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1613
Data wydania (nie wcześniej niż):
1613
Data wydania (nie później niż):
1613
